Η ανάγνωση του βιβλίου γεννά πολλά συναισθήματα, ιδιαίτερα στα τελευταία κεφάλαια, που δημιουργούν τη νοσταλγία ενός κόσμου που ξεπηδά μέσα από τις γραμμές του. Κατά τη διάρκεια του διαβάσματος, αρκετές φορές γέλασα, χάρηκα, αναπόλησα εποχές που μου περιέγραφαν οι γονείς μου. Άλλες στιγμές πάλι συγκινήθηκα, δάκρυσα και δυσκολεύτηκα να καταπιώ σε πολλές δύσκολες περιγραφές σχετικά με βιώματα τόσο της συγγραφέως όσο και συμπολιτών της.
Το βιβλίο με ένταξε στον άγνωστο κόσμο της ελεύθερης Κύπρου προ Αττίλα καθώς και μετά την εισβολή με ιδιαίτερα περιγραφικό ύφος κι απλότητα.