Στην εισαγωγη του βιβλιου η Λορα Τομσον υποστηριζει οτι αυτο ειναι το καλυτερο μυθιστορημα της συγγραφεως.Διαφωνω καθετα,το βρηκα μετριο,σε συγκριση με τα υπολοιπα εργα,τα πιο αναγνωρισημα της που εχω διαβασει εως τωρα.

Το ενδιαφερον του συγκεκριμενου βιβλιου εγκειται στις πληροφοριες που μας δινει για οσα διαδραματιστηκαν στην περιοδο της πανδημιας πανουκλας στο Λονδινο το σωτηριο ετος 1665-66.Θα βρειτε συγκλονιστικα πολλες ομοιοτητες με οσα βιωσαμε στο πρωτο μισο του 2020.Ο συγγραφεας κουραζει με τις απειρες επαναληψεις και τις υποσημειωσεις για περιστατικα που θα τις συναντησουμε στην ροη του βιβλιου,μια ροη που ειναι αρκετα αναρχη κι ανουσια.

Βαρετο,κουραστικο,ανουσιο.Ηθελα να ξερα με τι κριτηρια βραβευονται καποια βιβλια,ρητορικο φυσικα το ερωτημα ,ξερουμε πολυ καλα τι ρολο εξυπηρετουν οι καθε ειδους βραβευσεις.

Το "Ταξιδι στην ακρη της νυχτας" ειναι απλα ενα βιβλιο που σε μυει στον μαγικο κοσμο της υψηλου επιπεδου ποιοτικης λογοτεχνιας.Δεν νοειται βιβλιοφιλος,ουτε ανθρωπος των γραμματων και του πνευματος που να μην το εχει διαβασει.

"Ο συγγραφέας παραθέτει με ακρίβεια και αντικειμενικότητα τα σημαντικότερα γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή του Ριχάρδου Βάγκνερ": δεν θα το έλεγα,υπάρχουν σημεία στο βιβλίο που σαφώς ο συγγραφέας αναλύει κάποια γεγονότα μέσα απο το δικό του ιδεολογικό πρίσμα που καμία σχέση δεν έχουν με τα πιστεύω του Βάγκνερ.Κατώτερο των προσδοκιών.

Το "Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" είναι απαραίτητη κι αναγκαία προσθήκη στην βιβλιοθήκη οποιουδήποτε θέλει να μελετήσει σε βάθος την αρχαία ελληνική μυθολογία!

Πανεξυπνο,πνευματωδες,πρωτοτυπο,με πληθος πληροφοριων κι αναφορων σε αγνωστα,κλασικα,σπανια βιβλια που εξαπτουν την φαντασια του αναγνωστη για το περιεχομενο τους,απλα ενα απο τα καλυτερα μυθιστορηματα που εχω διαβασει!

Ολη η σειρα με τις υποθεσεις του επιθεωρητη Μαιγκρε ειναι απλα εθισμος! Για ολους τους λατρεις του καλου μυθιστορηματος και πολυ περισσοτερο για τους λατρεις του ποιοτηκου αστυνομικου μυθιστορηματος τα βιβλια του Simenon πρεπει να μην λειπουν απο καμια βιβλιοθηκη!

"Ο Ασπροφορης δεν ειναι το μυθιστορημα με την κλασικη φορμα και πλοκη.Ειναι περισσοτερο μια αποσπασματικη καταγραφη των εμπειριων του συγγραφεα απο την θητεια του στο πολεμικο ναυτικο της πατριδας του.Αξιζει ο κοπος να διαβαστει για την μαεστρια της γραφης και της καταγραφης εκεινης της εποχης.

Μια μεγαλη απογοητευση,272 σελιδες βαρυγδουπωνασυναρτησιων.Απο τις ελαχιστες περιπτωσεις που το βιβλιο ειναι χειροτερο απο την ταινια που βασιστηκε πανω του.