ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

ΣΑΒΒΑΤΟΓΕΝΝΗΜΕΝΗ
Β' ΕΚΔΟΣΗ Εμπλουτισμένη με νέα κείμενα «Εγώ γλίτωσα και δεν είμαι πλέον σαν κι εσάς. Και χόρτασα. Και λεφτά. Και οικογένεια κι αγάπη. Κυρίως αγάπη. Στο μέτωπο αγγίγματα-φιλιά. Και πλάι στα χείλη. Εγώ που, μέχρι πέρυσι, αν με άγγιζες ακόμα και εξ αποστάσεως, ούρλιαζα "πίσω μου σ' έχω σατανά". Εγώ χόρτασα. Έναν χειμώνα αγάπη. Μια άνοιξη ελπίδα. Κι ένα καλοκαίρι προοπτική. Ολόκληρο προοπτικές. Εγώ, η ξεγραμμένη. Χρειάστηκε να ξεγραφτώ για να μπορέσω και να συμμορφωθώ και να αγαπήσω και να αγγίξω και να ανταποδώσω και τα πάντα. Εγώ. Όχι πια ορ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΛΑΜΑΤΑ
«Θέλω να με πας στα πανηγύρια» Σ' αυτά τα τριήμερα που τραγουδάει η Ξανθή Περράκη ακόμη κι όταν δεν τραγουδάει, με χάρτινα τραπεζομάντιλα μες στη λίγδα, να καθίσουμε κάτω απ' τα ηχεία, να μην ακούς αυτά που σου λέω και να μην καταλαβαίνω αυτά που μου λες. Να είναι της Παναγιάς ανήμερα και να 'χει κλάψει η εικόνα και να 'χουν βγει τα φιδάκια να γλείψουν τα δάκρυα και νά 'χουν μοσχοβολήσει τα κρινάκια. Όλα να 'ναι νάι νάι νάι κι εσύ ο πιο Παναγιώτης, γιατί θα σ' έχω ξεματιάσει αποβραδίς με λάδι και αλάτι και θ' αστράφτεις σαν πάλκο. Κι όλο θ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ
Έρχεται κάποιο πρωί που ένας κοκκινολαίμης πηδάει από τις φυλλωσιές του κήπου πάνω στη βρύση του νεροχύτη σου και σε κοιτάει συστρέφοντας το κεφαλάκι του εκεί που βάζεις νερό στην καφετιέρα. Και δεν φοβάται, παρότι ακούει την ανάσα σου, παρότι κοιταζόσαστε στα μάτια. Και μετά φτερουγίζει πίσω στα κλαδιά της δάφνης και ξέρεις ότι κάτι μέσα σου έχει σπάσει οριστικά. Και δεν θες πια να πας στη δουλειά σου. Και δεν βάζεις πια τη «Σοφοκλέους live». Και αφήνεις τις μετοχές σου ανάμεσα στα ζιζάνια, αφήνεις τον καφέ στην καφετιέρα να καεί. Αισθάνε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΣ ΦΥΣΑ ΤΩΡΑ
ΚΛΕΛΙΑ Τον τελευταίο καιρό, που νιώθω ότι είναι άχρηστο να λέω τη γνώμη μου αν δεν τη συνοδεύει κάποια δράση, κάποια πράξη σοβαρή, και κάπως πήζω μέσα στη χλαπάτσα από απόψεις που τη μεγέθυνε η ψηφιακή δικτύωση - ίσως και λόγω ηλικίας σκέφτομαι ότι εγώ, αντιθέτως, θα 'θελα να περιγράψω λεπτομερέστατα ένα βάζο με αγριοτριαντάφυλλα που μια πολύ συγκεκριμένη μέρα (σχεδόν μισό αιώνα πριν) υπήρχε στη σάλα του πατρικού μου. Τη δροσιά και το χρώμα τους. Τ' αγκάθια τους στον γερό, πράσινο γυαλιστερό τους μίσχο. Τα υπορόδινα εκατόφυλλα που μαδάνε σ...
Διαβάστε περισσότερα...

Αποχαιρετισμός στον Ρόμπερτ
«Στο μεταξύ τα λουλούδια σου έχουν αρχίσει να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο. Ο μυστικός κήπος όπου μπορούσες να κρυφτείς, να σκεφτείς και να κλάψεις σιωπηλά, μέρα τη μέρα αφανίζεται. Προσπαθώ να τα φροντίζω, να τα ποτίζω, να τα κλαδεύω και να τα τρέφω, κι όμως αυτά γνωρίζουν πως κάτι έχει αλλάξει, δεν είσαι εσύ μα ένας ξένος, κάποιος που προσποιείται ότι τα φροντίζει, νιώθουν ότι το κάνει για σένα και όχι γι' αυτά. Η αζαλέα μαράθηκε πρώτη, ύστερα οι τριανταφυλλιές και η πλουμέρια, οι γαριφαλιές, η τελοπέα, οι κάκτοι, οι ανιγόζανθοι, οι μικ...
Διαβάστε περισσότερα...

Επιστολές προς Ευστάθιον
Α, να που άρχισε να βρέχει σήμερα στο Σύδνεϋ. Όταν βρέχει, μνημονεύω Σολωμό και αναρωτιέμαι, δεν έχω τίποτ' άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα; Βέβαια και έχεις. Έχεις την παιδική σου ηλικία, τις αρρώστιες που σε πόνεσαν, τους ανθρώπους που έχασες, τα ευλογημένα πάθη, τις αγιάζουσες επιθυμίες, τις όσιες αναμνήσεις και, πάνω απ' όλα, το πολύ απλό ερώτημα που άκουγες συνέχεια από τη μητέρα σου, από την πρώτη μέρα που κατάλαβες τον κόσμο, το προαιώνιο ερώτημα που λένε με αγάπη και θλίψη τα χείλη που σε ανέθρεψαν - τι θέλεις να φάμε σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΑΠΗΤΗ Α,ΜΠΑ
Η καλτ της "Α,μπα" είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο «αθόρυβα» φαινόμενα του ελληνικού Ίντερνετ. Πρόκειται για τη φανατική κοινότητα των Αμπαχόλικς που δημιουργήθηκε γύρω από το ομώνυμο μπλογκ της Λένας Φουτσιτζή στη LiFO και αυτονομήθηκε σε ένα δημοφιλέστατο site που απαντάει καθημερινά στα ποικίλα ερωτήματα γύρω από σχέσεις, κοινωνία, φεμινισμό, σεξουαλικότητα κ.ά. Αυτό που ξεχωρίζει την "Α,μπα" είναι η μοναδική ευστροφία και ευθύτητά της. Σε αντίθεση με το κουρασμένο, ακκιζόμενο, ψευδοεπιστημονικό και συχνότατα βλακώδες ύφος των ανάλο...
Διαβάστε περισσότερα...