Η γραφή της Morrison έχει ορμή, ζεστασιά και μαγεία. Καταφέρνει να σε κάνει όχι μόνο να καταλαβαίνεις νοητικά όσα διηγείται, αλλά και να τα αισθανθείς. Ο κάθε χαρακτήρας κουβαλάει το προσωπικό του βάρος και δε χρειάζονται πολλές λέξεις για να το νιώσεις. Ένα θαυμάσιο έργο.

Υπό το κάλυμμα της προσωπικής του αντίληψης για τη ζωή και το θάνατο, ο Bukowski γράφει ένα βιβλίο-φόρο τιμής στα φτηνιάρικα νουάρ μυθιστορήματα της περιόδου 1930-1950. Μόνο που, παρότι είναι προφανές ότι επίτηδες γράφει τόσο εξωφρενικά, η πλοκή γίνεται αδιάφορη και οι διάλογοι βαρετά προβλέψιμοι.

Ο Saviano γράφει σε πρώτο πρόσωπο, αναμιγνύοντας τη λογοτεχνία με τη γλώσσα της δημοσιογραφίας, και παραδίδει ένα εξαιρετικό βιβλίο για τη Νάπολη και τις πληγές της: τη φτώχεια και την Καμόρρα, δύο πράγματα αλληλένδετα.

Ένα βιβλίο που δε μοιάζει με κανένα άλλο. Είναι απαιτητικό, αλλά σε επιβραβεύει με την πρωτοτυπία του και με μια «φιλοσοφία» πολύ μπροστά για την εποχή, πρωτοποριακή μέχρι και σήμερα.

Ένα εκπληκτικό βιβλίο που μπολιάζει, διακριτικά, την επιστημονική φαντασία με φιλοσοφικά ερωτήματα. Η αιχμηρή γραφή των αδελφών Στρουγκάτσκι καταφέρνει, παρότι είναι ελλειπτική και ελάχιστα περιγραφική, να εξάπτει την φαντασία και ταυτόχρονα, ακριβώς για τον ίδιο λόγο, να δημιουργεί ένα αίσθημα αβεβαιότητας, σχεδόν τρόμου.

Η πρώτη μου επαφή με τον Conrad δεν με ενθουσίασε, καθώς το βρήκα κάπως αφελές και βεβιασμένο. Παρόλα αυτά, είναι αρκετά ενδιαφέρον για την κριτική που ασκεί.

Πρωτότυπο ή, καλύτερα, τρελό βιβλίο, με ωραία γραφή και ισορροπία μεταξύ του χιούμορ και της απαισιοδοξίας.

Ίσως όχι τόσο δυνατό όσο το «Γκιακ» του ίδιου, αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικά ενδιαφέρουσα συλλογή, που παρουσιάζει μια κάπως ευρύτερη θεματολογική γκάμα.

Βασίζεται σε μια εκπληκτική ιδέα η οποία χτίζεται ωραία, αλλά στη μέση ο Dick φαίνεται ξαφνικά να βιάζεται να τελειώνει. Ακόμα κι έτσι, ένα καλό δείγμα «σκεπτόμενης» επιστημονικής φαντασίας.

Εκρηκτικό βιβλίο, αλλά βραδυφλεγές. Κάθε ιστορία διαβάζεται αργά και προσεκτικά, ριζώνει μέσα σου και σε στοιχειώνει. Η απλότητα σε όλο της το μεγαλείο και μια γλώσσα που σπάει κόκαλα.