Κσθηλωτικό. Η τιμή πάνω απ\' όλα σε όλα τα διηγήματα. Από Μικρασιατική εκστρατεία μέχρι Αμερική. Γλώσσα ζωντανή με χρήση αρβανίτικων φράσεων που δίνουν τοπικό χρώμα στις ιστορίες των ηρώων.

Πραγματική ιστορία που διαβάζεται απνευστί. Ρώσος επιστήμονας εργαζόμενος σε εργαστήριο υψηλής αεροναυπηγικής τεχνολογίας, επί χρόνια προσπαθούσε να έρθει σε επαφή με την αμερικανική πρεσβεία στη Μόσχα, όμως οι Αμερικάνοι τον αγνοούσαν, φοβούμενοι παγίδα. Μέχρι που ένας ξύπνιος πράκτορας της CIA τόλμησε και η χώρα του απέκτησε τόσες σπουδαίες πληροφορίες, που μπορούσαν να εξουδετερώσουν εξελιγμένα οπλικά συστήματα των σοβιετικών. Τελικά ένας τιποτένιος πράκτορας της CIA,που όμως είχε πρόσβαση σε πληροφορίες απόρρητες (ούτε η CIA είχε ασφαλή "στεγανά"), τον κάρφωσε στους σοβιετικούς που τον συνέλαβαν και βέβαια τον εκτέλεσαν. Ο τίτλος του βιβλίου έχει να κάνει με τα χρήματα που εξοικονόμησαν οι ΗΠΑ, τα όποια άλλως θα δαπανούσαν για επιστημονικές έρευνες σχετικά με την αντιμετώπιση των σοβιετικών οπλικών συστημάτων.

Πολύ καλή πλοκή. Εντυπωσιακό. Ο διπλός κατάσκοπος Έντι Τσάμπμαν (πρόσωπο υπαρκτό) και η, κατευθυνόμενη από την βρετανική αντικατασκοπεία, δράση του στη ναζιστική Γερμανία με μια πλειάδα ναζιστών αρχηγών (Ρούντολφ Ες, Γκαίμπελς, Χίμλερ κ.λ.π.) και με τον αστρολόγο (φανταστικό πρόσωπο) που θα επηρέαζε τις αποφάσεις του Χίτλερ. Στον κινηματογράφο τον Τσάμπμαν υποδύθηκε ο ηθοποιός Κρίστοφερ Πλάμερ.

Όποιος θέλει να μάθει ποιοι πολέμησαν τους Βούλγαρους (μεταξύ άλλων στην 4ημερη μάχη γέφυρας Παππάδων - Νέστου και εξόντωση του βουλγαρικού Συντάγματος φρουράς Δράμας, μαζί με τον εγκληματία διοικητή του,3-7 Μαΐου 1944), ας διαβάσει το βιβλίο.

Κατ\' αρχήν το Νοέμβριο του 1944 δεν υπήρχε γερμανική κατοχή, αλλά κατοχή των κομμουνιστών που οργίασαν στο Κιλκίς. Οι σφαγμένοι (όπως το γράφω) ξεπέρασαν τις 4.000.

Η Σταλινική τρομοκρατία, η εποχή του μεγάλου φόβου και το τραγικό τέλος στα "Γκουλάγκ" του ασυμβίβαστου ποιητή Όσιπ Μαντελσταμ, που τόλμησε να καταγγείλει τη γενοκτονία του αγροτικού πληθυσμού (δήθεν κουλάκων) της ΕΣΣΔ και την μεγάλη πείνα με τα εκατομμύρια των νεκρών. Τον πρόδωσαν χαφιέδες συνάδελφοί του. Η επιζήσασα σύζυγος του Ναντέζντα περιγράφει τα μαρτύριά τους. Όμως κατόρθωσε να διασώσει ικανό μέρος του ποιητικού του έργου, το οποίο είχε απομνημονεύσει γιατί βέβαια η ΝKVD κατέστρεψε όλα τα χειρόγραφά του.

Δεν δικαιολογούνται τα αδικαιολόγητα.Πλεον με τη δυνατότητα πρόσβασης στα αρχεία των κομμουνιστικών χωρών της Ευρώπης (και αυτής της ΕΣΣΔ) θα ήταν αναγκαία μια συγνώμη από τους κομμουνιστές και την αριστερή "διανόηση" και όχι "εμβριθείς" αναλύσεις.

Εξαίρετο. Ο Μπεράτης, εθελοντής στην μεγάλη εθνική κινητοποίηση, μας μεταφέρει γλαφυρά το "πνεύμα του μετώπου" με τις πάμπολλες στιγμές μεγαλείο αλλά και με τις αναπόφευκτες μικρότητες των ελαχίστων. Διαβάζεται απνευστί.

Μια μελέτη αξιώσεων για τον κυρ - Αλέξανδρο, η γλώσσα των έργων του οποίου είναι η ιστορία της ελληνικής γλώσσας. Παρά δε τις, περί του αντιθέτου, "οξυδερκείς" προβλέψεις των διαφόρων μεγάλων ονομάτων και Ψυχαριστών(κριτικών) τελικά τα έργα του Παπαδιαμάντη εξακολουθούν να διαβάζονται από τους Έλληνες και να μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες, ενώ τα δικά τους τα διαβάζουν μόνο λίγοι και ειδικοί. Όπως έγραψε ο Σεφέρης: "Ο σπουδαιότερός μας πεζογράφος είναι ο Μακρυγιάννης, αν όχι ο μεγαλύτερος, γιατί έχουμε τον Παπαδιαμάντη". Κι όπως έγραψε ο Ελύτης: "Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη".

Ο άσσος και κατόπιν ηγέτης των καταδιωκτιών της λουφτβάφε περιγράφει με πειστικότητα και αντικειμενικότητα την άνοδο και την πτώση της, κυρίως λόγω των επεμβάσεων του Χίτλερ στην παραγωγή και της αδυναμίας του Γκαίρινγκ να επιβάλει τις ιδέες του Γκάλαντ και των συναδέλφων του. Ετσι, ενώ οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι με χιλιάδες βαρέα βομβαρδιστικα έκαιγαν τις πόλεις της Γερμανίας με συνοδεία καταδιωκτικών μακράς εμβελείας (αρχικά Ρ-38 μετά Ρ-47 και εν τέλει το φοβερό Ρ-51, όλα όμως ελικοφόρα), η λουφτβάφε, χρησιμοποιώντας τα υποδεέστερα επίσης ελικοφόρα καταδιωκτικά Me-109, Me-110 και FW-190, ηττήθηκε κατά κράτος, ενώ ήδη από το 1943 θα μπορούσε να διαθετει αεροπορικους στόλους με το αεριωθούμενο Me-262 που ανέπτυσσε ταχύτητα άνω των 900 χιλ/ώρα και ήταν οπλισμένο με ρουκέτες και πυροβόλα των 37 και 50 mm.Εν ολιγοις ήταν ακατανίκητο καταδιωκτιτό, όμως ο Χίτλερ το επέβαλε ως βομβαρδιστικό !!!! Πρόκειται για ένα να έξοχο βιβλίο.