Επανήλθε ο Weir (μετά το καταστροφικό "Άρτεμις") με ένα πολύ καλό βιβλίο για μια ακόμα διαστημική περιπέτεια. Έξυπνη γραφή και εδώ με ευχάριστη πλοκή, ρεαλιστική επιστήμη και φυσικά μπόλικη αστρονομία και αστροφυσική, ό,τι πρέπει για τους λάτρεις του ειδους.

Πίστευα ότι θα διαβάσω κάτι έξυπνο, αστείο, καταιγιστικό, αυτοσαρκαστικό κλπ κλπ κλπ. Τίποτα από όλα αυτά. Μια αγωνιώδης προσπάθεια για δημιουργία παράξενων εξωγήινων ονομάτων, πλασμάτων και κόσμων που καταντάει σαχλή. Ανόητο και κουραστικό το βιβλίο, δεν μου άφησε απολύτως τίποτα. Όποιος θέλει το ύφος γραφής που "διαφημίζεται" σ\' αυτό το βιβλίο, υπάρχει και ο αριστουργηματικός Terry Pratchett

Πολύ μέτριο. Ενώ το ξεκίνησα με μεγάλη όρεξη, γρήγορα κατάλαβα πόσο υποκειμενική είναι η ματιά της απέναντι στην ιστορία, ειδικά συγκεκριμένων περιόδων. Οι "ερωτήσεις" που υποβάλλονται και οι οποίες χτίζουν την διήγηση, είναι ανούσιες και περιττές εν τέλει, αφού ήδη κρύβουν ή εκβιάζουν την απάντηση. Πολύ στημένη η δομή και το τρικ των ερωταπαντήσεων και γενικά μια αδιάφορη προσέγγιση της ιστορίας και ναι, πολλές φορές ανιστόρητη, αφού είναι εμφανής η άγνοια των πηγών για αρκετά από τα παάααααρα πολλά θέματα με τα οποία καταπιάνεται. Κρίμα, είχα μεγάλες προσδοκίες...

Σε μια επιστήμη που καθημερινά σχεδόν μας εκπλήσσει με νέες ανακαλύψεις, ο Παύλος Καστανάς, τα έχει χωρέσει σχεδόν όλα με σαφήνεια που βοηθά στην κατανόηση και από πιο αρχάριους λάτρεις της αστροφυσικής. Παρά πολύ καλό βιβλίο χωρίς επιστημονικές αγκυλώσεις και ανοιχτό πνεύμα. Και για όσους δεν τους έφτασε το βιβλίο (ποτέ δεν χορταίνεται η αστρονομία...), η συνέχεια στο "astronio"!

Η Αλεξίεβιτς έκανε έναν αγωνιώδη μαραθώνιο για την αναζήτηση της αλήθειας αλλά και για να ακουστούν από τα βάθη της ψυχής τους οι φωνές όσων βρίσκονταν ή ενεπλάκησαν με διάφορους τρόπους στο τραγικό αυτό γεγονός. Η συγκυρία ότι έτυχε να διαβάσω το βιβλίο ταυτόχρονα με την θέαση της καταπληκτικής ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς, βοήθησε στο να οπτικοποίησω τα όσα ανατριχιαστικά διάβαζα. Πάρτε και διαβάστε το "Τσερνομπιλ"

Μου το έκαναν δώρο στην γιορτή μου. Δεν υποφέρεται η τόση μελιστάλαχτη, ζαχαρωτή, σιροπιαστή αγαπολογία. Είναι η γνωστή συνταγή επιτυχίας: χάιδεψε τα αυτιά του αναγνώστη δικαιολόγησε τα πάθη του, φούσκωσε τον εγωισμό του, γραψ\'τα όλα αυτά σε εφηβική διάλεκτο και όλα θα πάνε καλά. Καμία σχέση με ορθοδοξία αυτό το πράγμα. Σε όσους αρέσουν τα γλυκανάλατα, καλό είναι...

Αν και από τους αγαπημένους μου, εδώ με κούρασε πολύ ο Όστερ. Ανώφελος ο τόσος όγκος σελίδων. Όπως λέει και ο Ινδιάνος στην ταινία "Ο νεκρός": "Αυτός που λέει πολλά, δεν λέει τίποτα"

Το έχω διαβάσει μέσα σε 20 χρόνια καμιά 6, 7 φορές και δεν το χορταίνω. Κάθε φορά σκαλίζω και λίγο πιο βαθιά στον ακαδημαϊκό και φιλοσοφικό λόγο των λόγιων πρωταγωνιστών του. Αν και πολύ μακριά από το πνεύμα της Ορθοδοξίας, έχει μεγάλο ενδιαφέρον η σκληρή και άτεγκτη άποψη των δυτικών δογμάτων για το τι είναι εκκλησία. Ο Γουλιέλμος, από τους πιο υπέροχους λογοτεχνικούς ήρωες που επινοήθηκαν ποτέ. Άξιος κύριε Έκο! (Η μεταφορά του βιβλίου στο σινεμά κρίνεται συμπαθητική)

Υποδειγματική και λεπτομερής, στο μέτρο του δυνατού, παράθεση των γεγονότων του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Ο συγγραφέας δεν ηρωοποιεί κανένα πρόσωπο που διακρίθηκε στον πόλεμο ούτε κατηγορεί αντιστοίχως κάποιο χωρίς στοιχειοθέτηση. Ωστόσο διακρίνονται, σε μικρό βαθμό, κάποιες προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες πολιτικών, κυρίως, προσώπων, όπως επίσης παραξενεύτηκα που δεν συνάντησα καμία αναφορά στο πρόσωπο και την συμβολή του Alan Turing. Εντοπίστηκαν αρκετά ορθογραφικά και συντακτικά λάθη. Το βιβλίο παρ\' όλα αυτά είναι από τα καλύτερα για συλλογική και γενική ενημέρωση για την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.

Δεν περίμενα κάτι λιγότερο από τον Μέλβιλ. Ευφυής γραφή, όχι τόσο συναρπαστική πλοκή σαν τον Μόμπυ Ντικ αλλά με περισσό χιούμορ και ενδιαφέρουσα ναυτική ορολογία και ατμόσφαιρα. Πολύ καλό βιβλίο, το διάβασα πολύ ευχάριστα.