ΑΩ

Όταν αγκαλιάζονται οι συλλαβές
Θεώρησαν ότι δεν ανήκει πλέον εδώ. Ότι έπρεπε φύγει. Το είχαν εγκαταλείψει. Αγοραστής δεν βρέθηκε. Ερήμωσε. Έχασε το χρώμα του, φθάρθηκαν τα υλικά του. Ρημαγμένα κεραμίδια και κρεμασμένη πόρτα. Το εσωτερικό του παρέμεινε αναλλοίωτο. Τα παλιά έπιπλα, οι πολυέλαιοι, τα ασημένια κηροπήγια, έστεκαν εκεί. Βυθισμένα στη σκόνη αναπολούσαν τα πάρτι, που έζησαν. Οι περαστικοί δεν τα έβλεπαν αυτά. Έβλεπαν μονάχα τις φθορές. Γι' αυτό το έδιωξαν. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΕΣ ΤΑΡΙΧΕΥΣΕΙΣ
Πόλη νεκρή Πόλη νεκρή οι δρόμοι κόκκινοι λευκή σιωπή μαβής ουρανός μαύρος ο φόβος σπίτια σταχτιά πόσα χρώματα ο θάνατος έχει! [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΙΜΟΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
ΕΠΙΜΟΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ Υπάρχουν παράθυρα επίμονα που μένουν ορθάνοιχτα χειμώνα καλοκαίρι Που φέγγουν τις νύχτες κάθε φορά που οι δρόμοι ερημώνουν Που κρέμονται στους τοίχους σαν εικονίσματα σε αδειανά δωμάτια Υπάρχουν παράθυρα επίμονα Που πίστεψαν σ' ένα σιρίτι φως στων λουλουδιών το παρανάλωμα Που υπέκυψαν στου ανέμου την απροσδόκητη φορά Υπάρχουν παράθυρα επίμονα που πίσω από γρίλιες σφραγισμένες ικέτεψαν παράφορα την άνοιξη [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΦΩΝΗ Αντικρίζουμε την αγχόνη Η φωνή μας θρυμματίζεται κι όμως ακόμη αγοράζουμε όνειρα χωριστά Ανάμεσα στα χωρισμένα γράμματα ασφυκτιούμε χωριστά Κάθε φθόγγος μια παραίτηση Ο αιτών ζητεί διερευνώντας αργότερα την αιτία [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΑΡΧΗ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
ΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ 8 Οι επιβάτες Δύο ξεχασμένοι ζωγράφοι Κάρβουνο και στυλό. - Πόσο αρμονικά σκίζεται το χαρτί. - Άγρια καίγεται. Εσύ Να θες να γράφεις το σώμα μου με κάρβουνο Και εγώ Να θέλω να ζωγραφίζω εσένα Με αυτό το παλιό μπλε στυλό. Σε όλα τα μέσα Με όλα τα μέσα Μεταφοράς [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΑΡΑΝΟΕΙΔΟΥΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ
"Αλεξάνδρα η Μητέρα, Νίκος ο πατέρας. Μαζί τους στο Φως. Αρτέμιδα (aka Λούτσα) Ανατολικής Αττικής το σκηνικό. Σαράντα ένα χρόνια (2021) έμβιας ζωής, εκ των οποίων: 29 σκεπτόμενα, εκ των οποίων: 14 αποφθεγματικά, εκ των οποίων: 6 συνειδητά. Πολλή αγάπη, πολλοί φίλοι, πολλές γυναίκες, πολλά τσιγάρα, πολύ αλκοόλ, δυο τροχαία - θανατηφόρο το δεύτερο. Μονάχος μου στο Σκοτάδι. Μονάχος μου στο Φως ξανά. Μια δεύτερη γέννα, ένας στόχος, μια προσπάθεια, μια εμμονή, μια μανία, μια κρίση παρανοειδούς σχιζοφρένειας, ψυχοφάρμακα, ψυχοθεραπείες, ψυχαναλύ...
Διαβάστε περισσότερα...

41 ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Ένα λουλούδι σε χερσότοπο, αυτό είναι η Έμιλυ. Ένα αγριολούλουδο που φυτρώνει και παλεύει με τον ήλιο, τη βροχή, τον άνεμο, χωρίς να νοιάζεται για την ομορφιά του, δίχως να φοβάται μαρασμό. Ένα λουλούδι αλλιώτικο, που ανοίγει τα πέταλά του στο φως των αστεριών και της σελήνης και τα κλείνει κάτω από τον καυτό ήλιο για να προστατευθεί. Κι έχει το λουλούδι αυτό μια τέτοια σπανιότητα που μαγεύει όποιον το ανακαλύψει. Η Έμιλυ μέσα απ' τα ποιήματά της μου έμαθε πως μπορεί κανείς να είναι ευαίσθητος μαζί και δυνατός. Οικουμενικός και ταυτόχρονα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΜΦΟΡΕΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ
ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΣΥΓΧΥΣΗ Μόνος τη νύχτα ετούτη ο εαυτός μου κι εγώ σε πλήρη σύγχυση, σε πλήρη αρμονία χωρίς τριγμούς μπροστά στα οδοφράγματα της αναζήτησης κοινής πορείς, κοινών αξιών, κοινών οραμάτων. Μικροί και αθώοι μπροστά στο τίποτα ζωγραφίζουμε παράλληλα σύμπαντα για να κρύψουμε τη μοναξιά ψάχνουμε μια άλλη ζωή στα μέτρα μας, στη λογική μας να την πληγώνουμε χωρίς να πληγώνει. Πότε θα κόψουμε τον ομφάλιο λώρο της συνήθειας που μας δένει στη μετριότητα; Πότε θα αντικρίσουμε την αλήθεια; [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Κάθαρση
ΓΥΝΑΙΚΑ Γυναίκα γη Πηγή ζωής Χείμαρρος και καταρράκτης μαζί Οξυγόνο αναβλύζει με το χάδι Χώμα που κάθε σπόρο σε άνθος μεταλλάσσει Με δάκρυ για νερό και τροφή την αγωνία Η ελπίδα της μοχλός κι η δύναμή της φάρος Τις πίκρες της ολονυχτίς ζυμώνει Γλύκισμα προσφέρει την αυγή Στα μαλλιά της πλέξανε κόμπους Μ' υπομονή τους ξέλυσε έναν έναν Η πιο πονεμένη αυτής της γης γυναίκα Η πιο όμορφη όλες Ασλάνι για το σπιτικό της Βάλσαμο για τα παιδιά της Στήριγμα συντροφικό Για τους γονείς απάγκιο Και για τον κόσμο όλο μυστήριο! [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Το άπειρο μέσα μας
ΚΑΤΙ ΜΙΚΡΟ Μου 'πες πως για πόλεμο έχεις ετοιμαστεί Μου 'πες πως κάποτε θα παλέψουμε εγώ κι εσύ Δεν κατάλαβα αν με προειδοποίησες επειδή είσαι τόσο σίγουρος για τη νίκη σου ή επειδή ήθελες να 'σαι δίκαιος μαζί μου Όπως και να 'χει έφτασε κι αυτή η στιγμή Σε βλέπω να 'ρχεσαι με ολόκληρο στρατό Σε βλέπω οπλισμένο σαν αστακό Απ' όλα σου τα όπλα το μίσος είναι το πιο δυνατό Ένα μαχαίρι μόνο εγώ κρατώ Δεν είναι μεγάλο αλλά είναι κοφτερό Με υπομονή το ακόνιζα για καιρό Με το μαχαίρι αυτό αν μου επιτεθείς θα σου επιτεθώ Μπορεί να αστοχήσω μπορεί...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΣΟΔΕΙΑ
το στίγμα είπε ν' αφήσει στίγμα του στο πρωινό η αγάπη κι έτσι να που απίθωσε ζεστή μια καλημέρα στο φραντζολάκι της στιγμής του ύπνου της καλής του μέσα σε χείλη κόκκιν' ανεξήγητα ανοιχτά στο δέρμα επάνω ροδαλόν τριαντάφυλλου μετάξι μη ξεραθεί ο άρτος τους πετρώσει ο έρωτάς τους παγώσει το ασημί του φως πρόστυχο το φεγγάρι χιόνι μαργώσει το κορμί βαρύνει τα φτερά τους και χωριστά λιθοβολούν της μοίρας την απάτη! [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟΥ ΕΡΕΒΟΥΣ
ΧΩΡΙΣΜΟΣ Στεκόμασταν αδιάφοροι στο πλάι μιας καταδίκης που τα πάντα προμηνούσε. Ο αέρας, χλιαρός, κρυφογελούσε σαν ένα ψέμα που στο βάθος μάς πονάει. Οι ρίμες μάς πλήγωσαν τελευταίες, απομεινάρια σκληρής ερμηνείας. Δεν άντεξες τα πέπλα της μαγείας εκεί που κάστρα πέφτουνε και αυλαίες. Κι έτσι νωρίς πεθάναμε από πλήξη στο αλισβερίσι αυτό το τελευταίο. Δίχως σκοπό, παράξενοι, στο φως το φευγαλέο μιάς εκκρεμότητας θολής που χάλαγε τη στίξη. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Fractalίζων
Η αρχική επιθυμία της συντροφιάς, που το 2014 συγκρότησε την εκδοτική και συντακτική ομάδα του fractal, "το ελάχιστο να ανήκει στο όλον" έχει πέραν πάσης αμφιβολίας πραγματωθεί - και ας μου επιτραπεί να προτάξω στην ανωτέρω φράση της Ελένης Γκίκα από το editorial του ψηφιακού περιοδικού, ένα "και" επιτατικό αφού, με αφετηρία το ελάχιστο, έχει, στα περισσότερα των 100 τεύχη του, αγγίξει το πλέον και μείζον. Και το εξαρχής ζητούμενο, όμως, η συνέχεια δηλαδή του ανοιχτού πειράματος-ανοίγματος στο ενδεχόμενο, εξακολουθητικά πραγματούται, με συ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ίαμβος κατά των γυναικών και άλλα ποιήματα (χαρτόδετη έκδοση)
Είναι ο Ίαμβος κατά γυναικών του Σημωνίδη του Αμοργινού αυτό που φαίνεται με την πρώτη ανάγνωση - ένα σκωπτικό, χλευαστικό κείμενο που θέτει στο στόχαστρό του τη γυναίκα της αρχαϊκής εποχής αλλά και κάθε εποχής; Στο βιβλίο αυτό, που προτείνει μια νέα μετάφραση του αρχαιοελληνικού κειμένου, επιχειρείται παράλληλα και η ανεστραμμένη ανάγνωσή του· ανάγνωση που εμπλέκει τα δύο φύλα σε μια συνύπαρξη από τις πιο ενδιαφέρουσες και ελπιδοφόρες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Οι τίμιοι ψεύτες
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ Σήμερα ποτίζει ένα δέντρο στην αυλή· αύριο θα γεννήσει έναν γιο. Ο γιος ίσως διαβάσει κάτω απ' τη σκιά του δέντρου ή ίσως πάλι με τις δικές του σκιές φτιάξει νέα όπλα. Σήμερα ποτίζει ένα δέντρο· αύριο ίσως ποτίσει την ανθρωπότητα με αίμα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΡΑΙΚΟΣ ΘΑΛΑΣΣΟΠΟΡΟΣ
Ο Κεφαλονίτης Ιωάννης Φωκάς ή Απόστολος Βαλεριάνος ήταν θαλασσοπόρος του 16ου αιώνα, που δοξάστηκε στην υπηρεσία του ισπανικού στέμματος με το όνομα Χουάν ντε Φούκα στον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό, ζώντας ένα μεγάλο διάστημα της ζωής του στις τότε ισπανικές κτήσεις της Αμερικής. Σήμερα, ένα θαλασσινό πέρασμα στον Νοτιοδυτικό Καναδά έχει τ' όνομά του, ενώ το άγαλμά του υπάρχει στο Βανκούβερ. Στο μυθιστόρημα αυτό ο Γιάννης Κατσίκης, αξιοποιώντας όλες τις υπάρχουσες πηγές, βιογραφεί το ιστορικό πρόσωπο και ταυτόχρονα αναπλάθει με λογοτεχνική ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗ ΒΡΟΧΗ
Ο χρόνος είναι μια αυτόνομη ύπαρξη, φίλος και εχθρός, εμπόδιο αλλά και θεραπευτής. Η παρουσία του είναι διττή στον δρόμο της αυτοπραγμάτωσης του Ανθρώπου, και η σχέση μας μαζί του αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό είναι μια πάλη ανάμεσα σε ατέρμονες διεκδικήσεις και στιγμιαίους θριάμβους. Κάθε μικρή ιστορία του βιβλίου φωτίζει και μια άλλη πλευρά αυτής της πάλης, μεταμορφώνοντας τη μεταφυσική αγωνία σε μεταφυσική ηρεμία. Άλλωστε, ο απώτερος στόχος του Ανθρώπου είναι η αποδοχή της απώλειας και της φθοράς, η κατανόηση της θέσης του μέσα σε ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΥΡΔΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Είναι πολλά αυτά που δεν γνωρίζουμε για τον πολιτισμό των Κούρδων. Κυριαρχεί η αντίληψη ότι αυτός ο λαός μόνο πολεμά και αντιστέκεται, πως διεκδικεί από τους κατακτητές την πατρίδα του και ζητά την αυτοδιάθεσή του. Έτσι είναι, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι Κούρδοι έχουν πλούσια παράδοση και ακόμη πιο πλούσια γλώσσα, γι' αυτό και από νωρίς ανέπτυξαν την τέχνη του λόγου. Ήδη από τον 11ο αιώνα σπουδαίοι Κούρδοι ποιητές-ραψωδοί με απαράμιλλο λυρισμό αφηγήθηκαν την ιστορία του σκληροτράχηλου και περήφανου αυτού λαού, ύμνησαν τον έρωτα και τη φύσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΧΑΟΣ
Λάστρος Οι αιώνες περπάτησαν τα καλντερίμια σου και το λεπτό γυαλόχαρτο των ίσκιων τους λείανε τις ρυτίδες της πέτρας κι απάλυνε το σκαρπέλο του χρόνου. Η κουτσομπόλα η άνοιξη πάντα θα βρει κάτι να πει για τα αχτένιστα καλοκαίρια σου. Άκακο κι απόλεμο τ' αγέραστο σπαθί στο προσκεφάλι σου. Δυο τρεις ταπεινοί ημίθεοι με τέχνη κέντησαν τα προικιά σου. Οι ρίζες είναι πλέον περισσότερες από τις φυλλωσιές. Το κλειδί είναι στο ρολόι. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΣΤΡΑΤΟΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΙΣΛΕΙΔΗΣ ΚΑΙ Η ΑΤΤΙΚΗ ΤΟΥ
Αν και δεν ήταν ούτε Μεσογείτης, ούτε Αρβανίτης, ο Χρίστος Ενισλείδης (1895-1985) αγάπησε τα χωριά της Αττικής και την Ιστορία τους περισσότερο κι από τη γενέτειρά του την Αθήνα. Αφορμή γι' αυτό στάθηκε μια μεσοπολεμική πενταετία που υπηρέτησε δάσκαλος στην Κεράτια (Κερατέα). Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος και διαρκής. Συνεχίζοντας την παράδοση των μεγάλων περιπατητών-γραφιάδων (Δ. Καμπούρογλου, Δ. Χατζόπουλος κ.λπ.), ο Στρατοκόπος Ενισλείδης αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος του περιηγητικού του χρόνου και ανάλογο μέρος του συγγραφικού-δημοσιογραφικο...
Διαβάστε περισσότερα...