Εκπληκτικό βιβλίο ! Παραθέτω ένα απόσπασμα που με συνάρπεσε(από τα δεκάδες που έχω ξεχωρίσει), που μάλιστα δεν είναι από την καρδιά του βιβλίου αλλά από την αρχική στενή θύρα που καλείσαι, ως αναγνώστης, να διαβείς για να εισέλθεις : "Καουβαλάνε τα λογύδριά τους έτοιμα, παπαγαλισμένα, χωμένα στο κεφάλι τους. Είναι γεμάτοι λόγια.Αν μιλούσαν λιγότερο, θα ήταν καλύτερο για τους ίδιους.." Για πόσα πρόσωπα της επικαιρότητας θα μπορούσε να λεχθεί το ίδιο.
Αριστοτεχνική ανατομία των ψυχών των δύο κεντρικών προσώπων, του γιατρού και του βασανιστή. Μπροστά μας, διαφανείς, να μη σου μένει αμφιβολία για το πόσο μέρος Καλού και Κακού είναι ο καθένας.
Αξίζει να ξαναδιαβαστεί αμέσως μετά την πρώτη ανάγνωση, και μόνο για την απόλαυση του κειμένου. Και την ανατριχίλα.