ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΠΕΝΤΟΖΑΛΗΣ

Παρουσίαση

Στο Saint - Quay - Portrieux, εκείνη τη χρονιά, γνωρίσαμε και τον Ευριπίδη Πεντοζάλη εντελώς τυχαία. Είτανε μάλιστα ο μόνος συμπατριώτης μας που ανταμώσαμε σ' αυτά τα μέρη εξόν από το μάγερα του ξενοδοχείου. Μας άκουσε ένα βράδυ σ' ένα καφενείο που κουβεντιάζαμε ελληνικά και μας πλησίασε αμέσως, χαρούμενος και γελαστός.
- Γεια σας πατριώτες! είπε. Δυο μήνες έχω ν' ακούσω τη γλώσσα μας. Μου επιτρέπετε να καθήσω μαζί σας;
Προτού προφτάσουμε να του απαντήσουμε, είχε κιόλας στρωθεί στο τραπέζι μας. Τον δεχτήκαμε όμως χωρίς δυσαρέσκεια γιατί είτανε νέος και συμπαθητικός.
- Τί φτιάνετε στη Γαλλία; ρώτησε.
Του δώσαμε όλες τις πρεπούμενες εξηγήσεις.
- Κ' εγώ σπουδάζω στο Παρίσι, είπε, μα δεν έτυχε ποτέ να σας δω. Κυρίως μ' ενδιαφέρει η φιλοσοφία.
Τώρα ξεκουράζομαι εδώ - πέρα. Όχι πως μ' αρέσει ιδιαιτέρως, μα έτσι έτυχε. Γκρίζος τόπος κι' όλο βρέχει. Που τα καημένα τα νησιά μας! Ετοιμάζω κ' ένα βιβλίο για την αιώνια νιότη του ελληνικού πνεύματος.
Είχαμε γνωρίσει κι άλλους πολλούς που υποσχόντανε να δημοσιέψουνε βιβλία για παραπλήσια θέματα.
- Τί εννοείτε ως ελληνικό πνεύμα; ρώτησε αυστηρά ο Μάργαρης, έτοιμος αμέσως για ένα δογματικό καβγά.
Ο Ευριππίδης Πεντοζάλης έβαλε τα γέλια.
-Ελληνικό πνεύμα, αποκρίθηκε, θα πει πρώτα -πρώτα να μη χάνουμε τη χαρά της ζωής.
- Δε σας εννοώ, είπε ο Μάργαρης.
- Πρέπει να πιούμε για να συνεννοηθούμε, είπε ο Πεντοζάλης.
Κάλεσε το γκαρσόνι και αξίωσε να πιούμε κάτι. Πράγματι, μόλις τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας, αρχίσαμε να γινόμαστε φίλοι και είπαμε πολλά ανέκδοτα. Δηλαδή ο καινούριος γνώριμός μας έλεγε τα περισσότερα και σπάνια άφηνε κανέναν άλλο να μιλήσει. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΠΕΝΤΟΖΑΛΗΣ
ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Θεραπειά
Η συμμορία
Ο κήπος με τα κυπαρίσσια
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Η λίμνη
Σιμόνη την έλεγαν
Όλα εν τάξει
ΧΙΜΑΙΡΕΣ
Ταξίδι στο νησί της Χίμαιρας
Ουέστμινστερ
Ο άνθρωπος που έγραψε ένα βιβλίο
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ 1922