Πάνε λιγα χρόνια που το διάβασα. Μου το είχε δανείσει ένας φίλος. Δεν θα γράψω πολλά.
Μοναδική απεικονιση του Λος Άντζελες. Μαθαίνεις σχεδόν τα παντα γι αυτό.
Ρεαλισμος και ωμή γλώσσα. Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει άλλο βιβλιο που να αποδίδει τόσο πίστα τον τροπο που γίνεται η αστυνομική έρευνα......ίσως μονο οι ιστορίες του Connelly.

Αρκετά καλό. Μαθαίνεις για το Λονδίνο και τα προαστια και οι ικανότητες του ντετέκτιβ εντυπωσιάζουν. Να καποιες: Ο κύριος Σέρλοκ έχει τη δυνατότητα να ξεχωρίζει τη μάρκα των πούρων απο τις στάχτες που αφήνει. Επίσης ξεχωρίζει τα ίχνη απο τα λάστιχα των ποδηλατων. Παραπανω απο εκατό μάρκες ελαστικών. Έχω ακόμα να διαβάσω το σκυλί των Μπασκερβιλ.

Καταπληκτικό. Ο συγγραφέας γνωρίζει καλά το Λονδίνο και το παρουσιάζει με ζωντάνια. Ο Γουάτσον ο γιατρός , συγκάτοικος του Χολμς αναπαρίσταται μοναδικα. Καποιες φορες σου δίνεται η εντύπωση οτι βαριέται να ακολουθήσει τον Χολμς στις περιπετειες του και έχει πολύ πλάκα. Δεν με εκπλησσουν οι ιατρικές λεπτομέρειες καθώς ο Ντόυλ ηταν ο ίδιος γιατρός.

Επειδή κάποια εποχή έγραφα διηγήματα που διαδραματίζονταν στην Γαλλία του 19ου αιώνα, έστρεψα το ενδιαφέρον μου σε συγγραφείς όπως ο Μπαλζάκ και ο Ζολά. Παρόλο που έχει περάσει καιρός που το διάβασα, θυμάμαι ότι ο συγγραφέας πολύ παραστατικά έδινε το χρώμα και τον παλμό της ανώτερης κοινωνικής τάξης της Γαλλίας.(της εποχής). Πολύ κρίμα για τον βιομήχανο-αν θυμάμαι καλά- Γκοριό που αφέθηκε να πεθάνει μόνος, που δεν πήρε την ανταπόδωση που άξιζε από τα παιδιά του.

Καταπληκτικό. Διάβασα αυτό το βιβλίο στα αγγλικά και δεν ήξερα ότι τα βιβλία ήταν τόσο καλά όσο οι ταινίες με τον Χάννιμπαλ Λέκτερ. Ο συγγραφέας έχει κάνει σπουδαία έρευνα για την πόλη της Φλωρεντίας και επίσης μέσα από αυτά που γράφει μαθαίνουμε βήμα βήμα πώς γίνεται μια αστυνομική έρευνα για έναν κατά συρροή δολοφόνο. Σε σχέση με την ταινία του Ρίντλει Σκότ έχει δύο τρεις σημαντικές διαφορές. Επιτέλους ήρθα σε επαφή με το μυαλό πίσω από τον ιδιοφυή ψυχίατρο-δολοφόνο.