ΠΛΑΤΩΝ: ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Παρουσίαση

Αν δεχθώμεν την υπό πολλών υποστηριζομένην και υπό της φιλολογικής κριτικής ως ορθήν ελεγχθείσαν διαίρεσιν των πλατωνικών διαλόγων, ούτοι διακρίνονται εις τρεις χρονολογικάς περιόδους, αντιστοιχούσας προς τα τρία στάδια της αναπτύξεως του όλου φιλοσοφικού συστήματος του Πλάτωνος. Η πρώτη ομάς των πλατωνικών διαλόγων αντικατοπτρίζει την σφριγηλήν περίοδον του συγγραφέως των, απηχούντος την φωνήν του ζώντος έτι ή αρτίως θανόντος διδασκάλου του, μεθ' ου ο ψυχικός σύνδεσμος είναι εισέτι στενώτατος. Προϊόντος όμως του χρόνου και μετά την αποδημίαν του Πλάτωνος εις Μέγαρα, το φιλοσοφικόν αυτού πνεύμα αγωνίζεται να τάμη ιδίας οδούς, και περ πάντοτε καταυγαζομένας από την φωτεινήν κληρονομίαν του μεγάλου διδασκάλου η δε νέα αύτη εκφανσις της πλατωνικής διανοίας εκδηλούται εις την δευτέραν ομάδα των διαλογικών συγγραφών του. Τέλος, μετά την αποδημίαν του εις την Μεγάλην Ελλάδι, φθάνει ο Πλάτων εις την ακμήν της φιλοσοφικής του διαδρομής και συμπληροί τον κύκλον του όλου συστήματός του, όπως τούτο διολάμπει εις την τρίτην και τελευταίαν σειράν των αθανάτων διαλόγων.
Ο "Γοργίας" ανήκει εις την πρώτην ομάδα, εις ην ανήκουν μεταξύ άλλων και ο "Πρωταγόρας", η "Απολογία" και ο "Κρίτων". Εγράφη, όπως φαίνεται, ολίγον μετά τον θάνατον του Σωκράτους, ότε ο Πλάτων ήτο ακόμη νέος. Δια τούτο ο διάλογος αναδίδει νεανικόν παλμόν και αντιμετωπίζονται εις αυτόν τα συζητούμενα θέματα με αδιάλλακτον πνεύμα και μαχητικότητα, με άκαμπτον ακολουθίαν και υπερακρίβειαν, με πίστιν και ενθουσιασμόν. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)