Άνθεα
ΒΙΟΛΕΤΑ Ή ΜΕΝΕΞΕΣ Εκείνο το πρωινό ένιωσε κουρασμένη· ένιωσε ανηφορίζοντας στα ρουθούνια την μυρωδιά του θανάτου Με τον ήλιο πάνω στα θαμπωμένα βλέφαρα μέτρησε δαχτυλίδια χρόνια συσσωρευμένα σε ομόκεντρους κύκλους Ένα μπάλωμα ανάμεσα σε δυο άκρες μια βελονιά πάνω στο κενό Πάνω στο ματωμένο λείψανο στάθηκαν λευκές πεταλούδες Λευκά σημαιάκια τα φτερά τους Η μία έμεινε για πάντα εκεί άφησε το αποτύπωμά της στο ξύλο Μια άλλη χόρεψε μπροστά στα χείλη που κόβουν βιολετιά λουλούδια Η άλλη φτεροκόπησε στον άνεμο πάνω από τις πλαγιές του λόφου Η π...
Διαβάστε περισσότερα...