ΤΕΧΝΗΤΗ ΑΝΑΠΝΟΗ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Ολοκλήρωσα με αρκετές δυσκολίες την ανάγνωση αυτού του βιβλίου. Μια πρώτη δυσκολία είναι η αναφορά σε ιστορικά γεγονότα της Αργεντινής που μου είναι άγνωστα και η απουσία σημειώσεων από τον εκδοτικό οίκο τα κρατάει άγνωστα. Για μένα αυτό έπαιξε ρόλο αφού δυσκόλεψε την αρχική τοποθέτηση των χαρακτήρων. Οφείλω να ομολογήσω ότι στο πρώτο μέρος υπάρχουν πολύ όμορφα κομμάτια όπου η φιλοσοφική συζήτηση μεταξύ των κεντρικών προσώπων (κυρίως μέσω αλληλογραφίας) είναι σπουδαία. Στα θετικά επίσης είναι ο τρόπος που γίνεται η αλλαγή του αφηγητή. Στη συνέχεια τον έχασα τον Πίλια. Δεν κατάφερα να κάνω τη σύνδεση μεταξύ της λογοτεχνικής κριτικής και αντιπαράθεσης (στα όρια του αναθέματος για κάποιους συγγραφείς) και του ερωτήματος που διατρέχει το μυθιστόρημα και αφορά την επίδραση των πράξεων του παρελθόντος στο μέλλον και αντίστροφα.

Εξαιρετικό βιβλίο. Ένα από τα κεντρικά θέματα του κειμένου είναι η ιστορία και η ερμηνεία της. Μέσα από την εναλλαγή της εστίασης και το λογοτεχνικό γένος του επιστολικού μυθιστορήματος η γραμμική χρονικότητα καταρρίπτεται και ανακύπτει το ερώτημα τόσο της ερμηνείας της Ιστορίας(ολιστική προσέγγιση), αν πίσω από τα γεγονότα υπάρχει μια χεγκελιανή δυναμική πορεία (κατά τον Μαρσέλο),ή αν τα παρελθοντικά συμβάντα επιδρούν στο μέλλον του υποκειμένου (σχετικιστική προσέγγιση) και το αντίστροφο (κατά τον Ταρντέφσκι) όσο και της ιστορίας της αφήγησης, εν τέλει ποιος είναι ο αφηγητής του έργου, ο Οσόριο, ο οποίος προφητεύει το μέλλον, ο Αροσένα, ο οποίος αποκρυπτογραφεί τις παρελθούσες συνομιλίες, ο Μαρσέλο που ανασυνθέτει την ιστορία του Οσόριο υπό την παροντική προοπτική ή ο Ρένσι ο οποίος δημοσιεύει τις επιστολές; Τα όρια είναι δυσδιάκριτα και στις δύο περιπτώσεις, υποβάλλοντας τη συγγένεια Ιστορίας και λογοτεχνίας ως προς την ερμηνευτική.