ΔΩΔΩΝΗ

Λοκαντιέρα
Λοκάντα είναι το ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού, κάτι σαν τις δικιές μας πανσιόν. Σε μια τέτοια λοκάντα παίζεται η κωμωδία: σκηνικό που μας θυμίζει τη "Βαβυλωνία" του Βυζαντίου. Μόνο που εδώ το κύριο πρόσωπο είναι γυναίκα, η γεμάτη τσαχπινιά και χάρες Μιραντολίνα (τ' όνομά της σημαίνει «θαυμαστούτσικη») και γύρω απ' το πρόσωπό της πλέκεται όλη η δράση. Όλα σχεδόν τ' ανδρικά πρόσωπα της κωμωδίας μ' αυτήν έχουν να κάνουν, ενώ οι δυο θεατρίνες μπαίνουν για να διευκολύνουν τη δράση· δίνουν την ευκαιρία οι δυο ερωτοχτυπημένοι άντρες ν' απομακρυνθ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΗΤΡΙΚΗ ΣΤΟΡΓΗ - ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΠΟΛΚ ΣΤΑΚΤΟΠΟΥΛΟΣ
Η υπόθεση της δολοφονίας του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ στη Θεσσαλονίκη το Μάιο του 1948, παρά την πάροδο 60 χρόνων συνεχίζει να παραμένει επίκαιρη, ενώ αναπάντητο παραμένει το ερώτημα: Ποιοι και γιατί δολοφόνησαν τον Πολκ; Το βέβαιο είναι, ότι οι Βασβανάς και Μουζενίδης, ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ, και ο Στακτόπουλος, οι οποίοι καταδικάστηκαν για τη δολοφονία του Πολκ δεν ήταν οι πραγματικοί ένοχοι! Η ευθύνη για τη συγκάλυψη της αλήθειας βαρύνει τις κυβερνήσεις των κρατών, Ελλάδας, ΗΠΑ και Αγγλίας και τις μυστικές υπηρεσίες τους, π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΤΗΤΕΣ
«Κοινός τόπος είναι τώρα ότι η Εθνολογία και η Ανθρωπολογία έχουν αντικείμενο το "άλλο", το "διαφορετικό", θα έλεγα το "εξωτικό". Πώς καθορίζεται όμως το άλλο; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του; Πρόκειται για λαούς απομακρυσμένους από μας γεωγραφικά; Πρόκειται για εθνότητες των οποίων ο τρόπος ζωής δεν έχει τίποτα κοινό με το δικό μας; Η επικρατούσα σήμερα άποψη είναι ότι η έννοια του "διαφορετικού", της "ετερότητας" είναι πολύ σχετική. Το πρόβλημα έχει επανατοποθετηθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που οι εθνολόγοι και οι κοινωνικοί ανθρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
Μια βασική προϋπόθεση για την κοινωνική συμβίωση οποιασδήποτε ανθρώπινης ομάδας είναι η δυνατότητα επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη της. Όσο ανετότερα επικοινωνούν τόσο συνεκτικότερη είναι η κοινωνία τους. Στις αναπτυγμένες κοινωνίες η ουσιαστικότερη επαφή των μελών τους πραγματοποιείται όταν επικοινωνεί το ανώτερο χαρακτηριστικό τους, αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν από τα άλλα ζώα, η προηγμένη λογική τους. Αυτή η επικοινωνία εκφράζεται άμεσα με τον προφορικό λόγο, και έμμεσα με το γραπτό. Ο προφορικός λόγος, που φορέας του είναι η φωνή, προ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΝΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
Ένα έργο - χρονικό από τον 30ετή πόλεμο. Γράφτηκε στα 1938-39 και πρωτοπαίχτηκε στη Ζυρίχη στα 1942. Η Μάνα Κουράγιο ακολουθεί το στράτευμα, με έναν αραμπά - καντίνα, πουλώντας προμήθειες και ποτό για τους στρατιώτες. Χάνει και τα δυό της αγόρια στον πόλεμο. Η μουγγή κόρη της Κατερίνα πεθαίνει χτυπημένη από σφαίρα καθώς προσπαθεί μ' ένα τύμπανο να στείλει μήνυμα στην πόλη Χάλλε για μια επερχόμενη επίθεση. Η Μάνα Κουράγιο απομένει μοναχή της με τον αραμπά της, γριά, ωστόσο αποφασισμένη να συνεχίσει το εμπόριό της. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Βέδες
Σαν μακρινή πηγή του Βραχμανισμού, και γενικότερα του ινδουιστικού πνεύματος, πρέπει να θεωρηθούν οι Βέδες. Αποτελούνται από βιβλία προερχόμενα από διάφορες εποχές και εκτείνονται σε πολλές εκατονταετίες. Είναι τα ιερά βιβλία των Ινδών. Η λέξη σχετίζεται με την αρχαία ελληνική οΐδα (γνωρίζω), ομόρριζη της αρχαίας ινδικής veda, που σημαίνει γνώση, την εξ αποκαλύψεως γνώση και, τελικά, τη θεολογία στην κύρια και στην πιο στενή σημασία της λέξεως. Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά τούτης της θρησκείας είναι η πίστη πως η λύτρωση πραγματοποι...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ - Η ΕΒΡΑΙΑ
Από νέος, ο Μπρεχτ είχε διαδηλώσει το σεβασμό του στην "ασέβεια" απέναντι στα κείμενα των άλλων (και μάλιστα, τα κλασικά), που τη θεωρούσε μέγιστη ευσέβεια. Γι αυτό, και τα περισσότερα έργα του είναι "διασκευές" όχι μόνον αφηγημάτων κ.λ.π., αλλά και θεατρικών έργων της παλιάς ή της πρόσφατης σκηνικής παράδοσης. Την "πνευματική ιδιοκτησία" τη θεωρούσε καθαρά "αστική αντίληψη", και λίγο πριν πεθάνει, έγραφε : "Ο αληθινός σεβασμός για τα κλασικά έργα πρέπει να στρέφεται στο μεγαλείο των ιδεών τους και στο κάλλος της μορφής τους, κι εκδηλώνετα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
[...] Το ερώτημα για το νόημα του «Είναι» είναι το πιο καθολικό και το πιο κενό ταυτόχρονα όμως κείται μέσα του η δυνατότητα να εξατομικευτεί οξύτατα στο εκάστοτε εδωνά-Είναι (Dasein). Αν μέλλουμε να πετύχουμε τη θεμελιώδη έννοια του «Είναι» και να σκιαγραφήσουμε την απαιτούμενη οντολογική εννοιολόγηση και τις αναγκαίες παραλλαγές, χρειαζόμαστε ένα συγκεκριμένο οδηγό. Η καθολικότητα της έννοιας «Είναι» δεν αντιμάχεται τον «ειδικευμένο» χαρακτήρα της έρευνας έχουμε δηλαδή την πρόθεση να προχωρήσουμε προς την έννοια του «Είναι» ερμηνεύοντα...
Διαβάστε περισσότερα...

Φάουστ (δεύτερος τόμος)
Ο Φάουστ λαχταρώντας την εκπλήρωση των ευγενικών σκοπών της ζωής, δέχεται να τον βοηθήσει ο Σατανάς σ' αυτήν. Δέχεται να του πάρει ο Μεφιστοφελής την ψυχή τη στιγμή που θα έχουν πια εκπληρωθεί οι σκοποί του. Ο Μεφιστοφελής φυσικά δεν έχει στον νου να τον βοηθήσει στην επιδίωξη κανενός ευγενικού σκοπού, μα μόνο να τον κυλήσει στον βούρκο. Τον γνωρίζει με ένα αγνό κορίτσι, τη Μαργαρίτα. Και, μολονότι ο Φάουστ νιώθει στην αρχή τον ευγενικό παλμό του καθάριου έρωτα, με την επίδραση του Μεφιστοφελή, τα λησμονεί όλα για να ριχτεί μόνο στην αισθη...
Διαβάστε περισσότερα...

Συμφορά από το πολύ μυαλό
Όταν γραφόταν το έργο, η ρωσική ιστορία περνούσε μια πολύ δυναμική φάση. Ήταν μια εποχή εθνικής αφύπνισης με μαχητικές διασταυρώσεις ιδεών, καλλιτεχνικών ρευμάτων, ηθικών αξιών, υλικών συμφερόντων κ.ά. Ένα μέρος από αυτά τα πράγματα είχαν στενούς δεσμούς με το παρελθόν, προσπαθούσαν να το διατηρήσουν, συγκρουόμενα με τάσεις αναγεννητικές, κατά κανόνα, νεότερης ευρωπαϊκής προέλευσης. Συγκρούονταν αυτές οι δύο κατευθύνσεις. Αλλά η σύγκρουση γινόταν και τότε, όπως συμβαίνει πάντα στις μεγάλες ταραχές, όταν οι αντίπαλοι έρχονται σε πολύ σφιχτέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΝΤΕ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΡΓΑ "ΝΟ"
Ένας από τους πρώτους μη Ιάπωνες που παρακολούθησε μια εκτέλεση έργου Νο, ήταν ο Ulysses S. Grant. Το 1879 σταμάτησε στο Τόκιο κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού αναψυχής που έκανε γυρίζοντας όλο τον κόσμο, κι αυτοί που τον φιλοξενούσαν, μην ξέροντας τι να κάνουν για να διασκεδάσουν το σπάνιο επισκέπτη τους απ' το εξωτερικό, ζήτησαν από το διάσημο ηθοποιό του Νο, το Χιόσιο Κιούριο, να δώσει μια παράσταση. Το γεγονός αυτό καθαυτό ήταν εκπληκτικό, αφού ο γκριζομάλλης, πρώην στρατιωτικός, δεν είχε κοιμηθεί παρακολουθώντας τις τελετουργικές, ιερατ...
Διαβάστε περισσότερα...

Μπραντ
Μπραντ είναι ένα όνομα που συναντάται συχνά στη Σκανδιναβία όπως και στη Γερμανία. Νορβηγικά σημαίνει δαυλός, πυρκαγιά. Ο Ίψεν το διάλεξε όχι μονάχα για να συμβολίσει τη θερμή πίστη του ήρωά του, μα ακόμα για να δείξει τον σκοπό του: να φλογίσει τις ψυχές, όπως λέει, σε πολλά μέρη. Ο Μπραντ είναι ένας νεαρός ιερέας που μάχεται με αυτοθυσία να εφαρμόσει το χριστιανικό ιδεώδες σ' ένα ζοφερό, σκοτεινό περιβάλλον παρά τις αντιξοότητες. Το άτομο που σηκώνει κεφάλι και ζητάει την ανεξαρτησία του ? νά τι είναι ο Μπραντ και το σύμβολο που αντιπροσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙΚΟΣ ΕΥΓΗΡΙΑΣ - ΛΟΥΜΠΑΓΚΟ
ΟΙΚΟΣ ΕΥΓΗΡΙΑΣ Τι έγραψαν οι κριτικοί για το έργο ΛΟΥΜΠΑΓΚΟ Η περίπτωση του Μανόλη Κορρέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
«Η δομή των "Προλεγομένων"»: Ο Καντ ξεκινά με την πεποίθηση ότι η μέχρι τώρα πραγματωμένη Μεταφυσική είναι μια έσχατα προβληματική επιστήμη, και ότι δεν επιτρέπεται να συνεχίζει κάποιος την ενασχόληση μαζί της, όσο δεν έχει δοθεί απάντηση στο ερώτημα: Είναι διόλου δυνατό εκείνο που λέγεται Μεταφυσική; Αμφιβάλλοντας για την πραγματικότητά της ως επιστήμης ο Καντ κριτικάρει το γεγονός ότι δεν παρουσιάζεται σ' αυτήν καμιά πρόοδος και καμιά εκπλήρωση των υψηλών της προσδοκιών, μολονότι παραμένει αναντίρρητη η μεταφυσική ορμή που ενυπάρχει ως σ...
Διαβάστε περισσότερα...

PERSONAE
«Αν οι περισσότεροι σημερινοί νέοι που "γράφουν σαν τον Έζρα Πάουντ", μπορούσαν να δουν ως ποια απώτατα βάθη ποιητικών περασμένων φτάνουν οι ρίζες του, θα κυριεύονταν από παραλυτική αθυμία. Κι οι πιο γόνιμοι, οι πιο αποφασισμένοι, θα κοίταζαν πως να μάθουν "ποιητικά γράμματα", από την αρχή. Αυτό είναι ένα από τα διδάγματα του μεταφρασμένου Πάουντ. Κι ο ανθολόγος μεταφραστής που δούλεψε, φαίνεται, με σοβαρότητα και ευθύνη το θέμα του (θέμα μεγάλο και δύσκολο, σαν όλα τα παρόμοια) φρόντισε να παρουσιάσει τον Πάουντ σε όλη τη διαδρομή της ποι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΧΕΙΡΟΝ ΝΟΜΩΝ Η' ΕΞΑΒΙΒΛΟΣ
Η αναγέννηση των νομικών σπουδών πού σημειώνεται στο Βυζάντιο μετά την ίδρυση του Διδασκαλείου Νόμων, της νομικής σχολής του Κωνσταντίνου Θ' του Μονομάχου (104&) , διακόπτεται απότομα με τη λατινική κατάκτηση (1204) . Η ανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως (1261) δεν ανακόπτει την παρακμή της επιστήμης του δικαίου: ίσως με κάποια υπερβολή, αλλά χαρακτηριστικά, παρατηρήθηκε ότι μόνη εκδήλωσή της είναι στην περίοδο αυτή η λειτουργία απονομής της δικαιοσύνης. Το νομοθετικό έργο έχει εγκαταλειφθή μέσα στις δυναστικές έριδες, τα οικονομικά προβλήματ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
Το τραγικό δράμα μάς διδάσκει ότι οι σφαίρες του λογικού, της τάξης και της δικαιοσύνης είναι τρομακτικά πεπερασμένες κι ότι καμία πρόοδος στην επιστήμη μας ή στα τεχνικά μας μέσα δεν κατορθώνει να μεταθέσει τα περιορισμένα όριά τους. Έξω και μέσα από τον άνθρωπο υπάρχει το "άλλο" του κόσμου. Δώστε του όποιο όνομα σας αρέσει: αόρατο ή κακόβουλο θεό, τυφλή μοίρα, επιταγές της κόλασης ή ωμή λύσσα του κτηνώδους αίματός μας. Αυτό το "άλλο" μάς στήνει καρτέρι στα σταυροδρόμια. Μας περιγελά και μας αφανίζει. Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις, μετ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΡΟΜΠΟΤ
Σε μια εναλλακτική πραγματικότητα αυτής της γης, ρομπότ που μοιάζουν με ανθρώπους, ζουν σε καθεστώς δουλείας, όντας υποχρεωμένα να υπηρετούν ή να διασκεδάζουν τους αφέντες τους. Αυτή είναι η ιστορία του Πιν, ενός ρομπότ που ανακαλύπτει τον εαυτό του, διεκδικεί όχι μόνο την ελευθερία του αλλά και ένα καλύτερο μέλλον για όλα τα υπόδουλα ανθρωποειδή. Με μότο του "άνθρωπος δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι", ο ήρωάς μας ξεκινά την επανάστασή του και έρχεται αντιμέτωπος με την αυταρχική Παγκόσμια Κυβέρνηση των ανθρώπων. Θα μπορέσει ο Πιν να διαχειρισ...
Διαβάστε περισσότερα...

Πάρτυ γενεθλίων (3η έκδοση)
Το "Πάρτυ Γενεθλίων" ανέβηκε για πρώτη φορά το 1958 στο Arts Theatre στο Cambridge. Ο Στάνλεϋ, κεντρικός ήρωας του έργου, βρίσκει καταφύγιο σε μια μίζερη, παραθαλάσσια πανσιόν. Εκεί αισθάνεται ασφαλής, αποδεχόμενος τις περιποιήσεις της Μεγκ, της σπιτονοικοκυράς του. Μέχρι τη στιγμή που καταφθάνουν ο Γκόλντμπεργκ και ο Μακ Καν και γίνεται φανερό ότι τον κυνηγούν. Μετά από μια παράλογη ανάκριση, στην οποία τον υποβάλλουν, του οργανώνουν ένα Πάρτυ Γενεθλίων το οποίο σταδιακά μετατρέπεται σε εφιάλτη. Το ερώτημα ποια είναι αυτά τα πρόσωπα δεν θ...
Διαβάστε περισσότερα...