ΘΕΑΤΡΟ

Η ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΟΥ ΜΑΛΦΙ
"Η ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΟΥ ΜΑΛΦΙ, Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΗΘΟΥΣ": Η Δούκισσα του Μάλφι πρωτοπαίχτηκε στο Λονδίνο γύρω στα 1613-14. Βρίσκεται κοντά στο τέλος μιας μεγάλης θεατρικής παράδοσης - ίσως να αποτελεί το αποκορύφωμά της - της τραγωδίας της αιματοβαμμένης εκδίκησης, πού το λαμπρότερο παράδειγμά της είναι ο Άμλετ. Σύμφωνα με τη θεατρική συνήθεια της εποχής, τα πρόσωπα του έργου ανήκουν στην ιταλική αναγέννηση. Αυτό γινόταν, για δύο κυρίως λόγους. Οι Άγγλοι συγγραφείς μπορούσαν έτσι να επενδύσουν στους αλλοδαπούς ήρωές τους πιο εύκολα οποιαδήποτε πάθη καί...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Στο έργο του αυτό ο Στρίντμπεργκ είναι πολύ πιθανό να επηρεάστηκε από το έργο του Swedenborg De Coelo et Inferno, ένα έργο το οποίο, σύμφωνα με μια πληροφορία, ο συγγραφέας γνώριζε πολύ καλά. Στο έργο αυτό ο Swedenborg μας λέει πόσο ευτυχισμένος μπορεί να είναι ο γάμος που βρίσκεται κάτω από την επιρροή της θρησκείας. Αλλά μερικοί γάμοι, λέει, βρίσκονται κάτω από την επιρροή του κακού, κι αυτοί λέγονται "γάμοι του Διαβόλου". Σ' ένα τέτοιο γάμο, λέει ο ίδιος, τα μέρη μπορεί να μιλούν ο ένας στον άλλο, μπορεί να έλκονται από τον πόθο, αλλά μ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο πατέρας
Ο Λοχαγός Αδόλφος Λάσσεν βρίσκεται σε διαμάχη με τη γυναίκα του Λάουρα σχετικά με την ανατροφή και μόρφωση της κόρης τους Βέρθας. Ο Λοχαγός πιστεύει πως δεν αρκεί να 'χει δώσει στο παιδί του ζωή, πρέπει να του δώσει και τη ψυχή του. Αυτή είναι ίσως κι η μόνη πίστη του για τη ζωή μετά θάνατον. Εμπόδια όμως σ' αυτό είναι, εκτός από τη γυναίκα του, κι άλλα πρόσωπα δικά του, μ' ένα σωρό σκουριασμένες ιδέες, παλιές αντιλήψεις και θρησκευτικές πεποιθήσεις που κάνουν την επιθυμία του Λοχαγού ανεκπλήρωτη. Η υπόθεση παίρνει σοβαρή τροπή όταν η Λάου...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Γλάρος - Θείος Βάνιας - Πρόταση γάμου - Η αρκούδα
Πέρασαν σχεδόν ενενήντα χρόνια από τότε που το περίφημο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, που ιδρύθηκε το 1898, ανέβασε σαν τρίτο έργο, από την έναρξη της λειτουργίας του, το Γλάρο του Τσέχωφ. Με το έργο αυτό -το τρίτο στη σειρά πολύπραχτο έργο του συγγραφέα- εγκαινιάστηκε η ολοκληρωμένη, αυτούσια μορφή της τσεχωφικής δραματουργίας. Τα αποθεωτικά χειροκροτήματα του κοινού το βράδυ εκείνο της ιστορικής πρεμιέρας, το Δεκέμβρη του 1898, επισφράγισαν όχι μόνο τη θριαμβευτική επιτυχία ενός θεατρικού έργου και μιας παράστασης, αλλά σημάδεψαν και μια νέα...
Διαβάστε περισσότερα...

Τα παλικάρια στο Χέλγκελαντ
"Τα Παλικάρια στο Χέλγκελαντ" είναι ένα έργο όχι σαν τα συνηθισμένα του Ίψεν, δεν προκάλεσε ενθουσιασμούς όπως τα άλλα έργα των γηρατειών του, που ρίχνουν νέα συνθήματα κοινωνικά μέσα σε μια ατμόσφαιρα παράξενη, ιψενική θα 'λεγα, γεμάτη από πραγματικότητα και αλληγορικό συμβολισμό. Το κοινό στάθηκε επιφυλαχτικό μπροστά σ' αυτό του το έργο, που είναι κάπως ξένο από την εποχή μας, μα που η κριτική το χαραχτήρισε σαν το λυρικότερο έργο του 19ου αιώνα. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η συλλογή - Ο εραστής
Το έργο Συλλογή ξεκινά σαν μια συμβατική αστυνομική ιστορία. Έχουμε δυο χώρους, δυο δωμάτια και δυο ζευγάρια ατόμων, που το ένα μέλος του κάθε ζευγαριού συνιστά απειλή για την ειρήνη του άλλου ζευγαριού. Τα τέσσερα πρόσωπα παρουσιάζονται δεμένα μεταξύ τους με συγκινησιακές ενδοαεξαρτήσεις. Οι διαφορετικές εκδοχές των ίδιων περιστατικών που ο καθένας τους θέτει ίσως είναι αληθινές, ίσως διάθλαση της αλήθειας, ίσως και ψέμα. Η κόπωση, οι φαντασιώσεις, οι συνειδητές και ασυνείδητες επιθυμίες ενός ζευγαριού έρχονται στην επιφάνεια εξαιτίας του...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ
Τα "Ρομπότ" εκδίδονται για πρώτη φορά στην παρούσα ελληνική μετάφραση, που έγινε από τα γερμανικά, όχι από τα τσέχικα. Ο μεταφραστής θα αποφύγει να τονίσει την πρωτοτυπία και να αναφερθεί στις αρετές του έργου, που έκανε παγκοσμίως γνωστό και διάσημο τον συγγραφέα του, καθώς και την προφητική σύλληψη μιας πραγματικότητας που έμελλε να παρουσιαστεί μισόν αιώνα αργότερα, στον κόσμο που ζούμε, απειλώντας τον με καταστροφή του. Θέλει μόνο να σημειώσει ότι διακρίνει μια αμηχανία και μία χαλάρωση στην τελευταία πράξη, χωρίς βέβαια αυτό να αναιρε...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
Ο Χοσέ Τριάνα τοποθετεί τη δράση του έργου του τη δεκαετία του πενήντα, δηλαδή λίγο πριν από την κουβανική επανάσταση. Μέσα από το παιχνίδι τους, τρεις έφηβοι συνειδητοποιούν λίγο λίγο τις ιδιομορφίες του οικογενειακού οικοδομήματος που ζουν καθημερινά. Δεν αντέχουν την τεταμένη ατμόσφαιρα στο σπίτι, καθώς παίρνουν μέρος στις περισσότερες από τις οικογενειακές σκηνές. Γι' αυτό σχεδιάζουν να ανατρέψουν το κατεστημένο για να φτάσουν σε μια ζωή πιο ανθρώπινη. Ο τρόπος που διάλεξε ο Τριάνα για να μπλέξει τα τρία πρόσωπα, την Μπέμπα, την Κούκα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΨΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Το Κάψε το σπίτι, Για τη Σκηνοθεσία και τη Δραματουργία είναι ο απολογισμός της ζωής και του έργου του Εουτζένιο Μπάρμπα. Είναι μια μεγάλη αναδρομή στις μεθόδoυς δουλειάς του, στις τεχνικές πρακτικής του και στις εμπειρίες ζωής που τροφοδότησαν τη θεατρική του ταυτότητα. Το Κάψε το σπίτι, Για τη Σκηνοθεσία και τη Δραματουργία είναι μια πηγή έμπνευσης, είναι η δραματουργία των δραματουργιών και η επαγγελματική αυτοβιογραφία ενός από τους πιο σημαντικούς και με μεγάλη επιρροή σκηνοθέτες και θεωρητικούς του σύγχρονου θεάτρου. Το βιβλίο αυτό π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ
Αν ο κόσμος δεν ήταν καμωμένος από τον Ιεχωβά, αλλά από τον Όμηρο, ο Μπέρναρντ Σω θα ήταν ένας κοκκινογένης θεός του Ολύμπου και θα είχε αχώριστο σύντροφο κοντά του, τον Θερσίτη να τον κερνά. Νηφάλιος αιώνια ο ένας, ολομέθυστος αιώνια ο άλλος, θα κοίταζαν από ψηλά τον κόσμο και θα γελούσαν, ο ένας γιατί ο κόσμος είναι τόσο όμορφος, ο άλλος γιατί ο κόσμος είναι τόσο άσκημος, κι οι δυο μαζί γιατί ξέρουν το μεγάλο μυστικό: πως όλος αυτός ο περίφημος Τρωικός Πόλεμος έγινε όχι για την Ελένη, παρά, για τον ίσκιο της Ελένης. Η αληθινή Ελένη είχε ...
Διαβάστε περισσότερα...

Φουέντε Οβεχούνα
"Η Φουεντεοβεχούνα είναι ένα ειρηνικό μέρος ως τη στιγμή που εμφανίζεται ένας άρπαγας Διοικητής που με κάθε τρόπο ποδοπατά την τιμή και την υπόληψη των ντόπιων. Οι κάτοικοι της Φουεντεοβεχούνα, μην αντέχοντας την άδικη και τυραννική συμπεριφορά του, ξεσηκώνονται και αγανακτισμένοι τον σκοτώνουν. Τούτη η ομαδική εκδίκηση αναγκάζει τον βασιλιά Φερδινάνδο να στείλει έναν δικαστή για να ερευνήσει και να ανακρίνει τους κατοίκους. Οι κάτοικοι παίρνουν μια μεγάλη απόφαση: Δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος ένοχος - το σύνολο είναι ένοχος. Στην ερώτησ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΧΑΡΤΙΝΟ ΚΑΝΟ
Ο Εουτζένιο Μπάρμπα, σκηνοθέτης, θεωρητικός, ιδρυτής του Θεάτρου Όντιν και της Διεθνούς Σχολής Θεατρικής Ανθρωπολογίας (International School of Theatre Anthropology, ISTA), είναι ένα από τα μείζονα σημεία αναφοράς του σύγχρονου θεάτρου. Το "Χάρτινο Κανό" είναι η πρώτη μείζων μελέτη της θεατρικής ανθρωπολογίας. Αποστάζει όλη την έρευνα της ISTA και εστιάζει στο προ-εκφραστικό επίπεδο της τέχνης του ηθοποιού. Ο Μπάρμπα το ορίζει ως τη βασική τεχνική, η οποία δημιουργεί σκηνική παρουσία. Ένα διευρυμένο και αποτελεσματικό σώμα, το οποίο μπορεί...
Διαβάστε περισσότερα...

Το επάγγελμα της κυρίας Γουώρρεν
Το έργο του Τζωρτζ Μπερνάρ Σω "Το Επάγγελμα της Κας Γουώρρεν" θεωρείται ένα από τα καλύτερα δείγματα γραφής του σημαντικού αυτού Ιρλανδού δραματουργού και, φυσικά, ένα από τα πιο πολυπαιγμένα σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ελλάδα (με τις μεταφράσεις, κυρίως του σπουδαίου Στάθη Σπηλιωτόπουλου, αλλά και του συγγραφέα και ποιητή Άρη Αλεξάνδρου). [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Μονόπρακτα
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΩΝΗ (La Voix humaine) πρωτοπαίχτηκε στην Comedie Francaise από την Berthe Bovy. Γυρίστηκε σε ταινία από τον Roberto Rossellini με την Anna Magnani. To ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ (Le Fantome de Marseille) γράφτηκε για την Edith Piaf. Ο ΨΕΥΤΗΣ (Le Menteur - που έγινε, εδώ ΨΕΥΤΡΑ και το ΤΗΝ ΕΧΑΣΑ (Je l’ai perdue) γράφτηκαν για τον Jean Marais, που τα έπαιξε στο ραδιόφωνο, με μουσική του Jean Wiener. (Από τον εκδότη)...
Διαβάστε περισσότερα...

Μάκμπεθ
Κανένα ναρκωτικό δε μεθάει τόσο το άτομο, δεν προκαλεί τόση ευφορία μέσα του, μεγαλώνοντάς το απεριόριστα κι ασυγκράτητα, όσο η εξουσία. Κι είμαστε σ' εποχή που η κατάχτηση της εξουσίας έλκει κάθε φαντασμένον θερμοκέφαλο. [...] Το έργο τούτο φαίνεται σαν παράλογο κι απόκοτο παιχνίδι του πόθου για την εξουσία, που καταντάει η πιο μαύρη απελπισία μέσα στην πιο έρημη, σκοτεινή κι απαίσια νύχτα. Η τραγωδία Μακμπέθ, που πραγματεύεται "το κυρίαρχο θέμα", όπως αποκαλεί το ζήτημα της εξουσίας ο ποιητής, γράφτηκε κατά πάσα πιθανότητα το 1605-1606. ...
Διαβάστε περισσότερα...

Συγγνώμη κύριε Μπέκετ
Είμαστε στην Αθήνα του 2024 και για να μην το ξεχνάμε «κρεμάσαμε» έναν «ελληνικό» ήλιο γιατί ο ήλιος της Ελλάδας είναι σαν «τα παιδιά του Πειραιά» ο καλύτερος ήλιος του κόσμου. Είναι λαμπερός, όμορφος, καυτερός, υγιεινός και ανατέλλει πίσω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης ενώ οι αχτίδες του διαπερνούν τον Παρθενώνα... άμα πάλι είσαι στον Υμηττό, που τον λένε και τρελό ανατέλλει μέσα από την θάλασσα... (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ
Οι "Δούλες", από τα αρτιότερα δείγματα του δυτικού μοντερνισμού στο θέατρο, πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1947 στο Theatre de l' Athenee στο Παρίσι και παραμένουν μέχρι σήμερα το πιο πολυπαιγμένο έργο του Ζαν Ζενέ. Χρησιμοποιώντας τις τεχνικές του θεάτρου μέσα στο θέατρο και τις μεθόδους του θεάτρου του παραλόγου, ο Γάλλος δραματουργός τοποθετεί τις δύο υπηρέτριες σε ένα διαρκές παιχνίδι εναλλαγής ταυτότητας, όπου η Κλαίρη ενδύεται τον ρόλο της Κυρίας τους, ενώ η Σολάνζ παριστάνει την Κλαίρη. Έργο τραγικό και βίαιο, στο οποίο ο Ζενέ επιχειρεί να ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
Το «Τέλος του Παιχνιδιού» είναι η ιστορία ενός ανθρώπου, του Χαμ, πολύ δυνατού, πολύ τυραννικού, που βρίσκεται σε μια κατάσταση πλήρους ανασφάλειας γιατί είναι τυφλός και δεν μπορεί να περπατήσει. Ζει σε μια πολυθρόνα και εξαρτιέται από έναν σύντροφο, κάτι σαν παραγιό και υπηρέτη μαζί, τον Κλοβ. Οι γονείς του Χαμ, ο Ναγκ και η Νελ (ο καθένας μέσα σ’ έναν σκουπιδοτενεκέ που του χρησιμεύει για στήριγμα, επειδή έχασαν το πόδια τους σε ένα ποδηλατικό δυστύχημα), ζουν πλάι του σε μια κατάσταση ακόμα μεγαλύτερης ανημποριάς, σε ένα στάδιο εξάρτησ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ποιήματα
Σε μένα 'χει προσπέσει, όπως σε σένα τώρα εγώ, κι ο άγριος πολεμόθεος που ποτέ ?ω φόβος, τρόμος!- δεν έχει σκύψει ο σβέρκος του ο νευρώδης σε ομαλό και βγαίνει πάντα νικητής σ' όποιον αγώνα· κι όμως αιχμάλωτος και σκλάβος μου με ικέτευε γι' αυτό που δίχως συ να το ζητάς σου το προσφέρω εγώ. Κρέμασε δόρυ, κράνος του αδάμαστο κι ασπίδα χωράτευε και χλεύαζε με σκέρτσα λιγωμένα. Το άγριο ταμπούρλο του και τη σημαία την κόκκινή του: την αγκαλιά μου είχε ομαλό, το στρώμα μου σκηνή του. Έτσι τον παντοκράτη αυτόν τον κυβερνούσα εγώ μ' άλυσο από τρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΛΩΜΗ
Δραματική φαντασία του Όσκαρ Ουάιλντ που ο ίδιος έγραψε στα Γαλλικά και μετέφρασε στα Αγγλικά ο εραστής του, Άλφρεντ Ντάγκλας. Το έργο απαγορεύτηκε στην Αγγλία και παίχτηκε στο Παρίσι το 1893 από τη Σάρα Μπερνάρ. Στην Αγγλία η λογοκρισία επέτρεψε την παράσταση του έργου μετά το θάνατο του συγγραφέα. Πραγματεύεται τη γνωστή από την Αγία γραφή ιστορία της ακόλαστης Σαλώμης, που έπεισε τον Ηρώδη να αποκεφαλίσει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...