ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
Σαράντα και μία εκ βαθέων εκμυστηρεύσεις, γραμμένες με αυτοσαρκασμό, χιούμορ και ευαισθησία, σκιαγραφούν το ταξίδι αυτογνωσίας και τις προκλήσεις που η σύγχρονη Ελληνίδα καλείται να αντιμετωπίσει, ως μαμά, γυναίκα και σύντροφος. Οι Μικρές Ιστορίες Μητρότητας είναι ένα ανθολόγιο ηλεκτρονικών επιστολών που στάλθηκαν από την "Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων" προς τις μαμάδες-ακόλουθους του blog, για να τους θυμίσει ότι δεν είναι οι μόνες που δυσκολεύονται, δεν είναι τρελές και δεν είναι ποτέ μόνες. Σαν ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Ένα συνωμοτικό ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ
Η ΕΙΔΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΦΟΡΑ Πικραίνεσαι, γλυκύτατόν μου τέκνον. Ηύρον τα σκληρά εγκώμια απόθεμα γλυκέος έαρος πρόθυμου ξανά να σε σταυρώσει. Μην πικραίνεσαι. Οπίσω σου ορχόμεθα κι εμείς μαζί θα κρεμαστούμε έκαστος επί του χρέους του εσύ επί ξύλου εμείς επί χάρτου. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΘΗΝΑΙΕΣ
Τι σημαίνει να προσπαθείς να επουλώνεις τα τραύματά σου σε μια σκληρή, κεχριμπαρένια πόλη; Οι Αθηναίες πίνουν ούζα σε γκρίζες ταράτσες, βάφονται μοβ από τις κουτσουπιές της Αλεξάνδρας, τρώνε παγωτό Σικάγο στη Χαρά, μιλάνε με τα αγάλματα του Μουσείου και βάζουν φωτιά στην πόλη, αιχμαλωτίζοντας για μια στιγμή την ποίηση της ζωής στο κέντρο της Αθήνας. Εννέα ιστορίες για την ανθρώπινη αδυναμία, τον μαγικό ρεαλισμό της καθημερινότητας και την ομορφιά των μικρών πραγμάτων σε μια μεγάλη πόλη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Σμαραγδένιος κόσμος
Σ' έναν αόρατο κόσμο παράλληλο προς τη Γη, τον Σμαραγδένιο Κόσμο, ο σαγηνευτικός και μυστηριώδης Σαιρμέν, που κατέχει γνώσεις και μυστικά, ετοιμάζει ένα εργαστήριο εκλέπτυνσης των ανθρώπινων σωμάτων και των ανθρώπινων συνειδήσεων. Καθώς ο πλανήτης Γη απειλείται από τις λανθασμένες επιλογές των κατοίκων του, μια νέα φυλή ανθρώπων ετοιμάζεται να ξεκινήσει από εκεί για να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας. Μια παρέα από τέσσερα νεαρά κορίτσια κι ένα αγόρι θα κληθούν να ταξιδέψουν στον Σμαραγδένιο Κόσμο για να συνδράμουν στις προσπάθειές του. Εκεί ...
Διαβάστε περισσότερα...

121 ΚΑΡΕ
"Θα σταθώ σε όσα οι περισσότεροι προσπερνούν ή επιλέγουν να παραβλέπουν. Θα δώσω φωνή σ' αυτά που μας καθορίζουν, μας ενώνουν και μας διαμορφώνουν. Θα διαστείλω τον χρόνο, απολαμβάνοντας και εκτιμώντας το φευγαλέο. Θα δώσω χρώμα στα αόρατα, τα δεδομένα της ζωής. Θα εξυμνήσω τα μικρά, θα θυμηθώ τα παλιά". 121 κείμενα που, σαν κινηματογραφικά καρέ, μέσα από 121 λέξεις και εικόνες, δίνουν φωνή στα αόρατα, διάρκεια στα εφήμερα, ουσία στα δεδομένα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΝΟΙΚΑΡΗΣ
Ο Αντώνης Νικολάου, κάτοικος Αθηνών, διορίζεται δάσκαλος σ' ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό της Κρήτης το 2012. Αποζητά την απομόνωση του τόπου, όντας κυνηγημένος από προσωπικούς, και όχι μόνο, δαίμονες. Εκεί διαμένει σ' ένα δωμάτιο στην αυλή της κυρίας Τασίας, μιας σκληροτράχηλης ηλικιωμένης γυναίκας η οποία δεν συμβιβάζεται με τον καθωσπρεπισμό της κοινωνίας και υπακούει μόνον στους δικούς της ιδιαίτερους κανόνες ηθικής. Μέσα από την αναπόφευκτη σύγκρουση των δύο αυτών κόσμων ξετυλίγονται σταδιακά οι ιστορίες των ηρώων και έρχεται στο φως έ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
"Της χάιδεψα το πρόσωπο λίγο αμήχανα. Ήταν σαν άγριο θηρίο σε κλουβί. Με κοίταζε σαν να ήθελε να μου κόψει τη σάρκα σε μικρά κομματάκια. Ένιωθα να ζαλίζομαι. Ήθελα να το βάλω στα πόδια. Βυθιζόμουν ολοένα και περισσότερο μέσα στον εαυτό μου. "Δεν θα με φιλήσεις;" άκουσα τη φωνή της σαν να έρχεται από μακριά. Έβγαλα το κεφάλι μου στην επιφάνεια και έσκυψα να τη φιλήσω. Τραβήχτηκε ανεπαίσθητα, σαν να μπήκε ανάμεσά μας ένα σύννεφο. Έγειρε το κεφάλι της στο πλάι. Άγγιξα τα μαλλιά της για πρώτη φορά. Γύρισε το πρόσωπό της σ' εμένα και είδα πως ή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
"Ήταν αργά τη νύχτα όταν άρχισε να κατεβαίνει κουτρουβαλώντας τα σκαλιά. Δεν ήθελε να τη χάσει. Την είδε να κλείνει πίσω της την πόρτα και να βγαίνει στο πεζοδρόμιο. Ήταν ήσυχα. Το μόνο που άκουγε, ήταν τα τακούνια της και τον ήχο απ' το λινό χρωματιστό φουστάνι της. Το άρωμα που ανέδιδε το σώμα της καθώς προχωρούσε πέντε βήματα μπροστά του, τον ταξίδευε κάπου μακριά. Ήθελε να απομνημονεύσει τα πάντα γύρω απ' αυτήν - τον τρόπο που κινείται, που μιλά και που συναναστρέφεται τον κόσμο. Ήταν Σάββατο και δεν είχε εκπομπή στον σταθμό, έτσι θ' α...
Διαβάστε περισσότερα...