Πραγματικά το απήλαυσα.Ένα εξόχως εξομολογητικό βιβλίο που με την άψογη μετάφρασή του σε μεταφέρει στις σκέψεις του ήρωα και στην πιο ευγενικά υβριστική αυτοκριτική που μπορεί να φανταστεί κανείς.Αριστοτεχνικά και επιδέξια οι λέξεις καταλαμβάνουν τις καλύτερα δυνατές θέσεις για να εκφράσουν πολλές φορές ανείπωτα και παράδοξα συναισθήματα.Πόσο ωραίο βιβλίο!

Η πραγματικότητα εναγκαλίζεται το υπερφυσικό με έναν τρόπο τόσο ρεαλιστικό που νιώθεις το καψάλισμα των ιστοριών στα ρούχα σου.Η ανθρώπινη αδυναμία κι ένδεια απέναντι σε κάθε τι που επικαλείται τη συνείδηση δοκιμάζεται μέσα από φραγμούς ηθικούς και θρησκειολογικούς.Στη δίνη- ποιας άλλης;-της οικονομίας και των τερτιπιών της οι ήρωες δονούνται από πάθη κι αισθήματα που ακουμπάνε στο τολμηρό και το αβέβαιο.Απύθμενα λαϊκό και βίαιο.Θυμίζει παλιά ρωσική λογοτεχνία. Κατάπληκτος!

Μπράβο στον "μπράβο" του Άλαν Τρότερ.Μπράβο και στον μεταφραστή του.Μύχιες σκέψεις ενός αδίστακτου αλλά και περίεργα ευαίσθητου επί πληρωμή δολοφόνου.Ζώντας στα έγκατα των ανθρώπινων ενστίκτων προσπαθεί να αναδυθεί μια κουλτούρα που δεν χαρίζει κάστανα.Πολύ ενδιαφέρον.

Είναι από τα βιβλία που σε ενθουσιάζουν.Έχει κάτι δικό της πολύ προσωπικό που ξεπερνάει τα καθιερωμένα ΄όρια της δημιουργίας.Οργώνει μέσα από προσωπική ματιά το δικό της χωράφι έμπνευσης και σου μιλάει στον ενικό αφήνοντάς σε έρμαιο σε μιαν αναποφάσιστη έκβαση.Το διάβασα πέρσι το καλοκαίρι και το θυμήθηκα φέτος!

Νουάρ με πολιτικοκοινωνικές προεκτάσεις.Απόλυτα κινηματογραφικό,λιτά εκφραστικό,αποστειρωμένο από περιττά ευφυολογήματα ή ιδεασμούς.Σύγχρονο μέσα στην χρονική του στιγμή,άπειρο εντός του μοναχικού χρονισμού του.Πολύ δυνατή πένα ο Μανσέτ,κρίμα που έφυγε νωρίς.Το τέλος είναι όλα τα λεφτά χωρίς περιστροφές,σου τα κάνει πενηνταράκια.Θέλω κι άλλο αυτουνού του δημιουργού.

Πάντα απολαυστικός ο Χ.Α.Χ.Με υπέροχα ελληνικά και πλοκή,χαρακτήρες συμπαγείς και αναγνωρίσιμους με προεκτάσεις που εν δυνάμει μπορούν να αποκτηθούν από τους αντίστοιχους αληθινούς που του δώσανε την έμπνευση.Θέλεις να το τελειώσεις το βιβλίο, γιατί αυτή του η ανατροπή στις τελευταίες σελίδες του δίνει ένα σασπένς ταινίας που αποζητά τη γρήγορη κάθαρση.

Ένα ειλικρινές,ανθρώπινο ανάγνωσμα με κεντρικό άξονα τα δίτροχα σαν να λέμε τα δίποδα όντα της ασφάλτου.Ιστορίες καθημερινές χωρίς εντυπωσιασμούς και φιοριτούρες,με χαρακτήρες συνήθως μονοδιάστατους ,που επικεντρώνουν κυρίως στο συμβολισμό ελευθερία-καβάλημα μηχανής.Το δίπολο κοινωνία-αντικοινωνικός εδώ βρίσκει την ευκαιρία να δώσει στους παρεξηγημένους πιτσιρικάδες των μηχανακίων τη διάσταση της αποδοχής που θα έπρεπε να έχουν από τη συντήρηση του κόσμου.Υπερασπίζονται το δικαίωμα του ανήκειν σε έναν κόσμο που φλερτάρει την ελευθερία από την κοφτερή και ριψοκίνδυνη πλευρά της.Διαβάζεται εύκολα και άνετα κι αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.Αξίζει γιατί δεν είναι ένα μεγαλεπήβολο εγχείρημα και το κίνητρό του είναι αγνό και ταπεινό.Σαν κοφτή γκαζιά που μετά απ\'ολίγο εξαφανίζεται...

Πολύ ενδιαφέροντα κείμενα και ιδιαίτερα προικισμένα ποιήματα συνθέτουν αυτήν την πρωτότυπη ως προς την αναζήτηση ανθολογία, όχι τόσο ως προς την αφορμή της επετείου της ελληνικής επανάστασης, όσο ως προς την απόσταση που διήνυσαν οι συγγραφείς για να συναντηθούν με το πνεύμα της.

Βιωματικό και γι\' αυτό αληθινό και ενδιαφέρον βιβλίο.Δεν είναι από τις ιστορίες που ο τίτλος μπορεί να σου περιγράψει.Γεμάτο με μικρά θαύματα λογοτεχνικά περιτριγυρίζει την ουσία, αν και γεμάτο λεπτομερειακές αφηγήσεις.Μαγεύει και προσγειώνει.Μέλβιλ, ο ευγενικός και αντικειμενικός,Μέλβιλ ο αθυρόστομα σεμνός.

Μια διαθέσιμη ιστορία για να διαθέσουν τα παιδιά το δημιουργικό χρόνο τους.Η θέση της γυναίκας μέσα στο σύγχρονο κοινωνικό πλαίσιο αλληγορικά που έρχεται από παλιά αλλά αλλάζει κι όλο θα αλλάζει.Καλό βιβλίο για να το διαβάσουν αγόρια που έχουν αδελφές και προσπαθούν να τις καταλάβουν.Αναζητά ένα τέλος που να καθυστερεί την προχειρότητα στην ανάγνωση.