ΣΙΓΑ. . . Η ΘΕΙΑ ΛΕΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ
Με λένε Μυρτώ. Τα παιδικά μου χρόνια τα 'ζησα σ' ένα σπίτι με ψηλά ταβάνια και σκάλα μαρμάρινη. Αύριο μπαίνω στα 34. ζω σ' ένα διαμέρισμα με περιορισμένο ακάλυπτο. Είναι όμως πάνω στη θάλασσα. Έτσι καμιά φορά γίνεται υπερωκεάνιο και μοιραία φεύγω πάλι. (. . .) Λένε πως μοιάζω πιο μικρή απ' ό,τι είμαι. Είναι γιατί τα ψέματα που μου είπαν δεν ήταν βρόμικα. Ήταν μονάχα τα ψέματα της παρηγοριάς, κι εγώ αυτά τα καλωσορίζω. Γι' αυτό κι αγάπησα πολύ τη θεία Λένα. Με τα παραμύθια της μεγάλωσαν τα' αγόρια-εραστές μου και με προίκισαν αναμνήσεις τρ...
Διαβάστε περισσότερα...