Υπέροχο έργο, που αξιώθηκα να αποκτήσω ολόκληρο.Ωραίοι ,σκληρόδετοι τόμοι με καταπληκτική εικονογράφηση.Το κείμενο είναι στη δημοτική. Συγγραφέας είναι ο Σιμωνοπετρίτης μοναχός Μακάριος,αλλά την επιμέλεια έχει η Μονή Ορμύλιας.Οι άγιοι της Ορθοδοξης Εκκλησίας προέρχονται από διαφορετικές εποχές,χώρες και κοινωνικές τάξεις . Όλοι τους,όμως, αγάπησαν ολοκληρωτικά τον Τριαδικό Θεό και τον συνάνθρωπό τους.Αν οι άνθρωποι της εποχής μας εμπνέονταν από τη ζωή τους και δεν τους περιφρονούσαν ,η κοινωνία θα ήταν πολύ καλύτερη.

Διάβασα απνευστί το υπέροχο αυτό βιβλίο. Μπράβο στον εκδότη για την επιλογή του. Αισθάνομαι πως ξαναγεννήθηκα σαν δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Το βιβλίο είναι αυτοβιογραφικό και καταγράφει την πορεία του Γιούρεκ προς την κορυφή των υπεραποστάσεων.Είναι εξαιρετικά καλογραμμένο και παρακολουθεί την προσωπική ζωή του συγγραφέα, την αθλητική του καριέρα και τις διατροφικές του επιλογές ως χορτοφάγου .Αξίζει να αναφερθεί πως εκθειάζεται πολύ η χώρα μας και ο Τιτάνας Γιάννης Κούρος,ο μεγαλύτερος υπερμαραθωνοδρόμος όλων των εποχών. Όπως πολλοί δρομείς μεγάλων αποστάσεων, ο Γιούρεκ είναι ευαίσθητος και καλλιεργημένος.Αντιλαμβάνεται το τρέξιμο ως ένα εκπληκτικό δώρο του Θεού στον άνθρωπο, που βελτιώνει εντυπωσιακά τη ζωή του.Σίγουρα κάθε δρομέας θα αγαπήσει το βιβλίο αυτό.

Διάβασα μόλις το βιβλίο αυτό του Μπογιόπουλου.Είναι πολύ κουραστικό .Πρώτον, για την παράθεση εκατοντάδων στατιστικών στοιχείων. Ιδιαίτερα κουραστικές είναι οι πολλές απλουστευτικές συγκρίσεις που κάνει ο συγγραφέας ανάμεσα στα κέρδη των καπιταλιστών και το ισοδύναμό τους σε μισθούς εργατών ή κοινωνικές παροχές .
Δεύτερον, για το συνεχές οργισμένο ύφος του συγγραφέα.
Τρίτον, επειδή ο Μπογιόπουλος προσπαθεί με πολλές παραπομπές στους Μαρξ και Λένιν να εξηγήσει την παγκόσμια οικονομική κρίση.Δε μου λένε τίποτα οι συγγραφείς αυτοί. Οι απόψεις τους έχουν αντικρουστεί πολλές φορές. Πχ οι Μπακούνιν και Κροπότκιν κατέδειξαν λάθη του Μαρξ και επιβεβαιώθηκαν εντυπωσιακά μετά από δεκαετίες. Φυσικά και δεν υπερασπίζομαι τον καπιταλισμό. Κανείς νοήμων άνθρωπος δεν το κάνει. Το βασικό πρόβλημα του βιβλίου είναι η αναξιοπιστία του συγγραφέα .Ο Μπογιόπουλος θεωρεί τον καπιταλισμό υπεύθυνο για την οικονομική εξαθλίωση και όσα συνδέονται με αυτή.Επίσης, στο τέλος του βιβλίου, διακριτικά κατηγορεί τον λαό, επειδή δεν επιλέγει το κόμμα του .Απουσιάζει εντελώς η αυτοκριτική. Δεν υπάρχει ούτε μία γραμμή για τις φρικαλεότητες των κομμουνιστικών καθεστώτων. Για την Κρονστάνδη,τις Δίκες της Μόσχας, τα γκουλάγκ,τα αίσχη της GPU στον Ισπανικό Εμφύλιο, τις επεμβάσεις της Σ.Ένωσης σε τρίτες χώρες κλπ.Δε γίνεται αυτοκριτική ούτε για την αποτυχία των κομμουνιστικών κομμάτων να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του λαού. Αυτή η κραυγαλέα ανυπαρξία αυτοκριτικής δεν είναι σωστή. Ένα από τα τελευταία κεφάλαια έχει τον τίτλο 《Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα 》.Δυστυχώς, είναι σαφές πως και τα σοσιαλιστικά καθεστώτα διέπραξαν βαρβαρότητες. 10 χρόνια πέρασαν από την έκδοση του βιβλίου. Τα κέρδη των αφεντικών και η εξαθλίωση του λαού εντάθηκαν, χωρίς το κόμμα του Μπογιόπουλου να αποτελέσει εναλλακτική λύση .Κι άλλα 50 να περάσουν ,οι εργαζόμενοι δε θα το επιλέξουν, γιατί είναι ενσωματωμένο στο σύστημα και ακίνδυνο.

Εξαιρετικό βιβλίο.Αξίζει να διαβαστεί. Περιέχει ένα χρονολόγιο της σύγκρουσης στη Β.Ιρλανδία και πολλά γραπτά φυλακισμένων αγωνιστών του IRA σε βάθος 2 δεκαετιών .Τα γραπτά αυτά αναλύονται προκειμένου να κατανοήσουμε το μαρτύριο του πολιτικού κρατουμένου. Συχνά νέοι οδηγήθηκαν στη φυλακή
με ανύπαρκτα στοιχεία.Τα βασανιστήρια που έλαβαν χώρα αποτελούν ντροπή για τη Βρετανία. Πεδίο μάχης πλέον ήταν το ίδιο το σώμα των φυλακισμένων .Όταν πήγα στο Μπέλφαστ και στο μνήμα του Μπόμπι συγκινήθηκα με τις τοιχογραφίες αλληλεγγύης σε άλλα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα. Τιμή και δόξα σε αυτούς που πολέμησαν τον βρετανικό ιμπεριαλισμό στην Παλαιστίνη,την Κένυα,την Ινδία, την Κύπρο και την Ιρλανδία.

Ωραίο ποδοσφαιρικό μυθιστόρημα. Αναφέρεται στο ποδόσφαιρο μιας άλλης εποχής, πολύ αθωότερης. Σήμερα η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και τα ιλιγγιώδη ποσά που διακινούνται προξενούν αποστροφή.Θα μπορούσε να αναφερθεί πως η Ντέρμπι Κάουντι, 2 φορές πρωταθλήτρια Αγγλίας τη δεκαετία του 1970,αποκλείστηκε λίγο μετά τη φυγή Κλαφ από τη μεγάλη ΑΕΚ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ .

Τυχαία έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο αυτό και το τελείωσα σε ελάχιστες μέρες.Ειναι θαυμάσιο. Αναφέρεται στη Λέλα Καραγιάννη, τη μεγαλύτερη κατάσκοπο των Βαλκανίων. Ήταν μακρινή απόγονος της Μπουμπουλίνας.Ήταν πάμπλουτη και αγαπούσε την Ελλάδα με πάθος. Η οργάνωσή της στην Κατοχή έκανε φοβερό έργο.Φυγαδεύσεις,σαμποτάζ, κατασκοπεία κλπ.Οι Γερμανοί είχαν αποφασίσει να τη θανατώσουν με πέλεκυ στο Βερολίνο. Τελικά εκτελέστηκε μετά από φριχτά βασανιστήρια μπροστά στα παιδιά της.Πάμπολλοι στρατιώτες των Συμμάχων, οι οποίοι διασώθηκαν από αυτήν,τη θυμούνταν με ευγνωμοσύνη.Το βρετανικό κράτος την τίμησε μετά θάνατον,αλλά φέρθηκε με απρέπεια στους Έλληνες αργότερα και στα Δεκεμβριανά και στον μεγαλειώδη αγώνα της ΕΟΚΑ στην Κύπρο.Η γνώση της Ιστορίας ειναι επικίνδυνη για τους σχεδιασμούς της παγκόσμιας υπερεθνικής ελίτ,για αυτό και αποκρύπτεται ή παραποιείται.

Πολύ ωραία νουβέλα αυτή του Χαριτόπουλου.Ένα διάλειμμα γέλιου μέσα στις τόσες δυσκολίες που περνάμε. Το βιβλίο είναι αυτοβιογραφικό εν μέρει.Αναφέρεται στη θητεία στα σύνορα ενός δόκιμου αξιωματικού.Ένα μέρος της συνέπεσε με τη γενική πολεμική κινητοποίηση του 1967,που ακυρώθηκε από τον ενδοτισμό της Χούντας. Ο Χαριτόπουλος καταγραφεί με χιούμορ διάφορους τύπους στρατευμένων και τη ζωή στον στρατό. Αγαπά βαθιά την Ελλάδα ο συγγραφέας και κάνει τη θεμελιώδη διάκριση ανάμεσα στο Κράτος και την Πατρίδα .Μπορεί να μας πληγώνει, να μας αδικεί ο κρατικός μηχανισμός ,η αγάπη προς την Πατρίδα είναι σταθερή όμως. Η Πατρίδα είναι ιερή και κάθε θυσία για αυτή αξίζει a priori.

Άρτι περαιωθέν.Σπουδαίο έργο που δεν μπορεί να προσπεράσει οποίος θέλει να μελετήσει σε βάθος τη Βυζαντινή Ιστορία.Ο Βασίλιεφ,όπως πολλοί άλλοι Βυζαντινολόγοι, αποσαρθρώνει τις ύβρεις που ξεστόμισαν εναντίον του Βυζαντίου οι διαφωτιστές. Το Βυζάντιο διαφύλαξε την αρχαία ελληνική γραμματεία, στάθηκε ανάχωμα επί αιώνες στις επιθέσεις εναντίον της χριστιανικής Ευρώπης και προσέφερε τεράστιο εκπολιτιστικό έργο. Ο Ρώσος ιστορικός συμφωνεί με την επισήμανση πως το Βυζάντιο εγγράφεται στη συλλογική κληρονομιά των Ελλήνων. Σε θέματα αμφισβητούμενα ο συγγραφέας παραθέτει τις απόψεις και άλλων ιστορικών. Μελανό σημείο του βιβλίου είναι πως ο τυχοδιώκτης Φαλμεράιρερ αντιμετωπίζεται σαν σοβαρός επιστήμονας και οι απόψεις του δεν αντικρούονται ολοκληρωτικά.Ισως έπαιξε ρόλο η σλαβική καταγωγή του συγγραφέα. Τυχαία βρήκα το εξαντλημένο αυτό έργο και είμαι χαρούμενος.Αν πέσει στα χέρια σας ,διαβάστε το. Θα ωφεληθείτε. Το Βυζάντιο υπήρξε η παγκόσμια Αυτοκρατορία του μεσαιωνικού Ελληνισμού, οργανική συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Κληρονόμοι του είμαστε εμείς σήμερα,καθώς έχουμε την ίδια γλώσσα και θρησκεία και ζούμε στα εδάφη του.

Θαυμάσιο έργο ενός Ομολογητή της Ορθοδοξίας.Ειναι η εγκυρότερη πηγή για την περίοδο που εξετάζεται.Εξαιρετική και η μετάφραση του αγαπημένου π.Ανανία,που το σπιτάκι του στα Εξάρχεια είχε γίνει καταφύγιο για τους πονεμενους ανθρώπους. Να τον αναπαύσει ο Θεός.

Άρτι περαιωθέν.Βιβλίο-σταθμός,που δικαιολογεί τη φήμη του.Ο Ράνσιμαν εδώ δεν ασχολείται τόσο με τις πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις, όσο με τον υποτιμημένο βυζαντινό πολιτισμό.Ο λόγος του είναι πειστικός και πολύ ευχάριστος.Ολα τα επί μέρους κεφάλαια είναι αξία προσοχής.Ως μεγαλύτερη προσφορά του Βυζαντίου ο Ράνσιμαν θεωρεί την εκπληκτική τέχνη του.Στο τελευταίο κεφάλαιο εξετάζεται η επίδρασή του σε άλλους λαούς.Τι να πρωτογράψει κανείς....Ο συγγραφέας θεωρεί τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ως έναν φάρο που έλαμψε παγκόσμια για 11 αιώνες.Υπήρξε ανάχωμα
της χριστιανικής Ευρώπης,εκπολίτισε Έθνη και Λαούς,διέσωσε τη μοναδική αρχαία ελληνική
Γραμματεία κλπ.Αυτά που του προσάπτουν οι εχθροί του δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια.