ΛΑΔΙΑ ΕΛΕΝΗ

ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
Κάποτε οι θεοί συναντήθηκαν με τους ανθρώπους γίνανε μάλιστα ομοτράπεζοι και ομόκλινοι. Όμως αυτή η συναναστροφή είχε ένα όριο οι θνητοί δεν έπρεπε να το ξεπεράσουν, γιατί κάθε υπέρβασή του ήταν "ύβρις" και η τιμωρία ερχόταν πάντα σε χρόνο απροσδιόριστο. Η μυθολογική αλλά και η ποιητική αλήθεια το βεβαιώνουν. Πόση "πραγματικότητα" υπάρχει σ' αυτήν την αλήθεια δεν έχει σημασία. Σημασία όμως έχει πως αυτή η αλήθεια περιέχει σοφία και γίνεται -είτε με τον τρόπο της αποδοχής είτε της αποφυγής- πυξίδα για τα μετέπειτα γένη των ανθρώπων. Τα πρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΡΧΗ
Δύο νουβέλες με διαφορετικό περιεχόμενο αλλά με τον κοινό τίτλο ΑΡΧΗ. Η πρώτη αναφέρεται σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα με παραπληρωματικά στοιχεία την μοίρα μιας κατεστραμμένης πόλης και τον κόσμο των όντων, που φρουρούσαν τις πύλες των νεκύων (νεκρών). Μολονότι το θέμα έχει μία τραγικότητα, ωστόσο η περιγραφή του είναι ανάλαφρη με στοιχεία μάλιστα πολύ φαιδρά. Έτσι υπάρχουν και ανάσες ζωής. Στην δεύτερη νουβέλα αναδεικύεται ένας δυνατός και αειθαλής έρως, μολονότι οι διαφορές του ανδρογύνου είναι αισθητές: η διαφορά της ηλικίας, της μόρφωσης ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΡΑΝΤΟΥΛΑ
Η Ταραντούλα συνδέει τον παλαιό κόσμο με τον δικό μας κατά τρόπο αβίαστο, σαν ριπές από αέρα που εισχωρούν στους ιδιωτικούς μας χώρους και στους τόπους της ζωής μας. Ο ανώνυμος αφηγητής του νέου μυθιστορήματος της πολυβραβευμένης Ελένης Λαδιά μας παρουσιάζει αρχικά έναν συγγραφέα, τον Ευμένη, ο οποίος, απογοητευμένος από τη ζωή της πρωτεύουσας και την πορεία της τέχνης, αποφασίζει να μην ξαναγράψει μυθιστόρημα. Στο εξής ο Ευμένης θα ασχολείται με τη συγγραφή μελετών επειδή τις θεωρεί πιο ωφέλιμο είδος. Εγκαθίσταται λοιπόν σε ένα ορεινό χωρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
"Φαίνεται", γράφει η Ελένη Λαδιά, "πως υπάρχει μια αστρική τροχιά όπου είναι γραμμένοι οι διαφορετικοί δρόμοι και σκοποί μας". Όταν πολλές τροχιές συγκλίνουν, δημιουργείται μια κοινότητα αναγνωστών που αναζητούν νόημα. Κι αυτό το νόημα λίγοι συγγραφείς είναι σε θέση να το προσφέρουν. Η μεγάλου εύρους συγγραφέας Ελένη Λαδιά μας το παρέχει αφειδώς, καθώς καταδύεται σε αρχαίους και σύγχρονους κόσμους με περισσή άνεση. Στα σύντομα κείμενα του βιβλίου η συγγραφέας ανοίγει νέες και απάτητες διόδους προς τη γλώσσα, τα συγγραφικά παρασκήνια, τον μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Συνέβη σούρουπο σε μια ερημική περιοχή. Όλα άρχισαν με έναν πρωτόφαντο και δυνατό πόνο στην πλάτη. Ξαφνικά η πλάτη έγινε τόσο λεπτή, σαν ωοκέλυφο αγγείο, που σηματοδοτούσε την τελετουργία. Γονάτισε στο έδαφος, νικημένη από τον χαλκέντερο πόνο, που της έσπαγε τις ωμοπλάτες και φαίνονταν τα κόκκαλα. Όλη της η ύπαρξη κλυδωνιζόταν, στριφογύριζε στον άξονά της σαν σβούρα επίμονου παιδιού, ενώ ο μολυβένιος ουρανός και η τρέμουσα γη συνόδευαν τον πόνο της. Άρχισε να τρέχει αίμα εκατέρωθεν της πλάτης, γιατί άνοιξαν δύο πληγές στις ρίζες των φτερών...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΕΣ ΤΟΠΩΝ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ
Στην "Αποσπασματική σχέση", η αφηγήτρια επιχειρεί να ανασυνθέσει μια ανθρώπινη σχέση. Ορμώμενη από τα -φαινομενικά διάφορα- γεγονότα μιας μεταγενέστερης εμπειρίας της, καταπιάνεται με το δύσβατο παιχνίδι της διερεύνησης και της αποκατάστασης. Σαν τους συντηρητές των παλαιών χαρτών και των εικόνων, σαν τους ιστοριοδίφες, η αφηγήτρια δημιουργεί και ταυτοχρόνως ερευνά συνδυάζοντας τα αποσπάσματα που έχουν απομείνει στη διάθεσή της, προσπαθεί να στήσει εξαρχής το απωλεσθέν έργο ή, έστω, να καταγράψει μία από τις πιθανές εκδοχές του. (Από την ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΙ Ο ΛΕΟΝΤΟΜΟΡΦΟΣ

ΠΟΤΑΜΙΣΙΟΙ ΕΡΩΤΕΣ
Το νέο μυθιστόρημα της Ελένης Λαδιά ξεδιπλώνει, με το χάρισμα μιας γλώσσας γεμάτης αντηχήσεις, το βάθος της ανθρώπινης υπόστασης. Το μυθικό υπόβαθρο συνυπάρχει με τη σύγχρονη καθημερινότητα. Οι ήρωες του βιβλίου έχουν τουλάχιστον δύο όψεις: διαθέτουν τη δύναμη των αρχετύπων και την ευλυγισία της δράσης τους στο παρόν. Άλλοι είναι παγιδευμένοι σε μυθολογικά πρότυπα, όπως η κόρη που ερωτεύεται μέχρι μονομανίας, ο πατέρας που θέλει να γίνει θεός κι η μητριά που ζει ιδιαίτερα άγριες καταστάσεις, κι άλλοι κινούνται ελεύθερα στον ενεστώτα χρόνο ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΧΑΡΙΣ
Η «Χάρις» είναι ένα οίκημα, χωρίς σαφή προσδιορισμό ίδρυμα, ξενοδοχείο ή και ναός. Εκεί μένουν άνθρωποι που κατέφυγαν για σωτηρία, εξαναγκασμένοι είτε από την κακοκαιρία είτε από τη μοναξιά. Οφείλουν όμως να τηρούν τους παράδοξους κανονισμούς του κτηρίου, τους οποίους ορίζει ο αόρατος ιδιοκτήτης και εκτελεί η μετεωρολόγος της «Χάριτος» Ουρανία, με τη βοήθεια του Ανδροκλή, που ονομάσθηκε αργότερα Ιεροκλής. Ανάμεσα στους ενοίκους του κτηρίου βρίσκεται και ο Βασίλης, ένας εξευγενισμένος και φιλοσοφημένος άνδρας, ο οποίος εγκληματεί διότι πισ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΟΝΕΙΡΟΣΑΚΚΟΣ
Σου μιλώ και σε μεταφέρω στην μνήμη μου, πάντα μαζί μου είσαι από εκείνο το ζεστό αιγυπτιακό μεσημέρι. Το παρελθόν, παρόν και μέλλον μου γέμισαν από σένα, ήμουν αμέριμνη προτού σε δω, όχι, δεν φανταζόμουν πώς θα υπήρχες έτσι, με μισό σώμα, ακουμπισμένο στο βρώμικο έδαφος και γύρω σου φωνές, θόρυβοι και ζέστη αφόρητη. Ζούσες όμως, αγωνιούσες και ήλπιζες. Άπλωνες τα χέρια για να τραφείς. Φοβάσαι τον θάνατο, γλυκέ μου φίλε, φοβόμαστε όλοι και πολλαπλασιαζόμαστε, φιγούρες χωρίς πόδια και χέρια, χωρίς λαλιά και ακοή, και παρακεί τα ποτάμια κι ο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΘΕΕΣ
Μια ευφάνταστη κόρη συμβιώνει με την υπερήλικη και πολύ πιο γήινη μητέρα της. Η μυθιστορία ανατρέχει συχνά στο παρελθόν τους, το οποίο συμπίπτει με το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν της ρημαγμένης χώρας μας. Φτώχεια, αγροτική και βουκολική παραμεθόρια Ελλάδα, οικογενειακή μετανάστευση στην Αθήνα προς αναζήτηση καλύτερης ζωής. Αλλά και νεραϊδοϊστορίες, ξωτικά και παραδόσεις τραγουδισμένες, που φτάνουν μέχρις εμάς ως απόηχος μιας απώτατης εποχής, καθώς οι ηρωίδες του σύγχρονου μυθιστορήματος μετατρέπονται σε γήινα αποτυπώματα των αρχαίων θεαινών...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΦΕΡΕΟΙΚΗ
"Ξαναβγήκαμε στο σύθαμπο, όπου υπήρχε ένας μεγάλος τάφος αφιερωμένος στην ομαδική Μητέρα. Πάνω του βρισκόταν καθήμενο το επιτύμβιο άγαλμα μιας μητρικής μορφής χωρίς ατομικά χαρακτηριστικά. Περιεργαστήκαμε για λίγο το ταφικό μνημείο και η Φερέοικη με ξανάπιασε από το χέρι, για να με οδηγήσει εκεί όπου ήθελε. Άρχισε να παίρνει πρωτοβουλίες σαν να ήταν αυτή η δημιουργός, κι εγώ μία άβουλη ηρωίδα μυθιστορήματος, ενώ είχε αδυνατίσει κι άλλο, τόσο που έγινε διάφανη, τόσο διάφανη, ώστε σε λίγο θα διαγράφονταν τα σωθικά της. Με απομάκρυνε από τον ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΤΥΜΟΣ ΛΟΓΟΣ
. . . Ο ανώνυμος άνθρωπος ένιωσε να χάνεται σ’ έναν άγνωστο κόσμο. Με βαθιά συναίσθηση πώς δεν θυμόταν το δικό του όνομα, θέλησε να μάθει το όνομα αυτής της πολίχνης, στην οποία βρέθηκε από μια παραξενιά της τύχης του. -Πώς λέγεται αυτή η πολίχνη; Κανείς από τους κατοίκους που άκουσαν, δεν απάντησε. Τον κοίταξαν μόνο απορημένοι, λες και ρωτούσε το πιο εύλογο που υπάρχει πάνω στη γη. Εκείνος επανέλαβε με φωνή παρακλητική την ερώτηση. Τότε ο σάλος ζητιάνος που χειρονομούσε ακατάπαυστα σε μια φανταστική συζήτηση, τον άκουσε και απάντησε χωρίς...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΑΛΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
(. . .) Στα «Άλση της Περσεφόνης» αναζητείται το Πρόσωπο κάτω από τις γύψινες μάσκες και τα προσωπεία και προσδοκάται η συνάντηση με τον Άλλον, που στην ουσία είναι ένας φωτισμός του αυθεντικού μας προσώπου. Στα «Άλση της Περσεφόνης» αρχίζει η δράση, εκεί όπου καταργούνται τα όρια της ζωής και του θανάτου. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΒΑΦΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Οι λέξεις "ελληνικά", "Ελλάδα", "ελληνικός" είναι έτσι τοποθετημένες στα ποιήματα ώστε ξεχωρίζουν: λάμπουν σαν χρυσοί σφραγιδόλιθοι. Η Ελλάδα του Καβάφη διακρίνεται μέσα στους άλλους πολιτισμούς, που κυοφόρησε η Μακεδονική κατάκτηση. Δεν είναι η ναρκισσευομένη Ελλάδα του έκτου και πέμπτου αιώνα, είναι μέλη της Ελλάδος, ποσότητες αίματος που μεταγγίζονται στις μεγάλες φλέβες των ασιατικών χωρών. Μια Ελλάδα που διαρκώς παλεύει και συγκρίνεται, ο σπόρος τελικώς, που γονιμοποιεί ξένες τέχνες και εμπειρίες. Λερναία ύδρα με πάμπολλα κεφάλια στην...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ ΟΔΥΝΗΣ
Η συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων είναι διφυής. Στο πρώτο μέρος με τον τίτλο «Το άγιο περιστέρι» περιλαμβάνονται διηγήματα μυθοπλασίας, ενώ στο δεύτερο «Ο Κορυδαλλός οδύνης» αναφέρονται αληθινά περιστατικά, που συνέβησαν κατά την τετραετή διδασκαλία των εθελοντικών μαθημάτων μου στους άρρενες κρατούμενους των Φυλακών Κορυδαλλού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΟΦΟΡΟΙ
Το χειρόγραφο απέμεινε κατασπαραγμένο από την βακχική-συγγραφική μανία της αφηγήτριας ή αναγνώστριας, που ήθελαν να βρουν στους ήρωές του κάτι το μεγαλειώδες, το εξαιρετικό ή το ηρωικό. Όμως βρήκαν μόνον βίους απλών και καθημερινών ανθρώπων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΣ
Το σούρουπο εισχωρούσε δειλά στο δωμάτιο κι εγώ περιεργαζόμουν τις φωτογραφίες σας. Το άγριο προφίλ του Φρειδερίκου με τα φοβερά μουστάκια, το τεράστιο καμπυλωτό μέτωπο και τα πυκνά μαλλιά έρχονταν σε συμπληρωματική εναρμόνιση με το λιπόσαρκο πρόσωπο του Ιωάννη, που το καλογερίστικο σκουφί κάλυπτε μαζί με τα γένεια όλη σχεδόν την μορφή, τονίζοντας τα τεράστια, ασκητικά μάτια. Το βλέμμα σας ήταν κοινό: ένα βλέμμα άγριας ονειροπόλησης, πάνω και πέρα από τα ανθρώπινα, το ολόλαμπρο, απόκοσμο βλέμμα του ερημίτη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ
Οι ποιητικές εικόνες του Παπαδίτσα περικλείουν το σύμπαν, γιατί, ως θάλεγε ό Ηράκλειτος ούτε λέγουν, ούτε κρύπτουν, αλλά σημαίνουν. "Στο κάθε βήμα μια έκρηξη ελαιώνα έσπαγε δε διαμαντικά το μάτι". Αν κινήσουμε με τη δύναμη της φαντασίας μας αυτές τις ποιητικές εικόνες, που ή κάθε μία σημαίνει κι ένα πολυδιάστατο ερώτημα, μας αποκαλύπτεται ένα έγχρωμο, οργιαστικό σύμπαν, μια πηγή κρυφή πού υποδηλώνεται από τον ήχο της, ένα βουνό, όπου μέσα του ενυπάρχουν ή "κίνηση" κι ό "πετρωμένος αιώνας", και πάνω απ' όλα ή θαυμάσια ταύτιση του ανθρώπου μ...
Διαβάστε περισσότερα...