ΣΥΡΤΑΡΙ

Γιατί όχι εγώ;
Η Γεωργία Παπαζήση έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο... με τα μάτια! Θέλεις να μάθεις το γιατί; Αντέχεις όποια και να είναι η απάντηση; Εκείνη την ξέρει ήδη και την έχει καταγράψει στις σελίδες αυτής της συγκλονιστικής περιγραφής, στις σελίδες της αυτοβιογραφικής εξομολόγησης μιας γυναίκας που δοκιμάστηκε και ακόμη δοκιμάζεται, αλλά δε σταματά ούτε μια στιγμή να ελπίζει. Το «Γιατί όχι εγώ;» είναι μια αληθινή ιστορία θάρρους, μία κατάθεση ψυχής! [...] Από τη Θεσσαλονίκη φύγαμε οικογενειακώς το 1980. Μετακομίσαμε στο Παλαιό Φάληρο, όπου και μεγάλωσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ
"Ουσιαστικά, Τα Κύματα ως πνευματική και γλωσσική σύλληψη - δεν είναι ποιητικό μυθιστόρημα, αλλά ποίημα, ένα είδος συμφωνικού ποιήματος με θεματική δομή σε πεζό λόγο. Όση σαφήνεια του λείπει, τόσο σε ευαισθησία υπερέχει". (Louis Kronenberger, The New York Times) "Είναι αδύνατο να περιγράφεις τον πλούτο, την ιδιαιτερότητα και την ποιητική διαύγεια αυτού του βιβλίου. Δεν αναλύονται οι χαρακτήρες: εισέρχεσαι μέσα τους, τους διαισθάνεσαι... Δανειζόμαστε για λίγο το χάρισμα της επιφοίτησης κι ίσως έτσι, μπορούμε να διαβάσουμε τα μυστικά του ιδι...
Διαβάστε περισσότερα...

Γυμνή σαν μαχαίρι
Ράμπε'ε, Μαχσάτι, Τζαχάν Μαλέκ Χάτουν, Μεχρί, Τζαμιλέ Εσφαχάνι, Σίμιν Μπεχμπαχάνι, Λομπάτ Βάλα, Φορούγ Φαροκζάντ, Σάρα Μοχαμαντί-Αρντέχαλι, Σαμπνάμ Αζάρ. Αυτά είναι λίγα μόνο από τα ονόματα των Ιρανών ποιητριών που από τον 10ο αι. μέχρι και τις μέρες μας κρατούν το νήμα μιας σπουδαίας ποιητικής παράδοσης. Μιας παράδοσης που μπορεί να μην είναι τόσο γνωστή στον ευρωπαϊκό χώρο, αλλά έχει προσφέρει στην παγκόσμια λογοτεχνία πραγματικούς θησαυρούς. Από τα βάθη του μεσαίωνα μέχρι τις σκοτεινές μέρες της σύγχρονης θεοκρατίας, οι Ιρανές ποιήτριες...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΟΣ ΕΚΗΒΟΛΟΣ
«Δίνη κι ωδίνη κάποτε, μας ελυπήθη ο θεός τους ερωτευμένους κατ δε μας έδωσε πυξίδα...» «Πρώτη η Σαπφώ αποκάλεσε τον έρωτα γλυκόπικρο. Και όποιος έχει ερωτευθεί δε θα διαφωνήσει μαζί της», γράφει η Αν Κάρσον στο βιβλίο της «γλυκόπικρος έρως». Και είναι αυτό ακριβώς που έρχεται να πραγματευθεί κι αυτή η συλλογή ποιημάτων. Τίποτα το καινούργιο. Αλλά ακριβώς αυτήν την αέναη -σαν χρωμοσωμική κληρονομιά- ροπή προς την ανέλπιδα αναζήτηση ενός έρωτα, με την ελπίδα πως η επόμενη φορά θα είναι αλλιώς, η επόμενη στροφή θα κρύβει τα καλύτερα κι ο ε...
Διαβάστε περισσότερα...

Αθήνα / Επιστροφή
Την 21η Ιουνίου, ο "Ο.", ένας αθάνατος νεαρός, επιστρέφει στην πατρίδα του..., για να πεθάνει. Μέσα από μια ολοήμερη διαδρομή παρακολουθεί τις αλλαγές που έχει φέρει ο χρόνος, τη φθορά, αλλά και την ομορφιά των πραγμάτων. Διαφορετικές γυναικείες φιγούρες που βρίσκονται στον δρόμο του, τον κατευθύνουν σε αυτό το ταξίδι - περιπλάνηση. Ενώ ο "Ο." φτάνει όλο και πιο κοντά στο ύστατο "συμβόλαιο" της ζωής του, οι ώρες περνάνε και ο Αττικός ουρανός σκοτεινιάζει... Μια "ποιητική" έρευνα που ακολουθεί την επιστροφή του αιωνόβιου εξερευνητή "Ο." στ...
Διαβάστε περισσότερα...

Βιογραφία της σιωπής
Αρκεί ένας χρόνος επίμονου διαλογισμού, έστω και μισός, για να αντιληφθεί κανείς ότι μπορεί να ζήσει με άλλον τρόπο. Ο διαλογισμός ραγίζει τη δομή της προσωπικότητάς μας έως ότου, έχοντας κάνει τόσο διαλογισμό, η ρωγμή διευρύνεται και η παλιά προσωπικότητα σπάει και, σαν ένα λουλούδι, αρχίζει να γεννιέται μια νέα. Ο διαλογισμός σημαίνει το να παρίσταται κανείς σ' αυτήν τη συναρπαστική και τεράστια διαδικασία θανάτου και αναγέννησης. Κάτι περισσότερο από εκατό σελίδες ανήκουστης έντασης, οι οποίες μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη σημασία αυτή...
Διαβάστε περισσότερα...

Εσανθήματα
Εσάνθημα (το) ουσ. [...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΚΟΥ!
"Άκου! Σ' αυτήν τη συλλογή κειμένων, ο παγκοσμίου φήμης σκηνοθέτης Πήτερ Μπρουκ προσφέρει μια μοναδική και προσωπική ματιά στον ήχο και την τέχνη της μουσικής - από τον εκπληκτικό αντίκτυπο των μιούζικαλ του Broadway στο διάσημο έργο του "Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας" - κι από το δέλεαρ των χειροκροτημάτων μέχρι τον υπέρτατο κενό χώρο: τη σιωπή". [Nick Hern Books, London 2019) "Κάθε έργο του Πήτερ Μπρουκ είναι σαν τεράστιος μεγεθυντικός φακός. Μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε με κάθε λεπτομέρεια τον άνθρωπο και βασικά θέματα της ανθρωπότητας...
Διαβάστε περισσότερα...

Συμβουλές στο αγέννητο παιδί μου
Λοιπόν! Άκου να δεις (ή μάλλον διάβασε να δεις) πώς έχουν τα πράγματα. Το ότι κρατάς αυτό το βιβλίο στα χέρια σου σημαίνει πως πήγαν πολλά πράγματα σωστά. Πάρα πολλά! Για να μην το πιάσω από τη δημιουργία του κόσμου και αναγκαστείς να διαβάζεις μέχρι αύριο, θα αναφέρω ένα μικρό ποτ πουρί των επιτυχιών: Αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο, κατάφερα να το ολοκληρώσω, το έστειλα στις Εκδόσεις Συρτάρι, τους άρεσε, το εξέδωσαν. Και μετά; Μετά αποφάσισα να γράψω κι άλλο (ναι, αυτό που κρατάς), τους το έστειλα και μάντεψε... τους άρεσε κι αυτό! Τέλειο;...
Διαβάστε περισσότερα...

Πέτα μακριά, Πέπε
Μερικές κότες κατασπαράζουν το χέρι που τις τάιζε, οκτώ κοράκια ξεφορτώνονται τα πτώματα που σκορπίζει στο διάβα του ο Μαύρος Θάνατος, δύο lovebirds κελαηδούν μέσα από ένα ροζ τηλέφωνο, το κρανίο ενός περιστεριού συνθλίβεται στην άσφαλτο κι ο δολοφόνος του αναρωτιέται "πού πάνε τα περιστέρια, όταν πεθαίνουν". Δεκατρία διαφορετικά πτηνά φτερουγίζουν ανάμεσα στις ζωές διαφορετικών χαρακτήρων που γελούν, δακρύζουν και ερωτεύονται, προσπαθώντας να ξεπεράσουν κομβικές στιγμές της ζωής τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ένα κίτρινο μπαλόνι στα κορδόνια σου
Αν δέσεις ένα κίτρινο μπαλόνι στα κορδόνια σου, ίσως ξεχάσεις τη θλίψη που σου προκαλεί μία απρόσμενη συνάντηση στο μπαλκόνι σου. Μπορεί να πάρεις όσα δώρα δεν προσέφερες στον εαυτό σου τόσα χρόνια ή να θυμηθείς όσα σου λείπουν. Ίσως πάλι συνειδητοποιήσεις πόσο εύκολα μπορεί να χαθεί ο κόσμος μέσα σε λίγα λεπτά και να δεις πόσο φθηνά ή ακριβά κοστίζει ο έρωτας. Να μάθεις πώς ένα βασιλικό ζεύγος αναστατώνει μία βιβλιοθήκη ή να δεις πώς η δυσκοιλιότητα ενός σκύλου μπορεί να σε ταξιδέψει στο παρελθόν. Μέσα από τις δώδεκα ιστορίες της συλλογής...
Διαβάστε περισσότερα...

Το ομορφότερο καλοκαίρι της ζωής μου
Πριν σε γνωρίσω ονειρευόμουν καλοκαίρι σε νησιά. Τώρα που σε γνώρισα, χαρά μου, κούτσουρο σιγοκαίγομαι στον Χειμώνα σου. Όσο κρατήσει η λάβα. Ας κοπεί και το ρεύμα. Όλος ο ήλιος σου, εμείς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Πολυτίμη
«Ο σκοπός της γυναίκας είναι ο γάμος κι η οικογένεια. Εμείς θα σου τον βρούμε τον γαμπρό και το καθήκον σου θα 'ναι να τον υπηρετείς. Πού ακούστηκε γυναίκα να μαθαίνει πολλά γράμματα; Και που πας σχολείο πολύ σου είναι. Μου φαίνεται πήραν τα μυαλά σου αέρα». Δε με ένοιαζε όμως ό,τι κι αν έλεγε. Είχα τον πατέρα μου συμπαραστάτη μου σε κάθε καβγά μας. «Αχ, βρε Μανόλη δεν της βρέχεις και εσύ καμία, μπας και βάλει μυαλό; Ονειρεύεται γράμματα και μεγαλεία, κορίτσι πράμα», μονολογούσε κι εκείνος γελούσε μαζί της. «Παιδί είναι, Δέσπω», κατέληγε κ...
Διαβάστε περισσότερα...

Πορτρέτα
Η κερκυραϊκής καταγωγής λόγια και συγγραφέας Ιζαμπέλα Θεοτόκη Αλμπρίτσι (1760-1836) υπήρξε μία από τις σημαίνουσες μορφές της ευρωπαϊκής κουλτούρας στο μεταίχμιο ανάμεσα στον 18ο και 19ο αι. Από το σαλόνι που διατηρούσε στη Βενετία, πέρασαν όλες οι μεγάλες προσωπικότητες του ευρωπαϊκού χώρου: από τον Αντόνιο Κανόβα και τον Ούγκο Φόσκολο μέχρι τον Λόρδο Βύρωνα, τον Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε και τον Ουόλτερ Σκοτ. Στα "Πορτρέτα", το πιο γνωστό από τα έργα της, σκιαγραφούνται με ζωντάνια και αμεσότητα πολλοί από τους θαμώνες του σαλονιού τη...
Διαβάστε περισσότερα...

Πέντε ιστορίες
Τι συμφώνησαν κρυφά ο Θεός κι ο διάβολος; Ποια είναι η πηγή του θανάτου; Τι βρήκε κατά βάθος στη Μύκονο η κοντέσσα Μελερίλλια; Ποια είναι η πηγή του έρωτα; Γιατί ο ωραίος θνητός αγόρασε τις Πέντε Ιστορίες; Την απάντηση σε αυτή και σε άλλες ερωτήσεις θα βρει ο αναγνώστης στο ανά χείρας βιβλίο. [...] Σε φθονώ όμως ταυτόχρονα κι απελπίζομαι. Θα 'θελα εγώ να 'μαι το μελανό άστρο. Αλλά το ξέρεις. Στα σωθικά ολωνών έχεις πρόσβαση και δε μας παρεξηγείς, είσαι μεγαλόψυχο και πονετικό, έτσι δεν είναι; Αντλείς απ' το σκοτεινό φέγγος σου αυτοπεποίθη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΠΟΣΧΕΣΗ
Δρόμοι που μαρτυρούν την απουσία τους, χωρίς βλέμμα ή νεύμα ανθρώπου. Άγριος ο χειμώνας μας, σκληρός. Οι άνθρωποι στο επέκεινα της μνήμης μικραίνουν, γίνονται ισχνοί. Χιόνι απαλό τους σκεπάζει. Δείτε, νυχτώνει. Κρύος άνεμος παγώνει τ' αστέρια. Όλοι τους ζητούν ν' αναπαυθούν. Να ζεσταθούν βαθιά στη γη. Το λευκό δεν αλλάζει. Αστράφτουν τη μέρα τα χαλίκια, καθώς τα γλείφουν οι ανταύγειες του ήλιου. Λευκοί κι οι σταυροί που στέκουν βουβοί στα μνήματα. Κι εμείς μένουμε μ' ένα χλωμό μειδίαμα. Τι λόγο έχουν πια οι ποιητές; (Από την παρουσίαση σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΙΑ
Θυμάμαι! Θυμάμαι! Τα όργανά μου αντηχούν τη φωνή σας εκ βαθέων. Τρία πράγματα μας αποτελούν Το σώμα, η πνοή κι ο νους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Κρύο γάλα
Όλοι οι μονόλογοι πηγάζουν απ' την ίδια ανάγκη. Όλα τα κείμενα, η κάθε λέξη αποκαλύπτει τη σχέση σου με τους άλλους κυρίως με τα χέρια που σε τάισαν, σε άγγιξαν ή σε προσπέρασαν. Η φωνή σου είναι ο απόηχός τους κι ό,τι θα απομείνει από εσένα. [...] Υπάρχουν άνθρωποι που αλλάζει το πρόσωπό τους όταν κοιτάνε κάτι όμορφο, τους έχεις παρατηρήσει; Μαλακώνουν οι ρυτίδες στο μέτωπο, γίνονται γραμμούλες που κοιτάνε προς τα πάνω και στα μάγουλά τους σχηματίζονται μικρές φράουλες!» [...] [...] Όπου κι αν πας, πάντα επιστρέφεις στο ίδιο στομάχι· [....
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΠΟΥΖΙΟΥ
Όταν κλείνω τα μάτια, βλέπω καλύτερα. Βλέπω μέσα μου τη μία και απόλυτη αλήθεια. Βλέπω εσένα... να πίνεις καφέ στο μπαλκόνι σου, να βουρτσίζεις προσεχτικά τα δόντια σου, να χορεύεις με τα χέρια στον ουρανό. Να απομακρύνεσαι με τη ροζ τσάντα σου στους ώμους. Να φεύγεις. Να φεύγεις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΙΣ ΚΟΡΝΙΖΕΣ
Κι απόψε εδώ, Φυσούν από τα κόκαλα τη σκόνη. Το χώμα από τα δόντια ξύνουν. Τεντώνουν τις αρθρώσεις τους. Τρέχουν στο χολ και κύκλους κάνουν στο σαλόνι. Ακουμπούν τα μάγουλα στα απλωμένα ρούχα. Καπνίζουν κα τα δάχτυλα βουτούν στο βάζο με τη μαρμελάδα. Σαν κουραστούν, γίνονται πάλι χάρτινοι, αφήνοντας στο τζάμι μια ρωγμή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...