Πολύ μικρό διήγημα της Keegan, στο ίδιο λιτό, απλό ύφος με τα υπόλοιπα βιβλία της, αυτή τη φορά - και αντίθετα με άλλα έργα της - μας μιλά για την έλλειψη γενναιοδωρίας και φροντίδας, με υπόστρωμα το μισογυνισμό ή τα στερεότυπα των Ιρλανδών ανδρών.

ΤΟ βιβλίο έχει σαν θέμα την καλοσύνη η οποία δεν πρέπει να έχει όρια ή συμφέροντα, πρέπει να είναι άδολη και ανιδιοτελής. Σε καμμιά περίπτωση δεν είναι καταγγελτικό, ο σκοπός δεν είναι να κρίνει τη αδικία και την υποκρισία αλλά να εξυμνήσει την καλοσύνη.

Μικρή λιτή ιστορία για την απώλεια, την αγάπη, την καλοσύνη, τη οικογενειακή φροντίδα που ποτέ δεν χάνεται. Καλογραμμένο, συγκινητικό, ζεστό.

Ο Assouline ξέρει πως να μεταφέρει στο χαρτί μια εποχή και την ατμόσφαιρά της. Το τραγικό ταξίδι του Ζορζ Φιλιππάρ ειναι το ταξίδι της Ευρώπης προς το χαμό της.

ο KASTNER ERICH επιλέγει να τοποθετήσει τον ήρωά του και να επικεντρωθεί σε χώρους και τύπους του ελευθεριάζοντος Βερολίνου κατά τη Δημοκρατία της Βαιμάρης, όταν η Γερμανία είχε το πιο πρωτοποριακό σύνταγμα της εποχής. Σε αυτό το πλαίσιο συγκρούονται δύο κόσμοι οι οποίοι θέλουν να ανατρέψουν τον υπάρχοντα δημοκρατικό: ο σοσιαλιστικός και ο φασιστικός. Το ζήτημα όμως του ήρωα είναι ηθικό, καθώς σε αυτή την κινούμενη άμμο, σε αυτή την εποχή των συγκρούσεων, της οικονομικής και ηθικής κατάρρευσης, της απόγνωσης, αδυνατεί να βρει σταθερές αξίες.

Δεν υπάρχει πουθενά η χρονολογία του έργου, ούτε πότε έζησε ο συγγραφέας! Μέτρια έκδοση. Καλό το εισαγωγικό σημείωμα!

Όπως ακριβώς αναφέρει και η περιγραφή, πρόκειται για ένα feelgood, ελαφρύ βιβλίο, το οποίο έχει μια «έξυπνη», βιβλιοφιλική, «συγγραφική» κατάληξη, στην οποία όμως φθάνει με φθηνό κόλπο. Κάθε κεφάλαιο είναι ένας τίτλος βιβλίου. Γίνονται πολλές αναφορές σε μυθιστορήματα και σε ήρωες, οπότε ο «ταχυδρόμος» θα αγαπηθεί κυρίως από αναγνώστες, χωρίς όμως αυτό να είναι ο κανόνας. Στα υπέρ του βιβλιου είναι πως είναι ευκολοανάγνωστο, αισιόδοξο, γλυκό και κατά τόπους έξυπνο. Στα κατά βρίσκεται το άθλιο χαρτί των εκδόσεων Μεταίχμιο. Επίσης βρίσκω την πρωταγωνίστρια να έχει υπέρ του δέοντος θράσος, θάρρος, εξυπνάδα, λέγειν, τόλμη, για ένα εννιάχρονο κορίτσι. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αυτά τα χαρακτηριστικά για να τρέξει την πλοκή. Νομίζω πρόκειται για ένα νεανικό / εφηβικό μυθιστόρημα.

Διασκεδαστικό. Έως εκεί. Οι λύσεις στα αδιέξοδα ειναι φθηνές και η ομολογία ακόμα φθηνότερη. Γραμμένο με τέτοιο τρόπο που κλείνει το μάτι σς μια κινηματογραφική παραγωγή. Για διακοπές είναι μια χαρά.

Μόνο για το κείμενο του Duby για την κληρονομιά της Μεσογείου αξίζει να υπάρχει αυτό το μικρό βιβλίο στη βιβλιοθήκη μας. ΠΟλύ ενδιαφέροντα και τα υπολοιπα κείμενα, το βιβλίο είναι μικρό και διαβάζεται μονομιάς.