Ενδιαφερον βιβλιο που αν και ιστορικης φυσεως, ειναι γραμμενο με αρκετα λογοτεχνικο υφος(η συγγραφεας αλλωστε ειναι λογοτεχνης), κατι που το καθιστα και αρκετα ευχαριστο ως αναγνωσμα. Η οπτικη της συγγραφεως στα γεγονοτα, ειναι σαφως αντιβενιζελικη χωρις ομως να ειναι φανατισμενη. Εστιαζει κυριως στα γεγονοτα που προηγηθηκαν του Διχασμου(1912-1915) προκειμενου ο αναγνωστης να κατανοησει καποια πραγματα καλυτερα. Η τεκμηριωση της σε αυτα που περιγραφει ειναι επαρκεστατη, το προβλημα ομως με σχεδον ολα τα βιβλια που εχουν γραφτει για τον Εθνικο Διχασμο(ανεξαρτητως οπτικης), ειναι οχι τοσο σε αυτα που γραφουν, οσο σε αυτα που παραλειπουν να γραψουν. Ετσι λοιπον και η Κακουρη περιγραφει σχετικα επιφανειακα το ζητημα των μυστικων συνεννοησεων του Κωνσταντινου με τον Καιζερ χωρις να δινει την εικονα στην ολοτητα της(βασει των διαθεσιμων στοιχειων που υπαρχουν αυτη την στιγμη). Το καλο παντως ειναι οτι το βιβλιο αυτο κυκλοφορησε σχεδον ταυτοχρονα με το πολυδιαφημισμενο και εξισου μη αντικειμενικο(βενιζελικης οπτικης το συγκεκριμενο) βιβλιο του Μαυρογορδατου που κι αυτο ειχε αντικειμενο τον Εθνικο Διχασμο. Ετσι λοιπον υπαρχουν δυο βιβλια προορισμενα για ευρυ κοινο(και λογω του υφους γραφης και τεκμηριωσης και λογω της μαζικης προωθησης που τους εγινε), που διαβαζοντας τα καποιος, αποκτα μια ισορροπημενη αποψη για το θεμα και οχι μονοπλευρη(βενιζελικη) οπως γινοταν επι πολλους χρονια! Οπως και να\'χει παντως, κανενα απο τα δυο αυτα βιβλια δεν προσφερει καποιο νεο στοιχειο στο ζητημα και σιγουρα απευθυνονται πρωτιστως σε ανθρωπους που δεν εχουν ασχοληθει ιδιαιτερα με τον Εθνικο Διχασμο και θελουν να παρουν μια εικονα.

Δυστυχως οταν καποιοι θεωρουν οτι η εν λογω αγιογραφια(και οχι βιογραφια) ειναι επιστημονικο συγγραμμα, τοτε κατανοουμε οτι σαφως και τιποτα δεν μπορει να παει καλα στην πολιτικη ζωη της χωρας, αφου οι περισσοτεροι δεν μελετουν ιστορια και οι περισσοτεροι απο αυτους που μελετουν, δεν μπορουν να ξεχωρισουν τον χρυσο απο τον ανθρακα...Δυο ενδεικτικα παραδειγματα των ιδεοληψιων του συγγραφεα που καταληγουν σε πληρη διαστρεβλωση των γεγονοτων. Στις σελιδες 276 και 558 παρουσιαζει τον παπα-Ανυπομονο ως πολεμιστη ολκης που εμπαινε μπροστα στις μαχες! Η αληθεια ειναι ομως οτι ο ιδιος ο παπα-Ανυπομονος στο βιβλιο που εχει γραψει(Στο βουνό, με τον σταυρό, κοντά στον Άρη), σελιδα 306, γραφει οτι δεν ελαβε μερος σε καμια μαχη!! Η πλακα ειναι οτι ο Χαριτοπουλος εχει συμπεριλαβει στην βιβλιογραφια που υποτιθεται μελετησε, το βιβλιο του ιερωμενου...Το δευτερο παραδειγμα, η εντελως αγαρμπη προσπαθεια να εξισωσει ο συγγραφεας την προδοτικη πολιτικη που ακολουθησε στο μακεδονικο ζητημα το ΚΚΕ την περιοδο 1924-35(ενιαια και ανεξαρτητη Μακεδονια και Θρακη)με την βενιζελικη θεση του 1915 περι παραχωρησης της Καβαλας στους Βουλγαρους προκειμενου να εχουμε εδαφικα ανταλλαγματα στην Μικρα Ασια και με την αντιβενιζελικη πολιτικη της "παραδοσης" του Ρουπελ στους Γερμανοβουλγαρους το 1916(ανομοιες και μη συγκρισιμες περιπτωσεις για οσους γνωριζουν στοιχειωδως ιστορια). Οσοι ενδιαφερονται να μαθουν κατι ουσιαστικο για τον Αρη Βελουχιωτη, ας αναζητησουν τα βιβλια "Αρης Βελουχιωτης ο Αμφιλεγομενος Αρχικαπετανιος του ΕΛΑΣ" του Δημοσθενη Κουκουνα και "Αρης Βελουχιωτης το Χαμενο Αρχειο" του Γρηγορη Φαρακου.

Δυστυχως οταν καποιοι θεωρουν οτι η εν λογω αγιογραφια(και οχι βιογραφια) ειναι επιστημονικο συγγραμμα, τοτε κατανοουμε οτι σαφως και τιποτα δεν μπορει να παει καλα στην πολιτικη ζωη της χωρας, αφου οι περισσοτεροι δεν μελετουν ιστορια και οι περισσοτεροι απο αυτους που μελετουν, δεν μπορουν να ξεχωρισουν τον χρυσο απο τον ανθρακα...Δυο ενδεικτικα παραδειγματα των ιδεοληψιων του συγγραφεα που καταληγουν σε πληρη διαστρεβλωση των γεγονοτων. Στις σελιδες 276 και 558 παρουσιαζει τον παπα-Ανυπομονο ως πολεμιστη ολκης που εμπαινε μπροστα στις μαχες! Η αληθεια ειναι ομως οτι ο ιδιος ο παπα-Ανυπομονος στο βιβλιο που εχει γραψει(Στο βουνό, με τον σταυρό, κοντά στον Άρη), σελιδα 306, γραφει οτι δεν ελαβε μερος σε καμια μαχη!! Η πλακα ειναι οτι ο Χαριτοπουλος εχει συμπεριλαβει στην βιβλιογραφια που υποτιθεται μελετησε, το βιβλιο του ιερωμενου...Το δευτερο παραδειγμα, η εντελως αγαρμπη προσπαθεια να εξισωσει ο συγγραφεας την προδοτικη πολιτικη που ακολουθησε στο μακεδονικο ζητημα το ΚΚΕ την περιοδο 1924-35(ενιαια και ανεξαρτητη Μακεδονια και Θρακη)με την βενιζελικη θεση του 1915 περι παραχωρησης της Καβαλας στους Βουλγαρους προκειμενου να εχουμε εδαφικα ανταλλαγματα στην Μικρα Ασια και με την αντιβενιζελικη πολιτικη της "παραδοσης" του Ρουπελ στους Γερμανοβουλγαρους το 1916(ανομοιες και μη συγκρισιμες περιπτωσεις για οσους γνωριζουν στοιχειωδως ιστορια). Οσοι ενδιαφερονται να μαθουν κατι ουσιαστικο για τον Αρη Βελουχιωτη, ας αναζητησουν τα βιβλια "Αρης Βελουχιωτης ο Αμφιλεγομενος Αρχικαπετανιος του ΕΛΑΣ" του Δημοσθενη Κουκουνα και "Αρης Βελουχιωτης το Χαμενο Αρχειο" του Γρηγορη Φαρακου.

Στο συγκεκριμένο έργο,έχουμε για πρώτη φορά στην βιβλιογραφία,μία πλήρη και αναλυτική παρουσίαση των ιδεών και της κοσμοθεωρίας του εθνικιστή πανεπιστημιακού καθηγητή,Δημητρίου Βεζανή.Το εγχείρημα είναι πιο δύσκολο απ\'οτι φαίνεται,διότι ο Βεζανής δεν είχε γράψει ποτέ κάποιο πολιτικό ή ιδεολογικό "μανιφέστο",οπότε ο συγγραφέας Γιάννης Κολοβός,έπρεπε να συγκεντρώσει,μελετήσει και ταξινομήσει ένα μέγάλο υλικό(βιβλία,άρθρα και ομιλίες/διαλέξεις του Βεζανή)και εν τέλει το έπραξε με μεγάλη επιτυχία!Έτσι λοιπόν οι αναγνώστες θα διαβάσουν για τον όρισμο της έννοιας του έθνους που δίνει ο Βεζανής,τον ορισμό του εθνικισμού, τις σχέσεις του εθνικισμού με τα διάφορα πολιτεύματα και τις διάφορες πολιτικές και κοινωνικές θεωρίες(μαρξισμός,σοσιαλισμός,φασισμός,φυλετισμός),την σχέση του εθνικισμού με την θρησκεία,καθώς και τις απόψεις-προτάσεις του Βεζανή για την πολιτειακή οργάνωση και την οικονομική,κοινωνική και εξωτερική πολιτική της Ελλάδος.Άξιο παρατήρησης είναι το γεγονός ότι οι ιδέες του Βεζανή δεν ήταν ένα είδος δόγματος,αλλά σε αρκετά σημεία,εξελισσόμενες στον χρόνο,αναλογα με τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες(εγχώριες και διεθνέις) που επικρατούσαν.Εντούτοις,κάποια στοιχεία όπως η Μεγάλη Ιδέα είναι θεμελιώδη και αμετάβλητα!Επίσης αξιομνημόνευτο το γεγονός ότι ο Βεζανής απορρίπτει τον φυλετισμό(κάτι που ενδεχομένως θα ξενίσει καποιους σημερινούς τόσο εθνικιστές,όσο και αντιεθνικιστές,που ταυτίζουν τον εθνικισμό με φυλετιστικά/χιτλερικά μοντέλα)και επίσης θεωρούσε ότι δεν υπάρχει "ιδανικό" πολίτευμα,αλλά αναλόγως της εποχής,του εκάστοτε λαού,της ορθής νομοθεσίας και κυρίως της σωστής εφαρμογής των νόμων από άξιους ηγήτορες,γίνεται η όσο το δυνατόν κοντινότερη προσέγγιση στο ιδανικό.Ουσιαστικά ο Βεζανής αποδεχόταν το αρχαιοελληνικό κυκλικό σχήμα εξέλιξης των πολιτευμάτων(μοναρχία-ολιγαρχία-δημοκρατία).Άξιος συγχαρητηρίων ο εκδοτικός οίκος Πελασγός που με βιβλία όπως αυτό ή το "Ποιός Εθνικισμός" του Ιωάννη Χολέβα,ανοίγει έναν ουσιαστικό διάλογο περί εθνικισμού σήμερα

Διαφοροι "ειδημονες" μιλουν και γραφουν αρνητικα για την οικονομια επι 21ης Απριλιου, χωρις ποτε να εχουν διαβασει η εστω αν εχουν διαβασει, να αντικρουσουν αυτο το βιβλιο! Μεχρι να το κανουν, καλυτερα να σιωπησουν, διοτι εκτιθενται...Βιβλιο με επαρκεστατη τεκμηριωση απο ολες τις αρμοδιες πρωτογενεις πηγες και εν τελει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για οποιον θελει να μελετησει σοβαρα εκεινη την περιοδο! Ενδεχομενως να κουρασει καπως τους, μη σχετικους με οικονομικα θεματα, αναγνωστες.

Επιτελους κυκλοφορησε μια λεπτομερης απαντηση στο πολυδιαφημισμενο βιβλιο του Διονυση Ελευθερατου! Εδω δεν εχουμε να κανουμε ουτε με ιδεολογικες προτιμησεις, ουτε με ιδεοληψιες, αλλα αυστηρα με την ανευρεση της ιστορικης αληθειας, σχετικα με οικονομικα πεπραγμενα και σκανδαλα(υπαρκτα η φανταστικα)! Οι αναγνωστες αφου μελετησουν και τα δυο βιβλια ας αναρωτηθουν που βρισκεται αραγε η αληθεια! Σε φημες, κουτσομπολια, ρεπορταζ εφημεριδων του 1975 και δευτερογενεις/τριτογενεις πηγες που χρησιμοποιει ο Ελευθερατος, η σε επισημες δικαστικες αποφασεις και στοιχεια απο ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, ΟΗΕ, Τραπεζα της Ελλαδος, Εθνικη Στατιστικη Υπηρεσια, ξενες τραπεζες με διεθνη κυκλο εργασιων κλπ πρωτογενεις πηγες που χρησιμοποιει ο Χατζηδακης;

Ποίησιν ἰδανικῶν καί ὑψηλῶν ἰδεῶν περιέχει ἡ παροῦσα ποιητική συλλογή «75 ποιήματα» τοῦ Ἀ π ο σ τ ό λ ο υ Β. Κ ο ν τ ο ν ί κ α. Εἶναι γραμμένη μέ ἔνθεον πάθος διά κάθε τι τό ἑλληνικόν καί μέ ἀκράδαντον πίστιν εἰς τόν Χριστιανισμόν. Ὡστόσον ὑπάρχουν καί ποιήματα ποιητικῆς εὐφυέστατα. Ἐκεῖνο πού κάνει τήν παροῦσα συλλογή ξεχωριστή εἶναι ἡ χρῆσις, ἀρκετά συχνά, ἀρχαιοπρεπῶν ἐκφράσεως καί λογίων λέξεων καί τό γεγονός ὅτι εἶναι γραμμένη στό πολυτονικό σύστημα. Γεγονός τό ὁποῖον φανερώνει μίαν ἰδιαιτέραν καλλιέργειαν. Τό ὕφος τοῦ ποιητοῦ εἶναι μεγαλοπρεπές, ὅπως ἁρμόζῃ σέ δοξαστικά. Ὅμως ἐνταῦθα εὐθείες εἶναι καί οἱ παρεμβάσεις του σέ πολιτικά καί κοινωνικά γεγονότα, πού ταλανίζουν τήν πατρίδα μας. Στό καθαρῶς αἰσθητικό πεδίο κυριαρχεῖ ἡ δύναμις τοῦ προσδιορίζοντος ἐπιθέτου. Στήν διαυγέστατη αὐτή δημιουργία τό ἁπλό, τό σύνθετο, τό πολυσύνθετο ἐπίθετο ἔχουν καταλυτικό ρόλο. Ἀσύνδετα σχήματα, παρομοιώσεις καί μεταφορές τῆς παρούσης προσδίδοντάς της θαυμαστήν ποιητικότητα πού συγκινεῖ καί συναρπάζει. Ἡ ποίησις τοῦ Ἀποστόλου Β. Κοντονίκα εἶναι ποίησις ἀγαθῶν προθέσεων πού σκοπόν ἔχει νά ὑπενθυμίσῃ, νά ὑποδείξῃ καί ἐν τέλει νά προβληματίσῃ ἐπαγωγά τόν ἀναγνώστη. Τά ποιήματά του, ἄλλοτε μικρά κι ἄλλοτε μεγάλα, στιχουργημένα σέ ἐλεύθερο στίχο, ἀποπνέουν τό ἐξαίσιον ἐκεῖνο μῦρο τῆς ἀπροσχημάτιστης αὐθεντικότητος καί τῆς εἰλικρίνειας. Γι’ αὐτό καί συγχαίρομεν τόν ποιητή γιά ὅ,τι «ἐκόμισε εἰς τήν τέχνην», κατά τόν μεγάλον ἐκεῖνον Ἀλεξανδρινόν. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Δρ Ν. Ε. Φιλολογίας
Δημοσιευμένο στό Τεῦχος 151 (Ὀκτώβριος-Δεκέμβριος 2018) στό Περιοδικό ΠΑΡΙΑΝΑ

Πληρης αναλυση των διπλωματικων, οικονομικων κλπ σχεσεων Ελλαδος-Γερμανιας κατα την περιοδο του μεταξικου καθεστωτος με πολυ καλη τεκμηριωση απο τον συγγραφεα. Το μονο μειονεκτημα του βιβλιου ειναι το γεγονος οτι απ\'οτι φαινεται, ο συγγραφεας δεν ειχε μελετησει επαρκως τις ελληνοιταλικες σχεσεις της αντιστοιχης περιοδου οταν εγραφε το βιβλιο του. Ετσι, υπαρχουν περιπτωσεις που αδικει τις επιλογες του Μεταξα ως προς τις εξωτερικες σχεσεις της χωρας, εφοσον ο Βελλιαδης εστιαζει στους παραγοντες Αγγλια και Γερμανια, μη λαμβανοντας υπ\'οψιν τις αντιστοιχες επιλογες της Ιταλιας εκεινη την εποχη, οι οποιες επηρρεαζαν τις ελληνικες κατευθυνσεις. Τις αποψεις του αυτες, φαινεται οτι μερικως τις αναθεωρησε ο συγγραφεας μελετωντας τις ελληνοιταλικες σχεσεις και αυτο αποτυπωνεται στο μεταπειτα βιβλιο του με τιτλο "Προ της Θυελλης". Ο αναγνωστης λοιπον καλο ειναι να διαβασει πρωτα το βιβλιο του συγγραφεα για τις ελληνοταλικες σχεσεις και μετα το παρον βιβλιο. Η αναγνωση επισης του βιβλιου "Γερμανικαι Προτασεις Ειρηνης Διαρκουντος του Ελληνοιταλικο Πολεμου" του Αναστασιου Ζολωτα, βοηθαει στην ολοκληρωση της εικονας.

Στο συγκεκριμενο πολυ ενδιαφερον βιβλιο,εχουμε μια παρουσιαση της γεννησης και πορειας του ελληνικου τεκτονισμου/μασονιας εως και το 1990(οπου γραφτηκε το βιβλιο) καθως και την συναρτηση και αλληλεπιδραση μεταξυ ελληνικου τεκτονισμου και των κοινωνικοπολιτικων γεγονοτων που συνεβησαν εκεινη την περιοδο στην Ελλαδα(στην ουσια δηλαδη ολοκληρη την νεοελληνικη ιστορια).Ο συγγραφεας τηρει ουδετερη σταση(ουτε θετικος,ουτε αρνητικος απεναντι στον τεκτονισμο),χωρις παρολα αυτα να παραλειπει να προβαινει σε κρισεις οπου θεωρει οτι αυτο επιβαλλεται.Η δομη του βιβλιου ειναι εξαιρετικη, ξεκινωντας με μια παρουσιαση-αναλυση των πηγων που ειχαν δημοσιευθει εως την εποχη της συγγραφης του βιβλιου,σχετικα με την ελληνικη μασονια,ειτε απο μασονους,ειτε απο αντι-μασονους συγγραφεις.Στην συνεχεια ακολουθει ο κυριος ογκος του βιβλιου με την παραθεση των γεγονοτων και τελος υπαρχει ακρως ενδιαφερον παραρτημα εγγραφων(απο τις τεκτονικες στοες,αλλα και κρατικα εγγραφα,εκκλησιαστικες εγκυκλιους κλπ)που αφορουν τα γεγονοτα που εχουν περιγραφει προηγουμενως και τελος,παραρτημα φωτογραφιων και εικονων που σχετιζονται με το θεμα. Αυτο που αποκομισα απο το βιβλιο(και τεκμηριωνεται πολυ καλα) ειναι οτι παρολο που πολλες φορες ο ρολος της μασονιας και η ισχυ της μεγαλοποιειται απο διαφορους συγγραφεις,παρολο που επισης φαινεται οτι ακομα και μεσα στην μασονια υπαρχουν αντιθεσεις και οχι καποιο ενιαιο "σχεδιο",παρολο που υπηρξαν σπουδαιες προσωπικοτητες που ηταν τεκτονες και που προσεφεραν σημαντικες υπηρεσιες στην πατριδα(μαλιστα χρησιμοποιωντας και τον τεκτονισμο για αυτο),εντουτοις ειναι αδιαμφισβητητη η πολυ σημαντικη επιρροη της μασονιας στα διαφορα κοινων/πολιτικα δρωμενα και γεγονοτα!Ετσι λοιπον θεωρω οτι ο ρολος της στην κοινωνια,ειναι αρνητικος,διοτι οταν μια μυστικη εταιρεια μπορει να εχει τοσο αυξημενη επιρροη στην κοινωνια,αυτη η επιρροη μπορει να ειναι ειτε θετικη,ειτε αρνητικη,αναλογως των προσωπων που κινουν τα νημματα και ουσιαστικα ειναι σε μεγαλο βαθμο ανεξελεγκτη η δραση τους

Εξαιρετικης σημασιας βιβλιο, διοτι περιεχει στοιχεια απο τα αρχεια του ΚΚΕ που περασαν στο ΚΚΕεσ. μετα την γνωστη τους διασπαση. Ετσι, ο ιστορικος Φιλιππος Ηλιου(γιος του στελεχους της Αριστερας, Ηλια Ηλιου), δημοσιευσε για πρωτη φορα το συγκεκριμενο υλικο στην εφημεριδα "Αυγη" την περιοδο \'79-\'80 και αργοτερα, με επεξεργασμενη μορφη, σε αυτο το βιβλιο(τα αρχεια που κρατησε το "ορθοδοξο" ΚΚΕ παραμενουν απροσιτα εως και σημερα στους ιστορικους ερευνητες...). Προκειται για την πρωτη φορα(αν δεν κανω λαθος) οπου παρουσιαστηκε αρχειακο υλικο που αφορουσε τις σχεσεις του ΚΚΕ με τις "λαικες δημοκρατιες" κατα το κρισιμο ετος 1947 και ουσιαστικα γκρεμισε τον μυθο του "ηρωικου ΔΣΕ που παλευε αβοηθητος εναντια στους αμερικανοκινητους μοναρχοφασιστες". Απο τα ντοκουμεντα που δημοσιευονται, ειναι πασιφανης τοσο η εξαρτηση του ΚΚΕ/ΔΣΕ απο Γιουγκοσλαβια, Βουλγαρια κλπ, οσο κυριως η επιθυμια του ΚΚΕ να πετυχει αυτη την βοηθεια απο μερους των "λαικων δημοκρατιων", αλλα και να την αυξησει κιολας! Διαφορες κρισεις του συγγραφεα που προσπαθουν να δικαιολογησουν το ΚΚΕ και την πολιτικη του, δεν πρεπει να πτοησουν τον αναγνωστη που δεν διακατεχεται απο φιλοκομμουνιστικα αισθηματα. Ειναι κριμα παντως που το βιβλιο παρεχει πληροφοριες μονο για το ετος 1947 και οχι για το συνολο του εμφυλιου πολεμου, αλλα μετα το ανοιγμα των αρχειων των πρωην κομμουνιστικων κρατων κατα και μετα την δεκαετια του \'90, το παζλ μπορει να συμπληρωθει με τα βιβλια των Βασιλη Κοντη και Νικου Μραντζιδη, ωστε ο αναγνωστης να εχει πληρη εικονα για το ζητημα.

Νικος Σβορωνος,ιδιοτυπη περιπτωση αριστερου ιστορικου,ο οποιος μετα το περασμα απο το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και την φυγη του απο την Ελλαδα,βρεθηκε να ζει, να σπουδαζει και να εργαζεται στην Γαλλια(γιατι οχι σε καποια χωρα του ανατολικου "παραδεισου";).Αναγνωριζει την διαχρονικη συνεχεια του ελληνικου εθνους, κατι που τον καθιστα κοκκινο πανι και "εθνικιστη" για τους μοντερνους ιστορικους της αριστερας.Απο εκει και περα δεν καταλαβαινω πως θεωρειται απο καποιους ως "ο σημαντικοτερος Ελληνας ιστορικος του 20ου αιωνα",απο την στιγμη που η συμβολη του στην ελληνικη ιστοριογραφια ειναι 4 συντομα βιβλια.Αν εξετασουμε δε το συγκεκριμενο βιβλιο, ειναι τοσο συνοπτικο(το λεει και ο τιτλος του),που προφανως και δεν μπορει να ικανοποιησει τον απαιτητικο μελετητη!Τι σοβαρη αναλυση μπορει να γινει για μια περιοδο 700 χρονων σε εναν βιβλιο 160 σελιδων;(οι υπολοιπες σελιδες μεχρι την 340η, ειναι ενας βιβλιογραφικος οδηγος του Ασδραχα).Ποια ειναι η δηθεν διεισδυτικη του οπτικη οταν επαναλαμβανει τσιτατα,ιστοριογραφικα ξεπερασμενα, τυπου "Ο Καποδιστριας ηθελε να υποταξει την Ελλαδα στη Ρωσια"(ωστοσο αναγνωριζει το θετικο του εργο),η το γνωστο και χιλιοειπωμενο περι των "ξενων που μας φορτωσαν την βασιλεια"(στον Σ.Τρικουπη καιτον Πιπινελλη υπαρχουν ολα τα πρωτογενη στοιχεια που καταρριπτουν αυτη την φαιδροτητα);Ειναι μηπως τεκμηριωμενο καποιο βιβλιο που δεν εχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ παραπομπη σε βιβλιογραφια εντος του κειμενου, παρα μονο παραθετει το αφηγημα του λες και ειναι μυθιστορημα; Και πως εμεις οι αναγνωστες θα μπορεσουμε να ελεγξουμε τις πηγες του;Ωστοσο, καποιες παρατηρησεις του κοινωνιολογικης φυσεως, εχουν ενδιαφερον.Ας αφησουν λοιπον καποιοι τις πομπωδεις εκφρασεις και ας σοβαρευτουν.Υπαρχει η Ιστορια του Ελληνικου Εθνους της Εκδοτικης Αθηνων και τα εργα του Μαρκεζινη αν θελει καποιος να μελετησει νηφαλια και τεκμηριωμενα την γενικη ιστορια της Ελλαδος, υπαρχεικαι ο Σολων Γρηγοριαδης αν καποιος θελει πιο αριστερη οπτικη.

Το βιβλιο αυτο ειναι μια μελετη της εξωτερικης πολιτικης της 21ης Απριλιου, εστιαζοντας κυριως στα "ΟΧΙ"(βλ. αρνησεις) του καθεστωτος σε πιεσεις του εξωτερικου παραγοντα(κυριως των ΗΠΑ) και στην αναμιξη η μη του εξωτερικου παραγοντα σε διαφορα κρισιμα γεγονοτα εκεινης της περιοδου. Με την αναγνωση αυτου του τεκμηριωμενου βιβλιου πολλοι καθιερωμενοι μυθοι του μεταπολιτευτικου συστηματος διαλυονται. Ας μην βιαζονται(ως συνηθως) διαφοροι καλοθελητες να μιλησουν για "φιλοχουντικα" βιβλια. Ας αναρωτηθει ο καλοπιστος αναγνωστης τα εξης. Οταν ο αντιχουντικος Αυλαρχης του βασιλια Κωνσταντινου, Λεωνιδας Παπαγος καταχωρει στο ημερολογιο-βιβλιο του οτι οι σχεσεις ΗΠΑ-21ης Απριλιου διερχονται κριση διοτι ο Παπαδοπουλος αρνηθηκε το 1970 να τους παραχωρησει τις βασεις της Ελλαδος κατα την κριση της Ιορδανιας, ειναι "φιλοχουντικος" ο Χατζηδακης που μας παρεχει την πληροφορια η μηπως ειναι αηθεις προπαγανδιστες αυτοι που το αποκρυπτουν; Οταν ο αντιχουντικος συγγραφεας Σολων Γρηγοριαδης μας πληροφορει οτι το Associated Press μετεδωσε το 1971 την ειδηση οτι το καθεστως της 21ης Απριλιου προειδοποιησε τις ΗΠΑ οτι αν συνεχισουν να πιεζουν για αλλαγες στην πολιτικη κατασταση της χωρας, θα κλεισουν ολες οι αμερικανικες βασεις και Ρ/Τ σταθμοι των ΗΠΑ, ειναι "φιλοχουντικος" ο Χατζηδακης η ειναι προπαγανδιστες αυτοι που τοσα χρονια μας πιπιλιζουν το μυαλο για "αμερικανοκινητη χουντα"; Τα υπολοιπα θα τα βρειτε εντος του συγκεκριμενου βιβλιου.

Σε συνεχεια του πρωτου τομου, εδω εχουμε την πολιτικη που ακολουθηθηκε στο Κυπριακο ζητημα κατα την περιοδο 1968-1974, η οποια ειναι και η πιο αγνωστη και (σκοπιμα)αγνοημενη! Ο μεσος πολιτης της χωρας μας, οταν ακουει για Κυπριακο και 21η Απριλιου, δυο μονο πραγματα ερχονται στο μυαλο του. 1) αποσυρση της "μεραρχιας"(ο μυθος αυτος διαλυεται στον πρωτο τομο του παροντος) και στην συνεχεια 2) Αττιλας 1974. Δηλαδη προκειται για χρονικο αλμα 7 ετων που κανεις δεν ξερει τι πολιτικη ακολουθησαν στο Κυπριακο οι τοτε κυβερνωντες. Σε αυτο το βιβλιο λοιπον εχουμε για πρωτη φορα συγκροτημενα την παραθεση της πολιτικης του καθεστωτος της 21ης Απριλιου, οσο και την αντιστοιχη πολιτικη του καθεστωτος της 25ης Νοεμβριου(που ειτε αρεσει σε καποιους, ειτε οχι, ειναι διαφορετικο καθεστως), το οποιο με τις ολεθριες επιλογες του οδηγησε στον Αττιλα ωστε να ολοκληρωθει μετα η τραγωδια με τον Αττιλα 2 επι "δημοκρατικης" κυβερνησεως "εθνικης ενοτητας"! Η παραθεση στοιχειων γινεται απο τις πλεον αρμοδιες πηγες(πρεσβευτες και υπουργοι/υφυπουργοι Εξωτερικων εκεινης της εποχης), οι οποιοι ομως μονο "χουντικοι" δεν μπορουν να θεωρηθουν, αλλα διπλωματες ολκης που υπηρετησαν τον κλαδο τους τοσο προ, οσο και μετα την "Επταετια", καθως και απο ιστοριογραφους που αντιστοιχα δεν διαθετουν "χουντικο" στιγμα(Παπαγεωργιου, Γρηγοριαδης, Λεωνιδου κ.α.). Ολοκληρωνοντας λοιπον καποιος και τον δευτερο τομο του συγκεκριμενου εργου, εχει μια σφαιρικη εικονα του Κυπριακου Ζητηματος, γνωριζει πλεον τις επιμερους επιτυχιες, αποτυχιες και ευθυνες των εκαστοτε παραγοντων που επαιξαν ρολο στο θεμα και ταυτοχρονα εχουν διαλυθει πλεον στο μυαλο του διαφοροι μυθοι και διαστρεβλωσεις της αληθειας που τοσα χρονια του παπαγαλιζουν ΜΜΕ, πολιτικα κομματα και συγγραφεις της πλακας. Οπωσδηποτε το "Ανοιγουμε τον Φακελο της Κυπρου" ειναι η πιο ολοκληρωμενη μελετη επι του θεματος!

Στον πρωτο τομο της παρουσας διτομης μελετης, εχουμε μια αναλυση του Κυπριακου ζητηματος απο το Ενωτικο δημοψηφισμα του 1950(που υπηρξε η αφετηρια της κατευθυνσης που πηρε το Κυπριακο Ζητημα οπως το γνωριζουμε), εως και το τελος του ετους 1967. Ο συγγραφεας με αντικειμενικοτητα, διεισδυτικοτητα και συνεχη παραθεση στοιχειων απο τις πλεον επισημες και αρμοδιες πηγες, μας παρουσιαζει και αναλυει το ολο ζητημα εστιαζοντας κυριως στις χαμενες ευκαιριες και τα λαθη που μοιραια κλιμακωσαν το Κυπριακο ζητημα. Ο αναγνωστης θα ενημερωθει για πολυ ενδιαφεροντα θεματα οπως η ανακινηση του ζητηματος απο τον Παπαγο,ο αγωνας της ΕΟΚΑ, η πολιτικη Καραμανλη στην συνεχεια και ο ρολος του Αβερωφ, η μεταστροφη του Μακαριου, η πολιτικη Γεωργιου Παπανδρεου και "αποστατων" κ.α. Το πιο σημαντικο κι ενδιαφερον θεμα αυτου του τομου ειναι κατα την γνωμη μου το ποιος και γιατι εστειλε την λεγομενη "μεραρχια"(ΕΛΔΥΚ/Μ) στην Κυπρο, ποια ηταν η πραγματικη της δυναμη και ο σκοπος της στην Κυπρο και στην συνεχεια, τι ηταν η "Επιχειρηση Κοφινου", ποιος την διεταξε, ποιος ηθελε την ανακληση της και ποιος τελικα ανακαλεσε την "μεραρχια". Το συγκεκριμενο κεφαλαιο διαλυει εναν μεγαλο μεταπολιτευτικο μυθο...

Στην παρουσα εργασια εχουμε για πρωτη φορα μια λεπτομερεστατη αναλυση ανα τομεις, του εργου που εγινε στην Ελλαδα κατα την περιοδο 1967-1973. Δεν χρειαζεται να γραψω περισσοτερες λεπτομερειες διοτι απο τα περιεχομενα του βιβλιου που αναγραφονται παραπανω, ο αναγνωστης μπορει να κατατοπιστει πληρως! Εχει ομως ιδιαιτερη σημασια να τονισω οτι η τεκμηριωση των γραφομενων σε αυτο το βιβλιο, γινεται μεσα απο τις πλεον επισημες και αρμοδιες ελληνικες και ΚΥΡΙΩΣ ξενες πηγες! Εκθεσεις και δελτια απο το ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ, την Οικονομικη Επιτροπη του ΟΗΕ, το Διεθνες Γραφειο Εργασιας, ξενες οικονομικες εφημεριδες, ξενες τραπεζες με διεθνη κυκλο εργασιων, Τραπεζα της Ελλαδος, Εθνικη Στατιστικη Υπηρεσια, Υπουργειο Συντονισμου κλπ. Ο κοσμος πρεπει επιτελους να μαθει οχι μονο οτι πρεπει να μελεταει σφαιρικα και με πνευμα αντικειμενικοτητας για καθε ιστορικη περιοδο, αλλα κυριως το πως γινεται η σοβαρη τεκμηριωση στοιχειων, η παραθεση ντοκουμεντων, η διασταυρωση πηγων, τι ειναι οι πρωτογενεις πηγες κλπ παραμετρους που απ\'οτι φαινεται ειναι αγνωστες στο ετσι κι αλλιως ανιστορητο ελληνικο κοινο. Αλλιως, δεν θα ειχαμε φαινομενα εκθειασμου βιβλιων τυπου "Λαμογια Στο Χακι" του Ελευθερατου, οπου η "τεκμηριωση" γινεται μεσα απο δευτερογενεις και τριτογενεις πηγες, ρεπορταζ εφημεριδων του 1975(!!) και κουτσομπολια και φημες...Ο αντικειμενικος αναγνωστης ας αντιπαραβαλει τις πηγες και την τεκμηριωση του βιβλιου του Χατζηδακη και του βιβλιου του Ελευθερατου και ας βγαλει μετα τα συμπερασματα μονος του!

Ο συγγραφεας επιθυμει στο συγκεκριμενο πονημα,να καταγραψει κυριως,οπως λεει στο οπισθοφυλλο,την "αρνητικη μας ιστορια",διοτι οπως επισης γραφει,στην ιστορια ενος τοπου δεν ανηκουν μονο οι ηρωες,αλλα και οι προδοτες και τα καθαρματα!Δεν νομιζω οτι μπορει καποιος λογικος ανθρωπος να διαφωνησει με την τελευταια αυτη προταση!Οι αποριες μου και οι ενστασεις μου ειναι οι εξης.Γιατι δεν κατεγραψε και την "αρνητικη" ιστορια των υπολοιπων λαων,για τους οποιους με τοσο ζηλο καταπιαστηκε σε αλλα βιβλια του(Αραβες, Εβραιοι, Βαλκανιοι κλπ);Υποστηριζει επισης στο οπισθοφυλλο, οτι "το βιβλιο αυτο αγαπαει την Ελλαδα και γι\'αυτο δεν την κολακευει"!Φαινεται οτι στο μαρξιστοαναθρεμμενο μυαλο του Ραφαηλιδη,δυσκολα μπορουσε να χωρεσει κατι αλλο εκτος απο το σχημα "θεση-αντιθεση",διοτι προφανως μεταξυ κολακειας και χολης,υπαρχει τεραστιο χασμα και το βιβλιο αυτο μονο χολη βγαζει(πλην τι αλλου; του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ φυσικα...).Και για να γινω πιο συγκεκριμενος ως προς το περιεχομενο του βιβλιου,ακομα και αν καποιος θελει να γραψει συνοπτικα και ευχαριστα(οπως δηλωνει την προθεση του ο συγγραφεας),αν θελει να εχει αξιωσεις σοβαροτητας και αξιοπιστιας,πρεπει α)να αποφευγει να κανει συνεχως αρνητικους/ειρωνικους χαρακτηρισμους σε προσωπα για τα οποια γραφει!Ας παραθεσει τα ντοκουμεντα και τα επιχειρηματα του και ας αφησει τον αναγνωστη να κρινει αν ο ταδε,ηταν "καθαρμα","προδοτης","ψευτοδημοκρατης" κλπ β)να παραθετει στο τελος του βιβλιου του, την χρησιμοποιουμενη απο αυτον βιβλιογραφια και ΚΥΡΙΩΣ να εχει παραπομπες μεσα στο ιδιο το κειμενο σε πηγες και σε στοιχεια,ωστε να μπορουμε ευχερως να δουμε πως τεκμηριωνει τα λεγομενα του!Οπως καταλαβαινετε, ο Ραφαηλιδης δεν πραττει κατι απο αυτα.Στα αρνητικα επισης του βιβλιου,η εμμονη του συγγραφεα σε ζητηματα εθνολογικου ενδιαφεροντος(ποσο "Ελληνες" ειμαστε, τι ηταν οι Αρβανιτες κλπ)στα οποια μην εχοντας την παραμικρη επιστημονικη καταρτιση, απλα γινεται γραφικος.

Πολλα συγχαρητηρια στον αναγνωστη thanuser που δημοσιευσε αυτη την κριτικη,οπου συμφωνω απολυτως με τις παρατηρησεις του!Πλην καποιων δικων μου σχολιων σε διαφορα μπλογκ και φορουμ,ειναι η πρωτη φορα που βλεπω μια διαδικτυακη κριτικη στο συγκεκριμενο,ενδιαφερον αλλα αμφιλεγομενο(αμφιλεγομενο ως προς την συγκεκριμενη εκδοση)βιβλιο.Κριτικη οπου να αναφερει το τι συμβαινει με την εκδοση που εκανε ο Πασσας και κυριως τα σχολια του πανω στην ενδιαφερουσα εργασια του αστρονομου Κωνσταντινου Χασαπη,σχετικα με την χρονολογηση των Ορφικων υμνων.Το αν το συμπερασμα του Χασαπη περι χρονολογησης των Ορφικων υμνων περι το 1600 πΧ(βασει των αστρονομικων παρατηρησεων που ο Χασαπης υποστηριξε οτι βρηκε μεσα στους υμνους),ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα,ειναι θεμα που επαφιεται σε ειδικοτερους απο εμενα(αστρονομους,αρχαιολογους,φιλολογους κλπ).Αυτο που ομως δεν γινεται να μην σχολιασω,ειναι το γεγονος οτι ο Πασσας επελεξε να διαστρεβλωσει τα συμπερασματα του Χασαπη ο οποιος κατεληξε σε αυτη την χρονολογηση που ανεφερα παραπανω,βασει 2 αστρονομικων φαινομενων που εντοπισε μεσα στα κειμενα,ενα που συνεβη μεταξυ 3000 και 1800 πΧ(και μονο τοτε) κι ενα που συνεβη 2 φορες,11.853(την οποια και απερριψε διοτι κανενα στοιχειο δεν υπαρχει που να αποδεικνυει οτι οι ανθρωποι εκεινης της εποχης ειχαν τετοιες προηγμενες γνωσεις)και 1366 πΧ.Αρα το 1600 πΧ προκυπτει σαν ενας μεσος ορος μεταξυ των δυο περιοδων(3000-1800 και 1366).Ο Πασσας παρολα αυτα,με διαφορες θεωριες,αποδεχεται αυθαιρετως το 11.853 ως χρονολογηση των Ορφικων υμνων και ετσι στηνει ολη την θεωρια του περι "αυτοχθονων και αρχαιοτερων ολων των υπολοιπων λαων" Ελληνων,την οποια αναπαραγουν ολοι οι "επιγονοι" του(πχ ο Κωνσταντινος Πλευρης οπου μαλιστα στο βιβλιο του "Ο Ρατσισμος" γραφει οτι γενικα τα Ορφικα-και οχι μονο οι Ορφικοι Υμνοι που μελετησε ο Χασαπης,ειναι κειμενα του 11.853 πΧ).Πληρη καταρριψη των "αυτοχθονιστικων" θεωριων του Πασσα μπορει να βρει καποιος στο βιβλιο του Δημητρη Ευαγγελιδη "Μη Συμβατικες Θεωριες".

Ο συγγραφεας του βιβλιου(υιος του Αλεξανδρου Παπαγου)υπηρξε πρεσβης και κατα την διαρκεια του καθεστωτος της 21ης Απριλιου διετελεσε Αυλαρχης του βασιλια Κωνσταντινου κατοπιν αιτησεως αυτου του τελευταιου.Τοτε ο Παπαγος αποφασισε να κρατησει ημερολογιο διοτι αντιληφθηκε οτι λογω της καταστασης,σπουδαια γεγονοτα θα συμβουν.Εδω λοιπον εχουμε αυτο το ημερολογιο οπου περα απο καποια λιγα προσωπικα ζητηματα του Παπαγου,καταγραφεται το περιεχομενο των συναντησεων και των τηλεφωνικων συνομιλιων που ειχε ο ιδιος και ο Κωνσταντινος,με Ελληνες και ξενους πολιτικους,διπλωματες,δημοσιογραφους και στρατιωτικους κατα την περιοδο \'67-\'77.Προκειται δηλαδη για μια πρωτογενη πηγη με λιαν ενδιαφερον και αποκαλυπτικο περιεχομενο,αλλα ο αναγνωστης πρεπει να εχει κατα νου οτι μιλαμε για ημερολογιο,αρα,προσωπικες(σε μεγαλο βαθμο)αποψεις και κρισεις ενος συγκεκριμενου ανθρωπου(αφοσιωμενου στον Κωνσταντινο) κι επισης οτι καποιες πληροφοριες που του μετεδιδαν διαφορα προσωπα,πρεπει να ελεγχθουν και απο αλλες πηγες,μιας και ηταν μεταφορα πληροφοριων μεσω τριτων(ο ταδε ειπε στον ταδε και αυτος μετα ειπε σε μενα).Επισης καποιες αντιφασεις στο γλωσσικο υφος,ενδεχομενως να βαζουν σε υποψια τον αναγνωστη οτι μπορει να υπηρξε και μετεπειτα επεξεργασια του κειμενου απο τον συγγραφεα.Παντως απο το περιεχομενο αυτου του βιβλιου προκυπτουν αναγλυφα καποια συμεπρασματα.1)Οι Αμερικανοι ειχαν διαρκη ανησυχια μηπως ο Παπαδοπουλος κανει στροφη προς τους Αδεσμευτους(κατα τ\'αλλα,"αμερικανοκινητη χουντα")2)Ο Καραμανλης ηταν ενας αρχομανης και αδιστακτος ανθρωπος3)Ο Παπαδοπουλος ειχε ειλικρινη προθεση να διασωσει τον θεσμο της βασιλειας αλλα αντιμετωπιζε πολλες δυσκολιες απο τους "σκληρους" του καθεστωτος4)Πολλοι πολιτικοι της Δεξιας αλλα και του Κεντρου εγλειφαν τον βασιλια,δηλωναν την αφοσιωση τους σε αυτον,αναγνωριζαν την προσφορα του στην αντισταση κατα του καθεστωτος και μολις επεστρεψαν το \'74 τον πουλησαν!5)Ο Κωνσταντινος στην αυτοβιογραφια του ψευδεται σε αρκετα σημεια και αποκρυπτει στοιχεια

Στο συγκεριμενο βιβλιο καταγραφεται η ιστορια του θεσμου της βασιλειας στην νεωτερη Ελλαδα, αλλα καθε αλλο παρα με "αντικειμενικοτητα και ψυχραιμη κριση" οπως αναφερει ο εκδοτικος οικος. Στην πραγματικοτητα εχουμε ενα στρατευμενο βιβλιο.Ο ιδιος ο συγγραφεας(αξιολογος επιστημων παντως)μας προιδεαζει απο τον προλογο για το τι επεται στη συνεχεια, ισχυριζομενος οτι εχει χρησιμοποιησει και φιλοβασιλικες πηγες για την συγγραφη του βιβλιου(λες και αυτο αποτελει καποιο ειδικο προσον και οχι στοιχειωδη υποχρεωση του καθε αμεροληπτου ιστορικου συγγραφεα).Πραγματι μεσα στο βιβλιο χρησιμοποιει εκτενως συγγραφεις οπως ο Ζαλοκωστας και ο Πιπινελλης(βιογραφοι των βασιλεων Αλεξανδρου και Γεωργιου Β αντιστοιχα)αλλα τους χρησιμοποιει μονο οταν,μεσα στα πλαισια της αντικειμενικοτητας απο την μερια τους,ανεφεραν και καποια αρνητικα των βιογραφουμενων!Τα θετικα τους ομως ο συγγραφεας ποτε δεν τα αναφερει!Απο εκει και περα, γραφει πως την παραμονη του δημοψηφισματος του \'35 υπηρξε αρθρογραφια υπερ και κατα της βασιλειας απο τους Πιπινελλη και Κανελλοπουλο αντιστοιχα,αλλα παραθετει μονο την επιχειρηματολογια του Κανελλοπουλου!Αλλο μαργαριταρι του βιβλιου,οταν τονιζει με εμφαση πως ολες οι σοβαρες πηγες θεωρουν το δημοψηφισμα του \'24 ως αδιαβλητο(προφανως για τον συγγραφεα,η ΙΕΕ της Εκδοτικης Αθηνων,το Εγκυκλοπαιδικο Λεξικο "Ηλιος" και η μαρτυρια του Κανελλοπουλου,περι του αντιθετου,μαλλον δεν ανηκουν στις σοβαρες πηγες).Γενικα η οπτικη του βιβλιου δεν ξεφευγει απο την κλασικη μεταπολιτευτικη οπτικη του να τονιζεται η "ξενοδουλεια" των βασιλεων(παραλειποντας την αντιστοιχη του "εθναρχη Βενιζελου πχ),να εξιδανικευεται το Γουδι(1909) και να ριχνεται ολο το φταιξιμο των κρισεων των ετων ‘15-22 και ‘65-67 αποκλειστικα στους δυο Κωνσταντινους!Προς τιμην του παντως,ο συγγραφεας φαινεται οτι τα τελευταια χρονια εχει αναθεωρησει καπως τις αποψεις του.Διαβαζοντας καποιος αυτό το βιβλιο και στην συνεχεια το βιβλιο του Σταματοπουλου,εχει μια ισορροπημενη εικονα του θεματος.

Οπως ειχε γραψει χαρακτηριστικα και ο Πετρος Μακρης Σταικος στην ενδιαφερουσα εισαγωγη του πολυκροτου βιβλιου του "Ο Αγγλος Προξενος", "Ίσως συμπτωματικά, ίσως και όχι, λίγο μετά την ολοκλήρωση της βασικής τριλογίας του Φαράκου, στην «ανανεωτική» αριστερή ιστοριογραφία αρχίζουν να εμφανίζονται δύο τάσεις: Η πρώτη συνίσταται στην εμφανή σκλήρυνση, οπισθοχώρηση και περιχαράκωσή της σε παλαιά πρότυπα και μυθεύματα της κομμουνιστικής Αριστεράς. Τεκμήρια υπάρχουν πολλά, μεταξύ τους όμως προέχει η Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος 1940-1945, Κατοχή-Αντίσταση (Επιμέλεια: Χρήστος Χατζηιωσήφ-Προκόπης Παπαστρατής). Ένα παράδειγμα: Στη σελίδα 139 του τόμου Γ2, δημοσιεύεται αφίσα με έναν Επονίτη να διαλαλεί με το χωνί: «Βοηθήστε την ΠΕΕΑ. Ψηφίστε την ΠΕΕΑ». Ακριβώς από κάτω αναγράφεται: «Πατριώτες: Ολοζώντανοι οι 42 Αστυφύλακες προσχώρησαν στις Απελευθερωτικές Δυνάμεις της ΠΕΕΑ». Λίγοι θυμούνται σήμερα τι ήταν οι 42 αστυφύλακες που «ολοζώντανοι προσχώρησαν στην ΠΕΕΑ». Και για να μη θεωρηθώ «αναθεωρητής», αφήνω τον λόγο στον Γιάννη Ιωαννίδη και στο αδημοσίευτο όσο και αυθεντικό, λόγω πηγής, κείμενο δύο τηλεγραφημάτων του προς τον Γιώργη Σιάντο:". Οπως μπορει να καταλαβει ο καθε νορμαλ αναγνωστης, τετοια βιβλια εν ετει 2018 μονο σε καποια συλλογη μουσειου προπαγανδας και ιδεοληψιας θα μπορουσαν να ανηκουν. Ο δε ενας εκ των δυο επιμελητων, Προκοπης Παπαστρατης, ειναι πιστοποιημενος παραποιητης των βρετανικων αρχειων που δηθεν μελετησε οταν σπουδαζε στην Βρετανια(κομμουνιστες που σπουδαζουν στην μητροπολη του καπιταλισμου...)

Ο πανεπιστημιακος καθηγητης και διανοουμενος Δημητριος Βεζανης, υπηρξε ενας συνειδητοποιημενος εθνικιστης ο οποιος δια της διδασκαλιας του, της πενας και των αγωνων του προσπαθησε οχι μονο να διαδοσει τις ιδεες του, αλλα και να κανει πραξη οσα πιστευε. Αν και πολυγραφοτατος, δυστυχως δεν εγραψε ποτε καποια ολοκληρωμενη μελετη σχετικα με την κοσμοθεωρια του ελληνικου εθνικισμου! Αυτο ειχε ως συνεπεια αφενος να ειναι δυσκολο να εχει καποιος μια συνολικη εικονα των θεσεων και ιδεων του, μιας και επρεπε να τις αναζητησει σε αποσπασματα βιβλιων του, αρθρα και ομιλιες του και αφετερου να καπηλευθουν την ιδεολογια του προσωπα οπως ο εθνικοσοσιαλιστης Κωνσταντινος Πλευρης(βλ. την εισαγωγη στο βιβλιο του "Η Κοσμοθεωρια του Εθνικισμου" με τις αναφορες του στους Ιωνα Δραγουμη και Δημητριο Βεζανη, με των οποιων τις ιδεες, ελαχιστη σχεση εχει ο Πλευρης...). Στην συγκεκριμενη εκδοση εχουμε λοιπον μια συλλογη απο καποια λιαν ενδιαφεροντα κειμενα του Βεζανη, τα οποια θεωρω οτι δινουν μια ολοκληρωμενη εικονα των ιδεων του και της διαχρονικης εξελιξης τους. Αξιος συγχαρητηριων λοιπον, τοσο ο εκδοτης, οσο κυριως ο επιμελητης των κειμενων και προλογισας το βιβλιο με αξιολογο κειμενο, εξαιρετικος συγγραφεας Γιαννης Κολοβος! Με αυτο το βιβλιο εχουμε μια ξεκαθαρη εικονα ενος ελληνικου εθνικισμου, βγαλμενου απο την μακραιωνη ελληνικη ιστορια και παραδοσεις(οπως επισης και στην μελετη του Αλεξανδρου Παπαναστασιου περι εθνικισμου και τα γραπτα του Ιωνος Δραγουμη), εθνικισμος που δυστυχως στις μερες, πολιτικα δεν εκπροσωπειται στην Ελλαδα και δεν υπαρχει καν ιδεολογικα, διοτι απο την μια εχουμε τους φοβικους "πατριωτες" που ουτε καν γνωριζουν τι σημαινει εθνικισμος(συγχεοντας τον ειτε με τον σωβινισμο, ειτε με τον φασισμο), απο την αλλη τα απολιθωματα του μαρξισμου και τελος, τους νοσταλγους και αντιγραφεις του Χιτλερ...

Η εθνογενεση του αλβανικου λαου, καθως και η προελευση των Αρβανιτων(αρβανιτοφωνων Ελληνων) και η σχεση τους με τους Αλβανους, ειναι ενα πολυσυνθετο και ακανθωδες ζητημα με πολλες προεκτασεις, μεγαλη βιβλιογραφια και πολλες αντικρουομενες αποψεις, οι οποιες πολλες φορες πηγαζουν ειτε απο πολιτικες σκοπιμοτητες, ειτε απο τις φαντασιωσεις ημιμαθων συγγραφεων! Στο συγκεκριμενο αξιολογοτατο βιβλιο, ο συγγραφεας Δημητρης Ευαγγελιδης, εχοντας τα επιστημονικα εφοδια(σπουδες Πολιτιστικης και Εξελικτικης Ανθρωπολογιας-Εθνολογιας), επιχειρει να πιασει το ζητημα κυριολεκτικα απο την αρχη(Προιστορια της Χερσονησου του Αιμου) και χρησιμοποιωντας ολα τα εφοδια που προσφερουν τα συγχρονα στοιχεια των αρμοδιων επιστημων(ιστορια, γλωσσολογια, αρχαιολογια, ανθρωπολογια), ξεκαθαριζει σε μεγαλο βαθμο το τοπιο σχετικα με το ζητημα με το οποιο καταπιανεται! Αναφερονται και αναλυονται κριτικα, ολες οι θεωριες που κατα καιρους εχουν υποστηριχθει για το συγκεκριμενο θεμα(επιστημονικες, επιστημονικοφανεις η και ασυναρτητες), τοποθετωντας παραλληλα αυτες τις θεωριες στο εκαστοτε χρονικο-ιστορικο πλαισιο οπου πρωτοπαρουσιαστηκαν, ωστε να γινουν αντιληπτα απο τον αναγνωστη, τοσο τα κινητρα και οι ενδεχομενες πολιτικες βλεψεις πισω απο καποιες θεωριες, οσο και το επιπεδο επιστημονικων γνωσεων της εκαστοτε εποχης. Οπως τονιζει και ο συγγραφεας, δεν παρουσιαζει καποια καινοφανη θεωρια, παρα μονο το τι δεχεται(και τι απορριπτει) η συγχρονη επιστημη βασει ερευνων πολλων δεκαετιων! Επισης, σε καμια περιπτωση το ζητημα δεν ειναι οριστικα ξεκαθαρισμενο και ενδεχομενως νεα στοιχεια να προσθεσουν περισσοτερες πληροφοριες στο μελλον! Οπωσδηποτε ομως, εχουμε στην διαθεση μας το πιο ολοκληρωμενο βιβλιο της ελληνικης βιβλιογραφιας σχετικα με το "ζητημα της εθνογενεσης του αλβανικου λαου"(οπως λεει και ο υποτιτλος του) και ο αναγνωστης θα μπορεσει υπευθυνα να πληροφορηθει για πληθωρα θεματων οπως οι Ιλλυριοι και η ιλλυρικη γλωσσα, η αλβανικη γλωσσα, οι Πελασγοι, οι Αλβανοι του Καυκασου, οι Αρβανιτες κλπ

Το συγκεκριμενο βιβλιο αποτελει τον πρωτο απο τους τεσσερις συνολικα τομους της βιογραφιας του Γεωργιου Παπαδοπουλου που συνεγραψε ο ιστορικος ερευνητης Μανος Χατζηδακης. Προκειται για την απολυτη βιογραφια που εχει γραφτει εως τωρα(ελαχιστες αλλωστε εχουν γραφτει μεχρι στιγμης)για τον Γεωργιο Παπαδοπουλο, αλλα και εργο που δεν προκειται να ξεπεραστει στο μελλον! Ο λογος ειναι οτι ο συγγραφεας ερευνησε επι 20 ετη την ζωη, τις αποψεις και το εργο του Παπαδοπουλου και του καθεστωτος της 21ης Απριλιου, μεσα απο ολες τις πρωτογενεις και δευτερογενεις πηγες, αλλα το σημαντικοτερο, μεσα απο τις (προφορικες και γραπτες)μαρτυριες που του εδωσαν ο ιδιος ο Παπαδοπουλος κλπ στρατιωτικοι και πολιτικοι παραγοντες της 21ης Απριλιου, καθως και μεσω των προσωπικων αρχειων αυτων των ανθρωπων που του παραχωρηθηκαν(εγγραφα ΚΥΠ, εγγραφα απο υπουργεια, αλληλογραφια, φωτογραφιες, ατομικος φακελος Παπαδοπουλου απο ΔΙΣ/ΓΕΣ κλπ). Ετσι λοιπον, πολλες απο τις πληροφοριες που διαβαζουμε εδω, ειναι αποκλειστικες πηγες που διαθετει ο συγγραφεας και μονο αυτος! Περα απο την ζωη του Παπαδοπουλου, υπαρχει εκτενης αναφορα στην ιδεολογια και το εργο της 21ης Απριλιου και εκτενης παραθεση του ιστορικου πλαισιου της εκαστοτε εποχης που αφορα ο καθε τομος, διχως να αφηνει κατι ατελες. Ολα αυτα, γραμμενα σε ωραια ελληνικα, χωρις να κουραζει(παρα τον ογκο των τομων) και με πλουσιο φωτογραφικο(εγχρωμο κυριως)υλικο, σε μια πραγματικα καλαισθητη εκδοση. Σημειο αναφορας του συγκεκριμενου πρωτου τομου, η πληρης καταριψη του μυθου περι συμμετοχης του Παπαδοπουλου στο ΤΑ Πατρων επι Κατοχης. Αποδεικνυεται με συντριπτικα στοιχεια και με πληρεις λεπτομερειες οτι ο Παπαδοπουλος εκεινη την περιοδο βρισκοταν στην Αθηνα και συμμετειχε σε αντιστασιακη οργανωση! Ασχετως λοιπον αν καποιος συμπαθει η οχι τον Παπαδοπουλο, η αν συμφωνει με τις αποψεις του συγγραφεα, το εργο αυτο αποτελει σημειο αναφορας και πολυτιμη πηγη για τον ιστορικο του μελλοντος!

Ενα εξαιρετικο βιβλιο το οποιο καλυπτει ενα μεγαλο κενο στην ελληνικη βιβλιογραφια. Το κενο αυτο υφισταται λογω της μη μεταφρασης στα ελληνικα διαφορων πρωτογενων πηγων(ημερολογιο του Τσιανο π.χ.),οσο και εργων ερευνητων που μελετησαν τα ιταλικα αρχεια(McGregor Knox) που φωτιζουν τις σχεσεις Ελλαδος-Ιταλιας εκεινης της εποχης. Ετσι, εως τωρα ειχε αναπτυχθει μια απιθανη παραφιλολογια απο ατομα αριστερων, οσο και εθνικοσοσιαλιστικων πεποιθησεων που ουτε λιγο ουτε πολυ, εριχναν την αποκλειστικη ευθυνη της επιθεσης του Αξονα εναντιον μας, στην Αγγλια και την "αγγλοδουλη ηγεσια της Ελλαδος"! Ολη αυτη η αστεια επιχειρηματολογια καταρρεει με την αναγνωση του συγκεκριμενου βιβλιου. Επικεντρωμενο στις πολιτικες/διπλωματικες σχεσεις Ελλαδος-Ιταλιας κατα την περιοδο 1939-1940, κανοντας ομως εκτενη αναφορα και στα προηγουμενα ετη(κυριως απο την ανοδο του Μουσολινι στην εξουσια, αλλα και για την εποχη του Α\' Παγκοσμιου Πολεμου), χρησιμοποιωντας εκτενεστατη βιβλιογραφια και με γραφη που δεν κουραζει τον αναγνωστη, καταληγει σε σαφη συμπερασματα τα οποια ειναι τα εξης 1)Η Ιταλια και προ φασισμου ειχε ιμπεριαλιστικες βλεψεις που συγκρουονταν με τα ελληνικα συμφεροντα(εντουτοις οι βλεψεις αυτες αυξηθηκαν με την ανοδο του φασισμου στην εξουσια) 2)Ο Μουσολινι ειχε παντα κατα νου να επιτεθει στην Ελλαδα, οποτε, ακομα και αν η Ελλας εκεινης της εποχης οντως τηρουσε την περιφημη "αψογη ουδετεροτητα", δεν υπηρχε καμια εγγυηση οτι αυτο θα σταματουσε τον Μουσολινι 3)Ο Χιτλερ οντως δεν ηθελε η Ιταλια να επιτεθει στην Ελλαδα την 28η Οκτωβριου, καθαρα ομως λογω χρονικης στιγμης και συγκυριας! Απο εκει και περα, ειχε ομως αποδεχτει οτι η Ελλας ανηκει στην σφαιρα επιρροης του συμμαχου του. Εχει ενδιαφερον το γεγονος οτι ο συγγραφεας απ\'οτι φαινεται εχει μερικως αναθεωρησει τις αποψεις που εξεφραζε στο παλαιοτερο βιβλιο του με τιτλο "Μεταξας-Χιτλερ", οπου κι αυτος θεωρουσε την μεταξικη πολιτικη ως εν μερει τυχοδιωκτικη και ανεδαφικη.

Ο πολιτικος Σπυριδων Τρικουπης(πατερας του Χαριλαου Τρικουπη)ηταν ανθρωπος που εζησε την Επανασταση του \'21 ως αυτοπτης μαρτυρας και συμμετεχων σε αυτη.Εντουτοις δεν γραφει απομνημονευματα εδω,αλλα ιστορια της Επαναστασεως,βασισμενη περα απο τις αναμνησεις του και σε εγγραφα που καθιστουν το εργο του μια οντως ιστορικη μελετη!Ο αναγνωστης πρεπει να γνωριζει οτι ο Τρικουπης ανηκε μετεπαναστατικα στο Αγγλικο κομμα,δεν προκειται δηλαδη για καποια ουδετερη η αποστασιοποιημενη οπτικη στην περιγραφη των προσωπων και καταστασεων,εντουτοις ομως το εργο αυτο ειναι πραγματικα σπουδαιο και σε μεγαλο βαθμο αντικειμενικο(φαινεται αλλωστε αυτο απο τις αναφορες του Τρικουπη στα θετικα ανθρωπων που υπηρξαν πολιτικοι του αντιπαλοι).Η αναλυση των στρατιωτικων,πολιτικων και διπλωματικων γεγονοτων της Επαναστασεως,ειναι πληρης και η μελετη του εργου αυτου προκαλει εκπληξη και δυσφορια στους καθε λογης δογματικους ανεξαρτητως ιδεολογιας!Π.χ. οι "politically correct" του σημερα σιγουρα θα ξυνισουν με τις αναφορες του Τρικουπη περι των Εβραιων και του ρολου τους ως πιστων συμμαχων των Τουρκων(κατι που εκανε τους επαναστατες να τους αντιπαθουν σφοδρα).Οι αντιβασιλικοι και μαρξιστες που θρηνουν για την απωλεια της(ανυπαρκτης)Α\'Ελληνικης Δημοκρατιας και αγανακτουν για τους "κακους ξενους που μας φορτωσαν τους βασιλιαδες" θα εκπλαγουν οταν θα διαβασουν οτι απο την αρχη της Επαναστασεως η μεγαλη πλειοψηφια των Ελληνων εκεινης της εποχης περιμεναν βασιλεα απο την Ευρωπη και οτι γενικοτερα οι επαναστατες παντα υπολογιζαν στην ενεργη βοηθεια των Μεγαλων Δυναμεων(μηπως να τους κατηγορησουμε κι αυτους για ξενοδουλεια?)!Οι αντιχριστιανοι σιγουρα θα δυσαρεστηθουν με ολες αυτες τις αναφορες στο βαθυ θρησκευτικο συναισθημα των επαναστατημενων Ελληνων και του θρησκευτικου χαρακτηρα της Επαναστασεως, αλλα και οι ρατσιστες θα δυσανασχετησουν οταν διαβασουν για Τουρκους τους οποιους βαφτιζαν χριστιανους οι ιδιοι οι επαναστατημενοι Ελληνες,προκειμενου να τους σωσουν απο την σφαγη.

Εμπαθεστατο βιβλιο απο εναν συγγραφεα μετρ της μισης αληθειας, επιλεκτικη παρουσιαση στοιχειων και "στοιχειων", εντουτοις αριστο δειγμα προπαγανδας! Ευτυχως ηρθε πολυ προσφατα στην δημοσιοτητα ενα εκτενεστατο αρθρο-απαντηση στα μυθεματα του Ελευθερατου, απο τον Μανο Χατζηδακη, ο οποιος ειναι ο πλεον εξειδικευμενος μελετητης της περιοδου της 21ης Απριλιου και απ\'οτι φαινεται, συντομα θα υπαρξει και απαντηση υπο μορφη βιβλιου...Ειλικρινα λυπαμαι τους αναγνωστες(ασχετως ιδεολογιας) που επιλεγουν να διαβαζουν ιστορικα βιβλια μονο απο την δικια τους ιδεολογικη πλευρα, χωρις ποτε να μπαινουν στην διαδικασια συγκριτικης αναλυσης στοιχειων και επιχειρηματων και τατυτοχρονα να κατηγορουν τους ιδεολογικους τους αντιπαλους οτι ειναι "θυματα της προπαγανδας"...

Καρπος πολυμοχθης και μακροχρονιας ερευνας(με χρησιμοποιηση πολλων πρωτογενων αλλα και σπανιων η/και αποκλειστικων πηγων), το συγκεκριμενο πονημα αποτελει εργο ζωης για τον συγγραφεα και σημειο αναφορας για ολους τους επιδοξους μελετητες της Κατοχικης περιοδου! Με πνευμα αντικειμενικοτητας και διεισδυτικοτητα, ο συγγραφεας περιγραφει τοσο το γενικο πλαισιο της Κατοχης και της περιοδου που προηγηθηκε, αλλα αναλυει εις βαθος και ζητηματα που εκ πρωτης οψεως φαινονται δευτερευοντα, τα οποια ομως εχουν εχουν εν τελει μεγαλη σημασια και μεγαλο ενδιαφερον και για τα οποια δυσκολα μπορει να βρει ο αναγνωστης λεπτομερειες σε αλλα αντιστοιχα βιβλια! Ολα αυτα συνοδευονται απο πλουσιοτατο φωτογραφικο υλικο(οχι μονο προσωπων, αλλα και σπανιων ντοκουμεντων) και κατατοπιστικοτατες σημειωσεις. Η εκδοση μεγαλου σχηματος και το γεγονος οτι οι σημειωσεις βρισκονται συγκεντρωμενες στο τελος, δεν βοηθανε πολυ το διαβασμα του συγκεκριμενου τομου, αλλα το περιεχομενο με τον πλουτο γνωσεων που παρεχει,αποζημιωνει τον αναγνωστη στο 100%

Το να γραψει καποιος μια πληρως εμπεριστατωμενη βιογραφια του Ιωνος Δραγουμη, ειναι πιο δυσκολο απ\'οτι φαινεται, διοτι ο συγκεκριμενος ανθρωπος ηταν μια πολυσχιδης και εν μερει αντιφατικη προσωπικοτητα, με ευρυ πεδιο ενδιαφεροντων και δρασεως(διπλωματης, πολιτικος, διανοουμενος, συγγραφεας). Το αποτελεσμα που εχουμε με αυτο το βιβλιο, ειναι εκπληκτικο και ειναι ισως η μοναδικη βιογραφια του Δραγουμη που κυκλοφορει στην βιβλιαγορα που πληροι τα δεδομενα της επιστημονικης ιστοριογραφιας! Ο συγγραφεας εξεταζει ενδελεχως και μας παρουσιαζει την προσωπικη ζωη, την διπλωματικη και πολιτικη δραση και τις ιδεες του Δραγουμη χωρις θετικες η αρνητικες προκαταληψεις και παραλληλα μας παρεχει ενα ικανοποιητικο ιστορικο πλαισιο ωστε να κατανοησουμε τις συνθηκες της εποχης που εζησε ο Δραγουμης. Πολυ σημαντικο και το γεγονος οτι περα απο τα διαφορα γνωστα εργα ειτε του ιδιου του Δραγουμη, ειτε δημοσιευμενες πηγες σχετικα με τν Δραγουμη και την εποχη του, αξιοποιει και το αδημοσιευτο αρχειο του βιογραφουμενου, το οποιο φυλασσεται στην Γενναδειο Βιβλιοθηκη της Αμερικανικης Σχολης Κλασικων Σπουδων στην Αθηνα. Το βιβλιο συστηνεται ανεπιφυλακτα οχι μονο σε οσους θαυμαζουν τον Δραγουμη, αλλα και σε οσους ενδιαφερονται για την νεοτερη πολιτικη ιστορια μας καθως και την ιστορια των ιδεων και ιδεολογιων στην Ελλαδα. Πρωτιστως ομως απευθυνεται σε αδογματιστους ανθρωπους, διοτι τετοιος ηταν και ο Ιων Δραγουμης! Καποιες ελαχιστες διαφωνιες που εχω με την θεωρηση του συγγραφεα σε καποια ζητηματα, δεν αναιρουν το γεγονος οτι εχουμε στην διαθεση μας ενα σπουδαιο εργο!

Πληρης και καλογραμμενη βιογραφια του Ιωαννου Καποδιστρια, οπου κυριολεκτικα καλυπτονται(οπως φαινεται και απο τον τιτλο του βιβλιου), ολες οι πτυχες της ζωης και της δρασης του. Ο συγγραφεας, ο οποιος μαλιστα ειναι αρκετα νεος ηλικιακα, εχει κανει εξαιρετικη δουλεια και ειδικα στο κεφαλαιο περι του εργου του Καποδιστρια ως κυβερνητη της Ελλαδος(ανα τομεα) δεν υπαρχει τιποτα που να παραλειπεται! Εξαιρετικα ενδιαφερον και το κεφαλαιο σχετικα με την δολοφονια του. Δυστυχως αυτη η σοβαρη επιστημονικη εργασια αμαυρωνεται μερικως απο την εισαγωγη του βιβλιου, οπου ο συγγραφεας αναφερομενος σε θεματα της ελληνικης ιστοριας τα οποια κατα την γνωμη του αποσιωπουνται η διαστρεβλωνονται, γραφει περι ινδοευρωπαικης θεωριας και φοινικικου αλφαβητου, καταθετοντας και μερικα καταγελαστα "επιχειρηματα" απο αυτα που αφθονουν στον λεγομενο "ελληνοκεντρικο" χωρο...Πνευματικο τεκνο του Κωνσταντινου Πλευρη δυστυχως...

Θεματα οπως η συνθηκολογηση του Μετωπου το 1941 απο τον στρατηγο Τσολακογλου, οι κατοχικες κυβερνησεις και τα πεπραγμενα τους, η αιτια ιδρυσης των Ταγματων Ασφαλειας και η δραση τους, οι Ιταλοι ως κατακτητες κλπ ζητηματα που πραγματευεται το εν λογω βιβλιο, ειναι λιαν ενδιαφεροντα και οπωσδηποτε καποτε πρεπει να παρουσιαστουν και αναλυθουν στο ευρυ κοινο χωρις τον παραμορφωτικο φακο της αριστερης ιστοριογραφιας! Οποτε, το συγκεκριμενο βιβλιο δεν στερειται ενδιαφεροντος και αξιας. Απο εκει και περα ομως, υπαρχει μεγαλη αποσταση μεταξυ αυτου και του πως παρουσιαζονται τα γεγονοτα απο τον Πλευρη! Οταν λοιπον ο συγγραφεας πασχιζει να αποδειξει συνεχως το ποσο φιλελληνες ηταν οι Γερμανοι, το πως εσωσαν την εδαφικη ακεραιοτητα της Ελλαδος οι κατοχικες κυβερνησεις(ενω το σωστο ειναι οτι προσπαθησαν-ανεπιτυχως-να σωσουν),οταν στο κεφαλαιο για το "πριγκιπατο της Πινδου" αποκρυπτει το γεγονος της καταπολεμησης των λεγεωναριων απο τον ΕΛΑΣ η οταν τολμαει να γραφει οτι η εξοριστη ελληνικη κυβερνηση εναγκαλιστηκε αντιμεταξικα στοιχεια, χωρις να αναφερει οτι η κυβερνηση Τσολακογλου κατασυκοφαντησε το καθεστως Μεταξα και κατεδιωξε αξιωματουχους του, ε τοτε οντως η Ιστορικη Αληθεια κατακρεουργειται και η Προπαγανδα θριαμβευει...Οποιος ενδιαφερεται για ενα παρομοιο αλλα σαφως αξιολογοτερο βιβλιο, ας προτιμησει το "ΚΑΤΟΧΗ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ 1941-1944" του Αννιβα Βελλιαδη.