ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ
Η καραμπίνα του σημάδευε κατευθείαν το στήθος μου. "Ποιος είσαι;" είπε. "Ποιοι είναι αυτοί;" Ήξερα ότι αν του έλεγα ψέματα θα πέθαινα μέσα σ' εκείνο το σφαγείο. Το σώμα μου θα τυλιγόταν μέσα σε κάποια κουβέρτα και, πριν ακόμη ξημερώσει, θα βρισκόμουν θαμμένος ανάμεσα σε δύο ελαιόδεντρα με θέα το ποτάμι. Τα πάντα θα πήγαιναν στράφι· τα όνειρα, τα κλεμμένα χρήματα, η μεγάλη μου απόδραση· όλα καπνός, από ένα πάτημα της σκανδάλης του. Τους είχα κοροϊδέψει. "Με λένε Στράτο Μαύρο", είπα. "Τον περασμένο Αύγουστο, είπαν στις ειδήσεις ότι πέθανα". ...
Διαβάστε περισσότερα...