Ο Χελμπόι είναι ένας καλός δαίμονας που έχει κόψει τα κέρατά του κι εργάζεται για το Γραφείο Μεταφυσικής Έρευνας κι Άμυνας των ΗΠΑ, αλλά ερευνά υποθέσεις και μάχεται κάθε είδους μεταφυσικά πλάσματα σε όλον τον κόσμο. Το βιβλίο περιλαμβάνει τις εξής ιστορίες:
Το κουφάρι, ο Σιδερομποτάς, η Μπάμπα Γιάγκα, Χριστούγεννα υπογείως, το Αλυσοδεμένο φέρετρο (προφανώς), οι Λύκοι του Αγίου Αυγούστου και το Παραλίγο Κολοσσός. Οι περισσότερες βασίζονται σε λαικούς θρύλους διάφορων ευρωπαϊκών χωρών.
Ήταν η πρώτη μου επαφή με τον ήρωα και μου άρεσε.

Το βιβλίο περιλαμβάνει τα εξής διηγήματα:
1. "Ο μαύρος γάτος" του Έντγκαρ Άλαν Πόε,
2. "Η γάτα και η Σιδηρά Παρθένος" του Μπραμ Στόουνερ,
3. "Οι γάτοι της Ούλθαρ" του Χ. Φ. Λάβκραφτ και
4. αποσπάσματα κεφαλαίων της "Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων" του Λιούις Κάρολ, όπου εμφανίζεται ο Γάτος του Τσέσαϊρ, που βλέπετε και στη φωτογραφία μου.
.
Στον "Μαύρο γάτο" ο αφηγητής λατρεύει τα ζώα τόσο πολύ που καταλήγει να σκοτώσει τον αγαπημένο του γάτο κι όχι μόνο. Στο διήγημα του Στόουκερ ένα ζευγάρι που περνάει τον μήνα του μέλιτος στην Νυρεμβέργη, συναντά έναν περίεργο Αμερικανό κι αποφασίζουν να επισκεφτούν μαζί ένα παλιό κάστρο και το μπουντρούμι του με την αίθουσα βασανιστηρίων. Οι γάτοι της Ούλθαρ είναι ένα πολύ ωραίο διήγημα του Λάβκραφτ κι αυτό κυρίως γιατί οι γάτες αποδίδουν δικαιοσύνη κι οι άνθρωποι την αποδέχονται. Τα αποσπάσματα της Αλίκης είναι αρκετά γνωστά.
Τα διηγήματα είναι πολύ ατμοσφαιρικά και στο πνεύμα των ημερών, απλά θα διάβαζα την εισαγωγή της Μαρίας Σχοινά στο τέλος γιατί περιέχει σπόιλερ.

XVI
.
Η επικρατούσα γλώσσα της χώρας δεν ομιλείται από κανέναν· στη θέση της χρησιμοποιούν τη μετάφραση. Και αν δεν διέφευγαν από τους ομιλητές λάθη σποραδικά στην επιλογή των λέξεων ή τη γραμματική, μόλις που θα μάντευε κανείς ότι δεν είναι εντελώς εξοικειωμένοι μαζί της. Είναι δύσκολο να εξακριβώσεις γιατί η πρωταρχική γλώσσα τελεί εν αχρηστία. Πολλοί ούτε που άκουσαν ποτέ γι\' αυτήν και την συγχέουν με τη μετάφραση. Άλλοι πάλι διαβεβαιώνουν ότι παραείναι πρωτόγονη και επ\' αυτού κανείς δεν είναι σε θέση να πει κάτι σημαντικό. Μία σχολή Γραμματικής της χώρας αρνείται κατηγορηματικά την ύπαρξη πρωταρχικής γλώσσας· κατ\' αυτήν υπάρχει μόνον η μετάφραση. Αυτό το δόγμα έχει προκαλέσει έριδες στους κύκλους των λογίων. Οι μεν επικαλούνται τον Αριστοτέλη και διατείνονται ότι μετάφραση χωρίς πρωτότυπο είναι σκέτος παραλογισμός (un traghelafo). Οι άλλοι πάλι απαντούν, το να ζητάς ένα πρωτότυπο είναι ακόμη μεγαλύτερη ασυναρτησία, περί ής ο ίδιος φιλόσοφος δίνει το καλύτερο παράδειγμα. Επειδή, απαιτώντας συμφωνία ανάμεσα στο πράγμα και τη σκέψη, ξεκινά σαφώς από τη θέση ότι οι λέξεις συνιστούν μετάφραση πραγμάτων, κάτι που είναι παράλογο.

O Αλέξανδρος Καίσαρας Ραμσής Καρλομάγνος ο 122ος, για συντομία "κύριος Μπόμπο", είναι ένας γάτος που υιοθετήθηκε από καταφύγιο και βρήκε καταφύγιο στην τετραμελή οικογένεια της Αγάπημου, του Γλυκέμου και των δύο παιδιών τους, Μέρι και Τζόναθαν. Όταν γνωρίζει την κάτασπρη, γοητευτική Μπέλα, γάτα του γείτονα, γοητεύεται και θέλει να την εντυπωσιάσει. Η ψηλομύτα Μπέλα τον ρωτά τι ράτσα είναι και προκειμένου να της αποδείξει ότι είναι ευγενικής καταγωγής (προς τι, άλλωστε, τα αυτοκρατορικά ονόματα;!) προσπαθεί να βγάλει πιτσοποιητικό με τη βοήθεια της νέας φίλης του ποντικίνας Αμέλιας και του ξαδέρφου της, που μένει στο κατάστημα ειδών κατοικιδίων - πετ σοπ που λέμε και στο χωριό μου.
Το βιβλίο έχει πολλή πλάκα και προτείνεται για παιδιά κάθε ηλικίας. Η ελληνική εικονογράφηση είναι πολύ καλύτερη απ\' την ισλανδική και το βιβλίο φέρει τον αριθμό #1, πράγμα που σημαίνει ότι έπεται συνέχεια!

Ο Κολομβιανός ποδοσφαιριστής Χοσέ Αλεχάντρο Αλμπέρτο Ντίας βάζει αυτογκόλ σε στημένο αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος, η ομάδα του πέφτει κατηγορία και κάπως έτσι υπογράφει τη θανατική του καταδίκη. Όταν δολοφονείται, η υπαστυνόμος Α\', Χριστίνα Ρίζου, του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής καλείται να εξιχνιάσει το έγκλημα. Στην προσπάθειά της μαζί με τους συνεργάτες της θα γνωρίσει τον αθηναϊκό υπόκοσμο με τη βοήθεια του μυστικού αστυνομικού Τάσου Βαρουξή, που τον ζει από μέσα.
Το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα -ευτυχώς όχι στην Ελλάδα- και το πρώτο του Γιώργου Γκιάλπη που γράφει από μικρός. Πολύ καλή δουλειά από πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα και το πρώτο μέρος μιας τριλογίας.

Οι Παλαιστίνιοι που επιβιώνουν νιώθουν τύψεις και θέλουν να πεθάνουν κι αυτοί. Κι οι Ισραηλινοί δεν πρόκειται να τους το αρνηθούν.

Ήξερα ελάχιστα τον Ντεντπουλ κι η αλήθεια είναι ότι δεν τρελάθηκα. Ίσως φταίει που είναι το δεύτερο μέρος τριλογίας και δεν έχω διαβάσει το πρώτο, ίσως φταίει η πολλή δράση, αλλά δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω την υπόθεση όσο θα ήθελα. Από Μάρβελ προτιμώ Σπάιντερμαν. Μου αρέσουν τα κόμιξ, αλλά ίσως όχι αυτό το στιλ.

Η Δανάη κι η οικογένειά της πηγαίνουν ολιγοήμερες διακοπές στο Πήλιο κι ο μπαμπάς της μιλά για τους κενταύρους που λέγεται ότι ζούσαν εκεί. Το βράδυ πέφτει για ύπνο και μόλις έχει αποκοιμηθεί, την ξυπνά ένας θόρυβος στον κήπο. Είναι ο Κένταυρος Χείρων που την καλεί σ\' ένα ταξίδι στο χρόνο και μια ξενάγηση στην αρχαία Ελλάδα. Η μικρή Δανάη θα μάθει ποια ήταν η Θεσσαλονίκη, που έδωσε το όνομά της στην πόλη καταγωγής της, θ\' ακούσει την ιστορία του μικρού Αλέξανδρου μου έγινε μεγάλος, θα παίξει με παιδιά της ηλικίας της στην αρχαία Αθήνα και θα γνωρίσει τον νεαρό Αχιλλέα, όταν ακόμα μαθήτευε στον Χείρωνα.
Το βιβλίο είναι πολύ όμορφο και προτείνεται για παιδιά 3-7 ετών.

Ενα παιδικό μυθιστόρημα χωρίς εικονογράφηση, αν εξαιρέσουμε το πανέμορφο εξώφυλλο, κι έχει αρκετές σελίδες, οπότε θα το πρότεινα για παιδιά 10 ετών κι άνω.
Σ\' ένα χωριό που δεν κατονομάζεται, ζουν οι φοβητσιάρηδες. Ενήλικες που φοβούνται ό,τι μπορείς να φανταστείς, λογικό και παράλογο. Ο δήμαρχος φοβάται τα κοκόρια, ο χασάπης τις τρύπες, η μαμά της Κλημεντίνης τα σύννεφα, ο γιατρός τις ενέσεις, ο δάσκαλος τα ύψη, κτλ.
Τα παιδιά του χωριού έχουν κουραστεί από τις εκνευριστικές φοβίες τους. Κάνουν σαν τρελοί για το παραμικρό και τα γύρω χωριά τους κοροϊδεύουν και τους παίρνουν στο ψιλό. Αποφασίζουν, λοιπόν, να δράσουν, κι αν είναι εφικτό να ανακαλύψουν την αιτία και να τους βοηθήσουν. Πώς βοηθάς, όμως, κάποιον που φοβάται τόσο πολύ; Τα παιδιά πρέπει να παρατηρήσουν το πρόβλημα και ν\' αποφασίσουν πώς θα το αντιμετωπίσουν.
Το βιβλίο είναι ξεκαρδιστικό. Είναι ιδανικό για δώρο για παιδιά, ακόμα και για ενήλικες που φοβούνται.

Ένα τρομερό, στενάχωρο βιβλίο, απ\' αυτά που με ρίχνουν σε... αναγνωστικό τέλμα, και δεν θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό εξώφυλλο, καθ\' ό,τι το βλέμμα της μικρής Μαργαρίτας είναι ανατριχιαστικό.
Το βιβλίο είναι μυθιστόρημα με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Η ζωή της μικρής Κασσάνδρας, που έχει το όνομα της μαμάς της -μέρα που είναι-, μοιάζει πολύ με την παιδική ηλικία της συγγραφέα. Θέμα του η εγκατάλειψη ενός μικρού κοριτσιού από τη μητέρα στη γιαγιά, κι η σεξουαλική του κακοποίηση με πολλούς τρόπους.
Αφηγήτρια ένα τετράχρονο κορίτσι, που συχνά, όμως, αφηγείται εμπειρίες μεγαλύτερων ηλικιών, όπως πχ μια έκτρωση, χωρίς αυτό να δηλώνεται ρητά στον αναγνώστη. Το λεξιλόγιο κι η οπτική είναι πάντα παιδική, αφιλτράριστη και κινηματογραφική, κι αυτό αποδεικνύει τη μαεστρία της Καραπάνου, που έγραψε αυτό το πρώτο της βιβλίο σε ηλικία 21 ετών, λίγο πριν διαγνωστεί με διπολική διαταραχή.
Το βιβλίο μου θύμισε την ταινία "The Blair Witch Project" με την έννοια ότι αυτό που βλέπουμε γίνεται (περισσότερο) τρομακτικό μέσα από το βλέμμα του αφηγητή, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένα μικρό παιδί.