ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ

ΛΟΥΓΚΑΤ (+CD)
Τι είδους Αγάπη είναι αυτή που αποκτηνώνει, που αφήνει πίσω της ορφάνια κι ουρλιαχτό; Στο Λουγκάτ, μυθοπλασία και πραγματικά ιστορικά στοιχεία συνδυάζονται για να εξιστορίσουν τη μετά θάνατον πορεία του Θανάση Βάγια, μυστικοσύμβουλου του Αλή Πασά, που, σύμφωνα με το ομότιτλο ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, βρυκολάκιασε υπό το βάρος των κριμάτων του. Στο Λουγκάτ παρακολουθούμε τον Θανάση Βάγια να περιφέρεται σε μια σύγχρονη πόλη, αναζητώντας τη λύτρωση. Το Λουγκάτ είναι ένα σύγχρονο παραμύθι για τον έρωτα, την αφοσίωση, τη βία, την τιμωρία...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΠΝΟΗ
"... το στόμα είναι ακόμη ανοιχτό αλλά θα σφραγιστεί σε λίγο. στο λίγο αυτό θα είναι ακόμη ανοιχτό. μόλις. λεπτή γραμμή ανάμεσα στα χείλη. πολύ λεπτή. στα χείλη που έχουν στενέψει, γίνει πολύ στενά, δύο γραμμές, μία πάνω, μία κάτω, ανάμεσα το άνοιγμα, πολύ λεπτή γραμμή. αυτό είναι. εκεί θα γίνει. αυτό που θα γίνει, αυτό είναι, εκεί θα γίνει. ούτε στο πάνω ούτε στο κάτω αλλά εκεί, ανάμεσα, στην μέση, στην λεπτή γραμμή, αρκετή ώστε να βρει τον χώρο να γίνει αυτό που θα γίνει. σε λίγο. όπου νάναι. σε μία στιγμή. αυτή θα είναι η διάρκεια. ούτε...
Διαβάστε περισσότερα...

Τους κύκλους τάραττε
ΤΟ ΘΗΡΙΟΥ Κάτσε να δεις πότε ήταν ακριβώς αχνή η μνήμη παρά τα σημάδια μάλλον γύρω στα τρία μπορεί και στα τέσσερα τότε δεν υπήρχε χρόνος όλα κυλούσαν απλώς κυλούσαν μάλλον γύρω στα τρία μπορεί και στα τέσσερα Έτσι μου συστήθηκε το δυνατό το φύλο περάστε μια αγνή ψυχή σας περιμένει βεβηλώστε τη κάντε τη να φοβηθεί για πάντα το δυνατό το φύλο Την ώρα που τις πληγές κοιτώ ντρέπομαι για λογαριασμό σας γονείς που ο τίτλος τούτος παράταιρος σάς ήταν [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
Ποιητής, πεζογράφος, performer και μεταφραστής, εμφανίζεται νωρίς στην ισλανδική ποίηση και το 2002, ιδρύει με τον Χόικουρ Μάουρ Χέλγκασον (Haukur Mar Helgason) την ποιητική και καλλιτεχνική κολεκτίβα Nyhil, που εξελίχθηκε σε χώρο ενός ζωντανού διαλόγου για την τέχνη, τη λογοτεχνία και την κοινωνία στην Ισλανδία. Στα ελληνικά γράμματα έγινε γνωστός με το μυθιστόρημά του Illska-Το Κακό, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2017 σε μετάφραση της Ρούλας Γεωργακοπούλου από τις εκδόσεις Πόλις. Ο πρωτότυπος, άμεσος, θεατρικός τρόπος γραφής του περιέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΦΘΙΝΟΝ ΦΩΣ
«Το φθίνον φως» (1931), του Pierre Drieu la Rochelle, είναι ένα σύντομο, πυκνό μυθιστόρημα που αφηγείται την πορεία του τριαντάχρονου, αστού και αλκοολικού, Αλαίν Λερουά, από την θεραπεία αποτοξίνωσης προς την αυτοχειρία. Ωραίος ακόμα, ένας άλλοτε κοσμικός με πολλές κατακτήσεις και επιτυχίες, είναι σήμερα ένας άνθρωπος εσωτερικά εξαντλημένος, ανίκανος να ζήσει με όσα του έδινε η έως τώρα ζωή του, αποφασισμένος, από την πρώτη σχεδόν σελίδα του βιβλίου, να μη δώσει παράταση στο απόλυτο μηδέν μέσα στο οποίο σέρνεται χωρίς καμία πιθανότητα εξό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΙΝΙΓΜΑ
Η επιθυμία του Τούμας Τράνστρεμερ να δώσει λυρική μορφή σε υπερβατικές ή οριακές εικόνες, σε πράγματα που ξεπερνούν τις διανοητικές ικανότητες του ανθρώπου ή σε μια υπαρκτική εχεμύθεια, τον οδηγεί συχνά σε μια εκστατική προσέγγιση του κόσμου. Η γλώσσα των ποιημάτων του, όμως, δεν είναι ποτέ σκοτεινή ή ασαφής. Αντίθετα, ο Τράνστρεμερ διατυπώνει τα οράματά του με σπάνια διαύγεια και ακρίβεια, που σκοπό έχουν την άμεση και πλήρη επικοινωνία και με το θέμα του και με τον αποδέκτη του ποιήματός του. (Βασίλης Παπαγεωργίου, από την παρουσίαση στο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ
"ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ": Περασμένα μεσάνυχτα στην πληθωρική ατμόσφαιρα του καζίνου τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως εμφανίζονται κάθισα μπροστά σ' ένα μηχανάκι , και προσπάθησα να συγχρονίσω το νου μου στο ρυθμό της μηχανής εγκέφαλος καχύποπτα ισορροπούσε ανάμεσα σε ελαφριά ζάλη και σε ολική μέθη εμφανής κατανάλωση αλκοόλ άκρα του σώματος χαλαρά κυνηγώντας τη διαλανθάνουσα κίνηση όταν άκουσα πίσω μου δελεαστική φωνή γεια σου μωρό μου, πως είσαι; [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΠΦΩ: ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΠΑΝΤΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Μια πλήρης αμεσότητα ενυπάρχει στην ποίηση της Σαπφώς που δημιουργεί εγγύτητα και με συγκινεί καθώς με αγγίζει με τρόπο ήρεμο, φιλικό και εξαιρετικά ευαίσθητο. Είναι ο τρόπος που η Σαπφώ, η φωνή της και ο λόγος των ποιημάτων της, είτε αυθόρμητα είτε στοχαστικά, δείχνουν τον εσωτερικό, ιδιωτικό τους κόσμο, ο τρόπος που ο κόσμος αυτός συνυπάρχει με τον εξωτερικό κόσμο, τον κοινό, προς τον οποίο απευθύνεται είτε για να του φανερωθεί είτε για να τον περιγράψει είτε για να συμμετάσχει στις δραματικές του στιγμές είτε για να τον εκθειάσει. (Βασί...
Διαβάστε περισσότερα...

104 γαμημένες Τρίτες
Ένα χαλασμένο καζανάκι. Δέκα κιλά δαμάσκηνα. Ένα ελαφρώς χρησιμοποιημένο φακελάκι μέντα. Είκοσι αυγά σε μια κατσαρόλα: δέκα καμένα και δέκα άβραστα, αυτά του πάνω ορόφου. Τα υλικά από τα οποία συντίθενται τα μεγάλα πολιτικά και φιλοσοφικά διλήμματα. Ίσως και όχι. Αλλά πάλι, γιατί όχι; Πόσα ζητήματά πολιτικής φιλοσοφίας μπορεί να κρύβονται πίσω από μια συγκατοίκηση δύο καθημερινών ανθρώπων -του Ρόουζ και του Πέκαμ- σε μια γκρι καθημερινότητα μιας μητρόπολης; Δύο ανθρώπων που παρακολουθούν την πρώιμη νεότητα τους να αφήνεται πίσω, σε μια πόλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΙΚΟΣΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΤΡΑΜ
Ξαφνικά ακούγεται συντριβή γυαλιών. Τα τρα- πέζια δίνουν ένα σάλτο και ρίχνουν τέσσερις κλωτσιές στον αέρα. Ένας τεράστιος καθρέφτης καταρρέει με τις κολώνες και τον κόσμο που περιέχει, τη στιγμή που μέσα σε μια τρικυμία από μπράτσα και πλάτες ξεσπούν γρονθοκοπή- ματα, σαν τροχός από βεγγαλικά. Μαζί με τον αστυφύλακα, μπαίνει η αυγή ντυ- μένη στα βιολετί. [Από το ποίημα "Μιλόνγκα"] Τα είκοσι ποιήματα της συλλογής έχουν γραφτεί σε δώδεκα πόλεις ή κωμοπόλεις, έξι χωρών (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Σενεγάλη) από τον Μάρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΖΑΖ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Ποιος είναι αυτός ο Χάρυ Χάλερ ο οποίος εμφανίζεται ως "Ο λύκος της στέπας" το 1927 και σήμερα, μετά από 94 χρόνια, εξακολουθεί να γοητεύει και να προβληματίζει τους αναγνώστες; Από ποιο κόσμο έρχεται τόσο ορμητικά και κατηγορεί την μικροαστική ζωή, κλωτσάει τη στασιμότητα, αμφισβητεί τον πολιτισμό, την τεχνολογία, τα πάντα; Ένας χαμένος λύκος της στέπας που τριγυρνάει ξένος στις πόλεις. Ένας άνθρωπος στοχαστικός ή μήπως η προσωποποίηση της νεύρωσης μιας γενιάς του Μεσοπολέμου; Ο εσωτερικός του κόσμος αρνείται να εναρμονιστεί με τον εξωτερ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΧΕΔΟΝ ~
Τώρα που οι μέρες μίκρυναν το ρίγος μου βρήκε ρυθμό. Τον δικό σου. Κρυώνω τις νύχτες. Μα δε γουστάρω μπαλωμένα παπλώματα. Γυμνός λοιπόν, απ' τον Οκτώβρη στη χειμερία νάρκη μου. Πώς τολμάς να με ξυπνάς αν δεν έχεις χείλη για το στόμα μου; [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΠΡΥΖ, Η ΝΕΚΡΗ
Σαν να επρόκειτο για πρόσωπο, ο Ρόντενμπαχ έγραψε την πόλη με κεφαλαίο πι και στο μυθιστόρημα ανιχνεύει τις correspondances, τις αναλογίες ανάμεσα σ' αυτήν και στον ήρωά του: «Και πόσο μελαγχολική ήταν και η Μπρυζ στο τέλος αυτών των δειλινών! Πόσο του άρεσε αυτό! [...] Μια μυστηριώδης εξίσωση σχηματίστηκε στο μυαλό του: στη νεκρή σύζυγο έπρεπε να αντιστοιχεί μια νεκρή πόλη. [...] Η Μπρυζ ήταν η νεκρή του. Η νεκρή του ήταν η Μπρυζ. Τα πάντα ενώνονταν σε μια κοινή μοίρα. Ήταν η Νεκρή Μπρυζ, θαμμένη και η ίδια μέσα στους λίθινους τάφους από ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Σίσυφος παίζει στα ζάρια τον βράχο του
Η Πηνελόπη σήμερα έχει κυλιόμενη βάρδια Αφήνει σημείωμα στο ψυγείο: «Το φαγητό είναι στο φούρνο Ο Οδυσσέας μόνος θα φάει» Ο Κύκλωπας τον απειλεί με απόλυση Οι Σειρήνες παραθερίζουν σε εξωτικό μέρος Η Ναυσικά πλαγιάζει σε ξένη αγκαλιά Οι σύντροφοί του συνωστίζονται στο ταμείο ανεργίας Οι Μνηστήρες μετανάστευσαν αύριο Η Πηνελόπη απούσα [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Τριαντάφυλλο στα ερείπια
Μικρή Συλλογή ποιημάτων για την Γάζα, γραμμένα από γνωστούς και άγνωστους ποιητές, ή κι από ανώνυμους που ένιωσαν την ανάγκη να εκφραστούν, χωρίς να διεκδικήσουν την πατρότητα των ποιημάτων τους. Άλλωστε αυτό που αφορά έναν ποιητή είναι το ίδιο το ποίημά του. Άλλη μια ιδιαιτερότητα της συλλογής είναι ότι απαρτίζεται από ποιήματα που στην πλειοψηφία τους είναι εντελώς πρόσφατα, που γράφτηκαν δηλαδή στην διάρκεια του τελευταίου πολέμου, και αφορούν στη Γάζα, και στη σημερινή πολιορκία της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ
ανακάλυψα μια καινούργια πρόταση που αρχίζει με χορτάρι και αν την τραγουδήσεις με τις παλάμες στο στομάχι η γλώσσα σου θα γεμίσει δάκρυα ίδια με αυτά ενός γέρου που λίγο πριν τον θάνατο ζητάει την μαμά του αυτός είναι ένας πολιτισμός που αντέχει την αοριστία κάθε πρωί και απόγευμα στέκονται σταυροπόδι έπαρση και υποστολή παραδοξότητας είναι σημαντικό να ισορροπείς με ένα ασύγχρονο λουλούδι φυτεμένο στο κεφάλι σου ποιος σου το έμαθε αυτό; Χθες το ξημέρωμα μαζί με τα σεντόνια τίναξες και την απελπισία σου. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ
[...] Την χρονιά εκείνη καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί. Αυτό συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, μέχρι που συμπληρώθηκε γενιά χωρίς καμιά καινούργια γενιά να 'ρθει στον κόσμο. [...] Εκτός απ' ολιγάριθμες εξαιρέσεις βίαιων αντιδράσεων σ' αυτή την ξεθεμελιωτική συμφορά, που πολύ αργότερα ονομάστηκε Μεσαίωνας της Μήτρας (: πυρπολισμοί δημόσιων κτηρίων, καταστροφές μνημείων και εθνικών συμβόλων, δολοφονικές επιθέσεις εναντίον προσώπων που οι επιτιθέμενοι τα θεωρούσαν υπεύθυνα για το κακό που τους είχε βρει), όλοι οι άλλοι, μαθημένοι στην εγκράτ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ
Ο Μπουκόβσκι για την Πίστη: "Η πίστη είναι εντάξει γι' αυτούς που την έχουν. Μόνο μην τη φορτώνετε σ' εμένα. Έχω περισσότερη πίστη στον υδραυλικό μου απ' ό,τι στην αιώνια ύπαρξη. Οι υδραυλικοί κάνουν καλή δουλειά. Αφήνουν τα σκατά να κυλούν!"...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΦΑΙΡΩ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΗ ΛΕΞΗ
Είναι ένα ζεστό άρωμα σαν χείλη κόκκινα που ενώνονται από το αίμα και έναν λευκό ύπνο ντυμένο με μαλακά κορμιά Η λέξη αφανίζεται λεύγες κάτω απ' των χειλιών σου το κοίταγμα [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΗ ΛΑΒΗ ΤΟΥ ΚΕΡΑΣΙΟΥ
Ποτίζω μια εικόνα στις γωνίες των επίπλων μου. Ποιά η μνήμη όταν τα χέρια ψηλαφίζουν τη ζωηρή της κρούστα; Το τσίγκινο τρενάκι πλανάται ήσυχο τώρα (κοντεύει, μα) δες πως ηχούνε οι ράγες. // η μνήμη μ' ακουμπάει σαν κουκούτσι κερασιού δαγκώνω το περίβλημα και πέφτω στη ρωγμή της // [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...