ΔΑΙΔΑΛΟΣ (ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ Ι.)

ΣΤΡΑΒΩΝ: ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Γεννήθηκε στην Αμάσεια του Πόντου το 66 π.Χ. Ανήκε σε πλούσια ελληνική οικογένεια και συνδέθηκε με επιφανείς Ρωμαίους. Από τις διδασκαλίες που από νέος άκουσε έγινε στωικός φιλόσοφος. Έκανε πολλές περιηγήσεις έφθασε μέχρι την Αρμενία, Εύξεινο Πόντο και Αιθιοπία. Ο Στράβων δεν ήταν μόνον φιλόσοφος αλλά και ιστορικός και γεωγράφος. Το σπουδαιότερο σύγγραμμά του τα "Ιστορικά Υπομνήματα" έχει χαθεί. Τα "Γεωγραφικά" του συνέταξε όπως λέει ό ίδιος για να συμπλήρωση τις γνώσεις των προηγουμένων και να διορθώσει τα τυχόν εσφαλμένα. (Από την παρο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΞΕΝΟΦΩΝ: «ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ»
Το «Περί Ιππικής», από τα μονογραφικού χαρακτήρα έργα του Ξενοφώντος, αποτελεί ένα είδος τεχνικού εγχειριδίου. Το αντικείμενό του, εκ πρώτης όψεως ο ικανός ιππέας, η ιππευτική τέχνη, η ιππική δεξιότητα, είναι, σε τελευταία ανάλυση, ο ίππος, χωρίς ωστόσο να πρόκειται για ένα καθαρό κείμενο ιππολογίας. Το θέμα του είναι ακριβέστερα οι σχέσεις ίππου και ανθρώπου, σχέσεις που υπαγορεύονται από μια ορισμένη ψυχολογία του πρώτου και από ένα είδος ηθικής του δεύτερου. Με τελικό ζητούμενο το ωφέλιμο αποτέλεσμα, τόσο για τον ιππέα όσο και για τον ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΑΤΩΝ: ΦΙΛΗΒΟΣ - ΚΡΙΤΩΝ
Ο "Φίληβος" ανήκει στην τελευταία περίοδο της πλατωνικής δημιουργίας και η χρονική του τοποθέτηση είναι σχεδόν βεβαία. Είναι διάλογος υστερώτερος οπωσδήποτε από το "Σοφιστή" και τον "Πολιτικό" και νεώτερος από το τελευταίο έργο του Πλάτωνα, τους "Νόμους". Δεν είμαστε μόνο βέβαιοι αν γράφηκε πριν ή μετά από τον "Τίμαιο". Πολλοί πιστεύουν πώς γράφηκε μετά και μάλιστα γύρω στα 354 π.Χ., το έτος δηλαδή που πέθανε ο φιλόσοφος Εύδοξος ο Κνίδιος, ο αρχηγός της Σχολής της Κυζίκου. Ίσως, λένε, ο θάνατος αυτός να στάθηκε η αφορμή για να γραφή ο διάλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: ΕΚΑΒΗ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΟΦΙΣΤΙΚΗ
Η Δεύτερη Σοφιστική είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως, συχνά όμως με ριζικά διιστάμενες σημασίες. Αυτό το σύντομο βιβλίο αρχίζει διερευνώντας το τι εννοούν οι σύγχρονοι μελετητές με τον όρο αυτό, πριν στραφεί στην ενασχόλησή του με το φαινόμενο που επονόμασε έτσι ένας αρχαίος ρήτορας, ο Φλάβιος Φιλόστρατος. Για τον Φιλόστρατο, ο όρος Δεύτερη Σοφιστική δήλωνε μία πλειάδα λαμπρών ερμηνευτών, οι οποίοι ειδικεύονταν στην "εκπαιδευτική" ρητορεία. Οι σοφιστές αυτοί ανεμείγνυαν το θέατρο εντυπωσιασμού με μία περίπλοκη επιστημοσύνη, υποδυ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΟΥΦΟΣ - ΜΗΝΙΑΤΗΣ - ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ

ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
(. . .) Ο κινηματογράφος είναι Τέχνη κι από την άσκηση ακόμα της δραστηριότητάς του. Μένει μόνο να μάθουμε, αν στην ιστορικήν ανέλιξη η λειτουργία της Τέχνης δεν αλλάζει καθώς πάει από τον "μυθικό" στο ρεαλιστικό κόσμο, και αν ο κινηματογράφος, που γεννήθηκε τελευταία, ύστερα από τις άλλες Τέχνες, δεν έχει για μόνο προορισμό την καταγραφή του πραγματικού, πράμα που θα την διαφοροποιούσε από τις άλλες τέχνες. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: ΜΙΚΡΑ ΦΥΣΙΚΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Η Αριστοτελική σκέψη με τον ερευνητικό και ανήσυχο χαρακτήρα της και με το διαλεκτικό ξετύλιγμα της αυστηρής λογικής που την κινεί, προβάλλει καθαρά σε κάθε σελίδα των "Μικρών Φυσικών". Πρόκειται βέβαια για μελετήματα μάλλον εμπειρικά και περιγραφικά. Πολύ συχνά όμως εδώ ο φυσιοδίφης θυμάται το φιλόσοφο και μετεωρίζει τη σκέψη του σε μεταφυσικούς στοχασμούς πάνω στα θέματα των πραγματειών του. Πνεύμα ερευνητικό και ανήσυχο, καθώς είπαμε, κατόρθωσε να συγκεντρώσει μια καταπληκτική αφθονία από γνώσεις και παρατηρήσεις και, στηριζόμενος πάνω ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
«Κυβερνιόμαστε δηλαδή με πολίτευμα, που δεν ζηλεύει τους θεσμούς των άλλων, αλλά είμαστε μάλλον εμείς παράδειγμα για πολλούς, παρά που ξεσηκώνομε τα συνήθειά τους. Και λέγεται με τ' όνομα δημοκρατία, γιατί δεν κυβερνιέται για το συμφέρον των ολίγων, αλλά για τους πολλούς, κι έχουν όλοι τα ίδια δικαιώματα σύμφωνα με τους νόμους ως προς τις ιδιωτικές διαφορές μεταξύ τους ως προς τα δημόσια αξιώματα όμως, για όποιαν ικανότητα εκτιμάται ο καθένας, δεν φτάνει σε θέση πολιτική εξ αιτίας της τάξης όπου ανήκει παρά από την αξιωσύνη του κι ούτε ε...
Διαβάστε περισσότερα...

LITTERATURE ET CULTURE DE LA CRETE VENITIENNE
Ancien eleve de l' Ecole Normale Superieure de la rue d' Ulm, agrege des lettres, docteur et habilite a diriger des recherches (Universite de Paris-Sorbonne), Michel LASSITHIOTAKIS est actuellement professeur ordinaire de langue, litterature et civilisation neohelleniques a la Faculte des Lettres de l' Universite de Geneve, ou il dirige l' Unite de Grec Moderne. Ses principaux travaux concerent la litterature en grec populaire des XVe-XVIIe siecles, la Renaissance cretoise, la rhetorique et l' homiletique grecques au XVIIe siecle, ainsi qu...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
Οι ψυχαναλυτικές θεωρίες της ομάδας άλλαξαν σε μερικά χρόνια ως προς τις βασικές υποθέσεις και τα αντικείμενα. Ισχυροποιήθηκαν, στο βαθμό που η όλο και πιο αυστηρή μεθοδολογική κατασκευή καθιστούσε δυνατό τον έλεγχο των υποθέσεων και η κλινική επέβαλε την εξεύρεση καινούριων αναπαραστάσεων των ψυχικών διεργασιών που επιστρατεύονται στις ομάδες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι έρευνες θα πρέπει να συνεχιστούν προς τη διπλή κατεύθυνση, την κλινική αλλά και την κριτική. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ: Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄- Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ - ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΣΜΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄. Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄. Η ΦΥΣΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄. Η ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄. Η ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄. Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄. Η ΠΡΩΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄. Η ΗΘΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι΄. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ: Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ανώνυμος: περί ύψους - Ανδοκίδης: λόγοι (χαρτόδετη έκδοση)
ΑΝΩΝΥΜΟΣ: "ΠΕΡΙ ΥΨΟΥΣ": Το μικρό τούτο σύγγραμμα περί "Ύψους" είναι το μοναδικό της ελληνικής τεχνογραφίας που μπορεί να χαρακτηριστεί σαν έργο δημιουργικής κριτικής και δυναμικής αισθητικής θεωρίας. [. . .] Το έργο δεν ακολουθεί το στενό σχέδιο διδακτικής πραγματείας, αλλά περισσότερο την γενική πρόσβαση των ιδεών του συγγραφέα γύρω από το κύριο θέμα του: το Υψηλό στην τέχνη του λόγου. Βασική του θέση είναι πως και με ποια μέσα φυσικά, ηθικά και τεχνικά μπορούμε να επιτύχουμε το Υψηλό, που σαν ακατάλυτη σφραγίδα των μεγάλων έργων μπορεί ν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ: «ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ»
«Οι λόγοι για τους οποίους από το πλήθος των πραγματειών της ιπποκρατικής συλλογής αποφάσισα να ερμηνεύσω το "Περί αρχαίης ιητρικής" είναι πολλοί, μερικοί από τους οποίους είναι οι εξής: Το έργο αυτό παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον όσον αφορά την ιστορία της ιατρικής και των επιστημών γενικότερα με τον σαφή διαχωρισμό της ιατρικής τέχνης από τη φιλοσοφία και με τον περιορισμό της στην εμπειρική μέθοδο δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία του πρώτου κλάδου που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως επιστήμη, με τη σύγχρονη έννοια. Μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΑΤΩΝ: ΓΟΡΓΙΑΣ
Επικρατεί μεταξύ των φιλοσόφων η γνώμη ότι ο "Γοργίας" εγράφη αφ' ενός μεν δια να εκθέση ο Πλάτων τα υψίστας περί δικαίου και αρετής ιδέας του και αφ' ετέρου δια να καυτηριάση τας θανασίμους εκείνας κακίας που συνετέλεσαν εις την παρακμήν του αθηναϊκού πολιτισμού και την επικράτησιν της οχλοκρατίας. Νομίζομεν ότι η γνώμη αυτή δεν είναι απολύτως ορθή. Ο "Γοργίας" εγράφη δι' άλλον κυρίως λόγον. Εγράφη ως απάντησις εις τον Πολυκράτην και τους άλλους δημοκρατικούς, οι οποίοι και μετά τον θάνατον του Σωκράτους εξακολουθούσαν να ισχυρίζωνται και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΕΒΔΟΜΟΣ ΤΟΜΟΣ)

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ: ΑΧΑΙΚΑ
Οι γνώσεις μας για το πρόσωπο του Παυσανία είναι ελάχιστες και προέρχονται από το έργο του μόνο. Ο Παυσανίας έχει το νου του, όχι στη μορφή ενός καλλιτεχνικού έργου άλλα στο θέμα, στο μύθο του. Κατόρθωσε να συγκεντρώσει και να καταγράψει με άκρα ευσυνειδησία ένα πλήθος λαϊκών δοξασιών και πληροφοριών ανεκτίμητων για τη θρησκειολογική, τη μυθολογική και τη λαογραφική έρευνα. Ο Παυσανίας, βέβαια, γράφει σε μία γλώσσα πού στην εποχή του δεν ήταν ζωντανή, γι' αυτό και η έκφρασή του είναι ιδιόρρυθμη και συχνά ασαφής. Επίσης ή αγάπη του στις παρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ: ΣΟΛΩΝ - ΠΟΠΛΙΚΟΛΑΣ - ΤΙΜΟΛΕΩΝ - ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ: ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ - ΤΙΤΟΣ - ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ - ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ
Αυτά λοιπόν είναι όσα μας εφάνηκαν άξια να μνημονευθούν από τα ιστορούμενα για τον Μάρκελλο και τον Πελοπίδα. Οι χαρακτήρες τους και οι συνήθειές τους είχαν κατά ένα τρόπο εφάμιλλα τα κοινά τους σημεία, γιατί και οι δυο τους υπήρξαν και γενναίοι και φίλοι των μεγάλων έργων και βίαιοι στις εκδηλώσεις τους και υψηλόφρονες και κατά τούτο μονάχα φαίνεται ότι διαφέρουν, ότι ενώ ο Μάρκελλος έκανε σφαγές σε πολλές πολιτείες που εκυρίευσε, ο Πελοπίδας και ο Επαμεινώνδας σε καμμιά περίπτωση δεν εσκότωσαν κανένα ύστερα από τη νίκη τους, ούτε καταδικ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΥΜΝΩΝ
Το περιεχόμενο του παρόντος τόμου είχε σχεδιασθεί ως εισαγωγή στον πρώτον τόμο της ετοιμαζομένης εκδόσεως των ύμνων του Καλλιμάχου, η οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί κατά τους προσεχείς μήνες. Αποφασίστηκε όμως να εκδοθεί αυτοτελώς και λόγω της εκτάσεως που πήρε και επειδή η θεματική του υπερβαίνει μία απλή εισαγωγή στους ύμνους του Καλλιμάχου. Ωστόσο η παρούσα Εισαγωγή δεν παύει να αποτελεί προάγγελο της εκδόσεως των ύμνων του Αλεξανδρινού ποιητή από τις εκδόσεις "Δαίδαλος - Ζαχαρόπουλος". Συλλέγοντας το υλικό για την παρούσα Εισαγωγή ...
Διαβάστε περισσότερα...