Δύσκολα ένα βιβλίο σε συγκλονίζει τόσο σαν να βλέπεις μπροστά σου τις εικόνες, σαν να νοιώθεις κι εσύ τα συναισθήματα αυτών που περιγράφει, να βλέπεις με τα μάτια τους αφήνοντας τα δικά σου. Φανταστικό επίτευγμα του Μάτεσι, όχι τυχαία ένα από τα καλύτερα βιβλία της σύγχρονης Νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Εύπεπτη φιλοσοφία, κυρίως παρατηρήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Καλογραμμένο βιβλίο με πολύ ωραίος λόγος, μου δίνει την εντύπωση όμως ότι απευθύνεται κυρίως σε παλαιότερες γενιές και σε ανθρώπους που επιχειρούν να διαβάσουν φιλοσοφικό βιβλίο για πρώτη φορά με όλες τις υπεραπλουστεύσεις και επεξηγήσεις.

Υπέροχες ιστορίες που διαβάζονται άνετα και από μη λάτρες της επιστηνμονικής φαντασίας. Ο Ted Chiang χρησιμοποιεί το είδος και την υπέροχη γραφή του για να ξεκινήσει φιλοσοφικούς διαλόγους με τον αναγνώστη. Όλα τα διηγήματα της συλλογής είναι καταπληκτικά και πολύ καλή η δουλεία στη μετάφραση.

Απολαυστικός και διαχρονικός ο Παπαγιώργης, υπέροχη γραφή και κριτική πάντα μέσα στο στόχο, ακόμα και δεκαετίες μετά.

Πολλές ασύνδετες, σχετικά αδιάφορες, ιστορίες σύγχρονων ανθρώπων, παρουσιάζονται ως μικρές ιστορίες από την αφηγήτρια ή τα άτομα που συναντά με κάποια όμορφα χωρία ή συμπεράσματα εδώ κι εκεί. Διαβάζεται ευχάριστα καλοκαιρινά μεσημέρια, πριν τη ραστώνη. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν "δεσπόζει ως εμβληματικό έργο της σύγχρονης αγγλικής λογοτεχνίας"(!).

Αριστούργημα. Πολύ καλή και η μετάφραση της Ζαχαριάδου. Δύσκολο στην ανάγνωση, θέλει χρόνο και συγκέντρωση αλλά ανταμείβει τον αναγνώστη.