Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση πολιτικού μυθιστορήματος με αναφορές στην σύγχρονη κοινωνία της Αιγύπτου και τις ιδιομορφίες της. Σε πολλά μού θύμισε την "Πατρίδα" του Αραμπούρου, ίδιως όσον αφορά την απλή, στρωτή ροή του κειμένου που σε παρακινεί να συνεχίσεις την ανάγνωση και να μη θέλεις να τελείωσει. Εδώ όμως ο συγγραφέας τοποθετείται ξεκάθαρα έχοντας λάβει μέρος και στα γεγονότα της πλατείας Ταχρίρ εκφράζοντας το παράπονο του για τον Αιγυπτιακό λαό. Και ενώ στην "Πατρίδα" έρχεται η συγχώρεση και η σύμπνοια εδώ προδιαγράφεται η συνέχιση του κύκλου βίας..

Αν κάποιος έχει χρόνο και διάθεσή να καταπιαστεί με το συγκεκριμένο κλασικό έργο σίγουρα δεν θα ζημιωθεί. Κοινωνικά, πολιτικά, δικαστικά, διαπροσωπικά ζητήματα θίγονται μεταξύ άλλων εντός του. Σίγουρα έχει γραφτεί σε άλλες εποχές με διαφορετικά λογοτεχνικά πρότυπα και σε μερικές (ευτυχώς ελάχιστες) περιπτώσεις πλατιάζει. Ωστόσο ακόμα και σε αυτές τις περίπτωσεις δεν χάνει το ενδιαφέρον του κεντρίζοντας την προσοχή του αναγνώστη. Η μετάφραση άθλος, θα επιθυμούσα να υπάρχει και ένα εισαγωγικό υπόμνημα με τα πρόσωπα του έργου.

Σίγουρα είχα μεγαλύτερες προσδοκίες. Ενώ ο συγγραφέας προσπαθεί να περιγράψει την ιστορία της οικογενειάς του κατά τον 20ο αίωνα με έμφαση στη ζωή στη ΛΔΓ,ένα θέμα με μεγάλο κοινωνικό/πολιτικό/ιστορικό ενδιαφέρον κατά την άποψή μου, στο τέλος χάνει το στόχο και κάνει ένα απότομο κλείσιμο. Διαβάζεται εύκολα λόγω της δημοσιογραφικής προσέγγισης του συγγραφέα αλλά πέραν μιας ευχάριστης ανάγνωσης οι προσδοκίες πρέπει να είναι περιορισμένες.

Σίγουρα πρόκειται περί ενός ενδιαφέροντος κειμένου όπου ο πρωταγωνιστής πατέρας αναμετράται με το παρελθόν του, τα λάθη και τις επιλογές του. Η αφήγηση ρέει ομαλά χωρίς εξάρσεις, η γραφή μεστή χωρίς φιοριτουρες, η μετάφραση και εν γένει επιμέλεια του κειμένου άριστες. Θα
ήθελα να δω και άλλα κείμενα του συγγραφέα από ελληνικές εκδόσεις.

Σίγουρα πρόκειται για ιδιαίτερη περίπτωση που είτε θα αρέσει είτε θα εκνευρίσει. Κατά την άποψή μου η επανάληψη του ίδιου μοτίβου καταντά κουραστική και ενώ κάποιος θα περίμενε την εξέλιξη της ιστορίας τελικά μένει στάσιμος στις σεξουαλικές εμμονές του συγγραφέα που μονοπωλούν την αφήγηση. Περίμενα περισσότερα πράγματα.

Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Μεγάλος μάστορας της γραφής ο Λιόσα και η ιστορία που περιγράφει σου κεντρίζει το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος της. Ένα ωραίο ταξίδι στη Δομινικανή Δημοκρατία και την περιοχή της Λατινικής Αμερικής. Η μετάφραση αποδίδει το κείμενο σωστά, η επιμέλεια της έκδοσης θα μπορούσε να είναι καλύτερη (π.χ. μια εισαγωγή δεν θα έβλαπτε).

Ενδιαφέρον ανάγνωσμα όπου αναλύεται η προσέγγιση του συγγραφέα για το πώς φτάσαμε στο Brexit. Διαβάζεται ευχάριστα, η πλοκή ρέει αλλά να μην περιμένει κανείς βαθυστόχαστες αναλύσεις.Η μετάφραση και επιμέλεια της έκδοσης εξαιρετικές κατά την άποψή μου.

Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση ιδίως για αυτούς που έχουν ασχοληθεί λίγο με τα βουνά. Απλή γραφή, ωραίες εικόνες, ανθρώπινη προσέγγιση των πραγμάτων χωρίς μελοδραματισμούς.

Φιλόδοξη εκδοτική προσπάθεια και πολύ καλή μεταφραστική δουλειά αλλά νομίζω το αποτέλεσμα δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Ο συγγραφέας πλατιάζει πολύ σε κάποια σημεία και κουράζει, ενώ οι καλές ιδέες και ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις σε θέματα οικογένειας/αμερικανικής κοινωνίας/μοναξιάς/εργασίας κλπ τελικά μένουν άνευ αντικρίσματος. Αν ήταν μισό σε έκταση θα ήταν σίγουρα πιο ελκυστικό. Θεωρώ πολύ καλύτερη προσέγγιση στα εν λόγω θέματα τις "Διορθώσεις" του Φράνζεν.

Λένε ότι το βιβλίο είναι ο καλύτερος φίλος ιδίως σε δύσκολες εποχές. Και γίνεται ιδανικός όταν απαντάει στα ερωτήματά σου και λύνει τις απορίες σου. Καταπιάστηκα μαζί του την περίοδο της καραντίνας και ομολογώ ότι έμεινα καταγοητευμένος. Αν και μεγάλο σε έκταση δεν σε αφήνει αδιάφορο πουθενά, η θεματολογία του (ανησυχίες ενός νέου και η περιπλάνηση, αντιμετώπιση της απώλειας, ασθένειες και πανδημίες, η Ευρώπη και η Ελλάδα τον 17ο αιώνα) σού κεντρίζει την προσοχή και ο λόγος ρέει σαν δροσερό νερό. Η νεοελληνική γραμματεία στα καλύτερά της, σίγουρα αξίζει να ασχοληθεί κανείς μαζί του.