Ένα βιβλίο που με την πρώτη ματιά μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά στη συνέχεια, καθώς εμβαθύνουμε στην ιστορία, ανακαλύπτουμε το "φάντασμα" που στοιχειώνει τη ζωή των χαρακτήρων.

Το βιβλίο του Abe Kōbō, το οποίο εστιάζει σε θέματα όπως η ταυτότητα-εαυτός, η ταυτότητα-κοινωνία, η αισθητική αντίληψη, ο εκσυγχρονισμός, η εικόνα και η προσωπικότητα, η σεξουαλικότητα, η φύση του κακού, ταλαντεύεται ανάμεσα σε ένα μυθιστόρημα και ένα βιβλίο σκέψης όχι μόνο ως προς το περιεχόμενο αλλά επίσης ως προς την τεχνική γραφής.

Ένα "φιλοσοφικό" βιβλίο που περιέχει σελίδα-σελίδα την ψυχανάλυση και βαθιά κοινωνική κριτική.

Τέλος, μόνο μια ερώτηση κυριαρχεί στο μυαλό μου: Τελικά... η προσωπικότητα καθορίζει την εμφάνιση; Ή η Eμφάνιση την προσωπικότητα;

Ένα εξαιρετικό βιβλίο στο οποίο ο Sweig αφηγείται τις δυνάμεις που κατακτήθηκαν στην Ευρώπη από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνοδεύοντας το πολιτικό και κοινωνικό χρονικό εκείνου του συντριπτικού πρώτου μισού του 20ου αιώνα στην Ευρώπη, μοιράζεται επίσης, αν και χωρίς να προχωρήσει σε πολλές λεπτομέρειες, ορισμένα στοιχεία από την ιδιωτική του ζωή.. πολλά από τα οποία σχετίζονται με την καλλιτεχνική και πολιτιστική του ζωή, στα οποία περιλαμβάνει ανέκδοτα για τη φιλία και τη σχέση που είχε ο Sweig με μοναδικές προσωπικότητες όπως ο Freud ο Dali, ο Rilke, ο Pirandello και πολλοί άλλοι.
Δεν θα κρύψω ότι η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου με ενθουσίασε.
Ξέχνα αν περιμένεις μια αυτοβιογραφία που να ικανοποιήσει την περιέργεια της ιδιωτικής ζωής του Αυστριακού συγγραφέα.
Εδώ δεν περιγράφουμε την οικειότητα και το εγχώριο πλαίσιο αλλά τη μαρτυρία ενός διανοούμενου που έζησε ανάμεσα σε δύο αιώνες που διασχίστηκαν από τους δύο τρομερούς πολέμους που συγκλόνισαν ΚΑΙ συνεχίζουν να συγκλονίζουν την Ευρώπη.

Όταν ξεκίνησα το βιβλίο, έκανα μεγάλη προσπάθεια για να κατανοήσω το παιχνίδι με χάντρες. Ωστόσο, όσο προχωρούσε το βιβλίο, συνειδητοποίησα ότι το βασικό δεν είναι πώς παίζεται το παιχνίδι. Το ξεκίνημα είναι δύσκολο αλλά καθώς συνεχίζεις την ανάγνωσή του βιβλίου η αφήγηση είναι υπέροχη. Το βιβλίο "Το παιχνίδι με τις Χάντρες" πρόκειται για ένα βιβλίο που προσπαθεί να μας βοηθήσει να βρούμε τη θέση μας, αλλά και τον εαυτό μας στη ζωή. Είναι από εκείνα τα βιβλία που (προσωπικά) απολαμβάνω να διαβάζω χαλαρά και φυσικά χωρίς βιασύνες. Τώρα, αν ψάχνεις κάτι με ιλιγγιώδη πλοκή, σίγουρα αυτό το βιβλίο δεν είναι για σένα.

"Η Χώρα Του Χιονιού" είναι ένα από εκείνα τα βιβλία γεμάτα λεπτότητες στα οποία κυριαρχούν τα συναισθήματα και η μοναδική ατμόσφαιρα αυτής της Χώρας.
Ένιωσα σαν να βρίσκομαι σε εκείνο το μέρος. Χαμένο ανάμεσα στα βουνά, εντελώς απομονωμένο.... παγωμένο, αρχαίο... με τη μαγεία των παραδόσεων να καταρρέουν από μόνες τους.
Τα πάθη αρχίζουν να απελευθερώνονται και οι χαρακτήρες παρασύρονται απαλά, με αγάπη και τραγικότητα από τη δίνη των επιθυμιών τους. Ο Kawabata, όπως κανείς άλλος, αποτυπώνει με μαεστρία πώς είναι να ζεις στην κόψη του μαχαιριού.

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ στις Εκδόσεις Άγρα αλλά και στον Παναγιώτη Ευαγγελίδη για την υπέροχη κυκλοφορία & μετάφραση αντίστοιχα.

....Αθάνατη αγάπη;!;

Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ταξιδέψουμε τόσο μακριά ή να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο χάρη στα πολύτιμα αντικείμενα του παρελθόντος που είναι τα βιβλία.
Αναρωτιέμαι τι μπορώ να βρω πέρα ​​από αυτή την ιστορία αγάπης που διαδραματίζεται στις αρχές του 12ου αιώνα ανάμεσα σε έναν από τους πιο λαμπρούς φιλοσόφους της εποχής και σε μια νεαρή κοπέλα. Είναι βαθιά συναρπαστικό αλλά & συγκινητικό να βλέπεις στοιχεία αληθινών συναισθημάτων και ελαττωματικών φύσεων δύο ανθρώπων που ζουν πίσω από την πρόσοψη του ευσεβούς Μεσαίωνα.
Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Δεν έχω λόγια. Όλη η αγάπη που έχει η Ελοΐζα για τον Αβελάρδο αντικατοπτρίζεται στα γράμματα. Απλά υπέροχο


Μόνο τρείς λέξεις θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το βιβλίο: Τραγική ιστορία αγάπης

"I dreamed about my aunt. She knew everything, and she was standing outside this cabin, looking up at the sky. Her head was tilted so far back that her hair almost reached the ground. I saw her standing there, with a slightly standoffish profile, singing sweetly to the stars. It was poignant dream."
~Banana Yoshimoto.

Η Banana Yoshimoto για άλλη μια φορά ασχολήθηκε με ευαίσθητα θέματα όπως η απώλεια, ο θάνατος, η αγάπη.. Λεπτά θέματα που αντιμετωπίζονται με τη σειρά τους με λεπτότητα, κομψότητα, απλότητα, αλλά χωρίς να φαίνονται μπανάλ.
Είναι το δεύτερο βιβλίο της που διαβάζω και μπορώ να πω ότι δεν με απογοήτευσε.
Το κείμενο είναι μελαγχολικό και βαθύ στο σωστό σημείο. Κάθε λέξη είναι λεπτή, απαλά ζυγισμένη.. σε σημείο που προσωπικά αισθάνθηκα ότι διαβάζω ποίηση.
Ίσως είμαι κάπως... "προκατειλημμένος" δεδομένης της αδυναμίας μου για τους Ιάπωνες συγγραφείς, αλλά κυρίως της Yoshimoto.. που προσωπικά πιστεύω ότι είναι μια ιδιαίτερη συγγραφέας και της αξίζει παραπάνω αναγνώριση. Προσωπικά πιστεύω ότι όλες οι ιστορίες της είναι ιδιαίτερες και μοναδικές. Τέλος, εύχομαι το συγκεκριμένο βιβλίο να σε αγγίξει βαθιά και να σε ταξιδέψει όπως έκανε άλλωστε και μ\' εμένα.

Banana Yoshimoto - The Premonition (Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Faber & faber)
Banana Yoshimoto - Γυναίκες σε Λήθαργο (Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη)

Μου πήρε 2 μέρες για να το φτιάξω. Το αποτέλεσμα ήταν ΥΠΕΡΟΧΟ. Το πάζλ είναι όπως ακριβώς στην εικόνα. Το μόνο που χρειάζεσαι για να το φτιάξεις είναι χρόνος, καλή διάθεση και καλή μουσική. Το συγκεκριμένο προϊόν το συστήνω σε όσους λατρεύουν τα πάζλ, τις γάτες & φυσικά σε όσους νοσταλγούν τα παιδικά τους χρόνια!!

Πραγματικά στην Ιαπωνική Λογοτεχνία υπάρχει κάτι που (προσωπικά) με αγγίζει και με συγκινεί... μια απλότητα, μια ευαισθησία, τα μικρά αλλά και τα μεγάλα πράγματα στη ζωή...
Το βιβλίο "Η βιβλιοθήκη των κρυφών ονείρων" πρόκειται για ένα βιβλίο το όποιο μπορεί να σου προσφέρει μόνο γαλήνη. Το συγκεκριμένο βιβλίο, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι... αγνό & συγκινητικό. Προσωπικά εκτίμησα το γεγονός ότι βλέπουμε χαρακτήρες διαφορετικών ηλικιών, με εντελώς διαφορετικές ζωές.
Τέλος, το βιβλίο "Η βιβλιοθήκη των κρυφών ονείρων" πρόκειται για ένα βιβλίο το όποιο μπορεί ΜΟΝΟ να σου ζεστάνει την καρδιά, να σου αφήσει γλυκόπικρα συναισθήματα/αναμνήσεις αλλά & να σου διδάξει σημαντικά μαθήματα ζωής.

*Δεν θα το κρύψω... ΜΑΚΑΡΙ να μπορούσα να συναντήσω στην πραγματικότητα την κα. Σαγιούρι Κοματσί για να δω ποιο βιβλίο θα μου πρότεινε να διαβάσω.
**Βάλτε περισσότερη Ιαπωνική Λογοτεχνία στη ζωή σας!!

Κόμης Δράκουλας. Ο Bram Stoker χρειάστηκε επτά χρόνια για να γράψει τον Δράκουλα και παρόλο που μπορούμε να σκεφτούμε ότι άντλησε μέρος της έμπνευσής του από άλλα μυθιστορήματα και ιστορίες για τον βρικόλακα, κατάφερε να σφυρηλατήσει την εικόνα του Δράκουλα ακριβώς όπως την είχε στο μυαλό του. Αρχικά ο τίτλος του βιβλίου ήταν "The No. -dead".
Η ατμόσφαιρα αυτής της ιστορίας είναι απαράμιλλη και ο τρόπος με τον οποίο ο Stoker ενσωμάτωσε όλη τη λαογραφία των βαμπίρ που υπάρχει, κάνουν αυτό το μυθιστόρημα τρόμου "κλασικό" & φυσικά έχει εμπνεύσει χιλιάδες άλλες ιστορίες και διασκευές.
Ο Δράκουλας πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που... "υποτάσσει" τον αναγνώστη του με αδυσώπητο και εξαίσιο τρόπο. Δημιουργεί ένα τρομακτικό σύμπαν αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τις ανησυχίες του ανθρώπου που δεν εξαφανίζονται αλλά διαιωνίζονται στο χρόνο.
Τέλος, η ιστορία του Κόμη Δράκουλα είναι αυθεντική, ουσιαστική, υπερβατική και φυσικά πάντα τόσο μα τόσο επίκαιρη.