Παρατηρητής και αυτοπαρατηρούμενος εδώ ο Τζακ Λόντον. Ξεμπροστιάζει μια κατάσταση που διαρκεί από τότε και που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν σκουπίδι. Αξιέπαινος και οξυδερκής,ποιητικός και ακάματος ο συγγραφέας φτάνει στην κόψη του ξυραφιού όχι αναίμακτα για τον εαυτό του. Μας λέει πώς ζει ο κόσμος και ξέρει καλά ,πώς ο καημένος αυτός διανοούμενος αφού τα γραπτά του δεν ήταν φιλολογίες μέσα από την άνεση της αίγλης του ,αλλά η ίδια του η καθημερινότητα. Πρέπει να μην μας ξεφεύγει η ύπαρξη τέτοιων γραπτών.

Πρόκειται για μια φιλολογική-λογοτεχνική αποτύπωση μουσικών υψηλής αισθητικής και σπάνιων αισθημάτων.Ένας κήπος με θαυμάσια επιχειρήματα για ομορφότερες γωνίες παρατήρησης του τριγύρω μας ζόφου. Ύμνος στην παιδικότητα-μουσικότητα και εξαίρετα στιχάκια που διδάσκουν την λεπτομέρεια της ωραιότητας των λέξεων.Ακούγεται μετά μουσικής συνοδείας,διαβάζεται στο φως και προκαλεί το φως.Να το αποκτήσετε με κέφι!

Γιατί να μην αποκαθηλώσουμε τα πόστερ των επιφανών πάμπλουτων μπαλαδόρων από τους τοίχους και να τα αντικαταστήσουμε από ράφια πάνω στα οποία θα βάλουμε αγαπημένους συγγραφείς;Και στην Ελλάδα έχουμε αρκετούς με φαντασία γόνιμη και υπέροχη πένα. Να,ένας:Ο Παναγιωτόπουλος. Γιατί να μην παρατήσουμε τις μανίες με τα βιντεοπαιχνίδια και να μην πιάσουμε στα χέρια μας βιβλία σαν κι αυτό;Δεν υπάρχει αμφιβολία!Έχουμε συγγραφείς,έχουμε ιδέες ας αποκτήσουμε κι ευρύτερο αναγνωστικό κοινό!Είναι ό,τι πιο υγιές μπορούμε να κάνουμε στην εποχή μας και να ξεφύγουμε κάπως από δικαιολογίες για τεχνολογίες που καλπάζουν και καιρό που δεν έχουμε. Άλλο ένα αριστούργημα ελληνικής φαντασίας αυτό το βιβλίο. Δώστε του λίγο από το χρόνο των sms σας!

Μέγεθος μεγάλο,γραφή λες κι από το μέλλον σε ένα παρόν που η φαντασία έχει τόσο περιοριστεί από τις έξυπνες κινητές και μη συσκευές.Η κούτρα κάποτε κατέβαζε πιο ξεκάθαρες ιστορίες.Φαίνεται πως θα κοιτάζουμε ολοένα και πιο βαθιά στο παρελθόν για να δούμε τι θα κάνουμε με τη ζωή μας.

Υπέροχο βιβλίο. Ακολουθώντας τα βήματα ζωής μιας οικογένειας μέσα στη λαίλαπα πολέμων και ολοκληρωτικών καθεστώτων ανακαλύπτουμε πόσο ανθεκτική μπορεί να είναι η αγάπη για την ελευθερία έστω κι αν βάλλεται από τις δυνάμεις της καταπίεσης και του μασκαρεμένου καλού και βολεμένου τρόπου ζωής εντός υποτιθέμενης άγνοιας. Απαραίτητο προς διάβασμα!

Ωραιότατο,το κείμενο όμορφο ,προσεγμένο,αλλά οι εικόνες του,αχ οι εικόνες του!Για την πινακοθήκη!Προσεγμένη λεπτομέρεια, εμπνευσμένη επιλογή αποσπασματικής κι αποκαλυπτικής ομορφιάς! Χαζεύεις είτε είσαι παιδί είτε μεγάλος. Είτε κοριτσάκι είτε αγόρι. Ένα πολύ καλό δώρο για τα παιδιά1

Είναι ένα σύγγραμμα που δε χρειάζεται να το ολοκληρώσεις για να καταλάβεις την αξία του. Μου έδωσε την αίσθηση πως το καθοδηγούσα, ότι το έγραφα εγώ,τόσο παραμυθένια είναι η ζωντανή του αφήγηση. Και κάποια στιγμή σου ανοίγει μία τρύπα να καταπίνεις διαρκώς τον εαυτό σου και να τον αποδέχεσαι ζώντας. Δε γίνεται αυτό το βιβλίο να μην το αφήσει κανείς παρακαταθήκη στα απιδιά του, σαν μεγαλώσουν,να το διαβάσουν. Νόμος αβίαστος.

Περιεκτικές και ευφάνταστες ιστορίες. Το σαρκαστικό χιούμορ με την αριστοτεχνική ικανότητα της διήγησης του συγγραφέα δίνουν σε αυτά τα σύντομα διαμαντάκια την αίγλη του σουρεαλισμού στην ωμότητα του πραγματικού.Πάρτε τα!

Το περίεργο,το διαφορετικό,το φριχτό μέσα από τις εμπειρίες του εξαίρετου συγγραφέα του περιθωρίου. Το ύφος του είναι επιβλητικό,η γραφή του καθηλωτική. Για εκείνες τις μέρες που το θανατικό ήταν παντού αποτυπωμένο και έμοιαζε περισσότερο εξοικειωμένος ο κόσμος μ\' αυτό.Φαντάζει ν\' αντιμετωπίζει το μακάβριο με ψυχρότητα αλλά μάλλον είναι η ανάγκη του να ουσιαστικοποιήσει στα λόγια του τη ματαιότητα του κόσμου καταγγελτικά.

Θαυμάσιο και βαθιά ανθρώπινο το έργο τούτο του Παναΐτ ΙΣΤΡΆΤΙ.Οι διηγήσεις του,φιλαλήθεις και γεμάτες πνευματική ελευθερία, αποδεσμεύουν μύριες συναισθηματικές σκέψεις και ζωγραφίζουν εποχή και χαρακτήρες με χρώματα γήινα.Ένας βασανισμένος ήρωας και ίσως και γι \'αυτό κι ένας σπουδαίος συγγραφέας και πρόσωπο.