ΚΟΡΟΝΤΖΗΣ

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΜΕ ΤΗ ΚΙΜΩΛΙΑ
Στο κέντρο της κατεστραμμένης σάλας βρισκόταν το μωρό μες στην κούνια του και κοιμόταν ήσυχα. Η Άννα κάθισε κοντά του κουρασμένη κι άρχισε να το παρατηρεί. Δεν είχε τολμήσει ν' ανάψει το παραμικρό φως, αλλά το σπίτι εκεί κοντά καιγόταν ακόμα και οι αναλαμπές του φώτιζαν πολύ καλά το πρόσωπο του μωρού. Είχε μια μικρή ελιά στο λαιμουδάκι του. Η υπηρέτρια κάθισε και το κοίταξε κάμποση ώρα, πώς ανέπνεε και πώς πιπιλούσε την μικρούλα του γροθιά. Κάποια στιγμή διαπίστωσε πως το είχε κοιτάξει αρκετή ώρα για να μπορέσει να φύγει δίχως το παιδί. Σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΤΩΧΟ ΘΕΑΤΡΟ
Γιατί κάνουμε τέχνη; Για να παραβιάσουμε τα όριά μας, να επεκτείνουμε τα όριά μας, να καλύψουμε το κενό μας, να ολοκληρωθούμε. Αυτό δεν αποτελεί συνθήκη, αλλά συνιστά μια πορεία, όπου, εκείνο που είναι σκοτεινό μέσα μας, φωτίζεται σιγά σιγά. Σε αυτό τον αγώνα με τις προσωπικές μας αλήθειες, σ' αυτή την προσπάθεια να ξεφλουδιστεί κομμάτι κομμάτι η μάσκα της ζωής, το θέατρο, με την πληρότητα της έρευνάς του, μου φαινόταν πάντα σαν ένας χώρος πρόκλησης. Έχει την ικανότητα να προκαλεί την ίδια του τη φύση, καθώς και το ακροατήριό του, παραβιάζ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΠΙΣΣΑΣ ΙΩΑΝΝΑΣ
Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα, πρόκειται για ένα σοβαρό ιστορικό εγχειρίδιο. Μια κοπέλα όμορφη, έξυπνη, μορφωμένη, ελληνικής καταγωγής, ερωτευμένη μ' έναν μοναχό όταν ήταν 15 χρόνων, μεταμφιέζεται σε άνδρα για να μπορεί να ζει ανεμπόδιστα με τον αγαπημένο της στα διάφορα μοναστήρια που συναντούσαν στο διάβα τους. Ταξιδεύει στην Ελλάδα, όπου σπουδάζει, ζει για ένα μεγάλο διάστημα στο μοναστήρι της Καισαριανής, στις πλαγιές του Υμηττού. Φεύγει στη Ρώμη όπου διδάσκει ελληνικά, κατορθώνει σιγά σιγά με τις ικανότητές της να ανέβει όλες τις βαθμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (1959-1962)
Ο πόλεμος της Αλγερίας (1954-1962) είναι μία από τις κορυφαίες στιγμές της μακρόσυρτης αποικιακής επανάστασης που σημαδεύει τον 20ό αιώνα. Ο αγώνας των Αλγερίνων κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας διεξάγεται ταυτόχρονα σε δυο μέτωπα: στο εσωτερικό της χώρας τους αλλά και στην καρδιά της αποικιακής μητρόπολης, στην ίδια τη Γαλλία. Είναι ένας αγώνας που δημιουργεί πολλούς εχθρούς αλλά προσελκύει και συμπαραστάτες από όλο τον κόσμο. Οι δυσκολίες που συναντούν οι Αλγερίνοι αμέτρητες όταν οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες εξαρθρώνουν τα διεθνή δίκτ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΣΦΑΛΕΣ ΜΕΡΟΣ;
Οι φυσικές ακτίνες ανέρχονται μέσω του γήινου φλοιού παντού και πάντα. Όταν οι φυσικές γεωακτίνες συναντούν υπόγεια ρέοντα ύδατα, ορισμένες συγκεντρώσεις ορυκτών, γραμμές τεκτονικών ρηγμάτων και υπόγειες κοιλότητες, τότε το φυσικό τους μήκος κύματος παραμορφώνεται και καθίστανται επιβλαβείς για τους ζώντες οργανισμούς. (. . .) Ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να διασφαλίσει την εκμάθηση του τρόπου εντοπισμού των γεωακτίνων από όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Αυτό θα επιτρέψει τη διάδοση της γνώσης στον καθένα, έτσι ώστε όλοι να επω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΙΣΠΑΝΙΚΑ)
"Μα τι να σου πω για την ποίηση; Τι να σου πω γι' αυτά τα σύννεφα, γι' αυτόν τον ουρανό; Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω, και τίποτα άλλο. Καταλαβαίνεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την ποίηση. Ας τ' αφήσουμε αυτά για τους κριτικούς και τους δασκάλους. Μα ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε κανείς ποιητής δεν ξέρει τι είναι ποίηση. Είναι εκεί!! Κοίταξε!! Έχω τη φωτιά στα χέρια μου, το ξέρω και δουλεύω τέλεια μαζί της, μα δεν μπορώ να μιλήσω γι' αυτή χωρίς να κάνω φιλολογία. Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές τέχνες. Θα μπορούσα να μιλήσω γι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΡΩΣΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι η σύγχρονη ρωσική ποίηση γράφτηκε στο μεγαλύτερο μέρος της με το αίμα των ποιητών της. Οι περισσότεροι είχαν τραγικό τέλος: Ο Πούσκιν και ο Λερμοντώφ σκοτώνονται σε μονομαχίες, ο πρώτος σε ηλικία 37 ετών, ο δεύτερος 27 ετών. Ο Μπάλμοντ κάνει απόπειρα αυτοκτονίας στα 22 του χρόνια, ο Γκόρκι αποπειράται να κάνει το ίδιο όταν ήταν 20 ετών, αλλά η απόπειρα αποτυγχάνει. Ο Μπλοκ πεθαίνει στα 41 του. Ο Γκουμιλιώφ -πρώτος σύζυγος της Αχμάτοβα- φυλακίζεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και τουφεκίζεται. Ο Κλούεβ πεθα...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΥΤΗ
Όλα στο έργο του αιωρούνται, κινούνται, είναι πολυδιάστατα και παρ' όλα αυτά τόσο πραγματικά! Ο Γκόγκολ είναι ο πρώτος που έδειξε πως παίζοντας ανάμεσα στο φανταστικό και στο εξωπραγματικό μπορεί ωστόσο ένα έργο να είναι απόλυτα ρεαλιστικό, και αντίστροφα, ένα έργο με φαινομενική αντανάκλαση της πραγματικότητας να στερείται ρεαλιστικού πνεύματος. Από την άποψη αυτή ο Γκόγκολ ήταν ένας πρωτοπόρος του ρεαλιστικού μυθιστορήματος. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Το Κράτος, λοιπόν, δεν υπήρξε απ' την αρχή του κόσμου. Υπήρξαν κοινωνίες, που διαμορφώθηκαν χωρίς αυτό, που δεν είχαν καμιά ιδέα για το κράτος και την κρατική εξουσία. Σε ένα ορισμένο στάδιο της οικονομικής εξέλιξης, που ήταν αναγκαστικά συνδυασμένο με το χωρισμό της κοινωνίας σε τάξεις, το Κράτος, έγινε, με το χωρισμό αυτό, μια ανάγκη. Πλησιάζουμε τώρα με γοργά βήματα ένα στάδιο στην εξέλιξη της παραγωγής, όπου η ύπαρξη των τάξεων αυτών όχι μόνο έπαψε να είναι ανάγκη, αλλά γίνεται και θετικό εμπόδιο στην παραγωγή. Οι τάξεις θα χαθούν, εξί...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΡΩΤΟΓΟΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Απ’ όποια μεριά κι αν το δει κανείς το ζήτημα, αυτό που έπαιξε τον μοιραίο λόγο στην καταστροφή των πρωτόγονων κοινωνικών σχέσεων είναι η διείσδυση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Οι ευρωπαίοι κατακτητές ήταν οι πρώτοι που δεν απέβλεπαν μόνο στην οικονομική καταπίεση και εκμετάλλευση των ιθαγενών, αλλά και στην αρπαγή των μέσων παραγωγής και της γης. Κάνοντάς το αυτό, ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός καταστρέφει από τη βάση του το πρωτόγονο κοινωνικό σύστημα. Χειρότερη από κάθε καταπίεση και εκμετάλλευση είναι η πλέρια αναρχία, και ένα φαινόμενο που ε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΗΜΑΤΑ / GEDICHTE
Ο Μπρεχτ είναι ποιητής, πριν απ' όλα και πάνω απ' όλα. Όσο τεράστιο κι αν είναι το ενδιαφέρον που προκάλεσαν τα κείμενά του σαν εκφράσεις των προβλημάτων και ανησυχιών της εποχής, σαν πολιτικοί λίβελοι, σαν μανιφέστα σκηνικής μεταρρύθμισης, ή κοινωνικά ντοκουμέντα, κείνο που τα ξεχωρίζει είναι το στοιχείο του "μνημειώδους λόγου". Αυτή είναι η πρωταρχική τους σπουδαιότητα. Κάθε άλλη αξία που μπορεί να περιέχουν υπογραμμίζεται και πηγάζει απ' το στοιχείο αυτό. Τα θεατρικά έργα του Μπρεχτ μπορεί να τα συζητήσεις και να τα μιμηθείς σαν πρότυπα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ΜΟΥΜΙΑ
"Το πνεύμα του οικουμενικό, έχει πάντα την ικανότητα να περνά άνετα από τη στερεομετρία στις Θεωρίες του Επίκουρου, να περιγράφει τους δρόμους του Παρισιού, να αποκρυπτογραφεί γρίφους, να μελετά την εσωτερική λογική παιχνιδιών, όπως στο σκάκι, στη ντάμα και στο ουίστ. Στο διήγημά του «Κουβεντιάζοντας με μια μούμια» συνδυάζει την Αιγυπτιολογία με τις θεωρίες για το ζωικό μαγνητισμό, τον υπνωτισμό κι όλα αυτά διανθισμένα μ' ένα λεπτό χιούμορ. Ακόμα κι αυτός ο προφήτης των επιστημών, ο Ιούλιος Βερν, υπήρξε ένθερμος θαυμαστής του Πόε και έδωσε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ
Ήταν μια ωραία απριλιάτικη μέρα. Άξαφνα την ακούω να σιγοτραγουδά. Βρισκόταν μέσα στο δωμάτιό της κι εργαζόταν. Τραγουδούσε σιγανά, πολύ σιγανά... Το απροσδόκητο αυτό τραγούδι μου έκανε τέτοια εντύπωση που και τώρα ακόμα δεν μπορώ να το ξεχάσω. Τώρα το τραγούδι της ήταν ολόγλυκο, όχι θλιβερό, μα υπήρχε στους τόνους του κάτι το ραγισμένο θαρρούσες πως δεν θα μπορούσε να βαστάξει έως το τέλος τη μελωδία και πως το ίδιο το τραγούδι ήταν σαν άρρωστο. Τραγουδούσε με πολύ αδύνατη φωνή κι όταν θέλησε να την ανεβάσει σε νότες πιο ψηλές, το τραγού...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΧΜΑΤΟΒΑ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Στα χρόνια της τρομερής εξουσίας του Γιεχόβ, πέρασα δεκαεφτά μήνες κάνοντας ουρά στις φυλακές του Λένινγκραντ. Μια μέρα, κάποιος μ' αναγνώρισε. Τότε, η γυναίκα με τα μπλάβα χείλια που στεκόταν πίσω μου και που σίγουρα ποτέ δεν θα 'χε ακούσει τ' όνομά μου, βγήκε απ' τον λήθαργο που όλοι είμαστε βυθισμένοι και μου ψιθύρισε στ' αυτί (εκεί όλοι μιλούσαμε ψιθυριστά): "Κι αυτό μπορείτε να το περιγράψετε;" Είπα: "Μπορώ". Τότε, κάτι σαν χαμόγελο γλίστρησε πάνω σ' αυτό που κάποτε ήταν το πρόσωπό της. Όχι, δεν ήμουνα κάτω από ξένον ουρανό ούτε και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΠΑΛΤΟ - ΛΟΧΑΓΟΣ ΚΟΠΕΙΚΙΝ
Κανείς δεν θυμόταν πότε είχε μπει στο υπουργείο ο Ακάκι Ακάκιεβιτς και ποιος τον είχε συστήσει. Όσο κι αν άλλαζαν οι διευθυντές, οι τμηματάρχες, οι προϊστάμενοι, αυτόν τον έβλεπες πάντα καθισμένο στην θέση του, στην ίδια στάση, απασχολημένο στην ίδια δουλειά του διεκπεραιωτή, έτσι που αργότερα μερικοί είπανε πως είχε έρθει στον κόσμο με στολή και με φαλάκρα. Κανείς δεν τον είχε σε υπόληψη. Οι κλητήρες, όχι απλώς δεν σηκώνονταν όταν περνούσε, αλλά και δεν έδιναν περισσότερη προσοχή στην παρουσία του απ' όση στο πέταγμα μιας μύγας. Οι ανώτερ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ
Μια αλλόκοτη μανία διακατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών, όπου βασιλεύει ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Αυτή η μανία προκαλεί στο πέρασμά της βάσανα, ατομικά και κοινωνικά, που αιώνες τώρα ταλαιπωρούν την άμοιρη ανθρωπότητα. Η τρέλα αυτή φέρνει την αγάπη για τη δουλειά, το μανιακό πάθος για δουλειά, που φτάνει μέχρι την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ανθρώπου και των απογόνων του. Αντί να αντιδράσουν σ' αυτήν την ψυχική διαστροφή οι παπάδες, οι οικονομολόγοι και οι ηθικολόγοι, καθαγιάσανε την εργασία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΙΩΤΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Οι συγγραφείς που παρουσιάζουμε είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές αυτού του βιβλίου. Όλοι αυτοί θα ζουν μέσα από τα βιβλία που μας άφησαν, με τα οποία μας μεταφέρουν τις εμπειρίες και τα βιώματά τους. Οι γνώσεις και η μνήμη όλων αυτών είναι η συνισταμένη που αποτελεί τη συγκολλητική ουσία της συλλογικής μας μνήμης. Αυτής που μας βοηθάει να κατανοήσουμε την καταγωγή και την πορεία αυτής της γειτονιάς. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Αλλά πνίγοντας την πολιτική ζωή σ' όλη τη χώρα, είναι μοιραίο να παραλύει ολοένα και περισσότερο η ζωή μέσα σ' αυτά τα ίδια τα σοβιέτ. Χωρίς γενικές εκλογές, απεριόριστη ελευθερία του τύπου και των συγκεντρώσεων, ελεύθερη πάλη των ιδεών, η ζωή ξεψυχάει μέσα σε όλους τους δημόσιους θεσμούς, γίνεται μια ζωή επιφανειακή, όπου η γραφειοκρατία μένει το μόνο ενεργό στοιχείο. Από τον νόμο αυτόν κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Η δημόσια ζωή σιγά σιγά βυθίζεται στον ύπνο, μερικές δωδεκάδες αρχηγών του κόμματος, με ανεξάντλητη ενεργητικότητα και απερι...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΦΕΙΔΙΑΣ
Ο ρόλος του Φειδία σ' αυτό το θαύμα, όπως άλλωστε και του Περικλή, υπήρξε αποφασιστικός σύμφωνα με το συγγραφέα αυτού του κειμένου, καθώς μπόρεσε να συλλάβει το μυστικό της υπεράνθρωπης ευγένειας των θεών και να φέρει σε πέρας, χωρίς φανερό κόπο και με θαυμαστή ευκολία, ένα έργο που πέρασε στην αθανασία: τα δύο αετώματα και τη ζωοφόρο του Παρθενώνα. Ο συγγραφέας όμως λέει και κάτι ακόμη: πως "η Αθήνα άξιζε αυτό το ευτύχημα" γιατί "χωρίς την Αθήνα του Περικλή, η τέχνη του Φειδία δεν θα υπήρχε". Και δικαίως, επομένως, "δεν θα ξαφνιαζόμασταν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΕΡΩΤΑ
Ήξερε μονάχα κάτι παλιούς σκοπούς αργούς κι απλούς, κάτι ρομάντσες του περασμένου αιώνα, που έπαιρναν μια ατέλειωτη τρυφερότητα, όταν τις μουρμούριζε με την αδεξιότητα μαθητή κατασυγκινημένος. Στις θερινές βραδιές, όταν η συνοικία κοιμόταν και το ανάλαφρο αυτό τραγούδι έβγαινε από το μεγάλο δωμάτιο το φωτισμένο μ' ένα σπερματσέτο, θα ΄λεγε κανείς πως άκουγε μια ερωτική φωνούλα, τρεμάμενη και σιγανή, που εμπιστευόταν στη μοναξιά και στη νύχτα, ότι δε θα μπορούσε ποτέ να το πει τη μέρα... Άλλωστε του άρεσε το σκοτάδι. Τότε καθόταν μπροστά σ'...
Διαβάστε περισσότερα...