Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΚΑΙ Τ' ΑΓΡΙΜΙΑ

Παρουσίαση

Το Κίνημα είχε αποτύχει. Μια φωνή με δυο συνθηματικές λέξεις μου το ανάγγειλε απ' το τηλέφωνο κι έσβησε. Εκεί, στα χαράματα, για ένα λεφτό, η μηχανή σα να 'χε σταματήσει με τους τροχούς σ' αμηχανία. Ένιωσα την παύση αυτή σαν ξυράφι στο αίμα μου. Στα νεύρα μου έφταναν κοπαδιαστά τα μηνύματα και με τις άκρες των δαχτύλων, μόλις οι τροχοί ξανάρχισαν να κινούνται, μάντεψα πως είχαμε χάσει. Κάτι μούδιασε στα χέρια, στα πόδια. Τα σπλάχνα μου αναστατώθηκαν σ' ένα μίγμα πανικού και ηδονής. Μια πτώση που μερμηγκιάζει ολόκληρο το κορμί, κατάλυση της βαρύτητας, όπως όταν κάνεις έρωτα στ' όνειρό σου. [...] (Από την έκδοση)