Η Σταλινική τρομοκρατία, η εποχή του μεγάλου φόβου και το τραγικό τέλος στα "Γκουλάγκ" του ασυμβίβαστου ποιητή Όσιπ Μαντελσταμ, που τόλμησε να καταγγείλει τη γενοκτονία του αγροτικού πληθυσμού (δήθεν κουλάκων) της ΕΣΣΔ και την μεγάλη πείνα με τα εκατομμύρια των νεκρών. Τον πρόδωσαν χαφιέδες συνάδελφοί του. Η επιζήσασα σύζυγος του Ναντέζντα περιγράφει τα μαρτύριά τους. Όμως κατόρθωσε να διασώσει ικανό μέρος του ποιητικού του έργου, το οποίο είχε απομνημονεύσει γιατί βέβαια η ΝKVD κατέστρεψε όλα τα χειρόγραφά του.

Δεν δικαιολογούνται τα αδικαιολόγητα.Πλεον με τη δυνατότητα πρόσβασης στα αρχεία των κομμουνιστικών χωρών της Ευρώπης (και αυτής της ΕΣΣΔ) θα ήταν αναγκαία μια συγνώμη από τους κομμουνιστές και την αριστερή "διανόηση" και όχι "εμβριθείς" αναλύσεις.

Εξαίρετο. Ο Μπεράτης, εθελοντής στην μεγάλη εθνική κινητοποίηση, μας μεταφέρει γλαφυρά το "πνεύμα του μετώπου" με τις πάμπολλες στιγμές μεγαλείο αλλά και με τις αναπόφευκτες μικρότητες των ελαχίστων. Διαβάζεται απνευστί.

Μια μελέτη αξιώσεων για τον κυρ - Αλέξανδρο, η γλώσσα των έργων του οποίου είναι η ιστορία της ελληνικής γλώσσας. Παρά δε τις, περί του αντιθέτου, "οξυδερκείς" προβλέψεις των διαφόρων μεγάλων ονομάτων και Ψυχαριστών(κριτικών) τελικά τα έργα του Παπαδιαμάντη εξακολουθούν να διαβάζονται από τους Έλληνες και να μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες, ενώ τα δικά τους τα διαβάζουν μόνο λίγοι και ειδικοί. Όπως έγραψε ο Σεφέρης: "Ο σπουδαιότερός μας πεζογράφος είναι ο Μακρυγιάννης, αν όχι ο μεγαλύτερος, γιατί έχουμε τον Παπαδιαμάντη". Κι όπως έγραψε ο Ελύτης: "Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη".

Ο άσσος και κατόπιν ηγέτης των καταδιωκτιών της λουφτβάφε περιγράφει με πειστικότητα και αντικειμενικότητα την άνοδο και την πτώση της, κυρίως λόγω των επεμβάσεων του Χίτλερ στην παραγωγή και της αδυναμίας του Γκαίρινγκ να επιβάλει τις ιδέες του Γκάλαντ και των συναδέλφων του. Ετσι, ενώ οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι με χιλιάδες βαρέα βομβαρδιστικα έκαιγαν τις πόλεις της Γερμανίας με συνοδεία καταδιωκτικών μακράς εμβελείας (αρχικά Ρ-38 μετά Ρ-47 και εν τέλει το φοβερό Ρ-51, όλα όμως ελικοφόρα), η λουφτβάφε, χρησιμοποιώντας τα υποδεέστερα επίσης ελικοφόρα καταδιωκτικά Me-109, Me-110 και FW-190, ηττήθηκε κατά κράτος, ενώ ήδη από το 1943 θα μπορούσε να διαθετει αεροπορικους στόλους με το αεριωθούμενο Me-262 που ανέπτυσσε ταχύτητα άνω των 900 χιλ/ώρα και ήταν οπλισμένο με ρουκέτες και πυροβόλα των 37 και 50 mm.Εν ολιγοις ήταν ακατανίκητο καταδιωκτιτό, όμως ο Χίτλερ το επέβαλε ως βομβαρδιστικό !!!! Πρόκειται για ένα να έξοχο βιβλίο.

Με συνεχείς παραπομπεές σε αρχειακό υλικό που αξιολογείται για την τεκμηρίωση των θέσεων του συγγραφέα, μένει κανείς κατάπληκτος από την υπονόμευση του αγώνα της ΕΟΚΑ εκ μέρους του Έλληνα προξένου στη Λευκωσία, την παραπληροφόρηση του Καραμανλή και του Αβέρωφ, την αισχρή συμπαιγνία Άγγλων και Τούρκων, την βιασύνη της ελληνικής κυβέρνησης , την αντίθεση του Σεφέρη (πρεσβευτή μας στο Λονδίνο) στους όρους της συμφωνίας με την προφητική πρόβλεψη των μελλοντικών συμφορών, την δυσαρέσκεια του Αβέρωφ γιατί ο Σεφέρης του απέστειλε απόρρητο πρωτοκολλημένο έγγραφο με τις αντιρρήσεις του, τις παλινωδίες του, εν μέρει, μη ενημερωμένου Μααρίου και, τέλος, την υπογραφή της συμφωνίας της Ζυρίχης. Βεβαίως ο Σεφέρης μετά ταύτα παραγκωνίστηκε γιατί ο Αβέρωφ του το κρατησε μανιατικο. Εξαιρετικό βιβλίο.

Σκοπός της ΟΠΛΑ, μεταξύ άλλων,η κατασκοπεία και εξόντωση στελεχών του κατοχικού μηχανισμού. Μόνο που αποκρύπτεται το πραγματικό κριτήριο για την προγραφή: Ή μεθ\' ημών, ή καθ\' ημών. Έτσι δολοφονήθηκε και ο Κίτσος Μαλτέζος. Επρόκειτο για τη NKVD της Ελλάδος.

Εξαίρετο βιβλίο με πυκνές παραπομπές σε εξειδικευμένη βιβλιογραφία κυρίως της περιόδου 1922-1935. Συμπέρασμα: Η Β\' Ελληνική Δημοκρατία στηρίχθηκε στις λόγχες, γι\'αυτό ο βίος της ήταν επεισοδιακός και βραχύς, προς επιβεβαίωση της ρήσης του Πάουλ φον Χίντενμπουργκ: "Με τις λόγχες μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα, εκτός από το να καθίσεις επάνω τους".

Διαβαζεται απνευστι. Περιγραφει γλαφυρα την ανταποδοση, τροπον τινα, της ΜΙ6 για τον Φιλμπυ, που ζαλισε την KGB. Το ονομα του Ρωσου Φιλμπυ: Γκορντιοφσκι.

Υπεροχο. Οι επιστολες προς τον αδελφο του, του εθελοντη - μαχητη εξ Αρκαδιας Γ. Παπασαραντου, που εγκατελειψε την επιχειρηση του στο Καιρο και εντεταγμενος στην 7η ΜΠ πολεμησε για την εκδιωξη των Βουλγαρων απο την Αν. Μακεδονια μεχρι τον βαρυτατο τραυματισμο του στα εδαφη της Βουλγαριας οπου κυνηγησαν τους . Περιγραφει το μενος των φανταρων απο τις προηγηθεισες Βουλγαρικες προκλησεις στο Παγγαιο, που παρακαλουσαν να κηρυχθει ο πολεμος για να τελειωνουν με τους δηθεν συμμαχους. Ιδιαιτερα συγκινητικο για μενα γιατι ο συγγραφεας και οι συντροφοι του απελευθερωσαν την ιδιαιτερη πατριδα μου στις 30/6/1913.