Ενδιαφέρον και ευανάγνωστο κείμενο ενός μεγάλου Έλληνα στοχαστή για την, ίσως, σημαντικότερη δημιουργία του ελληνικού πολιτισμού, τη Δημοκρατία, και τον τρόπο με τον οποίο αυτή αποτελεί μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης και αναστοχασμού, πολύ μακριά από τη σημασία που έχει αποκτήσει στη σύγχρονη εποχή.
Ενδιαφέρουσα και η σύντομη συζήτηση με την οποία κλέινει το κείμενο.

Ένα βιβλίο που μπορεί να λειτουργήσει ως μια πρώτη γνωριμία με τις φιλοσοφικές ανησυχίες και τον τρόπο σκέψης του Κορνήλιου Καστοριάδη και ως εισαγωγή για τη μελέτη της εκτενέστερης ανάπτυξης των ιδεών του στα πιο "βαριά" φιλοσοφικά κείμενά του. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι θέσεις των (εξόχως διακεκριμένων στον τομέα τους) συνομιλητών του και ο τρόπος που κάθε φορά βρίσκεται κοινό πεδίο επικοινωνίας που επιτρέπει τη ροή ιδεών μεταξύ δύο ή και περισσότερων εκ των: φιλοσοφία, ποίηση, ψυχολογία, κοινωνιολογία, πολιτική, βιολογία, φυσική, μαθηματικά.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η εξέταση της δυνατότητας ύπαρξης της τεχνητής νοημοσύνης, θέμα που εξετάζεται από τη σκοπιά της ύπαρξης ή μη "αληθινής δημιουργίας".