ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΟΝΕΓΙΝ

Παρουσίαση

Καθώς ετοιμαζόμουν κάποτε στο καμαρίνι του Εθνικού Θεάτρου, με διέκοψε μπαίνοντας ο πρωταγωνιστής Θεόδωρος Αρώνης. "Αν μπορέσεις να μου μεταφράσεις αυτές τις δυο γραμμές, θα σου πω μπράβο" μου είπε. Την επομένη που του τις έδειξα: "Βλέπω πως τις απέδωσες θαυμάσια είναι απ' τον Ευγένιο Ονέγιν του Πούσκιν: κεφ. Α '. στροφ. II, στίχ. 13, 14. Μας απασχόλησαν ένα χρόνο στο Γυμνάσιο της Οντέσσας, συνέχισε. Μετάφρασέ το αν μπορέσεις ολόκληρο το ποίημα και θα με θυμηθείς..."
Από τότε άρχισε ο αγώνας μου. Μύρια εμπόδια παρουσιάστηκαν για να μ' αποθαρρύνουν και ν' αναχαιτίσουν την αποφασιστική μου την πορεία.
Ευτυχώς όμως που οι πίκρες της ζωής, που δεν μου λείψανε, με όπλιζαν με καινούργιο ακατάβλητο κουράγιο.
Αναγεννημένος καθημερινά λοιπόν, μοχθούσα να μεταφέρω στη δική μας γλώσσα το γιομάτο ρεαλισμό, αλήθεια κι' ομορφιά ποιητικό αριστούργημα του μεγαλόπνοου Ρώσου Ποιητή. Κι' αυτός ο ίδιος ο Πούσκιν, απλός, ανθρώπινος κι' εγκάρδια φιλικός μαζί μου, μ' αποκάλυψε πολλά, στη δεκαπεντάχρονη συναναστροφή μας...
Τώρα που τον αποχωρίζομαι, θα ήθελα τα όσα μου εμπιστεύθηκε, να τα κουβέντιαζα με τον παλιό συνάδελφό μου. Μα ο Αρώνης έχει φύγει για πάντα από κοντά μας...
Ευγνώμονα κι' εγώ θυμούμενος την αφορμή που μου 'δωσε για τούτα που οι αναγνώστες μου θα κρίνουν πια, ευλαβικά τ' αφιερώνω στην ιερή σκιά του και στις σκιές των συναδέλφων μου όλου του κόσμου. (Νίκος Παπακωνσταντίνου, από τον πρόλογο της έκδοσης)