Ο Λογαριασμός μου

Δωρεάν αποστολή για αγορές άνω των 30€ | Δωρεάν αντικαταβολή | Έως 24 άτοκες δόσεις | Έως -85% χαμηλότερες τιμές σε πάνω από 300.000 τίτλους

Σχόλια Αναγνώστη: ΓιώργοςΜ

Σχόλιο για το βιβλίο "Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ"
Οι ιστορίες του Καπισίνσκι είναι η ίδια η ιστορία του δεύτεορυ μισού του 20ού αιώνα, κομμάτια του μεγάλου πάζλ που είναι η ανθρωπότητα. Σε μεταφέρει με τη διήγησή του από τη Νιγηρία στην Αλγερία, μετά στην Γκάνα, σε πετάει στη Λατινική Αμερική, αλλά σε περνάει και μια βόλτα από την Κύπρο την επαύριον της τουρκικής εισβολής. Όρεξη να έχεις να διαβάσεις τις ιστορίες του, τις εμπειρίες του, όταν η ζωή εφάπτεται με τον θάνατο, ιδρώνεις μαζί του όταν διαβάζεις πως κάποιοι αντάρτες στη μέση του πουθενά τον περιλούζουν με βανζίνη κι είναι έτοιμοι να τον πυρπολήσουν, όταν περνάει από μπλόκα ανταρτών πατώντας στο τέρμα το γκάζι επειδή δεν έχει άλλα λεφτά για να τους λαδώσει, ζεις μαζί με τους ανθρώπους τον πόλεμο στην Ονδούρα με αφορμή έναν αγώνα ποδοσφαίρου, αλλά πολύ βαθύτερες αιτίες. Γενικότερα, είναι ένα υπέροχο ανάγνωσμα. Προτείνεται- όπως και όλα του Καπισίνσκι.
2019-07-19 16:06:39
Σχόλιο για το βιβλίο "Η ΕΣΧΑΤΗ ΤΩΝ ΠΟΙΝΩΝ"
Κατ' αρχάς, είναι πολύ ενδιαφέρον το πλαίσιο της ιστορίας, δλδ το Μουντιάλ του 1978 στην Αργεντινή. Αμέσως τίθεται ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο (πρώτο παιχνίδι του Περού απέναντι στη Σκότια μέχρι και τον τελικό μεταξύ Αργεντινής και Ολλανδίας), οπότε ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί μέσα σε σε αυτές τις 2 εβδομάδες. Ενδιαφέρουσα πλοκή, εν μέρει ανατρεπτικό φινάλε, λίγα κενά, ένα ευχάριστο ανάγνωσμα με την όποια φλυαρία έχουν τα βιβλία αυτού του είδους για να γεμίσουν κάποιες σελίδες παραπάνω - αλλά χωρίς να κουράζει υπερβολικά. Ο βασικός πρωταγωνιστής σε αρκετές περιπτώσεις παορυσιάζεται ως καρικατούρα, αλλά, καθ[ώς η ιστορία προχωρά, αυτό μετριάζεται και γίνεται πιο αληθινός (από ανθρωπάκι γίνεται άνθρωπος). Όποιος ενδιαφέρεται για την ιστορία της Λατινικής Αμερικής στη δεκαετία του 1970, τα διάφορα καθεστώτα, αλλά και τις σχέσεις μεταξύ των γειτονικών λαών, κι επιθυμεί και μια δόση ποδοσφαίρου ως σάουντρακ, να το προτιμήσει. Αφορμή για να διαβάσει κανείς και άλλα έργα του συγγραφέα.
2019-07-02 10:59:45
Σχόλιο για το βιβλίο "Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΛΙΑΠΚΙΝ"
Πρώιμος Καραγάτσης, αλλά το ταλέντο του ξεχειλίζει. Η πλοκή του έργου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα -αν και κάπως προβλέψιμη, σε κάποια σημεία του, το σκηνικό (Λάρισα του Μεσοπολέμου) ασυνήθιστο, οι χαρακτήρες (με εξαίρεση τον Λιάπκιν) όχι απόλυτα ολοκληρωμένοι, αλλά, σε κάθε περίπτωση, ένα πολύ καλό βιβλίο για έναν 24χρονο συγγραφέα που αξίζει να διαβαστεί. Το συγκολονιστικό με τον Καραγάτση είναι ότι, με έναν μαγικό τρόπο, ακόμα και στα σημεία που πλατιάζει, η γλώσσα του ρέει, δεν κολλάει, κι αυτό είναι από τα προτερήματά του. ΥΓ: Αν ο Καραγάτσης έγραφε αυτό το έργο εν έτει 2019, τότε θα κατηγορούνταν για μισογυνισμό, αντι-κομμουνισμό κ.λπ., αλλά ευτυχώς το έγραψε πολλές δεκαετίες πριν, οπότε δεν θα λογοκριθεί.
2019-06-14 11:45:21
Σχόλιο για το βιβλίο "ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ ΦΡΑΓΚΦΟΥΡΤΗΣ"
Χωρίς δόση υπερβολής, σε αυτό το βιβλίο του ο Σουρούνης μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας άλλος Μππουκόβσκι. Η γλώσσα του (βρώμικη, άξεστη, γρατσουνισμένη), τα θέματά του (το περιθώριο της κοινωνίας, ο υπόκοσμος, η μούργα κατά το λαϊκότερο), το κλίμα που δημιουργεί, όλα θυμίζουν Μπουκόβσκι. Μοναδικό αρνητικό σημείο η πλοκή, δεν είναι κάτι το θεαματικό, τα διηγήματα αυτά είναι φωτογραφικά στοπ καρέ χωρίς να εντάσσονται σε κάποιο ευρύτερο πλάνο μυθοπλασίας. Ωστόσο, τα υπόλοιπα στοιχεία των ιστοριών είναι υπεραρκετά για να διαβάσει κάποιος μέσα σε ένα απόγευμα/βράδυ αυτό το βιβλίο.
2019-06-14 11:45:15
Σχόλιο για το βιβλίο "ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ"
Κατ΄αρχάς δύσκολα κατατάσσεται σε κάποιο είδος αυτό το βιβλίο. Είναι ιστορία, αλλά χωρίς ιδιαίτερη διείσδυση στην αιτιολογία των γεγονότων. Ο συγγραφέας προτιμάει μια πιο κινηματογραφική προσέγγιση για να παρουσιάσει σκέψεις, αίτιο κι αιτιατό. Μυθιστόρημα σε καμία περίπτωση. Κάποια σκόρπια δοκιμιακά στοιχεία, αλλά χωρίς να δίνουν τον τόνο στο κείμενο. Με λίγα λόγια, ιστορία διανθισμένη με κάποιες λογοτεχνικές πινελιές. Δεν θεωρώ ότι είναι κάτι το εξαιρετικό ούτε ότι άξιζε το βραβείο Goncourt, η παράθεση των ιστορικών γεγονότων μού θύμισε σε αρκετές περιπτώσεις στύλ Wikipedia με ολίγον από μύχιες σκέψεις των πρωταγωνιστών και λογοτεχνική ζάχαρη άχνη. 3 αστέρια κυρίως λόγω του ενδιαφέροντος θέματος.
2019-05-22 01:14:06
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙ"
Κατ\' αρχάς, η πλοκή είναι πολύ ενδιαφέρουσα, οπότε ο σκελετός του έργου είναι στέρεος. Λογοτεχνικά δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, αλλά διαβάζεται εύκολα, εύπεπτα κι ευχάριστα. Όποιος έχει κι ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον Χρυσό Αιώνα της Ολλανδίας (τον 17ο) και τον ζωγράφο Βερμέερ, που ήταν μια μάλλον εσωστρεφής προσωπικότητα, προτείνεται ανεπιφύλακτα, καθώς θα μάθει αρκετά για τις μικρές ολλανδικές κοινωνίας της εποχής, τις σχέσεις Προτεσταντών (πλειοψηφία) και Καθολικών (μειοψηφία), την άνοδο της αστικής τάξης, κ.λπ.
2019-04-29 14:28:32
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΤΟΥ ΒΕΡΜΕΕΡ"
Εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, που αναβιώνει τον κόσμο του 170υ αιώνα, ο οποίος και σηματοδοτεί την αρχή της παγκοσμιοποίησης και του καπιταλισμού, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Οι πίνακες του Βερμέερ είναι απλώς η αφορμή, που παίρνει ο συγγραφέας (με ειδίκευση στη σινολογία) για να περιγράψει το απίστευτα πυκνό πλέγμα οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών σχέσεων που αναπτύσσονται ανάμεσα στην Ευρώπη (και δη, τους Ολλανδούς) και την Αμερική και την Ασία (ιδίως την Κίνα), όταν οι Ολλανδοί καταφέρνουν να εξασφαλίσουν μια θέση στις εμπορικές οδούς της Άπω Ανατολής. Αν και σε κάποια σημεία ο συγγραφέας αναφέρεται σε λεπτομέρειες, οι οποίες θα μπορούσαν να παραλειφθούν, το βιβλίο διαβάζεται εύκολα και παρέχει έναν πλούτο πληροφοριών, που βοηθάει τον αναγνώστη να μεταφερθεί χωροχρονικά πίσω στον 17ο αιώνα. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
2019-04-08 11:45:12
Σχόλιο για το βιβλίο "ΟΙ ΦΗΜΕΣ"
Ο Ούγκο Κλάους δεν είναι κ πολύ γνωστός στην Ελλάδα, αν και θα έπρεπε, καθώς αποτελούσε έναν σύγχορνο αναγεννησιακό άνθρωπο που έγραφε και πεζογραφία και ποίηση (κυρίως, ποίηση) και ζωγράφιζε, και αποτελεί μία από τις κορυφαίες φωνές του φλαμανδόφωνου Βελγίου. Το συγκεκριμένο βιβλίο θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως άκρως αντιπροσωπευτικό της έννοιας της 'βελγικότητας', αφού καθρεφτίζει τον χαρακτήρα της φλαμανδικής κοινωνίας, τα άγχη και τους φόβους της, τους σκελετούς στην ντουλάπα, τα συμπλέγματα κ.λπ., δοσμένα με ένα ύφος στριφνό, ειρωνικό, άλλοτε γεμάτο υπονοούενα κι άλλοτε ευθύβολο. Ο Κλάους φέρνει μπροστά στον καθρέφτη τους Φλαμανδούς της δεκαετίας του 1960, και μάλιστα, στην πλέον αντιπροσωπευτική μορφή τους, αυτής των κατοίκων μιας μικρής επαρχιακής κωμόπολης. Σε κάποια σημεία χάνεται λίγο ο μίτος της υπόθεσης, αλλά όχι για πολύ (βοηθάει και το ότι τα κεφάλαια είναι πολύ σύντομα). Η μετάφραση είναι παρά πολύ καλή. Για όσους ενδιαφέρονται να αποκτήσουν μια εικόνα για το επαρχιακό Βέλγιο του 1960 (και, μάλιστα, τη Φλάνδρα, που τότε ήταν πιο φτωχή περιοχή από τη γαλλόφωνη Βαλονία), είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο, ορισμένες εξάρσεις υπαινικτικής γλώσσας που θυμίζει Χένρι Τζέιμς, αλλά και ορισμένες σελίδες ωμού ρεαλισμού που σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα. 3 αστεράκια γιατί ελπίζω η Θλίψη του Βελγίου να είναι (ακόμα) καλύτερο.
2019-03-21 11:26:15
Σχόλιο για το βιβλίο "Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ "
Εξαιρετικό κόμικ. Ο Νουρί φτιάχνει, με βάση τα ιστορικά γεγονότα, μια υπέροχη ιστορία όπου οι πρωταγωνιστές, οι έξι αυλικοί του Πατερούλη, φοβούνται ο ένας τον άλλον για τους σκελετούς στην ντουλάπα του καθενός σε μια κατάσταση dog eat dog. Ειδικά η παρουσίαση του Μπέρια είναι πέρα από καθηλωτική. Το κείμενο, το σχέδιο, η εξέλιξη, η πλοκή, όλα είναι υπέροχα. Ο Nury είναι ένας παρα πολύ αξιόλογος συγγραφέας κόμικ με ιδιαίτερη αδυναμία στην ιστορία, τα τελευταία του άλμπουμ για τον πόλεμο στην Κατάνγκα του Κονγκό είναι κάτι παραπάνω από υπέροχα. Αξίζει να το διαβάσετε (μέσα σε λίγες ώρες το έχετε τελειώσει) και να δείτε και την ομώνυμη ταινία (πέρυσι κυκλοφόρησε), το σενάριο της οποίας βασίστηκε στο κόμικ αυτό. Απόλαυση - και ναι, η αυλή του Στάλιν ήταν ένα Κολοσσαίο.
2019-03-13 12:48:36
Σχόλιο για το βιβλίο "ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ "
Το βιβλίο ως προς τη δομή του και τον πλούτο των πληροφοριών που προσφέρει δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Ωστόσο, παρουσιάζει κάπως συνοπτικά τη διαδρομή του Ανδρέα Παπανδρέου ξεκινώντας ήδη από τα εφηβικά του χρόνια στο Κολλέγιο Αθηνών, στις Η.Π.Α. (όπου πήγε λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος), και συνεχίζοντας στη δεκαετία του 1960 και, φυσικά, την πρωθυπουργία του. Ο συγγραφέας δεν διστάζει να εκφράσει και προσωπικές απόψεις -κατά το πλείστον, αρνητικές- για το πρόσωπο του Παπανδρέου και τη δημόσια παρουσία του, απόψεις οι οποίες βασίζονται σε γεγονότα και δεν είναι αυθαίρετες αξιολογικές κρίσεις, και με τις οποίες συμφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ο συγγραφέας καταφέρνει ν\' αναδείξει την πολυπλοκότητα της προσωπικότητας του Παπανδρέου, τα συμπλέγματά του, την κατάθλιψή του, τον άκρατο λαϊκισμό του, την παντελώς απρόβλεπτη πολιτική του, καθώς και τις ανατροπές που επεφύλασσε στους εκλογείς του αφότου εξασφάλιζε την εκλογή του, κινήσεις και τακτικές τις οποίες υιοθετούν σε μεγάλο βαθμό και σημερινοί πολιτικοί στη χώρα μας. Ενδιαφέρον βιβλίο για όποιον θέλει ν\' αποκτήσει μια γενικότερη ιδέα για το τι ήταν κι αντιπροσώπευε ο Παναδρέου μέσα σε 200 σελίδες.
2019-03-13 12:43:53
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΗΡΟΔΟΤΟ (POCKET)"
Νιώθω τυχερός που διάβασα ένα τόσο όμορφο ανάγνωσμα, με γλώσσα απλή, με τον συγγραφέα-ρεπόρτερ να ταξιδεύει στο χώρο (Κίνα, Ινδία, Αιθιοπία, Σενεγάλη, Τανζανία, Αλγερία κ.λπ.) και στο χρόνο (πίσω στην εποχή του Ηρόδοτου και στον 20ό αιώνα), να δένει όμορφα τις Ιστορίες του μεγάλου ιστορικού, που αποτελούσαν μόνιμο σύντροφό του στα ταξίδια του, με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Εάν θέλει κάποιος ν\' αποκτήσει αυτός ή το παιδί του ενδιαφέρον για την ιστορία, αυτό το βιβλίο είναι μια εξαιρετική αρχή, που θα ανάψει τη σπίθα για περαιτέρω μελέτη της ιστορίας μακριά από τον βαρετό δασκαλίστικο και αποστεωμένο τρόπο διδασκαλίας της ιστορίας στο σχολείο. Οι ιστορίες που έχει επιλέξει ο Καπισίνσκι από τον Ηρόδοτο (κάποιες είναι αρκετά γνώριμες στον μέσο Έλληνα αναγνώστη, άλλες παντελώς άγνωστες) είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, διδάγματα για την ανάγνωση της ίδιας της ιστορικής πραγματικότητας τόσο την εποχή της παντοκρατορίας των Περσών όσο και σήμερα. Εξίσου ενδιαφέρουσα και η παρουσίαση λαών όπως οι Ινδοί, οι Κινέζοι, αλλά και αφρικανικών χωρών, τη δεκαετία του 1960. Προτείνεται ανεπιφύλακτα. Θα ήταν ενδιαφέρον να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη - ιδίως, στις σχολικές. Οι εκδόσεις Μεταίχμιο καλό θα ήταν να επανεκδώσουν όλα τα βιβλία του Καπισίνσκι. Υπάρχει κοινό εκεί έξω που ενδιαφέρεται ν\' ακούσει ωραίες ιστορίες από ανθρώπους σαν τον Καπισίνσκι.
2019-02-27 11:07:23
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ"
Εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, καταγραφή της σύγχρονης ιστορίας της Ρωσίας και των Ρώσων, η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, τα όνειρα για μια δίκαιη και πλούσια κοινωνία που παρέμειναν κενό γράμμα, η πτώση και η επικράτηση ενός αδηφάγου καπιταλισμού, όπου λίγοι ολιγάρχες άρπαξαν τον πλούτο της χώρας εν μια νυκτί, η διάψευση των αρχικών ελπίδων για ελευθερία και πλούτο. Με λίγα λόγια, περιγράφει το απατηλό σοβιετικό όνειρο και το ψεύτικο ρωσικό όνειρο της δεκαετίας του 1990, που πληρώθηκε με δολάρια. Οι ιστορίες από το Β\' Π.Π. είναι συνταρακτικές και ανατρέπουν την καθαγιασμένη εικόνα που έχουμε για το ρόλο των Σοβιετικών στον πόλεμο, αναδεικνύοντας πώς το σύστημα εξαθλίωνε οικονομικά και ηθικά τους ανθρώπους. Η γλώσσα είναι καθαρά δημοσιογραφική, διανθισμένη κατά τόπους με λογοτεχνικές πινελιές. Αξίζει και με το παραπάνω η ανάγνωση.
2019-02-27 10:59:57
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ"
Η πλοκή είναι αρκετά απλοϊκή, ο χαρακτηρισμός 'ηπειρώτικο νουάρ' είναι μάλλον υπερβολικός, αν όχι εντελώς άστοχος. Με ελάχιστη προσοχή αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης τι έχει συμβεί και ποιος είναι ο ένοχος. Η γλώσσα είναι εν μέρει φροντισμένη, θυμίζει λίγο ηπειρώτικη ντοπιολαλιά, αλλά υπάρχουν πολλά σημεία που πολυσύλλαβες λέξεις της κοινής νεοελληνικής των αστικών κέντρων χαλάνε το γλωσσικό μείγμα. Η πλοκή δεν σε καθηλώνει, αυτή η ασθένεια της πρόσφατης νεοελληνικής παραγωγής διηγημάτων, δεν σε συναρπάζει (υπάρχουν λίγες εξαιρέσεις), οι χαρακτήρες παραμένουν λειψοί, δεν φωτίζονται όσο πρέπει για να αιτιολογηθούν οι πράξεις του. Γλωσσικά είναι ενδιαφέρον (κι άποψη ύφους), αλλά, γενικώς, όχι κάτι ιδιαίτερο.
2018-12-05 11:06:43
Σχόλιο για το βιβλίο "ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΡΝΙ"
Οι τέσσερις ιστορίες του βιβλίου (με την πρώτη, Ο Κόραξ Εξελθών, να είναι η μεγαλύτερη και, ίσως, η πιο ενδιαφέρουσα) παρουσιάζουν την κύρια αδυναμία που χαρακτηρίζει την
πρόσφατη νεοελληνική λογοτεχνική παραγωγή διηγμάτων: την έλλειψη πλοκής. Το ύφος είναι ενδιαφέρον, η γλώσσα προφορική (αν και λίγο επιτηδευμένη σε ορισμένα/αρκετά σημεία), αλλά λείπει η ραχοκοκαλιά μιας καλής ιστορίας, δλδ η ενδιαφέρουσα πλοκή. Οι ιστορίες δεν ολοκληρώνονται ποτέ (εκτός, ίσως, από την πρώτη), αφήνουν πάντα ερωτηματικό, που δεν μπορεί ν' απαντηθεί, αφού λείπουν και τα στοιχεία που θα επιτρέπουν στον αναγνώστη ν' απαντήσει σχετικά με το τι θα συμβεί μετά. Η συγγραφέας θα πρέπει να κατέβαλε αξιόλογη προσπάθεια για να φτιάξει τη γλώσσα της και το ύφος της, αλλά από άποψη πλοκής χρειαζόταν πολύ περισσότερη δουλειά.
2018-12-05 11:06:36
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ"
Κλασική σαμαρακική γραφή, υπέροχο ύφος, πλοκή κ δομή που άλλα αφήνουν να υπονοηθούν ό,τι συμβαίνουν κι άλλα συμβαίνουν στην πραγματικότητα - ειδικά το διήγημα για την οδό Σταδίου είναι άκρως ενδεικτικό. Ιδιαιτέρως όμορφα το Διαβατήριο, η Μάνα και η Αποκάλυψις Ιωάννου. Άλλο ένα υπέροχο βιβλίο από τον βαθιά ανθρώπινο λογοτέχνη Σαμαράκη. Το 5άρι είναι για το Λάθος, αλλά και το Διαβατήριο στέκεται δίπλα στο αριστούργημα του Σαμαράκη με ιδιαίτερες αξιώσεις - κι ας είναι διαφορετικά είδη.
2018-11-21 11:31:29
Σχόλιο για το βιβλίο "Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΗΣ ΝΕΚΡΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ"
Ένα από τα αριστουργήματα του Κανταρέ (αν και ο Ρημαγμένος Απρίλης παραμένει το συγκλονιστικότερο έργο του), γλαφυρές περιγραφές, πλοκή που καθηλώνει, χαρακτήρες που σκιαγραφούνται με πηχτές πινελιές - ιδιαίτερα η σκηνή με τη γριά στην κηδεία που παρίστανται οι δύο πρωταγωνιστές είναι εφάμιλλη μιας υπέροχης κινηματογραφικής σκηνής). Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
2018-11-20 20:37:07
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ"
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ! Όποιος δεν το έχει διαβάσει, να τρέξει να το ρουφήξει. 650 σελίδες που ρέουν σαν νερό, με μια γλώσσα υπέροχη, που θυμίζει Ταχτσή, αλλά τον ξεπερνάει, ο Σουρούνης μάς παρέδωσε ένα υπέροχο λογογράφημα, ένα μνημείο της νεοελληνικής λογοτεχνίας μακριά από ακαδημαϊσμούς, στερεοτυπική γραφή κι επιτηδευμένα μετα-νεωτερικά σχήματα που έχουν μόνο σχήμα, αλλά καθόλου περιεχόμενο. Το αριστούργημα αυτό του Σουρούνη αποτελεί έναν ύμνο στην ελληνική λαλιά, όχι απαραίτητα γλώσσα, στην πλαστικότητά της, στην ικανότητά της με λίγα υλικά (κι ας έχει πολλά περισσότερα στο ντουλάπι της) να περιγράφει ανάγλυφα τη ζωή στη Θεσσαλονίκη του 50 και του 60. Διαβάστε το. Είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.
2018-11-19 22:25:31
Σχόλιο για το βιβλίο "Το παυσίπονο"
Το βιβλίο ξεκινάει δυνατά, με μια αυτοκτονία υπό το πέπλο ενός μυστηρίου που ξεδιαλύνεται σιγά σιγά - και όχι πάντα γραμμικά. Η ειρωνία του Τατσόπουλου, το σήμα κατατεθέν της γραφής του, είναι εμφανής από τις πρώτες γραμμές του βιβλίου, οπότε και σε προδιαθέτει θετικά για το τι θα επακολουθήσει. Στη συνέχεια κάνει μια 'κοιλιά', όπου η πλοκή θυσιάζεται για χάρη μιας μάλλον βερμπαλιστικής γραφής, εώς ότου στο προσκήνιο μπαίνουν το καφενείο, η Ασφάλεια και ο κος Παύλος, οπότε και η πλοκή αποκτά εκ νέου ενδιαφέρον, ενώ η ειρωνεία του Τατσόπουλου βρίσκει και πάλι πεδίον δόξης λαμπρόν. Ο Τατσόπουλος το έγραψε στα 19 του, οπότε το βιβλίο εμφανίζει κάποιες αδυναμίες ως πρωτόλειο έργο (το δεύτερο μετά τους Ανηλίκους), αλλά η εντύπωση που μένει είναι θετική. Δεν συγκρίνεται με την Καρδιά του Κτήνους, αλλά είναι ευχάριστο ανάγνωσμα και μια καλή ευκαιρία για να κοιταχτεί η γενιά του Πολυτεχνείου μπροστά στον καθρέφτη χωρίς κόμπλεξ, αλλά και χωρίς στρουθοκαμηλισμό.
2018-09-26 10:01:46
Σχόλιο για το βιβλίο "ΟΙ ΣΥΜΠΑΙΧΤΕΣ"
Η γραφή του Σουρούνη είναι υπέροχη, υγρή, ρέει όπως τα λόγια στον προφορικό λόγο. Οι περιγραφές του είναι γλαφυρότατες, όπως και η υποβόσκουσα ειρωνία που προσθέτει στο κείμενο την κατάλληλη ποσότητα γλυκοπικρίας. Ο (υπό)κόσμος των κοινοτήτων των Ελλήνων μεταναστών στη Δυτ. Γερμανία το 1960 περιγράφεται μέσα από τις ιστορίες φτωχοδιάβολων που χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να βγάλουν λεφτά (από τζόγο μέχρι την περίπτωση ενός πρώην μποξέρ που τρώει ξύλο κατά παραγγελία σε στημένους αγώνες πυγμαχίας). Αξίζει να διαβάσει κανείς Σουρούνη κι αυτό το βιβλίο είναι μια καλή αρχή. 4 αστέρια επειδή ελπίζω τα επόμενα που θα διαβάσω από τον ίδιο συγγραφέα να πάρουν 5άρι!
2018-09-26 10:01:34
Σχόλιο για το βιβλίο "Λίγες και μία νύχτες"
Είναι το πρώτο βιβλίο του Ζουργού που διαβάζω. Κατ' αρχάς, ο συγγραφέας έχει κάνει εκτενή έρευνα για να γράψει το βιβλίο αυτό, παραθέτοντας πολλές λεπτομέρειες μιας άλλης εποχής που δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν σήμερα. Αρχικά η πλοκή φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά έχων την εντύπωση ότι από τη σελ. 300 και μετά, δλδ το δεύτερο μέρος της ζωής του προωταγωνιστή στη Θεσσαλονίκη, σαν να κάνει 'κοιλιά' με το τέλος να προσφέρει μια μικρή ανατροπή, αλλά να του λείπει η κορύφωση. Σαν να ξεφούσκωνε σταδιακά το βιβλίο. Επίσης, εντόπισα αρκετές υπερβολές στους διαλόγους και στις περιγραφές, ένας βερμπαλισμός που κάποιες φορές ήταν εις βάρος του γλωσσικού ύφους του κ είχε ως αποτέλεσμα οι ήρωες να μοιάζουν κάπως χάρτινοι. Ωστόσο, σε ορισμένα σημεία (όπως η συνάντηση με τη Ρωσίδα γιαγιά ή τη γυναίκα του Μιχάλη) οι περιγραφές ήταν εξαιρετικές. Γενικότερα, ενδιαφέρον βιβλίο, αλλά δεν ενθουσιάστηκα. Ίσως συνεχίσω με τον Αλμοσίνο ή την Αηδονόπιτα για να μην τον αδικήσω τον Ζουργό κρίνοντας με βάση μόνο ένα έργο του. 3/5 κυρίως για την έρευνα, μέρη της πλοκής και ορισμένες περιγραφές.
2018-08-24 12:54:16
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΠΕΛΦΑΣΤ (ΕΚΔΟΣΗ POCKET)"
Δεν είναι αστυνομικό βιβλίο. Ο δολοφόνος και πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι γνωστός από τις πρώτες σελίδες, ακόμα κι από το οπισθόφυλλο. Είναι ένα θρίλερ, ανάγνωσμα με απλή περιγραφική γλώσσα και μια πλοκή που ρέει, χωρίς υπερβολές και 'κοιλιά'. Παράλληλα με την μυθιστορηματική πλοκή, ο αναγνώστης λαμβάνει πληροφορίες και για την ιστορία της Β. Ιρλανδίας και τη σύγκρουση Καθολικών και Προτεσταντών, χωρίς -ευτυχώς- ο συγγραφέας να υποκύπτει σε εύκολους κ ανέξοδους αφορισμούς της μιας ή της άλλη πλευράς, αλλά να φωτίζει όλες τις πλευρές αυτής της σύγκρουσης. Μού άρεσε, το απήλαυσα το βιβλίο. Διαβάζεται μέσα σε 3-4 μέρες. Προσωπικά, είχα υποψιαστεί τι θα μπορούσε να συμβεί στο τέλος του βιβλίου, μόνο που αυτό που υποψιάστηκα συνέβη στο 89' του βιβλίου, καθώς στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού έγινε ανατροπή!
2018-08-01 18:01:56
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ"
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο γεμάτο ποδοσφαιρικές ιστορίες -ή μάλλον, κ ποδοσφαιρικές ιστορίες, αφού ο Γκαλεάνο δεν παραλείπει να αναδεικνύει και το ιστορικό/κοινωνικό πλαίσιο των ποδοσφαιρικών ιστοριών που περιγράφει. Για τους ποδοσφαιρόφιλους είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα, για τους υπόλοιπους ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα που θα τους δώσει την αφορμή να δουν το άθλημα αυτό με άλλη ματιά. Δεν χρειάζεται να διαβαστεί με τη μία, οι ιστορίες είναι αυτοτελείς, μπορεί να διαβαστεί σαν να πίνει κανείς τον καθημερινό του εσπρέσσο. Μια-δυο ιστορίες την ημέρα για να έχουμε να διηγούμαστε στις παρέες όμορφες ιστορίες.
2018-08-01 18:01:22
Σχόλιο για το βιβλίο "Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ "
Εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο. Περιγράφει με όση λεπτομέρεια απαιτείται την ιστορία του σεισμού του 1755 που κατέστρεψε την Λισαβόνα, αλλά κυρίως τον αντίκτυπο που είχε ο σεισμός αυτός στην ίδια την κοινωνία. Ο ρόλος του Μαρκησίου ντε Πομπάλ, του ανθρώπου που ανέλαβε κόντρα σε θεούς και δαίμονες να ανοικοδομήσει την πόλη αντί να την παρατήσει όπως προτεινόταν. Περιγράφεται και η ιστορία της Πορτογαλίας από την απελευθέρωσή της από τους μουσουλμάνους Μαυριτανούς το 1147, την εποχή των Ανακαλύψεων και μέχρι στις αρχές του 19ου αιώνα, με πολλές οικονομικού, πολιτικού και κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος λεπτομέρειες (π.χ. γιατί στην Πορτογαλία, παρά τον πλούτο, δεν δημιουργήθηκε εύρωστη αστική τάξη, σε αντίθεση π.χ. με την Ολλανδία). Όποιος προγραμματίζει και ταξίδι στην Πορογαλία/Λισαβόνα, να το διαβάσει οπωσδήποτε.
2018-07-07 16:20:51
Σχόλιο για το βιβλίο "ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ"
Το ύφος και η γλώσσα είναι χαρακτηριστική του Σαραμάγκου. Το ιστορικό πλαίσιο της ιστορίας είναι παρά πολύ ενδιαφέρον (συνιστάται να ψάξει κάποιος λίγο την ιστορία του βασιλιά Ιωάννη 5ου/Joao V, ο οποιος διατάζει την κατασκευή ενός μοναστηριού ως εκπλήρωση τάματος για την απόκτηση παιδιού μετά από τρία χρόνια άκαρπου γάμου), είναι η εποχή που ο χρυσός της Βραζιλίας εξασφάλιζε πλούτη στη βασιλική οικογένεια της ΠΟρτογαλίας, τους αυλικούς και την Καθολική Εκκλησία, καθώς ο βασιλιάς ήταν πολύ πιστός -αν και τα όργια στα μοναστήρια, στα οποία επιδιδόταν, δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Η ειρωνία του Σαραμάγκου είναι, επίσης, παρούσα. Πάντως, θεωρώ ότι θα μπορούσε να είχε περιγράψει την ιστορία σε πολύ λιγότερες σελίδες. Ο βερμπαλισμός του Σαραμάγκου με κούρασε, σε κάποια σημεία με το ζόρι το διάβαζα, αλλά ήθελα να το τελειώσω. Γενικώς, 3/5 κυρίως λόγω του ενδιαφέροντος του ιστορικού πλαισίου και της ειρωνίας, αλλά κάποιοα θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει και βαρετό σε αρκετά σημεία του.
2018-07-04 16:48:35
Σχόλιο για το βιβλίο "ΜΗΤΡΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ"
Πρόκειται για ένα αφήγημα, ούτε διήγημα ούτε νο(υ)βέλα. Περιγράφει με μεγάλη κινηματογραφική ταχύτητα γεγονότα σχεδόν 20 ετών μέσα σε 79 μικρές και αραιογραμμένες σελίδες (δλδ περίπου 30 κανονικές σελίδες). Ο συγγραφέας περιγράφει στοπ καρέ από τις εμπειρίες του στην Ουγγαρία μετά το τέλος του Εμφυλίου, όπου κατέληξαν πολλοί πολιτικοί πρόσφυγες, και μετά στην Ελλάδα, όταν επέστρεψαν. Δεν υπάρχει μεγάλη συνοχή στο κείμενο, πρόκειται για στοπ καρέ, όπως είπα, δεν είναι μια ενιαία ιστορία με ολοκληρωμένους χαρακτήρες κ.λπ., παρά για περιγραφή κάποιων χαρακτηριστικών στιγμών. Εκφραστικά είναι αρκετά ενδιαφέρον, κατά καιρούς χρησιμοποιεί και λέξεις από το τοπικό ιδίωμα της Ηπείρου, αλλά η γλώσσα είναι σύγχρονη. Γενικώς, ενδιαφέρον ανάγνωσμα, διαβάζεται μέσα σε ένα απόγευμα.
2018-02-28 20:01:01
Σχόλιο για το βιβλίο "ΓΚΑΣΠΑΡ ΡΟΥΙΖ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)"
Μια πολύ όμορφη νοβέλα από τον Κόνραντ, βαθιά άνθρώπινη, μινιμαλιστική λογοτεχνία, χωρίς εκτεταμένες περιγραφές, αλλαγή της 'κάμερας', πότε τριτοπρόσωπη, πότε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, ώστε να διατηρηθεί η ζωηρότητα της αφήγησης. Ο Γκασπάρ Ρουίζ είναι ένας τραγικός ήρωας, αθώος, αλλά πάντα ένοχος λόγω των περιστάσεων του πολέμου. Η μετάφραση είναι αρκετά προσεγμένη, χρησιμοποιούνται ακόμα και σπάνιες λέξεις (π.χ. πρόγκαρε κ.λπ.). Συγχαρητήρια στις εκδόσεις Ερατώ που εκδίδουν αυτά τα σχετικά άγνωστα έργα του Κόνραντ. Πάντως, μια μεγαλύτερη προσοχή στην τυπογραφία, κάποιες σελίδες δεν είναι καλοτυπωμένες. Διαβάζεται μέσα σε μια μέρα.
2018-02-13 07:28:40
Σχόλιο για το βιβλίο "Η ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΑ"
Υπέροχο βιβλίο. Διάβασα το Γεφύρι του Δρίνου, το αριστούργημα του Άντριτς, και συνέχισα με τη Δεσποινίδα. Κατ' αρχάς, η συγκεκριμένη έκδοση είναι καθ'όλα αξιοπρεπής, με 3-4 λάθη (τις αντί της, κ.λπ.), αλλά με ωραία γραμματοσειρά και σκληρό εξώφυλλο, αξίζει και με το παραπάνω τα 3 ευρώ. Δυστυχώς, η κανονική έκδοση δεν φαίνεται να κυκλοφορεί. Ως προς το βιβλίο, αν και σε κάποιο σημείο η πλοκή κάνει μια 'κοιλιά', καταφέρνει να σε κρατήσει σε αγωνία (παρ)ακολουθώντας τη Δεσποινίδα από την εφηβεία της μέχρι το τέλος της. Το βιβλίο είναι μια υπέροχη ψυχογραφία της ηρωίδας, η οποία μόνο σε μια περίπτωση ξεφεύγει από τον κανόνα - και την πληρώνει ακριβά, μέχρι να επιστρέψει στον κανόνα. Γενικώς προτείνεται ανεπιφύλακτα. 4 αστέρια γιατί τα 5 είναι για το Γεφύρι του Δρίνου. Επόμενο του Άντριτς το Χρονικό του Τράβνικ. ΥΓ: Οι μεταφράσεις του Χρ. Γκουβή είναι αξιομνημόνευτες. Αφήνει το κείμενο να ρέει ευχάριστα.
2018-02-07 07:20:00
Σχόλιο για το βιβλίο "ΣΙΩΠΗ"
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πλοκή, αλλά, κρίνοντάς το ως λογοτεχνικό κείμενο, δεν με ενθουσίασε. Ενδεχομένως να ευθύνεται γι' αυτό και το γεγονός ότι η ελληνική έκδοση είναι προϊόν μετάφρασης από τα αγγλικά, επομένως το κείμενο που διαβάζει ο Έλληνας αναγνώστης πολύ πιθανώς έχει χάσει μεγάλο μέρος από την αμεσότητα του πρωτότυπου κειμένου. Η συγκεκριμένη έκδοση θέλει και μια καλύτερη επιμέλεια (π.χ. η λέξη πατήρ αναφέρεται παντού ως πάτερ, ανεξαρτήτως πτώσης, κάτι το οποίο ήταν εκνευριστικό). Γενικότερα, προτείνεται καθώς αναφέρεται σε μια άγνωστη πτυχή της ιαπωνικής ιστορίας, δλδ την επαφή της με τους Πορτογάλους (π.χ. η λέξη αριγκάτο (ευχαριστώ) προέρχεται από το αντίστοιχο ομπριγκάντο (πορτογαλικό). Η ταινία μου άρεσε περισσότερο, κυρίως αισθητικά. ΤΟ βιβλίο είχε αρκετά επαναλαμβανόμενα μοτίβα, ενώ και κάποιοι χαρακτήρες όπως ο Κιτσίγκιρο παραμένουν μάλλον χάρτινοι. Τρία αστέρια κυρίως λόγω πλοκής.
2018-01-30 08:34:52
Σχόλιο για το βιβλίο "Ο ΗΧΟΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΟΥΝ"
Σε καμία περίπτωση κάτι το ιδιαίτερο. Η πλοκή δεν σε \'τραβάει\' και πολύ, περιστρέφεται γύρω από τα γεγονότα που συγκλόνισαν την Κολομβία τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 (δολοφονίες, εκρήξεις κ.λπ.) και είχαν ως πρωταγωνιστή τον Πάμπλο Εσκομπάρ. Πάντως, όσο κι αν αυτή η περίοδος είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επειδή αφορά το μετασχηματισμό μιας ολόκληρης κοινωνίας, το βιβλίο και η βασική του ιστορία δεν μπορώ να πω ότι είναι το ίδιο ενδιαφέρον. Ο συγγραφέας έχει εξαιρετική πρώτη ύλη στα χέρια του, αλλά δεν είμαι σίγουρος εάν την έχει μεταμορφώσει επιτυχώς σε λογοτεχνία. Δύο αστέρια.
2018-01-14 09:56:33
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΟΥ ΔΡΙΝΟΥ"
Ένα πανέμορφο ανάγνωσμα, μία αριστουργηματική αφήγηση που ρέει σαν νερό της ιστορίας της περιοχής της Βοσνίας από τον 16ο αιώνα μέχρι και τον Α\' Π.Π. Οι διάφορες ιστορίες που περιγράφει ο Άντριτς είναι κομμάτια ενός μωσαϊκού που αλλάζει χρώμα και σχήμα ανάλογα με το ποιος είναι στην εξουσία και το πώς διαμορφώνονται οι ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων. Αξίζει πραγματικά να αφιερώσει κάποιος χρόνο να το διαβάσει. Αφορμή για ανάγνωση και των υπόλοιπων έργων του Άντριτς. ΥΓ: Η μετάφραση του κου Γκουβή είναι ένα αριστούργημα από μόνη της. Καταφέρνει να μεταδώσει - στο μέτρο του δυνατού- μια καζαντζακική εκφορά του λόγου, χωρίς τις υπερβολές της τελευταίας. Συγχαρητήρια.
2018-01-08 21:53:26

Podcast – Βίος και Πολιτεία

Βρείτε μας στο...

X
Verisign Eurobank EFG
Paypal IRIS