ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Γιατί το θέατρο αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση της επιβίωσής μας; Έχουμε καταλάβει ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του θεάτρου ή έχουμε απλά συμβιβαστεί με ένα υποκατάστατό του, με μια σκιώδη εκδοχή του; Είχαμε ποτέ διανοηθεί πως το θέατρο είναι ένα βασικό ένστικτο, η απώλεια του οποίου θα σηματοδοτούσε τον θάνατό μας; Και κυρίως είχαμε ποτέ συλλογιστεί πως το θέατρο δεν είναι μια ανθρώπινη εφεύρεση, ένα αποτέλεσμα του ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά μια ανάγκη και μάλιστα όχι μόνο των ανθρώπων, μα και των ζώων; Όχι μόνο των ζώων, αλλά και των φ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΔΟΣ ΘΕΑΤΡΟΥ
Όπως πριν από κάθε μετακόμιση πετάμε ένα σωρό άχρηστα πράγματα, πράγματα που κάποτε μπορεί να σήμαιναν πολλά για μας. αλλά τώρα απλώς μαζεύουν σκόνη και βαραίνουν τα χαρτόκουτα, τα πετάμε λοιπόν -συχνά μ' ένα σφίξιμο, άλλοτε με ανακούφιση αλλά πάντα με την κρυφή ελπίδα ότι κάποιος μπορεί να τα βρει μες στα σκουπίδια και να του αρέσουν ή έστω να του χρειάζονται-, αλλά πάντως τα αφήνουμε πίσω μας και αποφασίζουμε να κρατήσουμε τα απολύτως απαραίτητα για το νέο μας σπίτι, για τη νέα μας ζωή, για τις νέες μας περιπέτειες, έτσι και τώρα εγώ πέτ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
[...] Θα περίμενε κανείς ότι σ' ένα έργο με τίτλο "Η κωμωδία του έρωτα", θα παρακολουθούσε μια ερωτική ιστορία σαν κι αυτές που κατακλύζουν το αστικό θέατρο στα τέλη του 19ου αιώνα. Από τον χώρο του βωντεβίλ μέχρι τη νατουραλιστική σκηνή, οι έρωτες, οι μοιχείες, οι ζήλιες και οι αντιζηλίες, οι ταξικοί φραγμοί, οι υποκριτικές συμπεριφορές και τα ερωτικά τεχνάσματα, συνθέτουν κωμωδίες ή δράματα, ανάλογα με την οπτική ή την ιδιοσυγκρασία του κάθε συγγραφέα. Σ' αυτό, όμως, το έργο του Ibsen, είναι ευδιάκριτα δύο τουλάχιστον στοιχεία που το δι...
Διαβάστε περισσότερα...

JEAN-PAUL SARTRE
Στον τόμο αυτό φιλοξενούνται τέσσερα παλαιότερα μελετήματα, εκ των οποίων τα δύο έχουν προδημοσιευτεί, ενώ τα άλλα δύο είχαν αποτελέσει τον κορμό μιας τριετούς φιλοσοφικής έρευνας στα πλαίσια των μεταπτυχιακών σπουδών στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, κατά την περίοδο 1990-1992. Εκτός από ορισμένες ελαφρές επεμβάσεις στο ύφος και κάποιες επιπρόσθετες βιβλιογραφικές αναφορές, προτίμησα να μην επιφέρω σοβαρές αλλαγές, προκειμένου να διατηρηθεί το αρχικό πνεύμα των κειμένων. Οι θέσεις που υποστηρίζονται, άλλωστε -ηθικές και αισθητικές στον κεντρικ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΗΜΕΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Έχει ιδιαίτερη σημασία. . . να κατανοήσουμε ότι το ωραίο στον κινηματογράφο δεν γνωρίζει ούτε κανόνες ούτε όρια, ότι διαψεύδει τους νόμους που κάποτε πιστεύαμε ότι τον διέπουν, ότι εμφανίζεται τόσο στις ταινίες των πρώτων χρόνων του όσο και στις πρόσφατες, ότι υπάρχει, άπιστο και ιδιόρρυθμο, σε υπέρτατο βαθμό, και ότι είναι λιγότερο σημαντικό να επιχειρήσουμε να το ξανανακαλύψουμε στη μορφή που θα πρέπει να είχε στο παρελθόν, απ’ ό,τι αν το αφήσουμε να μας προσφέρει συνεχώς καινούργιες εκπλήξεις. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)
ΛΕΑΝΔΡΟΣ: Λεοντιάδης, Κίμων Λεοντιάδης. Χέρια πιθήκου, βλέμμα κουκουβάγιας και περπάτημα ελέφαντα. Τον θυμάμαι καλά. ΠΑΥΛΟΣ: Τώρα δουλεύει μηχανοδηγός στο σιδηρόδρομο, στην καινούρια γραμμή της Κιγκόμα. Ζει με μια Μαροκινή, έχουν μαζί εφτά παιδιά. ΛΕΑΝΔΡΟΣ: Όσα και τα θανάσιμα αμαρτήματα. (Μικρή παύση) Ώστε θυμάται ακόμη τα ψάρια; ΠΑΥΛΟΣ: Ολόκληρα καλάθια, μου λέει, ξέχειλα μέχρι πάνω. Το ψάρεμα μαζί σου φαίνεται πως ήταν γι' αυτόν δοκιμασία. Λες και τα ψάρια σ' αναγνώριζαν κι έρχονταν κατευθείαν στο αγκίστρι σου. (Παύση) Δεν ήξερα ότι είχ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Το αίμα που μαράθηκε Η νύχτα των μυστικών Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης Αν ακούει το φεγγάρι... Παραστάσεις των έργων του τόμου Κείμενα και κριτικές των έργων του τόμου...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ
"Ο Καλόγερος", που ο Αντρέ Μπρετόν το θεωρεί ως ένα από τα αριστουργήματα του φανταστικού μυθιστορήματος. Το έργο προκάλεσε αίσθηση. Ο "Καλόγερος" διαβάστηκε πολύ και εκτιμήθηκε αμέσως διασκευάστηκε στο θέατρο (ανεβάστηκαν ένα δράμα και μία όπερα) και μεταφράστηκε. Ο Κόλεριτζ, αφού έκρινε ότι "Ο Καλόγερος" ήταν «καρπός μιας ιδιοφυίας ελάχιστα συνηθισμένης» του αναγνώρισε μεγάλες αρετές. Ο Αντρέ Μπρετόν έγραψε: «Είναι τη στιγμή εκείνη όπου αυτό το θαυμαστό, που υπάρχει στη Ράντκλιφ, και που δεν τολμά να εκδηλωθεί, ρητά το βλέπει κανείς να ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΩΣ ΝΑ ΠΩ
Κείμενα του Σάμουελ Μπέκετ σε μετάφραση Δαμιανού Κωνσταντινίδη με τη βοήθεια της Στέλλας Βογιατζάκη και της Μαρίας Μουστάκα....
Διαβάστε περισσότερα...

Τα πουλιά - Φίλησέ με, άγνωστε - Οι μπλε φακοί
Τρεις ιστορίες μυστηρίου, αγωνίας και τρόμου. Η ατμόσφαιρα του ζόφου συνθέτει το παρόν λογοτεχνικό σύμπαν της Αγγλίδας συγγραφέως Δάφνης ντι Μοριέ. Στα "Πουλιά", ευρέως γνωστό από την κινηματογραφική επιτυχία του Άλφρεντ Χίτσκοκ, ένα σμήνος απειλητικών πουλιών διαταράσσει την ηρεμία και την ασφάλεια της οικογένειας ενός αγρότη και της κοινότητάς του. Στο "Φίλησέ με πάλι, άγνωστε" ένας νεαρός άνδρας σαγηνεύεται από μία γοητευτική αλλά παράξενη γυναίκα. Ένα πέπλο μυστηρίου τυλίγεται γύρω από το πρόσωπό της, όταν το ερωτικό της κάλεσμα λαμβάν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑ ΣΕ ΔΩ ΣΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ - ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ - ΛΥΚΟΙ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ
Τρία θεατρικά έργα, γραμμένα από τον ίδιο συγγραφέα, εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, με μοναδικό ίσως κοινό στοιχείο την αποκάλυψη. Μέσα από αριστοτεχνικά κατασκευασμένους χαρακτήρες που ξεδιπλώνονται σταδιακά και εις βάθος, αποκαλύπτεται τι συμβαίνει πίσω από κουρτίνες και πόρτες, αλλά κυρίως τι κρύβεται πίσω από τις φαινομενικά πιο απλές μας πράξεις. Θα σε δω στην πρεμιέρα: Μία σπαρταριστή κωμωδία καταστάσεων για τον τρελό παρασκηνιακό κόσμο του θεάτρου που δεν φωτίζεται όσο πρέπει από τα φώτα της σκηνής. Το κουδούνι: Ένα δράμα για τα μ...
Διαβάστε περισσότερα...

Αρρενωπότητες και μύθοι
Το σίριαλ ο "Πατούχας" (ΕΡΤ1, 1984) δεν εκφράζει ένα ευκαιριακό πάρεργο στη δημιουργική πορεία του Αλέξη Δαμιανού, αλλά αποτελεί τον ελλείποντα κρίκο στη φιλμογραφία του και μια από τις πιο ιδιοσυγκρασιακές μεταγραφές του αφηγηματικού λόγου σε εικόνα. "Ο Πατούχας", «έργο μαθητείας» στα μυστήρια της ζωής, αποτελεί έκφραση ενός προσωπικού οράματος, καθώς ο Δαμιανός υπογράφει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα ως σκηνοθέτης, ηθοποιός, παραγωγός και διασκευαστής του λογοτεχνικού έργου-πηγή. Πρόκειται για ένα (ανεπίδοτο) μνημείο του τηλεοπτικού μας πολ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Η ξεχωριστή και συνεχής πενηντάχρονη σταδιοδρομία του Λεβ Κουλέσοφ εκτείνεται σ' ολόκληρη σχεδόν την ιστορία του Ρωσσικού και Σοβιετικού κινηματογράφου. Σημαντικός θεωρητικός, σκηνοθέτης και καθηγητής στο VGIK, στο Ινστιτούτο Κινηματογραφίας της Μόσχας, οι επιτυχίες και αποτυχίες της ζωής του Κουλέσοφ αντανακλούν το ίδιο το ήθος του Σοβιετικού κινηματογράφου. Κι όμως, λίγες ταινίες του έχουν προβληθεί στη Δύση και πλήθος βιβλίων του και σωρός άρθρων του παραμένουν αμετάφραστα έτσι, ο Κουλέσοφ παραμένει για μας μια σκοτεινή φυσιογνωμία, έν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΜΠΛΟ ΠΙΚΑΣΣΟ - ΜΑΞ ΕΡΝΣΤ
Αναρωτήθηκα ένα ολόκληρο απόγευμα πως αυτή η κοινή πεταλούδα, ακινητοποιημένη για πάντα πλάι σ' ένα ξερό φύλλο, χάριζε εκείνη την ιδιαίτερη σημασία στο μικροσκοπικό πίνακα που το ίδιο πρωί θώπευα με το βλέμμα μου στο σπίτι του Πικάσο -ενώ τα αντικείμενα όπου στράφηκα στη συνέχεια, αντικείμενα που άλλωστε συγκεντρώνουν όλο το ενδιαφέρον μου, φάνταξαν φωτισμένα μ' ένα καινούργιο φως- αναρωτήθηκα, λοιπόν, τι προκάλεσε, από την ενσωμάτωση της πεταλούδας στον πίνακα, αυτή τη μοναδική συγκίνηση που, όταν μας κυριεύει, αποδεικνύει αλάνθαστα ότι ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα για το ευρωπαϊκό σινεμά ανά χώρα παραγωγής: Για ταινίες από τη Γερμανία (του Φριτς Λανγκ, του Ζίμπερμπεργκ, του Χάνεκε), για το γαλλικό σινεμά (Φρανζί, Ριβέτ, Κρις Μαρκέρ, Μπενουά Ζακό, Ασαγιάς, Α. Κεσίς), για ισπανόφωνους σκηνοθέτες (Μπουνιουέλ, Ρουίζ και Πάμπλο Λαραΐν) και για το ιταλικό σινεμά (Αντονιόνι, Ταβιάνι, Μπελόκιο και Μορέτι)· για δανέζικες ταινίες (του Φον Τρίερ και της Ελ-Τούκι) και κατόπιν για δημιουργούς της ανατολικής Ευρώπης (Γιάντσο, Ζανούσι, Ταρκόφσκι, Μουντρουτσό). Έπεται μεγάλο κεφάλαιο ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΝΟΪΚΟΚΡΙΤΙΚΗ
Εγώ, ο Σαλβαντόρ Νταλί, ρωμαιοκαθολικός και αποστολικός, κατ' εξοχήν απολιτικός και διανοητικά μοναρχικός, διαπιστώνω σεμνά και με μεγάλη μου χαρά ότι όλες οι ορμές της σύγχρονης δημιουργικής νεότητας συγκεντρώνονται γύρω από μια και μοναδική αρετή: την αντίθεση στην αστική κουλτούρα. Οι πιο ωραίες και οι πιο βαθιές πολιτιστικές επαναστάσεις έγιναν δίχως οδοφράγματα, δίχως τη στασιαστική βία που εμψυχώνει μόνο το πνεύμα, που είναι κύριο του χώρου και του χρόνου. Χάρη σε πραγματικά αντιοδοφραγματικά ψαξίματα ξαναδίνεται στο παρελθόν το μέσο...
Διαβάστε περισσότερα...

Άπαντα τα θεατρικά (πέμπτος ταόμος)
Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ Οι νικητές Το εμβόλιο Το λαχείο CAPITAL CONTROL (ως σατυρικόν δράμα) Ο ΠΡΟΧΕΙΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (ένα ληκτικό έργο)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΙΝΕΜΑ ΚΑΙ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΙ

ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
Η ζωγραφική του Βαν Γκογκ δεν επιτίθεται σε κάποιον κομφορμισμό ηθών, αλλά στον κομφορμισμό των ίδιων των θεσμών. Ακόμη, και η φύση, με τα κλίματά της, τις παλίρροιές της και τις ισημερινές καταιγίδες της, δεν μπορεί πια να κρατήσει την ίδια έλξη, μετά το πέρασμα του Βαν Γκογκ από τη γη. Ακόμα πιο έντονα, σε κοινωνικό επίπεδο, οι θεσμοί αποσυντίθενται και η ιατρική μοιάζει με πτώμα αχρησιμοποίητο και αλλοιωμένο, που παρουσιάζει τον Βαν Γκογκ σαν τρελό. Μπρος στη διαύγεια ενός Βαν Γκογκ που δουλεύει, η ψυχιατρική δεν είναι παρά ένα κλουβί μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
[...] Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας, γιατί νομίζω ότι ξεφύγαμε λιγάκι. Το καινούργιο αυτό βιβλίο αποτελείται, όπως προαναφέραμε, από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος υπάρχουν μονόλογοι από έργα που γράφτηκαν στην αρχή και στη μέση της εποχής μας που άρχισε μετά τον Πόλεμο. Τότε δηλαδή που κυριαρχούσε η αισιοδοξία ότι όλα θα πάνε καλά κι όλοι θα αποκατασταθούν αισίως. Οι ήρωες των πρώτων αυτών μονολόγων, ουδέν υποψιάζονται, η αισιοδοξία της εποχής δεν τους επιτρέπει υποψίες και αμφιβολίες για τις καταστάσεις που βιώνουν. Ενεργούν, τέλεια συντονισ...
Διαβάστε περισσότερα...