Ένας συγγραφέας που μιλάει με αφορισμούς αλλά που σε αυτούς εμπεριέχονται αλήθειες...αλήθειες σκληρές, πικρές για τους σύγχρονους μας. Πίστη, ήθος και εντιμότητα χαρακτηρίζουν την ψυχή ενός τέτοιου ανθρώπου. Όπως λέει σε έναν αφορισμό, "Ο αντιδραστικός είναι κάποιος που ναυαγεί με αξιοπρέπεια".

Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να ήταν πολύ καλό, ως εκλαϊκευμένη ιστορία του Αλεξάνδρου, εάν ο συγγραφέας του δεν είχε τα γνωστά κολλήματα του. Δηλαδή την συνήθεια του να βγάζει ανυπόστατα συμπεράσματα, όπως ότι η ελληνική γραμματεία της αρχαιότητος καταστράφηκε από Εβραίους, ότι μόνον οι Έλληνες και κανείς άλλος λαός δεν είχε πολιτισμό (ακυρώνει δηλαδή τους μεγάλους πολιτισμούς της Αιγύπτου, της Βαβυλώνας,της Σουμερίας κ.λ.π) ή ότι πρωτεργάτες των πολιτισμών αυτών ήταν... Έλληνες (όπως ο φανταστικός ιδρυτής της Μέμφιδας που δήθεν την έκτισε το 3.100 π.Χ). Ένα άλλο, πραγματικά εκπληκτικό, συμπέρασμα του είναι πως ο Αλέξανδρος είχε απαγορεύσει επιμιξίες Ελλήνων και Εβραίων, λες και ενδιαφερόταν ο Αλέξανδρος για την διατήρηση κάποιας Αρίας φυλής. Η δε ερμηνεία του «πολιτευματος» του Αλέξανδρου είναι τουλάχιστον απογοητευτική• μια αποτυχημένη και γελοία απόπειρα να πιστωθεί ο Έλλην στρατηλάτης με τις ιδέες του εθνικοσοσιαλισμού, επειδή ο συγγραφέας είναι ο ίδιος χιτλερικός και βγάζει δικές του ερμηνείες, πουθενά αλλού ευρισκόμενες. Όσον αφορά την εξιστόρηση της ζωής του Αλέξανδρου, θεωρώ πως είναι αξιόπιστη, αν και το γράφω με επιφύλαξη καθώς ο συγγραφέας δεν θεώρησε σκόπιμο να παραπέμπει συχνά στις πηγές του. Αν προσπεράσεις τις πολιτικές φανφάρες του και τα αβάσιμα και εν πολλοίς φαιδρά του συμπεράσματα για κάποια θέματα, μπορείς να το διαβάσεις γρήγορα, καθώς ο συγγραφέας είναι γνωστός για το γλαφυρό του ύφος και τη γραφή του.

Στο βιβλιο αυτο εξεταζεται ο θεσμος της βασιλειας σε σχεση με το νεοτερο ελληνικο κρατος οχι μονο σε επιπεδο ιστορικο, αλλα και πολιτικο και κοινωνιολογικο ταυτοχρονα. Ο συγγραφευς, σαφως βασιλοφρων, αλλα αντικειμενικος(εφοσον επισημαινει σαφεστατα τα λαθη των βασιλεων που οδηγησαν στην εκπτωση του θεσμου) και διεισδυτικος, με ωραια γραφη και αριστη τεκμηριωση, ανατεμνει τον βασιλικο θεσμο και την νεοτερη ελληνικη ιστορια και μας βοηθαει οχι απλως να αποκτησουμε καποιες επιπλεον γνωσεις αλλα να προβουμε και σε μια βαθυτερη κατασταση αυτογνωσιας και αντιληψης της κοινωνικης πραγματικοτητας που μας περιβαλλει. Οπως ανεφερα και παραπανω, δεν προκειται για απλη παραθεση ιστορικων γεγονοτων με χρονολογικη σειρα, οποτε, για την πληρη κατανοηση του ζητηματος, χρειαζεται ο αναγνωστης να εχει ενα εστω μινιμουμ επιπεδο γνωσεων επι της νεοελληνικης ιστοριας, αλλιως υπαρχουν καποια λιγα σημεια που ενδεχεται να τον μπερδεψουν. Οπως και να εχει, το βιβλιο αυτο ειναι το σημαντικοτερο που εχει γραφτει για το ζητημα της βασιλειας στην νεοτερη Ελλαδα και αυτο το επισημαινει σαφως και ο Μελετης Μελετοπουλος στον προλογο που εγραψε για το συγκεριμενο εργο, ο οποιος Μελετοπουλος ειχε γραψει παλαιοτερα, βιβλιο για το ιδιο θεμα(ιστορικη μελετη), αλλα εχοντας τελειως αρνητικη οπτικη! Αξιζει λοιπον να διαβαστει προσεκτικα απο ολους τους ιστοριοδιφες ανεξαρτητως ιδεολογιων.

Ο Μαυρογορδατος εχει αναλαβει εργολαβια τα τελευταια χρονια να γραφει βιβλια για τον Εθνικο Διχασμο κι ετσι αισιως φτασαμε στο νεο του πονημα. Φυσικα, οπως ανεφερα σε παλαιοτερη κριτικη μου σε βιβλιο του, δεν εχει να μας προσφερει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα στην θεωρηση μας περι Εθνικου Διχασμου, διοτι απλουστατα δεν εχουν ερθει στο φως νεα στοιχεια για την υποθεση και κατα πασα πιθανοτητα ουτε προκειται να ερθουν! Ακομα π.χ. και τα τσαρικα διπλωματικα αρχεια που ανεδειξε προσφατα ο Heinz Richter στο βιβλιο του "Ελλαδα 1915-1917", δεν ειναι κατι νεο, εχουν χρησιμοποιηθει σε παλαιοτερες μελετες που ομως δεν ειχαν μεταφραστει στα ελληνικα κι ετσι ηταν ως πηγη αγνωστη στους μη ειδικους! Ωστοσο ο Richter αναδεικνυει μια οντως πολυτιμη πηγη,σε αντιθεση με τον Μαυρογορδατο που επελεξε να κινηθει σε κουτσομπολιστικα επιπεδα! Αντι λοιπον ο κυριος καθηγητης που (αυτο)προβαλεται ως ειδικος περι Διχασμου, να ψαξει να βρει καποια οντως σημαντικη και αγνωστη πηγη για τα γεγονοτα, αντι να κοιταξει να αναδειξει καποια αγνωστη πτυχη με ουσιαστικο ενδιαφερον, επιλεγει το κουτσομπολιο και τις ιδιωτικες επιστολες του Κων/νου!Του προτεινω εφοσον ειναι τοσο αμεροληπτος,να ασχοληθει και με το βιβλιο "Ελευθεριος Βενιζελος Η Αγνωστη Ζωη του" του Γιαννη Μανωλικακη(που ηταν θαυμαστης του Βενιζελου),ωστε πριν μας κανει κηρυγμα για το ηθος και τον χαρακτηρα του Κων/νου,να μας πει για τον Βενιζελο και τα ιδιωτικα του πεπραγμενα. Ειναι προφανες οτι ο Μαυρογορδατος με τα προσφατα βιβλια του ικανοποιει τα αντιβασιλικα του απωθημενα, ωστοσο θεωρω οτι η χρονικη συγκυρια ειναι υποπτη διοτι τα τελευταια χρονια εκδοθηκαν και επανεκδοθηκαν πολλα βιβλια που θετουν σε αμφισβητηση τον "εθναρχικο" μυθο με τον οποιο μας κατηχουν εδω και δεκαετιες...

Ένας τόμος που σίγουρα θα φανεί χρήσιμος σε κάθε μελετητή των διαφόρων παραδόσεων και μυθολογιών, αν και τα λήμματα που αφορούν την ελληνική μυθολογία είναι, όπως είναι φυσικό, τα εκτενέστερα. Ένα εγκυκλοπαιδικό λεξικό - οδηγός για τον μελετητή αλλά και τον απλό αναγνώστη, ώστε να πληροφορηθεί περί των μύθων των λαών του κόσμου.

Μια εξαιρετική εισαγωγή στην μελέτη της κελτικής μυθολογίας και θρησκείας. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί όλες τις διαθέσιμες πηγές για αυτήν την ξεχασμένη παράδοση που υπάρχουν έως σήμερα, και οι οποίες μας δίνουν μιαν ατελή εικόνα για το σύνολο της κελτικής παραδόσεως. Ο Έλληνας αναγνώστης, ο οποίος σε γενικές γραμμές έχει άγνοια του πολιτισμού και της θρησκείας των Κελτών, θα βρει σίγουρα ενδιαφέρον το περιεχόμενο.

Ένα μοναδικό βιβλίο, μικρό στο μέγεθος αλλά με τόσο μεγάλο περιεχόμενο που ειναι αδύνατο να περιγράφει σε λίγες γραμμές. Ο συγγραφέας, θεμελιωτής και ιδρυτής της Παραδοσιοκρατικής Σχολής και κορυφαίος μεταφυσικός του περασμένου αιώνα, μας δείχνει πως ο κόσμος οδηγήθηκε στην παρακμή και τον εκφυλισμό, πως αυτός ο εκφυλισμός δεν ειναι εντελώς νεωτερικό φαινόμενο αλλα υφίστατο από αρχαιοτάτων ετών. Αλλά η σημερινή εποχή, ειναι η απόλυτη κορύφωση αυτού που αποκαλούμε"σύγχρονο πνεύμα". Τρεις λέξεις θα μπορούσαν να το χαρακτηρίσουν" Διαχρονικό, μοναδικό, προφητικό".

Πολύ ενδιαφέρον σύγγραμμά σχετικά με την πρώτη περίοδο του Χριστιανισμού στον κόσμο. Η περίοδος από τον 1ο έως τον 4ο αιώνα μ.Χ υπήρξε η περίοδος των διωγμών και των μαρτύρων των χριστιανών, διωγμών άλλοτε τοπικών και άλλοτε μαζικών. Ο συγγραφέας, ειδικός στην Ρωμαϊκή ιστορία και την ιστορική περίοδο που πραγματεύεται εδώ , χρησιμοποιεί όλες τις πρωτογενείς πηγές της εποχής, τόσο των Χριστιανών οσο και των Εθνικών, προκειμένου να μας δώσει το πνεύμα και το κλίμα της δύσκολης εκείνης εποχής, εποχής μεταμόρφωσης του χριστιανισμού, που από μια περιθωριακή ιουδαϊκή αίρεση στην Παλαιστίνη αρχικά, κατέστη επικρατούσα θρησκεία της Αυτοκρατορίας και άλλαξε την κοσμοαντίληψη των ανθρώπων για τον κόσμο και τους ίδιους.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία πολύ καλή εισαγωγή στη μελέτη του μεταξικού καθεστώτος του 1936-1941. Συνοπτική αλλά περιεκτική επισκόπηση των βασικών πτυχών της δικτατορίας σε όλους τους βασικούς τομείς (Ιδεολογία,Οικονομία,Κοινωνία,Εξωτερική Πολιτική,Πολιτισμός)και αξιοποίηση της πλέον πρόσφατης επιστημονικής βιβλιογραφίας για το ζήτημα. Ο συγγραφέας καταρρίπτει με εύστοχα επιχειρήματα το μύθο περί «φασιστικής δικτατορίας» ο οποίος είναι τόσο διαδεδομένος στις ημέρες μας,ιδίως από την αριστερή ιστοριογραφία. Μοναδικό ελλάτωμα η θέση του, ότι το καθεστώς αντέγραψε πολλά ιδεολογικά σχήματα από αντίστοιχες ιδεολογίες του εξωτερικού, πράγμα που κατά την άποψη μου οφείλεται σε ελλιπή γνώση εκ μέρους του συγγραφέα των βασικών αρχών του νεότερου ελληνικού εθνικισμού, όπως αυτός εκφράσθηκε από μεγάλες προσωπικότητες των γραμμάτων στις αρχές του 20ού αιώνα.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα καθαρά φιλοσοφικό έργο. Παρουσιάζει, με τρόπο συνοπτικό και εύληπτο, την Λογική που αποτελεί κλάδο της Φιλοσοφίας. Το θέμα θα είναι ίσως δυσπρόσητο για κάποιους αναγνώστες, όμως παρουσιάζει ενδιαφέρον για όσους επιθυμούν να μάθουν πως να σκέφτονται ορθά. Αποτελεί μία καλή εισαγωγή, για τον μελετητή της Φιλοσοφίας, στην επιστήμη της Λογικής.

Η παρούσα μελέτη του μεγάλου Ελβετού ιστορικού Ιακώβου Μπούρχαρντ αναφέρεται στους «Μεγάλους» της ιστορίας, όπως λέει και ο τίτλος. Τι είναι ο «Μεγάλος»; πως ξεχωρίζει από τους «κοινούς θνητούς»; σε τι διαφέρει ένας μεγάλος καλλιτέχνης από έναν μεγάλο φιλόσοφο ή έναν ηγέτη; Τελικά χρειαζόμαστε τις «μεγάλες προσωπικότητες» ή όχι; έχει περάσει ο καιρός των «μεγάλων»; Ένα βιβλίο θησαυρός για τον μελετητή της ιστορίας, τον κοινωνικό επιστήμονα και τον απλό ενδιαφερόμενο ώστε να κατανοήσει το ζήτημα των «Μεγάλων» και να αντιληφθεί πόσο επίκαιρο είναι στη σύγχρονη εποχή της παρακμής.

Το βιβλίο είναι βασισμένο σε μία εξαιρετική μελέτη του Γερμανού ελληνιστή Eduard Zeller για την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία. Γραμμένο με γλώσσα μεστή και κατανοητή, δίνει μία συνοπτική εικόνα όλων των Φιλοσοφικών Σχολών των αρχαίων Ελλήνων από τα Αρχαϊκά έως τα Ρωμαϊκα χρόνια. Αποτελεί πολύ καλή επιλογή για τον οποιονδήποτε ενδιαφέρομενο στη μελέτη της Ελληνικής Σοφίας. Μόνο μειονέκτημα του έργου,η μη παράθεση βιβλιογραφίας στο τέλος του βιβλίου.

Ιδιαίτερα αξιόλογη προσπάθεια του συγγραφέα να περιγράψει τον "άγνωστο" κόσμο των φασιστικών και εθνικοσοσιαλιστικών οργανώσεων που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου.Η διεξοδική έρευνα, σε αρχειακές πηγές και άρθρα της εποχής, την οποία πραγματοποίησε ο συγγραφέας-ερευνητής δίνουν άλλο επίπεδο στο ιστορικό αυτό έργο. Επίσης επιχειρείται μια προσπάθεια ερμηνείας, του για ποιόν λόγο ενώ την ίδια εποχή στην Ευρώπη αντίστοιχα κινήματα άκμαζαν, κάτι τέτοιο εδώ δεν συνέβη. Τέλος ας σημειωθεί,ότι όλες αυτές οι ομάδες και οργανώσεις μηδεμιας εξαιρουμένης, απαγορεύθηκαν από τη δικτατορία του Ιωάννου Μεταξά.

Μία από τις πλέον αξιόλογες βιογραφίες για τον Ιωάννη Μεταξά. Η συγγραφέας, ειδική στην περίοδο του Μεταξικού καθεστώτος, σκιαγραφεί την προσωπικότητα του Μεταξά από την νεανική του ηλικία μέχρι τον θάνατό του το 1941. Αξιοποιείται όλη η πρόσφατη και μη επιστημονική βιβλιογραφία, ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση, που υπάρχει χωρίς διάκριση ιδεολογικοπολιτικών χώρων.Επισης χρησιμοποιείται και πρωτογενές αρχειακό υλικό πράγμα που κάνει το βιβλίο ακόμη πιο ενδιαφέρον! Τέλος το έργο διακρίνεται και για την σχετική αμεροληψία, κάτι απαραίτητο για ένα σοβαρό ιστορικό έργο. Προτείνεται σε όλους όσους ενδιαφέρονται για τον Ιωάννη Μεταξα, ειδικούς και μη.

Το παρών έργο αποτελεί την απόλυτη ιστορική μελέτη για το φασισμό διεθνώς! Χωρισμένο δε δύο μέρη, ένα ιστορικό και ένα ερμηνευτικό, δίνει απαντήσεις σε πάρα πολλά ερωτήματα γύρω από το ζήτημα του τι είναι «Φασισμός».Στο πρώτο μέρος γίνεται αναφορά και εξετάζονται όλα τα φασιστικά κινήματα και καθεστώτα της Ευρώπης, με ιδιαίτερη αναφορά στις περιπτώσεις της Ιταλίας και της Γερμανίας. Στο δεύτερο ο συγγραφέας αναφέρει όλες τις ερμηνείες για το φαινόμενο που δόθηκαν κατά καιρούς από πολιτικούς αναλυτές και ιστορικούς και ασκεί κριτική, επισημαίνοντας τα δυνατά και αδύναμα σημεία της κάθε μίας ξεχωριστά. Αξίζει να σημειωθεί ότι, παρόλο που ο συγγραφέας είναι ολοφάνερα αντιφασίστας, ωστόσο είναι αρκετά αντικειμενικός μην αφήνοντας τις προσωπικές του αντιλήψεις να επιρρεάσουν το έργο οδηγώντας τον σε παρερμηνείες. Το βιβλίο καταλήγει με έναν ενδιαφέροντα επίλογο στον οποίο ο συγγραφέας κάνει αναφορά στο λεγόμενο νεοφασιστικό φαινόμενο, τις τάσεις δηλαδή μίμησης ή και αναβίωσης του Φασισμού στη μεταπολεμική Ευρώπη. Απαραίτητο βοήθημα για κάθε πολιτικό και κοινωνικό επιστήμονα αλλά και για τον μέσο αναγνώστη που επιθυμεί να ενημερωθεί πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ίσως την πρώτη και μοναδική ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ προσέγγιση του ζητήματος στην Ελλάδα. Ο συγγραφέας συνδιάζοντας αφήγηση, περιγραφή και ανάλυση μας δίνει ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα! Βασισμένο σε πρωτογενείς γερμανικές πηγές αλλά και την πλέον πρόσφατη επιστημονική βιβλιογραφία αποτελεί μια εξαίρετη επιλογή για όποιον θέλει μια πρώτη εισαγωγή για την προπολεμική Γερμανία του Χίτλερ. Άξίζει να σημειωθεί ότι ο συγγραφέας καταρρίπτει διάφορους μύθους που έχουν επικρατήσει για την Ναζιστική Γερμανία. Τέλος επίσης σημαντικό είναι ότι το έργο διακρίνεται για την μεγάλη του αμεροληψία και αντικειμενικότητα.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί συνένωση προηγούμενων δύο μονογραφιών του συγγραφέα με λίγες συμπληρώσεις.Ειναι μια εξαιρετική παρουσίαση της σχέσης μεταξύ του Χριστιανισμού και των παγανιστικών θρησκειών κατά την ύστερη ρωμαϊκή περίοδο, της αλληλεπίδρασης τους και την παράλληλη πορεία τους μέσα από τη δράση δυο μεγάλων προσωπικοτήτων του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του Ιουλιανού.Γραμενο σε γλώσσα κατανοητή με το γνωστό γλαφυρό ύφος του συγγραφέα και με επαρκή τεκμηρίωση αποτελεί ένα πολύ καλό έργο για όποιον θέλει μια εισαγωγή στις σχέσεις Χριστιανών και Εθνικών κατά την αρχή της Βυζαντινής περιόδου.