ΔΟΚΙΜΙΟ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Παρουσίαση

Οι δύο πρώτες δεκαετίες της ζωής μου διαφέρουν κατά πολύ η μια από την άλλη. Στα χρόνια του '90, η Μόσχα διατηρούσε ακόμη την παλιά φυσιογνωμία, της χαμένης στην άκρη του κόσμου, γραφικής σε σημείο που να φαίνεται φανταστική με το παραδοσιακό ύφος της τρίτης Ρώμης, ή μιας πρωτεύουσας λαϊκών εποποιιών, με όλη την αίγλη που της πρόσδιδαν τα περίφημα καμπαναριά της που αριθμούσαν σαράντα σαραντάδες. Τα παλιά ήθη εξακολουθούσαν να ισχύουν. Το φθινόπωρο, στην οδό Ιούτσκωβ όπου έβλεπε η αυλή της Σχολής, στο χώρο που ήταν η εκκλησία των αγίων Φλώρου και Λαύρου, προστατών των μαθητών του ιππικού, γινόταν ο αγιασμός των αλόγων. Οι αμαξάδες και οι ιπποκόμοι που τα έφερναν για να ευλογηθούν, κατάκλυζαν όλο τον δρόμο μέχρι τις πόρτες της Σχολής, λες και ήταν ζωοπανήγυρη.
Με τον ερχομό του καινούριου αιώνα, μέσα στις παιδικές μου αναμνήσεις, όλα μεταμορφώθηκαν, σαν να τα άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Η οικονομική φρενίτιδα των πρώτων πρωτευουσών του κόσμου κυρίευσε και την Μόσχα. Κτηματικές επιχειρήσεις με σκοπό το γρήγορο κέρδος, βάλθηκαν να κατασκευάζουν με πάθος μεγάλους οίκους αντιπροσωπειών. Σε όλους τους μεγάλους δρόμους έβλεπες να υψώνονται προς τον ουρανό μεγαθήρια από τούβλο, που μεγάλωναν χωρίς να το πάρεις είδηση. Ξεπερνώντας την Αγία Πετρούπολη, η Μόσχα εγκαινίαζε μαζί τους μια καινούρια τέχνη, ρωσική, μια τέχνη μεγάλης πόλης, νεαρής, σύγχρονης, καινούριας. [...] (Σκριάμπιν, Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Παιδικά χρόνια
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Σκριάμπιν
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Τα χρόνια 1900
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
Πρίν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
Τρείς σκιές
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ