ΒΥΣΣΙΝΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ

Παρουσίαση

ΩΡΑΙΟΠΑΘΗΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΛΟΓΟΣ, Πιστός του δόγματος "η τέχνη για την τέχνη", ο Πλάτων Ροδοκανάκης διεκδικεί, περισσότερο ίσως από τον Χρηστομάνο, τον τίτλο του κατεξοχήν εκπροσώπου του αισθητισμού στην πεζογραφία μας. Ιδιοσυγκρασία δραματικά διχασμένη ανάμεσα στον ασκητισμό και τον άκρατο αισθησιασμό, βρίσκει διέξοδο στη λυρική εξομολόγηση, πού δεν κρυσταλλώνεται πάντοτε ούτε σε διήγημα ούτε σε ποίηση ούτε τελικά σε οποιαδήποτε μορφή τυπικά αναγνωρίσιμου λόγου για τα μέτρα της εποχής. Παραμένει μια "κατάσταση γραφής" επίμονα αντιρρεαλιστική όπου κυριαρχεί το όνειρο, ή λυρική μέθη, ή απροσδόκητα κάποτε εκφραστική τόλμη, αλλά συχνά και ή υπερβολική γλυκερότητα και ή λεκτική υπερεκζήτηση. Στό "Βυσσινί τριαντάφυλλο" κάποιες απόπειρες "ρεαλιστικότερης" μυθοπλασίας δεν καταλήγουν παρά σε μια σειρά από λυρικές πρόζες με κυρίαρχο και πάλι το στίγμα του αισθητισμού: ό διάκοσμος αντί της ουσίας. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Περιεχόμενα

Το βυσσινί τριαντάφυλλο
Παιδιάτικες αγάπες
Ουρανίτσα
Ιουλία
Η κυρία Ελένη
Φρόσω
Ιστορίες
Οι κυράδες
Νησιώτικη αγάπη
Κλεοπάτρας θάνατος
Ξενούλα
Ο διωγμένος
Η αρπίστρα
Στιφάρχης
Τα έργα της φαντασίας