(CD) SYMPHONY NO.4

Παρουσίαση

H Τέταρτη Συμφωνία του Arvo Part, με τον υπότιτλο Λος Άντζελες, γράφτηκε το 2008 και έκανε πρεμιέρα τον Ιανουάριο του επόμενου έτους, με τον Esa-Pekka Salonen να διευθύνει την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λος Άντζελες. Η πρώτη αυτή απόδοση της Συμφωνίας αποτυπώνεται στην παρούσα έκδοση. Είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται συμφωνική μουσική του Part στην ECM New Series, την εταιρεία που συνεργάζεται με τον Εσθονό συνθέτη από το 1984 μια χρονιά που σηματοδοτήθηκε από την πρώτη έκδοση έργου του, το Tabula Rasa.
Η συμφωνία είναι εξαιρετικά όμορφη, έγραψε ο Mark Swed της Los Angeles Times σχολιάζοντας τις εντυπώσεις του από την πρεμιέρα της Συμφωνίας, τον Ιανουάριο του 2009. Η επιστροφή του Part στη συμφωνική δομή (με ένα έργο που γράφτηκε για ορχήστρα εγχόρδων, άρπα, τύμπανα και κρουστά) δημιούργησε μεγάλη αίσθηση στον τύπο και στο κοινό, καθώς έχουν περάσει σχεδόν σαράντα χρόνια από το προηγούμενο συμφωνικό έργο του συνθέτη, την 3η Συμφωνία. Μπορεί να παρακολουθήσει κανείς πολλές ανατροπές στο έργο του Part το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στις δύο συμφωνίες. Το πνεύμα του Tabula Rasa ωστόσο, άφησε το πεδίο ελεύθερο για να μπορεί να θέσει μια νέα αρχή στο συμφωνικό του έργο. Η νέα συμφωνία, με πολύ περιορισμένο το γνωστό tintinnabulation στυλ του συνθέτη, εστιάζει σε μια μεγαλύτερη φόρμα.
Η ιδέα της Συμφωνίας άρχισε να παίρνει μορφή στο μυαλό Part σε μια περίοδο όπου μελετούσε κείμενα σχετικά με τους φύλακες αγγέλους. Τότε ήταν που έλαβε την ανάθεση του έργου από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λος Άντζελες, μια πόλη που το όνομά της αναφέρεται στους αγγέλους. Η απόφασή να συνθέσει τον Κανόνα του Φύλακα Άγγελου ήρθε φυσικά όσο και αυτονόητα.
Η Τέταρτη Συμφωνία, ή Συμφωνία των Αγγέλων λοιπόν, είναι κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά μια "μουσική συνθήκη", η οποία βασίζεται σε ένα κείμενο που καθορίζει όλο το έργο, από τον προσδιορισμό της δομής του ως την τελευταία του λεπτομέρεια. Ο Paul Griffiths σημειώνει: "Αυτή η μουσική είναι εμποτισμένη από το άσμα: στην τροπικότητα της, στη διατύπωσή της, στην επανάληψή και τις εναλλαγές της, στον τρόπο με τον οποίο η μια φωνή απαντά στην άλλη- που παραπέμπει περισσότερο στη δυτική εκκλησιαστική παράδοση παρά στην ανατολική- στη χρήση των κρουστών ως τελετουργική σήμανση. Η ορχήστρα υπάρχει για να υπηρετήσει μια λιτανεία, καθώς τα έγχορδα ηχούν σα μουρμουρητό αγγέλων".

Περιεχόμενα

I Con sublimita [12:04]
II Affannoso [14:12]
III Deciso [8:45]
Fragments from Kanon Pokajanen (1997) [14:50]

Los Angeles Philharmonic, Esa-Pekka Salonen conductor
Estonian Philharmonic Chamber Choir, Tonu Kaljuste conductor