ΕΝΥΠΝΙΟ

ΤΕΛΕΙΑ
«...είμαι επιρρεπής στα λάθη. Λες και τα κάνω επίτηδες. Δεν μου αρέσει που υποπίπτω σε αυτά αλλά είναι καλό σημάδι που συμβαίνουν. Δεικνύουν μια ειλικρίνεια αυθόρμητη που από μόνος μου δεν μπορώ να εκφράσω και να διαπιστώσω. Έρχονται λοιπόν τα λάθη για να αποδώσουν δικαιοσύνη. Δεν Θέλω να σταματήσω να τα κάνω. Η τελειότητα με τρομάζει και με αγχώνει. Μου κόβει το οξυγόνο που μου αναλογεί.» Υπάρχει ένα σημείο, ένα μοναδικό σημείο, από όπου ξεκινούν όλα ή που καταλήγουν όλα. Ένα σημείο που ορίζει την αρχή ή το τέλος. Μία κουκίδα απειροελάχισ...
Διαβάστε περισσότερα...

Οχτώ λεπτά
"Το ξέρεις ότι αν ανατιναχτεί ο ήλιος τώρα, θα μας πάρει 8 λεπτά να το καταλάβουμε στη γη", είπε ο ένας πολύ γρήγορα και κάποια τσίριξε: "δηλαδή είμαστε διαρκώς 8 λεπτά μακριά από το να παγώσουμε για πάντα;". Από τα πάρτι στο Λος Άντζελες, στους περιπάτους στην Αθήνα και πάλι πίσω, η νουβέλα ξετυλίγεται γύρω από ένα τραπέζι σε δύο χρόνους, δύο ηπείρους και δύο πραγματικότητες. Ακριβώς όπως και οι αναμνήσεις της αφηγήτριας, που προσπαθούν να ταιριάξουν το παρελθόν με το παρόν και να γεφυρώσουν την απόσταση ανάμεσα στις γλώσσες, τις ταυτότητ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ντρέντα κάμπο
57 ποιήματα για τον έρωτα και την απώλεια. Διαδρομή του κύκλου ζωής του από την οπτική της έλλειψης. Η επανάληψη πορείας -σχεδόν μοτίβο- ποτέ ίδια με την προηγούμενη. Εδώ τον λόγο έχει το όνειρο και το σώμα. Το σώμα ως ορατό, οριοθετημένο πεδίο τραυμάτων, φέρει εμπειρίες, αναζητά λύτρωση. Ο δ' έρωτας ως θεραπεία ενώ μπερδεύεται το όνειρο με την πραγματικότητα, αναδεικνύει τα αρχέτυπα. Αέναη κίνηση: Οι αποστάσεις, οι ενώσεις των σωμάτων χορεύουν κι ανασαίνουν· έλλειψη ολοκλήρωσης λαχταρά, ποιεί τον έρωτα. Σε κάθε στάδιο μια αποκάλυψη / ανα...
Διαβάστε περισσότερα...

Καντράν
Ο Σπύρος παίρνει τη δύσκολη απόφαση να πάει τον ανοϊκό πατέρα του σε γηροκομείο. Ο Δημήτρης φλερτάρει τη Γιάννα πίνοντας μπίρα στην πλατεία Αγίου Μάρκου. Γιατί ο Σωτηράκης, ο ράφτης, αναγκάζεται να γράψει στον θείο Αριστείδη, στην Αυστραλία, ότι η κόρη του, η Τούλα, έχει γίνει τσούλα και τι ρόλο έχει παίξει σ' αυτό ο κουρέας ο Μικές; Τι σημαίνουν τα αρχικά Ε.Π. στο κουδούνι ενός πορνείου; Ένα ταξίδι. Μία πορεία με 19 στάσεις, που διασχίζει το αστικό και ημιαστικό τοπίο με κοινό στοιχείο τη μελαγχολία της εσωτερικότητας. Ιστορίες ανθρώπων τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΟΥΓΓΟΧΩΡΙ
Μη σε ξεγελάνε τα χωρατά μας, είναι ο τρόπος μας να ξορκίσουμε τον φόβο μας, μου είπε, πίνοντας μονοκοπανιά το πιοτό της εξομολόγησης. Όλοι το φοβούνται τούτο το μέρος. Γι' αυτό δεν έρχεται κανείς να δουλέψει εδώ. Θαρρείς πως δεν έχουνε ανάγκη το μεροκάματο; Το 'χουν και το παραέχουν. Μα ο φόβος... Και ξέρεις τι φοβάται περισσότερο ο άνθρωπος; Αυτό που δεν καταλαβαίνει. Αυτό φοβάται. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΠΕΥΚΑ
Ένα τσεκούρι χτυπάει τον κορμό σαν μετρονόμος Ένα τσεκούρι χτυπάει τον κορμό σαν μετρονόμος Ένα τσεκούρι χτυπάει τον κορμό σαν μετρονόμος Ένα τσεκούρι χτυπάει τον κορμό Ένα τσεκούρι (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΘΥΜΑ
"Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι ο άνθρωπος βγαίνει πιο δυνατός, πιο όμορφος από τον πόνο. Έτσι θυμάμαι το πρόσωπο της μάνας μου, όταν στέγνωσαν τα πρώτα της δάκρυα και μου μιλούσε στη φωτογραφία στη σιρβάντα. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή· μας μαζεύανε σε κομμάτια. Τα χέρια μου μπήχτηκαν στο χώμα· το κορμί μου ορφανό μέσα στους θάμνους. Τα σκυλιά μας μύριζαν με τις υγρές μουσούδες τους. Τα πουλιά φτεροκοπούσαν μέσα στις φωλιές τους. άλλαξα πολύ από τότε που πέθανα". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΒΑΡΙΣΤΟ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Φτάνω στο τέλος... αρκετά φλυάρησα και μάλλον ήρθε η ώρα να με περιποιηθεί ο πελώριος νοσοκόμος, ο φύλακας άγγελός μου· και κάλλιο να με κρεμάσουν παρά να σκαλίσω πάλι από την αρχή τα περασμένα μου βάσανα. Γι' αυτό λοιπόν... αγαπητοί κύριοι, μέχρι να... μέχρι να μας επιτρέψουν και πάλι τα καλαμπούρια οι αξιοσέβαστοί μου θεραπευτές, αν έχετε κέφι την ώρα της σχόλης εδώ θα με βρείτε πρόθυμο ν' απαντήσω σε κάθε απορία. Κοπιάστε λοιπόν ν' ακούσετε την ιστορία για τους δυο αληθινούς αγίους που γνώρισε η ανθρωπότης· ο Χριστός ήταν ο ένας κι ο άλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΩΠΑ, ΩΠΑ, ΜΠΛΑΤΙΜΟΙ
Ακολουθάω τρέχοντας, μέχρι το παρεκκλήσι του γκαβού, ένα σμήνος από φυγόκεντρα μελίσσια. Και τα βλέπω έκθαμβος, με το που μπαίνω, να γλυκοπλέκουνε, μπροστά στο Άγιο Βήμα, μια δεύτερη, δική τους, θεόρατη κηρήθρα-τέμπλο. Όπου το κάθε κελί της κηρήθρας, αποτελεί κι από έναν ζυμωτό, εξαπτέρυγο μικρόκοσμο -ιστορίες αλλόκοτες, του Φέγγου, που δουλεύουνε με φοβικά. Αίφνης, μπαίνω στο νόημα: Ότι σαν με πλακώσει κι ο τελευταίος μπαξές, με αυτές θα ανοίξω δρόμο - άλλο δεν έχω. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) «Μέσα απ’ τις ιστορίες ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ατραπός
Όταν αφήσεις το ποτάμι να κυλήσει μέσα σου, να γκρεμίσει στερεότυπα, να φανερώσει κρυμμένες πτυχές, τα θέλω που έχεις καταπνίξει, τα πρέπει που έχεις ασπαστεί, τις μάσκες που έχεις φορέσει, τους ρόλους που έχεις υποδυθεί. Όταν τα γάργαρα νερά του ξεπλύνουν τα σωθικά σου από καθετί εμβόλιμο, τότε άραγε τι θ' αντικρίσεις; Τι είσαι πίσω απ' όλα αυτά; Άραγε τι μορφή έχεις; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΣΑΡΝΙΚ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Αν και είναι αργά, είναι νύχτα, και εσύ δεν δύνασαι. Τραγούδα σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Τίποτα δεν συμβαίνει. Θα μπορούσα να είμαι τόσο ευτυχισμένη αυτή τη νύχτα! Ακόμη μένουν όνειρα ανεκπλήρωτα. Και τα λίγα μου χρόνια! Γιατί όχι; Ο θάνατος είναι μακριά. Δεν με κοιτά. Τόση ζωή Κύριε! Για ποιον λόγο τόση ζωή; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Σατυρικόν
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΥΔΩΝΙΟΣ Βασιλιάς Κυδώνιος: Αξιωματούχοι μου σπουδαίοι, Καναβούριε, Ξυλοτζιτζίβερε και Φάσουλε και Ρόδιε, Κίτρε, Δαμάσκηνε και Φρύγιε και Νεράτζη, κι εσείς Κρεμμύδιε και Μαρούλιε και Καστάνιε, Μούσμουλε, Πέπερε, Καρύδιε και Σπανάκιε, η Ελαία ζήτησε να στήσουμε κριτήριο για να δικάσουμε τον Οίνο σαν προδότη. Φρονώ, καλύτερα ν' ακούσουμε την ίδια. Ελαία: Πριν για τον Οίνο σού μιλήσω, θέλω μόνο πόσο καλά σ' υπηρετώ να σου θυμίσω: Σαν βασιλιάς μεγάλος έγινες του κράτους, με το δικό μου μύρο σ' έχρισα, Κυδώνιε, καθώς παλιά και τον ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΧΟ ΤΣΙ ΜΙΝΧ ΣΤΟ ΤΡΕΝΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΡΑΤΖΟΒΑΣ
Ο Χο Τσι Μινχ βρέθηκε στο μακεδονικό μέτωπο με τη Γαλλική Αποικιακή Στρατιά την περίοδο 1916-1917. Στις αρχές Ιουλίου του 1916 αναλαμβάνει μία απροσδόκητη αποστολή. Η άφιξή του στη Θεσσαλονίκη σηματοδοτεί τη γνωριμία του με την ιστορία της πόλης και των προσώπων της. Μεταξύ αυτών και του Ζακ Βεντούρα. «Οι τιμές ήταν τόσο ακριβές, λες και κοιμότανε στο Παρίσι ή στη Νέα Υόρκη. Τα πανδοχεία λίγα, ο κόσμος πολύς. Αξιωματικοί, έμποροι, κατάσκοποι, δημοσιογράφοι, όλοι είχανε μαζευτεί σε αυτήν την πόλη. Κι ο πόλεμος τραβούσε, γινόταν κάπου μακρι...
Διαβάστε περισσότερα...

Με το σώμα
ΤΟΤΕ Τότε δεν ήξερα πόσο ύστερα μετά από κάθε ακριβώς περίσσευε. Τώρα γνωρίζω: Όσο κρατάει μια ζωή. Λίγο πιο λίγο. Αυτό το λίγο, πόσο θέριεψε πόσους έθρεψε! Αυτό το ελάχιστο του έρωτα παρόν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) «Σεβόμενη συστηματικά τις πάγιες κειμενικές αρχές της, η στρατηγική των στίχων αποτυπώνει, εκτός των άλλων, τις πλέον σημαίνουσες λεπτομέρειες των ψυχοσωματικών κραδασμών. Η δε ετερότητα προσεγγίζεται με τη δέουσα λεπτότητα ενός σαφώς αλληλέγγυου ανθρωπισμού. Η αυθεντικότητα της προσέγγισης του Άλλο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΓΕΝΙΑ
Μία ανατρεπτική αλληγορία για ένα θέμα που παραμένει διαχρονικό. Ποια είναι η θέση της γυναίκας στη θρησκεία και ειδικότερα στον χριστιανισμό; Τι γίνεται όταν εκείνη θελήσει να εξισωθεί με τους άντρες και ποια είναι τελικά η κατάληξη; Το διήγημα του Κέλερ διαδραματίζεται σε μία εντελώς διαφορετική εποχή. Όμως στη δική μας, παρόλο που σημειώνονται ραγδαίες εξελίξεις, μήπως δεν άλλαξαν πολλά πράγματα από τότε; Μήπως διαιώνιες αρχές και θεσμοί συνεχίζουν να υφίστανται; Η Ευγενία είναι μια δυναμική γυναίκα που έρχεται αντιμέτωπη με τις επιταγέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΡΜΑΙΑ ΔΙΣΤΑΓΜΩΝ
έτσι, ανάμεσα στο υπαρκτό της θλίψης και το ανύπαρκτο της νιότης σαν τυφλός ακροβατείς, σκοτώνεις τ' όνειρο ξανά αρνούμενος την πλάνη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Έτερον εκαρτερών
Ζυγίζω την ψυχή μου Δεν είναι πια υπέρβαρη Ζυγίζω το όνειρο Δεν είναι πια λιποβαρές (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΓΟΥΕΜΠΣΤΕΡ ΚΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ
Το ποτήρι ξεχείλισε για τον Τζέιμς Στόουν. «Ορκίζομαι», είπε, και κοίταξε ολόγυρα απελπισμένος, «ορκίζομαι ότι όλα αυτά φτάνουν για να σε κάνουν να θες να πουλήσεις την ψυχή σου στον Διάβολο! Κι εγώ θα την πουλούσα ευχαρίστως, για δυο δεκάρες!» Το διήγημα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα The Saturday Evening Post (24 Οκτωβρίου, 1936), κυκλοφόρησε σε μορφή βιβλίου την επόμενη χρονιά από τον εκδοτικό οίκο Farrar & Rinehart και απέσπασε το βραβείο O. Henry Award (βραβείο με το οποίο έχουν τιμηθεί επίσης οι Γουίλιαμ Φώκνερ, Τζον Τσίβ...
Διαβάστε περισσότερα...

Με άγνοια κινδύνου
Και μένα μου χρωστούσε η ζωή μα ζω με δανεικά θανάτου φωτιά αναποδογυρισμένη στο καντήλι της να εκπαιδεύω φόβους πώς να φτιάχνουν πληγές (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Τα ειπωμένα
Ο Ριζωμένος Σαν έρθει η μέρα -και δεν αργεί να φανεί- που τα λόγια μου και τα αισθήματά μου θα γίνουνε για σένανε ποιήματα και μελωδίες. Ναι, τότε θα 'ναι· που θα 'χεις μέσα μου ριζώσει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...