Άντεξα μέχρι τέλους, ξέρω άλλους που δεν μπόρεσαν. Διότι είναι ζοφερό το σύμπαν που φτιάχνει. Με πήγε όμως σε τέτοια μονοπάτια και τέτοια βάθη, που δεν μπορούσα να το αφήσω. Και στο τέλος δεν με άφησε μετέωρη. Να πω και για το χιούμορ, που δεν λείπει, νάτο εκεί που δεν το περιμένεις, γελάς και ξαφνιάζεσαι (ή ξαφνιάζεσαι και γελάς). Το καλύτερο βιβλίο της Καρυστιάνη, για μένα.