ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΟ ΘΗΣΑΥΡΟ

Παρουσίαση

Μου ζητάνε να ξιστορήσω τα παθήματά μου, στο Νησί με το Θησαυρό. Πιάνω λοιπόν την πένα, το σωτήριον έτος 1782, και ξαναγυρίζω στα χρόνια που κρατούσε ο πατέρας μου, σε διακόσια καν τριακόσια πατήματα από τη θάλασσα, το πανδοχείο ο Ναύαρχος Μπέμποου.
Τότες ήτανε, που ένας ηλιοκαμένος θαλασσινός μ' ένα σημάδι από παλιά μαχαιριά απάνου στο ζερβί του μάγουλο, ήρτε για πρώτη φορά και σπιτώθηκε κάτω από τη σκεπή μας. Σα να τον βλέπω ακόμα να αριβάρει με μια βαρειά περπατησιά στην πόρτα του σπιτιού μας, και πίσω του να 'ρχεται ένα σεντούκι καραβίσιο, που το 'σερνε κάποιος άνθρωπος μέσα σ' ένα καρότσι.
Τον θυμάμαι, σα να 'τανε χτες, που στάθηκε για να κοιτάξει γύρω τριγύρω στο λιμάνι, ξεφυσώντας ανάμεσ' από τα δόντια του. Κ' ύστερα αρχίνισε να μουρμουρίζει τούτο το παλιό τραγούδι της θάλασσας, που ήτανε γραφτό, για την κακή μας τύχη, να τ' ακούμε τόσο συχνά υστερώτερα. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Ο γεροθαλασσόλυκος
Ο Μαυρόσκυλος φανερώνεται και γίνεται άφαντος
Το σεντούκι του καπετάνιου
Το τέλος του στραβού
Τα χαρτιά του καπετάνιου
Ο μάγερας του καραβιού
Ταβέρνα "Το τηλεσκόπιον"
Το μπαρούτι και τα όπλα
Το ταξίδι
Τι άκουσα μέσ' από το βαρέλι
Πολεμικό συμβούλιο
Πώς βγήκα στη στεριά
Το πρώτο πετσόκομμα
Ο κάτοικος του νησιού
Το καστράκι
Το τελευταίο ταξίδι της βάρκας
Πώς τέλειωσε η πρώτη μέρα
Η φρουρά του κάστρου
Παρουσιάζεται ο Σίλβερ
Η επίθεση
Το μονόξυλο
Την ώρα της φυρονεριάς
Το ταξίδι του σκαφιδιού
Κατεβάζω τη μαύρη σημαία
Ο Ισραήλ Χάντ
"Ντουμπλόνια!"
Στα νύχια του οχτρού
Πάλι η μαύρη βούλα
Δίνω το λόγο μου
Πάμε να βρούμε το θησαυρό
Κυνηγώντας το θησαυρό. (Μια φωνή μέσ' από τα δέντρα)
Πέρασε η βασιλεία του
Το τελευταίο
Επίμετρο