ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΣΠΙΡΤΑ

Παρουσίαση

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΠΙΡΤΟ:
Στο σκουπόξυλο καβάλα,
πήρα τα βουνά πηλάλα,
με τ' ονείρου το φτερό,
μια φορά κι έναν καιρό?

Τα παλιά τα χρόνια, τότες,
που λαλούσανε οι κότες,
κι είχε αυγά ο πετεινός,
και πλεξούδες ο σπανός,
τότε που 'χανε μιλιά,
τα λουλούδια, τα πουλιά,
ο αγέρας, το φεγγάρι, ήταν ένα παλικάρι. . .
Για να είναι όμως το παλικάρι, ήταν ένας γέρος και μια γριά. Κάποτε, λοιπόν σ' ένα χωριό ζούσε - όπως σε όλα τα παραμύθια, όπως σ' όλη τη ζωή - ένας γέρος και μια γριά. Κι ήταν η χαρά τους το μονάκριβο αγόρι τους, ο Καλόκαρδος. [. . .] (Από την έκδοση)