Πρόκειται για ένα αριστούργημα.Οι σελίδες του πίνονται,γιομάτες αίμα και ανθρωπιά.Η μετάφραση υπερβατική,σωστή ποιητική απόδοση.Τα νοήματα χειμαρρώδη,ζοφερά,ασυγκράτητα.Η αναγνωστική απόλαυση δεδομένη,νομίζω πως πέτυχε το ανάγνωσμα αυτό σπάνιες ισορροπίες.

Γεμάτο με αξιόλογα κείμενα, ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις,αφιερώματα κι όπως πάντα ξεχωριστά ποιήματα,το τρέχον τεύχος του Μανδραγόρα για μια ακόμα φορά σε κάνει να το ξεφυλλίζεις με ασίγαστο ενδιαφέρον και ικανοποίηση αναγνώστη εφημερίδος-λόγω και του σχήματος.Απίθανο εικαστικά με την ευφυή διπλή του όψη ταυτότητας εξωφύλλου, μπρος πίσω και την ποικιλία των θεμάτων του.

Επιστήμη που γίνεται λογοτεχνία και τανάπαλιν.Πόσο πολύ το χάρηκα αυτό το βιβλίο και βεβαίως θα προχωρήσω και στην ανάγνωση και των υπολοίπων του εξαίρετου αυτού συγγραφέα.Γιατί η λογοτεχνία χρειάζεται να ανανεώνει τους τρόπους της και το φλερτ της με τον αναγνώστη.

Εκπληκτικό άλμπουμ συνοδευμένο με πολλές αναφορές- ντοκουμέντα για τη ζωή του σπουδαίου αυτού προσώπου.Διαυγές, εύστοχο κείμενο και ασπρόμαυρα ταιριαστά του κλίματος περιγραφής,σκίτσα.Ένα κόσμημα,μαθαίνεις πολλά.

Ενδιαφέρουσες ιστορίες με κοινά στοιχεία και μοτίβα άλλων πολιτισμών, τα σεφαραδίτικα παραμύθια.Υπέροχα και σκαμπριόζικα σε κινούν να διαβάζεις συνεχώς και να γεύεσαι την ευχαρίστησή τους.

Χορταστικό με φρέσκες και μη δημιουργίες.Πάμπολλες ενδιαφέρουσες ποιητικές φωνές,τεχνάσματα,ιδιαιτερότητες.Αγνή ποιητική γραφή-καταγραφή της σύγχρονης ποιητικής.Η γονιμότητα συνεχίζεται.

Τι περίεργο βιβλίο!Το τρως και σε δηλητηριάζει σιγά-σιγά.Η πραγματικότητα αποτυπώνεται σαν ένα κυνικό ποίημα.Περίτεχνη εμπλοκή δύο ιστοριών με διαφορά στο χρόνο που διαδραματίζονται.Μετάφραση αριστούργημα.

Θαυμάσιες,εύστοχες και πανέμορφες επιλογές από τον ανθολόγο Π..Ένα βιβλίο σωστός θησαυρός σοφίας και ανακάλυψης.Οι Έλληνες πάντοτε είχαν χιούμορ,ειρωνεία και σάτιρα απλώς παρέλειπαν να τους δώσουν την πρέπουσα προσοχή στο βίο τους ή τα αποδοκίμαζαν γιατί έκρυβαν το δυνατό στοιχείο της εγρήγορσης για την αδράνεια του δρώντος νου.Μια ανθολογία απαραίτητη,χρήσιμο αντικείμενο-προσευχητάρι και ξόρκι για τα κομοδίνα και τα ράφια μας.

Ενδιαφέρουσες οπτικές γύρω από τη φράουλα και τις προεκτάσεις των προϊόντων που προέρχονται από αυτή.Η φράουλα σαν σύμβολο,κόκκινη σαν αίμα,ερωτική,γλυκιά αλλά και δηλητηριώδης εμπνέει τους δημιουργούς σε μια φαντασμαγορία ποικίλλων ιστοριών που κάνουν τον αναγνώστη να εκπλήσσεται ευχάριστα.

Υπέροχο,ογκώδες και με ύλη ενδιαφέρουσα.Καθαρή ,ατόφια δουλειά πνεύματος με συνδρομή υπέροχων πινάκων.Ένα λογοτεχνικό περιοδικό με την ποιότητα και το ήθος που έρχεται από τα παλιά.Με σεβασμό στον αναγνώστη και πολλή δουλειά πίσω από τις λέξεις του.

Ο Αχιλλέας ΙΙΙ κατορθώνει να μας παραδώσει ιστορίες τόσο καλοφτιαγμένες που δεν φαίνονται οι ραφές τους. Μέσα τους όμως λυσσομανάει ο Κάφκα.Με αποτέλεσμα τα υβρίδιά του να εκραγούν στο τέλος και τα σκάγια να βρίσκουν κάθε ευαίσθητο μυαλό,κάθε νωχελική καρδούλα.Εύγε!

Ένα παραμύθι ξεπηδά μέσα από ένα άλλο και από ένα άλλο,ανεξάντλητη ματριόσκα απολαυστικών διηγήσεων αυτής της πανέμορφης παράδοσης της Περσίας Όλα να διαβαστούν ,υες κι άλλο!

Πραγματικά το απήλαυσα.Ένα εξόχως εξομολογητικό βιβλίο που με την άψογη μετάφρασή του σε μεταφέρει στις σκέψεις του ήρωα και στην πιο ευγενικά υβριστική αυτοκριτική που μπορεί να φανταστεί κανείς.Αριστοτεχνικά και επιδέξια οι λέξεις καταλαμβάνουν τις καλύτερα δυνατές θέσεις για να εκφράσουν πολλές φορές ανείπωτα και παράδοξα συναισθήματα.Πόσο ωραίο βιβλίο!

Η πραγματικότητα εναγκαλίζεται το υπερφυσικό με έναν τρόπο τόσο ρεαλιστικό που νιώθεις το καψάλισμα των ιστοριών στα ρούχα σου.Η ανθρώπινη αδυναμία κι ένδεια απέναντι σε κάθε τι που επικαλείται τη συνείδηση δοκιμάζεται μέσα από φραγμούς ηθικούς και θρησκειολογικούς.Στη δίνη- ποιας άλλης;-της οικονομίας και των τερτιπιών της οι ήρωες δονούνται από πάθη κι αισθήματα που ακουμπάνε στο τολμηρό και το αβέβαιο.Απύθμενα λαϊκό και βίαιο.Θυμίζει παλιά ρωσική λογοτεχνία. Κατάπληκτος!

Μπράβο στον "μπράβο" του Άλαν Τρότερ.Μπράβο και στον μεταφραστή του.Μύχιες σκέψεις ενός αδίστακτου αλλά και περίεργα ευαίσθητου επί πληρωμή δολοφόνου.Ζώντας στα έγκατα των ανθρώπινων ενστίκτων προσπαθεί να αναδυθεί μια κουλτούρα που δεν χαρίζει κάστανα.Πολύ ενδιαφέρον.

Είναι από τα βιβλία που σε ενθουσιάζουν.Έχει κάτι δικό της πολύ προσωπικό που ξεπερνάει τα καθιερωμένα ΄όρια της δημιουργίας.Οργώνει μέσα από προσωπική ματιά το δικό της χωράφι έμπνευσης και σου μιλάει στον ενικό αφήνοντάς σε έρμαιο σε μιαν αναποφάσιστη έκβαση.Το διάβασα πέρσι το καλοκαίρι και το θυμήθηκα φέτος!

Νουάρ με πολιτικοκοινωνικές προεκτάσεις.Απόλυτα κινηματογραφικό,λιτά εκφραστικό,αποστειρωμένο από περιττά ευφυολογήματα ή ιδεασμούς.Σύγχρονο μέσα στην χρονική του στιγμή,άπειρο εντός του μοναχικού χρονισμού του.Πολύ δυνατή πένα ο Μανσέτ,κρίμα που έφυγε νωρίς.Το τέλος είναι όλα τα λεφτά χωρίς περιστροφές,σου τα κάνει πενηνταράκια.Θέλω κι άλλο αυτουνού του δημιουργού.

Πάντα απολαυστικός ο Χ.Α.Χ.Με υπέροχα ελληνικά και πλοκή,χαρακτήρες συμπαγείς και αναγνωρίσιμους με προεκτάσεις που εν δυνάμει μπορούν να αποκτηθούν από τους αντίστοιχους αληθινούς που του δώσανε την έμπνευση.Θέλεις να το τελειώσεις το βιβλίο, γιατί αυτή του η ανατροπή στις τελευταίες σελίδες του δίνει ένα σασπένς ταινίας που αποζητά τη γρήγορη κάθαρση.

Ένα ειλικρινές,ανθρώπινο ανάγνωσμα με κεντρικό άξονα τα δίτροχα σαν να λέμε τα δίποδα όντα της ασφάλτου.Ιστορίες καθημερινές χωρίς εντυπωσιασμούς και φιοριτούρες,με χαρακτήρες συνήθως μονοδιάστατους ,που επικεντρώνουν κυρίως στο συμβολισμό ελευθερία-καβάλημα μηχανής.Το δίπολο κοινωνία-αντικοινωνικός εδώ βρίσκει την ευκαιρία να δώσει στους παρεξηγημένους πιτσιρικάδες των μηχανακίων τη διάσταση της αποδοχής που θα έπρεπε να έχουν από τη συντήρηση του κόσμου.Υπερασπίζονται το δικαίωμα του ανήκειν σε έναν κόσμο που φλερτάρει την ελευθερία από την κοφτερή και ριψοκίνδυνη πλευρά της.Διαβάζεται εύκολα και άνετα κι αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.Αξίζει γιατί δεν είναι ένα μεγαλεπήβολο εγχείρημα και το κίνητρό του είναι αγνό και ταπεινό.Σαν κοφτή γκαζιά που μετά απ\'ολίγο εξαφανίζεται...

Πολύ ενδιαφέροντα κείμενα και ιδιαίτερα προικισμένα ποιήματα συνθέτουν αυτήν την πρωτότυπη ως προς την αναζήτηση ανθολογία, όχι τόσο ως προς την αφορμή της επετείου της ελληνικής επανάστασης, όσο ως προς την απόσταση που διήνυσαν οι συγγραφείς για να συναντηθούν με το πνεύμα της.

Βιωματικό και γι\' αυτό αληθινό και ενδιαφέρον βιβλίο.Δεν είναι από τις ιστορίες που ο τίτλος μπορεί να σου περιγράψει.Γεμάτο με μικρά θαύματα λογοτεχνικά περιτριγυρίζει την ουσία, αν και γεμάτο λεπτομερειακές αφηγήσεις.Μαγεύει και προσγειώνει.Μέλβιλ, ο ευγενικός και αντικειμενικός,Μέλβιλ ο αθυρόστομα σεμνός.

Μια διαθέσιμη ιστορία για να διαθέσουν τα παιδιά το δημιουργικό χρόνο τους.Η θέση της γυναίκας μέσα στο σύγχρονο κοινωνικό πλαίσιο αλληγορικά που έρχεται από παλιά αλλά αλλάζει κι όλο θα αλλάζει.Καλό βιβλίο για να το διαβάσουν αγόρια που έχουν αδελφές και προσπαθούν να τις καταλάβουν.Αναζητά ένα τέλος που να καθυστερεί την προχειρότητα στην ανάγνωση.

Λοιπόν,καταπληκτικό βιβλίο.Ένα καλό υπομνηστικό της αλήθειας της ελληνικής γλώσσας βιβλίο, που κλείνει το μάτι στην παλιά καλή λογοτεχνία που μας παραδίδεται δια μέσω των αιώνων.Ένα τίμιο γράψιμο με πολλές ανατροπές,αρκετή δόση χιούμορ και που φλερτάρει με το σινεμά σε πολλές από τις εικόνες που περιγράφει.Και με ένα τέλος εφάμιλλο της ειλικρίνειας που οφείλει ένα καλό ανάγνωσμα να φέρει.Ένα εύρημα έξυπνο το οποίο ο συγγραφέας χρησιμοποιεί σαν όχημα για να ξετυλίξει τις ιδέες του.Μα δεν αρκείται εκεί.Στην πλοκή του προσφέρει στον αναγνώστη πολλές εκπλήξεις και τέρψεις.

Ο συναισθηματικός πόνος γίνεται σωματικός.Μέσα στην εφηβεία μια αφόρητη δυστυχία μετατρέπει τον κόσμο ενός κοριτσιού σε έναν ακατανόητο σκοτεινό λαβύρινθο.Ο θάνατος περιφέρεται ως φυσική δύναμη μέσα στις υπάρξεις και αντιμάχεται τις εκφάνσεις της ζωής ματαιώνοντας τις μέριμνες.Ένας απότομος λυρικός λυγμός μέσα στα σωθικά μιας αβάσταχτης ύπαρξης.Βιβλίο από μέταλλο και σάρκα.

Θαυμάσιο και καταγγελτικό για την κοινωνία και το πολιτικοοικονομικό περιβάλλον της εποχής.Οι ήρωες σαν άλλοι supermen ξεπερνούν τα εμπόδια με μικρές σωματικές βλάβες, αλλά καταφέρνουν να ισορροπήσουν με το ήθος τους μέσα στο βούρκο.Ύμνος για τη φιλία και την αποδοχή.

Άλλο ένα καταπληκτικό βιβλίο του Χανς Φάλαντα. Τα θύματα του ολέθρου του πολέμου είτε είναι με τους νικητές, είτε με τους ηττημένους δεν παύουν να πληρώνουν ακριβά το τίμημα του να βρίσκεσαι αναγκαστικά σε κάποια πλευρά. Χωρίς λογοτεχνικά φτιασίδια το βιβλίο πετυχαίνει ακριβώς να πει μια χιλιοειπωμένη ιστορία που όμως ξαναματώνει κάθε φορά που την ακούμε.

Άρτιο τόσο στα σχέδιά του ,όσο και στην οικονομία της ιστορίας που διηγείται.Ικανοποιητική ταύτιση κειμένου και εικόνας.Μερικά καρέ απλώς θαμπώνουν με την ομορφιά τους!Και το ζουμί της ιστορίας ολοζώντανο και καυτό κοχλάζει την αλήθεια του.

Δόσεις ανελέητου,καυστικού,έξυπνου χιούμορ που αντικαθιστούν στιγμές γκρίνιας,μοναξιάς και μιζέριας με μεγάλη επιτυχία.Απενοχοποιητικό βιβλίο για τις όποιες περιέργειες κι ανασφάλειες κουβαλάει ο καθένας.Από έναν τύπο εξόχως ευφυή,δημιουργικό και ευαίσθητο που παλεύει να ελαφρύνει τις στιγμές του και τις δικές μας.

Είναι τόσο χειμαρρώδης η διήγηση που μοιάζει με ξέσπασμα,με οργιώδη βλάστηση,με εξομολόγηση άνευ ορίων.Καμία λογοκρισία,τίποτα που να χαλάει αυτήν την υπέροχη,αφτιασίδωτη λαίλαπα από αληθινές ιστορίες.Ανθρώπινο και γι\' αυτό φυσιολογικό.Ένα βιβλίο που μοιάζει με διαδρομή ανάμεσα σε τοπία που από την άνεση του καθίσματός σου κι απ\' τ\' ανοιχτό σου παράθυρο τη χαζεύεις...

Σαρκαστική και ενίοτε αηθικιστική ματιά πάνω στις αναπόφευκτες τάσεις της κοινωνίας να επανασυσταθεί,συχνά αποδομώντας κατακτήσεις κι ελευθερίες.Δεν είναι κατανοητό αν οι απόψεις του συγγραφέα συμπίπτουν με την ηθική διάσταση του πυρήνα του μυθιστορήματος.Πάντως είναι μια λογοτεχνία σύγχρονη και ίσως υπαινικτική για την προσαρμοστικότητα των έλλογων όντων σε κάθε τι που κάθε φορά συμφέρει την τάξη που επιβάλλεται.Μάλλον έχει επιστρατεύσει πολύ πικρό χιούμορ μέσα στο μεδούλι της ιστορίας του ,θέλω να πιστεύω.