Δεν είναι αυτοί πλατωνικοί διάλογοι, μάλλον ελιτίστικα αστεία και σουρεαλιστικοί διάλογοι που δεν αφορούν την πλειοψηφία των αναγνωστών. Μάλλον ο συγγραφέας δεν ενδιαφέρεται για τις μάζες, παρά για κοινωνικές ομάδες ομολογουμένως καλλιεργημένες, που ωστόσο έχουν βαλτώσει στις ίδιες τους τις ζωές.

Ατυχής η σύνδεση της ζωής της γάτας με οποιοδήποτε φιλοσοφικό ρεύμα.Γραφή δυσνόητη και ακαδημαϊκή που αποτυγχάνει πλήρως να εξηγήσει με εργαλείο την φιλοσοφία την ζωή του αγαπημένου τετράποδου.

Η Ιστορία όπως πρέπει όχι μόνο να διαβάζεται αλλά και να διδάσκεται. Ο συγγραφέας αποδίδει εκ των έσω τις ιστορικές στιγμές που διηγείται, απομυθοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις γι αυτό και συντηρεί τελικά τον μύθο της Ιστορίας. Και είναι τελικά αυτή άβυσσος, και καλο θα ήταν να το ξερουν κι όσοι προσπαθούν να κλέψουν λίγη από την τρομακτική της ομορφιά πριν κανουν το δικό τους σαλτο μορταλε.

Η καλύτερη αποτύπωση της συλλογικής μνήμης ή καλύτερα αμνησίας ενός λαού που άφησε πίσω δύο ολεθριους πολέμους και ορθοπόδησε χωρίς ωστόσο να περάσει από την διαδικασία της αυτοκριτικής και κάθαρσης. Η βιωματική αφήγηση των γεγονότων από τα μέλη μιας οικογένειας, το παιγνίδι ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν ορίζουν συνδυαστικά το ξεκίνημα της μοντέρνας λογοτεχνίας, για την οποία ο συγγραφέας θεωρείται πρωτοπόρος. Από τα πέντε καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει στην ζωή μου, τέσσερα αστέρια όμως αντί για πέντε, επειδή το θέμα του δεν με αγγίζει άμεσα αλλά το βλέπω από ιστορική και μόνο αποψη.

Από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα την τελευταία τριετία. Απλή γραφή, που σε καμμιά περίπτωση δεν κάνει το κείμενο να φαίνεται απλοικό, τουναντίον και γλαφυρό και ενδιαφέρον είναι, συγκινητικό στο τέλος, γιατί η ζωή έχει ίδια αξία για όλες τις ψυχές και τις δίποδες και τις τετράποδες και πρωτότυπο γιατί η αφήγηση σε μεγάλο μέρος της γίνεται με τα μάτια του Νάνα, του γάτου του πρωταγωνιστή, αν και μάλλον ο γάτος είναι τελικά ο πρωταγωνιστής.

Ευανάγνωστο, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι συγγραφείς από την Ιαπωνία. Ωστόσο, ενώ σε πολλά σημεία η πλοκή κορυφώνεται, κρατώντας τον αναγνώστη σε εντάση, δεν ολοκληρώνεται όμως ποτέ, φθίνοντας προς ένα άνευρο φινάλε.