Μια νουβέλα (2012) 92 σελίδων καταιγιστικής περιπέτειας και αγωνίας με έντονα στοιχεία horror που έχει ως κεντρικό θέμα το trafficking και την καταδιωκτική ατμόσφαιρα των δασών και της βρετανικής υπαίθρου. Ο Κέρνικ έχει εξελιχθεί σε ένα δεξιοτέχνη του μυστηρίου και του σασπένς. Βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.

Είναι από τα λίγα βιβλία που έχω ανακαλέσει τη βαθμολογία, γιατί ανέτρεξα σε κάποια κεφάλαια μετά από τη μέση. Το 1ο μισό είναι απροσδόκητα βαρετό, και η έκταση του βιβλίου μεγάλη σε σχέση με την ανάπτυξη της πλοκής - ωστόσο, αν το αναγνωστικό κοινό κάνει υπομονή μέχρι τα κεφάλαια 27 και 28, η ιστορία της Τζένα Γκρέι συναρπάζει από εκεί και πέρα, ανεξάρτητα από κάποιες ίσως υπερβολές στην περιγραφή κάποιων δυσάρεστων γεγονότων.

Η Μάκιντος αποπροσανατολίζει στο 1ο μέρος όσον αφορά το κεντρικό θέμα της ιστορίας: δεν είναι κυρίως δηλ η εγκατάλειψη θύματος τροχαίου ατυχήματος που επιθυμεί συγγραφικά να αναπτύξει. Βαθμολογία: 3,7/5 ή 7,4/10.

Είναι γνωστό ότι ο Λόντον έζησε μόνο 40 χρόνια, αλλά έμεινε στην ιστορία σαν έναν από τους πιο επιδραστικούς διηγηματογράφους της Αμερικάνικης και Παγκόσμιας Λογοτεχνίας. \'Η φωτιά\' είναι μια από τις πιο σύντομες και γνωστές ιστορίες του, η οποία, ακόμα, εντυπωσιάζει με την περιγραφικότητα των δύσκολων συνθηκών επιβίωσης ενός θαρραλέου, αλλά και απερίσκεπτου άντρα που παλεύει με τα χιόνια, τον πάγο και τους -60 βαθμούς για να φτάσει σε έναν καταυλισμό όπου τον περιμένουν οι χρυσοθήρες φίλοι του. Το χρυσοθηρικό πνεύμα των αρχών του 20ού αιώνα είναι καί πάλι σε πρώτο πλάνο, όμως, εδώ, δεν σατιρίζεται - απλά, γίνεται επικίνδυνο. Πέρα από αυτό, η αξία της φωτιάς αποτελεί και το κεντρικό θέμα της ιστορίας, θυμίζοντάς μας τον μύθο του Προμηθέα που την είχε κλέψει από τους 12 θεούς του Ολύμπου για να την δώσει στους ανθρώπους με τις γνωστές, βέβαια, δυσάρεστες συνέπειες για τον ίδιο.
Ο Λόντον θα μπορούσε να είχε επεκτείνει την ιστορία σε 20 ακόμα σελίδες, γιατί δεν προλαβαίνει να περιγράψει τη σχέση του βασικού ήρωα με τον σκύλο που τον συνοδεύει παρά μόνο στο τέλος - υπάρχει δηλ. μια αίσθηση ότι η ιστορία είναι ημιτελής, ενώ ουσιαστικά δεν είναι. Η κατάληξη, επίσης, διαθέτει αρκετή προβλεψιμότητα, στοιχείο που μαρτυρεί την παλαιότητα της ιστορίας. Ανεξάρτητα, όμως, η αξία της \'Φωτιάς\' είναι διαχρονική έστω και μετά από 120 χρόνια.

Βαθμολογία: 3,9/5 ή 7,8/10.

Όπως έχω αναφέρει ξανά, πολύ πιθανόν, ο Μπλέικ Έντουαρντς να εμπνεύστηκε από αυτή την κλασική χιουμοριστική ιστορία του Τουέιν το σενάριο της διάσημης ταινίας του \'Το πάρτυ\' (1969). Με τη σειρά του και ο Τουέιν ένιωσε την ανάγκη να σατιρίσει τις αστυνομικές έρευνες και τα μυθιστορήματα μυστηρίου, ίσως, λόγω της επιδραστικότητας κάποιων αστυνομικών ιστοριών που είχαν δημοσιευτεί εκείνη την εποχή ή ακόμη και από τον αντίκτυπο του έργου του Έντγκαρ Άλαν Πόου.

Η μετάφραση και η επιμέλεια του μικρού αυτού βιβλίου είναι σε υψηλό επίπεδο, ωστόσο θα μπορούσε να είχε μεταφραστεί με μεγαλύτερη χιουμοριστική ευρηματικότητα για να προκαλεί περισσότερο γέλιο.

Βαθμολογία: 3,8/5 ή 7,6/10.

Ένα μικρό λογοτεχνικό και δημοσιογραφικό διαμαντάκι που αποτελεί το ένα μέρος (το τελευταίο) από το βιβλίο του Καπότι \'Music for Chameleons\' που κυκλοφόρησε το 1980.
Το 1ο μέρος είναι κάποιες ώρες που περνάνε μαζί η Μέριλυν με τον Καπότι αφού συναντιούνται στην κηδεία μιας φίλης τους, της ηθοποιού Κόνστανς Κόλιερ. Το σημαντικό στοιχείο αυτής της αρκετά χιουμοριστικής συζήτησης είναι το πόσα στοιχεία της προσωπικότητας της ηθοποιού ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη.
Το 2ο μέρος είναι, ουσιαστικά, μια συνέντευξη που πήρε στις φυλακές ο Καπότι από έναν εγκληματία, φίλο του Μάνσον ο οποίος μαζί με την ομάδα του προσπάθησε να αθωώσει με οδυνηρά αποτελέσματα.
Το 3ο μέρος είναι, επίσης, κάποιες ώρες που περνά ο Καπότι με την οικιακή του βοηθό, μια αλέγκρα μαύρη που πιστεύει στη θρησκεία και στο Θεό, αλλά.... και που ξεπερνά τα προβλήματα του ρατσισμού που βιώνει ή τα οικογενειακά και εργασιακά εμπόδια με έναν ιδιότυπο τρόπο.
Από τα πιο ενδιαφέροντα μικρά βιβλία της φετινής σεζόν που δημιουργεί την εντύπωση στον αναγνώστη ότι κάνει ταξίδι στο χρόνο, και βρίσκεται στο παλμό των γεγονότων. Θα έπρεπε να είχε, όμως, μεταφραστεί ολόκληρο το πρωτότυπο βιβλίο.

Βαθμολογία: 4,3/5 ή 8,6/10.

Η σύμπραξη 2 συγγραφέων μπορεί να γίνει ή συνθετική δημιουργία με ουσία και ωραίο αποτέλεσμα ή να οδηγήσει σε περίεργα και επικίνδυνα μονοπάτια, όπως στην προκειμένη περίπτωση. Το 1ο κομμάτι του βιβλίου είναι παραφορτωμένο με περιττά πραγματολογικά στοιχεία και χωρίς αίσθηση μυστηρίου μέχρι ευτυχώς την στιγμή που γίνονται έρευνες στις κάμερες που κατέγραψαν την διαφυγή των ληστών - αυτό είναι και το 1ο ενδιαφέρον στοιχείο. Το 2ο ενδιαφέρον στοιχείο είναι το τί συνέβη με το φέρετρο για τη Σόφια ή άραγε με την Σοφία μέσα? Η γενική αίσθηση πάντως που αφήνει το βιβλίο είναι ότι δεν θέλει μόνο κόπο μια λογοτεχνική προσπάθεια, αλλά κυρίως τρόπο. Έπαιξε ίσως ρόλο και το γεγονός ότι ξεκίνησε το όλο συγγραφικό εγχείρημα ως θεατρικό παιχνίδι, και έγινε θεατρική παράσταση.

Βαθμολογία: 3/5 ή 6/10.

Απογοητευτικό σε σχέση με το \'Σε είδα\'. Το 1ο μισό είναι απροσδόκητα βαρετό, και η έκταση του βιβλίου μεγάλη σε σχέση με την ανάπτυξη της πλοκής. Βαθμολογία: 2,8/5 ή 5,6/10.

Άνισο όπως και η ταινία, αλλά εδώ το 1ο μέρος είναι αυτό που κάνει εντύπωση. Στο 2ο μισό, η ουσία του βιβλίου εξανεμίζεται. Θα γίνει και ολοκληρωμένη κριτική. Βαθμολογία: 3/5 ή 6/10.

Ένα βραβευμένο βιβλίο της σύγχρονης εποχής που αρκετά πειστικά ενημερώνει, αλλά και \'καταδιώκει\' το αναγνωστικό κοινό με τη ρεαλιστικότητα των γεγονότων που περιγράφει, όσον αφορά τους κινδύνους του διαδικτύου μέσα (παραδόξως) από την καθημερινή ρουτίνα των δρομολογίων του υπογείου του Λονδίνου - ωστόσο δεν υπάρχει ισορροπία στην ανάπτυξη της πλοκής του βιβλίου, γιατί το 1ο μέρος είναι φλύαρο και αργό, ενώ το 2ο πολύ πιο ουσιαστικό μέχρι και στοιχειωτικό.

Βαθμολογία: 8,2/10.

Καινοτομικό \'νουάρ\' μυστηρίου γραμμένο από 2 συγγραφείς, το οποίο εμπεριέχει και αρκετά καυστικά, όσο και εύστοχα σχόλια, για τον εθισμό στη χαρτοπαιξία, αλλά καί για τους οικονομικούς υφάλους στο εμπόριο και τη ναυτιλία της Ελλάδας. Οι περιγραφές του Πηλίου καί της Αυστρίας διαθέτουν ζωντάνια, ενώ το μπαρ \'Ο γελαστός ρινόκερος στο Γκρατς κρύβει ένοχα μυστικά και μοιραίες συναντήσεις. Υπάρχει διάχυτο χιούμορ στο βιβλίο, αλλά και αρκετή υπερβολή τόσο σε κάποια πραγματολογικά στοιχεία όσο και σε καίρια σημεία στη πλοκή. Πάντως, το αναγνωστικό κοινό, για πολλούς λόγους που θα ανακαλύψει στη πορεία, δεν θα το ξεχάσει εύκολα. Βαθμολογία: 7,8/10.