ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ

Η ΚΑΝΤΙΝΑ
Η ιδέα για την "Καντίνα" γεννήθηκε όταν βρέθηκα μπροστά σ' ένα προσωπικό αδιέξοδο, και που ως επαγγελματίας μουσικός και συνθέτης, αισθανόμουν ότι δεν έχω τι να πω κι ότι έπρεπε ν' αλλάξω, να κάνω κάτι άλλο. Αλλά τι; Τότε εμπνεύστηκα την "Καντίνα", που θα μπορεί να λειτουργεί με δικούς μου όρους. Και πραγματικά, σχεδόν το πίστεψα, ότι κληρονόμησα Καντίνα και μ' αυτήν, πολλούς φίλους που απέκτησα γράφοντας αυτήν την ιστορία. Πολλά πρόσωπα και ιστορίες είναι αληθινά συμβάντα και άλλα είναι της φαντασίας μου. Τις λεπτομέρειες θα τις κρατήσω μ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΤΥΦΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΥΧΝΟ
ΜΕΡΙΜΝΑ Η ησυχία ήταν απόλυτη - εννοώ για τους άλλους, γιατί εγώ είχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς (από μια εξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια) - εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα, σαν τη μυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδια που σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: ΠΟΙΗΣΗ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Συνάδελφε είσαι δω δε σε βλέπω στο σκοτάδι κι αυτός ο δεκανέας της αλλαγής αργεί τι ώρα νάναι κρυώνω. Κι εγώ κρυώνω άναψε ένα σπίρτο τι ώρα νάναι πώς θα ξαναπιστέψουμε στον κόσμο τι ώρα νάναι. Η πύλη αμπαρωμένη ο δρόμος έρημος σαν πεταμένα κόκκαλα τα φυλάκια στο σκοτάδι κι αυτός ο δεκανέας της αλλαγής Θέ μου αργεί γιατί φυσάει ο άνεμος. Τι ώρα νάναι μες στη νύχτα τι ώρα νάναι μες στη βροχή τι ώρα νάναι απόψε σ' όλη τη γη! Τι ώρα νάναι. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος για τον σπουδαιότερο ποιητή στίχων της ελληνικής μουσικής, τον μυστηριώδη Νίκο Γκάτσο, θα μπορούσε να τα καταλάβει και μόνο από τους εμβληματικούς και ευαίσθητους στίχους του -στίχοι ρωμαλέοι, φιλοσοφικοί, λιτοί, μικρές ιστορίες που πραγματεύονται σχεδόν οτιδήποτε απασχολεί διαχρονικά τον παγκόσμιο Έλληνα. Κρίσεις για τον ποιητή γνωστές και άγνωστες, τα νεανικά λογοτεχνικά βήματα της πρώτης περιόδου, αθησαύριστα σημειώματα, ραδιοφωνικές εκπομπές και χρονικά δημιουργίας σημαντικών έργων είναι μόνο μερι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ
Η έκδοση συγκεντρώνει δεκαέξι μελέτες που καλύπτουν το σύνολο του έργου του Θάνου Μικρούτσικου. Τα κεφάλαια κινούνται πάνω σε τρεις κύριους άξονες: κοινωνία - ποίηση - μουσική, και εστιάζουν αντίστοιχα στις κοινωνικο-πολιτικές και ιστορικές αλληλεπιδράσεις του δημιουργού, τη σχέση του με τον ποιητικό λόγο, και τα ποικίλα μουσικά είδη στα οποία αυτός δραστηριοποιήθηκε με πυξίδα την ανανέωση της μουσικής φόρμας. Έμπειροι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και διακεκριμένοι μελετητές της ελληνικής μουσικής υπογράφουν κείμενα που διαπνέονται από αγάπη, ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΝΕΙΡΑ
Όραμα μεγάλο πάνω απ' τους δρόμους, σα φύλλα του φθινοπώρου σκόρπιζαν οι ζητωκραυγές. Η πόλη είχε χαθεί κάτω απ' τα φώτα, τις σημαίες, τη βουή. Γιορτάζαμε τη νίκη. Όμως την ίδια ώρα κάποιος σηκώνεται μες στο σιωπηλό σπίτι, δεν ανάβει φως, ντύνεται και κάθεται στο σκοτάδι. Κανείς δεν μπορεί να τον βοηθήσει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Νύχτωνε γρήγορα. Ο αγέρας ερχόταν από μακριά μυρίζοντας βροχή και πόλεμο. Τα τρένα γεμάτα φαντάρους περνούσαν βιαστικά μόλις προφταίναμε πίσω απ' τα τζάμια να τους δούμε. Μεγάλα σιδερένια κράνη κλείναν τον ορίζοντα. Γυάλιζε η άσφαλτος βρεγμένη. Πίσω απ' τα παράθυρα καθαρίζοντας λίγα ξερά κουκκιά σωπαίναν οι γυναίκες. Και το βήμα της περίπολος έπαιρνε τη σιωπή απ' το δρόμο κι απ' τον κόσμο τη ζεστασιά. Γύρισε λοιπόν τα μάτια σου να κοιτάξω τον ουρανό δός μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου. Πόσο χλωμή είσαι, αγαπημένη μου! [...] [Από τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ENNIO MORRICONE
Καμιά φορά, από τα όνειρά μου τυχαίνει να φυτρώνουν ήχοι, κάποιες ιδέες. Αν καταφέρουν να φτάσουν στη φάση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου και καταφέρω να τις συλλάβω, τις καταγράφω μόλις ξυπνήσω. Εδώ και πολλά χρόνια στο κομοδίνο έχω και πεντάγραμμο και τελείως λευκό χαρτί. Υπάρχουν διαφόρων ειδών μουσικές ιδέες, κάποιες μπορούν να γραφούν στο πεντάγραμμο και κάποιες άλλες όχι... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΟΚ ΚΑΙ ΝΕΑΝΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '60
«Ο Τύπος εκμεταλλευόταν τους hippies σαν καθαρά αμερικανικό φαινόμενο που αποδείκνυε ότι σ' αυτή τη χώρα υπήρχε ελευθερία κι ο καθένας μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει. Για το περιοδικό Time ο κύριος λόγος που οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στη Νέα Υόρκη (σε αντιπολεμική διαδήλωση) ήταν το ότι «οι Αμερικανοί, την άνοιξη, αρέσκονται στο να διασκεδάζουν. Η κάλυψη της διαδήλωσης από το Time συνοδευόταν από επτά φωτογραφίες: 1) ένα πλήθος συγκεντρωμένο γύρω από μια ρωσική σημαία και μια αναποδογυρισμένη αμερικανική, [...] 5) έναν hippie μ' ένα ντέφι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΟ ΛΟΙΖΟ
Συνθέτης ξεχωριστού διαμετρήματος ο Μάνος Λοΐζος, στον σύντομο βίο του άνοιξε νέους δρόμους με την τέχνη του. Το έργο του, αλώβητο στο πέρασμα του χρόνου, περνά από γενιά σε γενιά, παραμένοντας ζωντανό και επίκαιρο. Το 2017 συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από τη γέννησή του (22 Οκτωβρίου 1937) και 35 από τον θάνατό του (17 Σεπτεμβρίου 1982). Οι εκδόσεις Μετρονόμος, τιμώντας τον σημαντικό δημιουργό που πέρασε απ' τη μνήμη στην καρδιά, παρουσιάζουν την έκδοση "Μάνος Λοΐζος. Μικρές ιστορικές καταγραφές." Τα κείμενα από φίλους και συνεργάτες που περιλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...
Μέσα στην ομορφιά και την αρμονία της Φύσης, ο Άνθρωπος θέλησε δικά του να 'ναι όλα της τα μυστικά. Έτσι έγινε κι ονόμασε τον εαυτό του "Βασιλιά μέσα στο Σύμπαν!". Όμως... κάτι έμεινε κρυμμένο. Της ζωής το μικρό μυστικό! Που να 'ναι άραγε; Ποιος να το ξέρει; Ίσως εσύ που κρατάς αυτό το παραμύθι... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) "Όπως το Άπειρο χωράει στο γλυκό παραμύθι της Γεωργίας, έτσι όλα μπορούν να χωρέσουν στην καρδιά και στον νου των παιδιών, ακόμα και το τρομερό "μυστικό της ζωής". Τους το προσφέρει το βιβλίο της...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΙΠΟΤΑΧΤΕΣ
Το κύμα άστραψε ο ψαράς το λογάριασε ακίνητοι μείναν οι βράχοι κι ο φωτογράφος κουτσαίνοντας -τερπνόν ενθύμιον- με τον τενεκέ του γεμάτο φαρμάκι στάθηκε ν' απαθανατίσει τις γριές που νυστάζανε κι εμάς που κοιτάζαμε το ζυγισμένο καμάκι. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΤΑ ΜΕΤΩΠΟ
Ο Θανάσης Θ. Νιάρχος, ποιητής και δοκιμιογράφος αυθεντικής ευαισθησίας ανάμεσα στους πολύ νεότερους, διακρίνεται δημιουργικά για κάποια σπάνια πνευματικότητα, οργανωμένη ειρηνικά μέσα στη σκέψη του και μέσα στο αίσθημά του, διαλεκτική και γιομάτη ζωντανό σέβας προς τις διαιώνιες σημασίες της υπάρξεως, χωρίς όμως, και πολύ σωστά, να χάνει απ' το ξεκάθαρο οπτικό του πεδίο τα σύγχρονα σχήματα ζωής και περιπλοκότητας. Είναι ένας στοχαστής της εποχής του· δεν κάνει κακές παραχωρήσεις στα περασμένα, μα ούτε την αφιερώνει τούτη την ανοικονόμητη ε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΖΩΗ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ
Ο τίτλος των διηγημάτων βγήκε από αυτό που μου είπε κάποτε ο Τσιτσάνης. Ζω δυο ζωές: Μία όταν γράφω ένα τραγούδι και μία όταν το παίζω στον κόσμο. Στα διηγήματα αυτά ο Τσιτσάνης είναι παρών: ήτοι σαν μέρος μιας ιστορίας ήτοι μέσα από τα τραγούδια του. Γιατί οι άνθρωποί μου δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς το τραγούδι "Έπαιξα και έχασα... ...σαν ζάρι που δεν σε θέλει... σαν τρένο που φεύγει... σαν μουντό ηλιοβασίλεμα... Έριξα μια απελπισμένη ματιά στο άδειο κάθισμα του συνοδηγού, με κάρφωσε η απουσία της. Έδεσα τη ζώνη, έβαλα μπρος, έβγαλα το χε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΡΩΑΣ ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΧΑΡΤΟΣΑΚΟΥΛΑ
Ο νεαρός που ανέβαινε την Αιόλου ήταν φοιτητής της Φιλοσοφίας. Περπατά και κοιτάζει προσεχτικά γύρω-γύρω, αν και προσπαθεί να διατηρεί ένα ύφος αδιάφορο. Στη μασχάλη του σφίγγει μια μικρή σταχτιά χαρτοσακούλα μπακάλικου. Μια απλή χαρτοσακούλα που μέσα της περιέχει μια βόμβα. Μια βόμβα κανονική με αρκετή ισχύ, με αληθινό δυναμίτη. Και καθώς την νιώθει πάνω στο δέρμα του ο νεαρός νιώθει μια ευδαιμονία και μιαν ικανοποίηση βαθιά μέσα του για τον λόγο ότι τρεις βδομάδες σχεδόν είχε σπαταλήσει κάθε θερμίδα, κάθε μόριο του κορμιού του και του νο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Τον Μίκη Θεοδωράκη τον συνάντησα για πρώτη φορά το 1972, όταν είχε γίνει ήδη "θρύλος" τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους ξένους σαν και 'μένα που είχαν λίγο-πολύ ανακατευτεί στην αντίσταση κατά της δικτατορίας. Δύσκολο να γράψει κάποιος για έναν "θρύλο". Γιατί σχεδόν κάθε φορά που διαβάζει κανείς βιβλία για μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο Σαίξπηρ, ο Βύρων, ο Τσε Γκεβάρα, μένει με μια αίσθηση προδοσίας είτε η περιγραφή είναι τόσο ρομαντική που αρχίζει να δυσπιστεί, είτε ο συγγραφέας προσπαθεί τόσο πολύ να είναι αντικειμενικός που ο ήρωά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΥΣΑΕΙ ΣΤΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Παγωνιά φυσάει στους έρημους δρόμους της πολιτείας ο άνεμος στροβιλίζει τη σκόνη παρασέρνει τ' αποτσίγαρα, τα σύννεφα, τα χαρτιά λίγοι μοναχικοί διαβάτες περνάνε βιαστικοί στους δρόμους φυσάει φυσάει στις καμινάδες, στις στέγες κάτω απ' τις γέφυρες φυσάει μες απ' τ' αχαμνά σκέλια των κατάδικων που σουλατσάρουν στα προαύλια των φυλακών φυσάει στις ματωμένες κοιλιές των γυναικών που γεννάνε έξω απ' τις κλειστές πόρτες των νοσοκομείων φυσάει στις παράγκες, στα παραπήγματα, στα καπηλειά φυσάει κάτω απ' τα παλιά ανάχτορα Μνημόσυνο για τους πεσό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ
Τα κάγκελα του κήπου υγρά απ' τη βροχή σαν τους φτωχούς που τους αφήνουν έξω αλλά καθώς βραδιάζει ένα φλάουτο κάπου ή ένα άστρο συνηγορεί για όλη την ανθρωπότητα - σαν ήμασταν παιδιά κρυβόμαστε κάτω απ' τη σκάλα κι όταν βγαίναμε είχαμε αφήσει εκεί ένα βασιλικό πεπρωμένο η σιωπή κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο, η θλίψη πιο δίκαιο κι αργότερα νέοι αγκαλιάσαμε το πρώτο δέντρο και του διηγηθήκαμε τα περασμένα άχαρες μέρες που φύγατε κι όμως αφήσατε μια ανάμνηση συγκινητική κι εγώ που υπήρξα τρελός για το αύριο κοιτάζω τώρα με αγωνία να προχωρο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΙΟΛΙ ΓΙΑ ΜΟΝΟΧΕΙΡΑ
Όταν άρχισα αυτήν την εξομολόγηση - αλλά τι σημασία έχει, κάποτε μια ώρα ευλογημένη θα με φωτίσει ο Θεός και θα γράψω τα γεγονότα χωρίς ίχνος αλήθειας, έτσι που να δούμε ο ένας τον άλλον πιο πονετικά, σαν το θάνατο των παιδιών που βάζει έναν πρόλογο εκεί που δε θα γραφόταν τίποτα ή όπως η σκάλα που ακολουθεί ένα μυστηριώδη δρόμο όταν πας να ζητήσεις κάτι, έτσι που ύστερα δεν ξέρεις πώς να κατεβείς, (κι αν δεν είχαμε και το φόβο, δε θα 'ξερε κανείς γιατί ζει), ή αν δεν άνοιγαν, άξαφνα, το ντουλάπι σ' εκείνο το ύποπτο ξενοδοχείο "τι κάνεις...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΤΙΨΥΧΑ
Πέτρες άγονη ψίχα η σκαπάνη η σκαπάνη ξύνει τους πόρους ανεβάζει αγγεία ξυπνούν θαμπώνουν στο φως από χέρι σε χέρι κυλάει τόσος ύπνος τόσος ύπνος. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...