Η "μοντέρνα" τσεχική λογοτεχνία όπως και το τσέχικο σινεμά έχουν μεγάλο ενδιαφέρον γιατί έχουν αυτό το αντιδραστικό και το πρωτότυπο.Ετσι και αυτη η νουβέλα γραμμένη το 1922 μετά τον πρώτο παγκόσμιο προϊδεάζει τον ψυχρό πόλεμο με την πυρηνική ενέργεια. Τυχαία είδα την ίδια περίοδο και το Oppenheimer που κάνει το βιβλίο ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Εντωμεταξύ το βιβλίο πήρε βραβείο μετάφρασης ενω η μετάφραση έγινε απο τα αγγλικά οχι απο το πρωτότυπο (Ρώσικα).

Ο Μύρης εκτός απο άριστος γνώστης του Ελληνικού θεάτρου είναι και απο τους καλύτερους μεταφραστές οχι μόνο στα αρχαία έργα αλλα και στον Μολιέρο.
Το μόνο μείον είναι οτι δεν έχει σχόλια το κείμενο.

Υπέρμετρο έργο που περιέχει την ζωντάνια και το πάθος ενος τεράστιου φιλόλογου.
Παρα τις παραλείψεις του περι Νίτσε και την λιγοστή αναφορά του στους Αλεξανδρινούς φιλόλογους το έργο διαβάζεται απνευστί χωρις να κουράζει. Για περισσότερα περι κλασσικών γραμματων στην Αναγέννηση πολυ καλό είναι το Ουμανισμός του Nicola Festa.