Από τις αξιοπρόσεκτες νέες φωνές στην ελληνική ποίηση.
Με βάθος, συναίσθημα, ρυθμό και ουσία.
Ξεφεύγει από τον γενικό σύγχρονο κανόνα της εξυπνάδας και του τσιτάτου
και του εύκολου εντυπωσιασμού, και εισδύει στον πραγματικό
πυρήνα της ποιητικής πράξης: άρτιος και αρμονικός συγκερασμός
μορφής και περιεχομένου. Η επιλογή του εγκιβωτισμού της μορφής
του χάϊκου εντός του σονέτου, πρωτότυπη και λειτουργική.
Μπράβο στη δημιουργό για την έκδοση αυτή.

Πνευματικός χρυσός. Δεν πρέπει να λείπει από καμία στοιχειωδώς σοβαρή βιβλιοθήκη και να μελετάται συχνά και προσεκτικά.

Ο τελευταίος χρονολογικά στη σειρά των μεγάλων Ελλήνων ποιητών.
Απαραίτητο ανάγνωσμα για όσους ενδιαφέρονται για την πραγματική ποίηση
και όχι για τις εκατοντάδες πεζολογικές συλλογές, τις άνευ λόγου υπάρξεως, που εκδίδονται κάθε χρόνο στη χώρα μας.

Ένας εξαιρετικός σύγχρονος ποιητής γράφει για έναν άλλον ποιητή, ίσως τον καλύτερο λυρικό ποιητή που έχει η χώρα μας σήμερα. Ελπίζουμε να διαβαστούν και να αξιολογηθουν σωστά, όσο είναι ακόμα αμφότεροι εν ζωή. Διότι με τόση υπερπαραγωγή σκουπιδιών στην ελληνική ποίηση σήμερα, υπάρχει ο κίνδυνος οι άξιοι να πάνε αδιάβαστοι.